Przyczyny i czynniki ryzyka zapalenia uchyłków jelita grubego

Zapalenie uchyłków jelita grubego jest powszechną chorobą przewodu pokarmowego, w której małe, nieprawidłowe woreczki w przewodzie pokarmowym ulegają zapaleniu lub zakażeniu. Chociaż naukowcy uważają, że dieta uboga w błonnik jest głównym czynnikiem przyczyniającym się do tego zaburzenia, nie są do końca pewni, które mechanizmy powodują powstawanie worków (zwanych uchyłkami) i dlaczego objawy pojawiają się u niektórych osób, a u innych nie. Wiadomo, że spośród głównych czynników ryzyka wiek, otyłość i palenie tytoniu przyczyniają się do powstawania i / lub nasilenia objawów zapalenia uchyłków.

Najczęstsze przyczyny

Uchyłkowatość - w której uporczywy nacisk na okrężnicę obciąża mięśnie, powodując wybrzuszenie słabych punktów i tworzenie worków zwanych uchyłkami - jest prekursorem zapalenia uchyłków. Zwykle nie daje to żadnych objawów i nie jest problematyczne.

Zapalenie uchyłków pojawia się, gdy woreczki ulegają zapaleniu lub zakażeniu, co powoduje ból.

Woreczki jelitowe są w stanie zapewnić bakteriom schronienie dla przerostu. Kiedy to nastąpi, stan zapalny niskiego poziomu może pozwolić mikroorganizmom kałowym na penetrację już uszkodzonych tkanek. Może to wywołać zapalenie tkanek krezki (tych, które przyczepiają jelita do ściany brzucha), co może prowadzić do powstania ropnia lub perforacji jelita.

Według badań opublikowanych w czasopiśmiePostępy terapeutyczne w gastroenterologiiod 10 do 25 procent zaostrzeń zapalenia uchyłków można przypisać infekcji bakteryjnej.

Brak równowagi flory bakteryjnej był od dawna sugerowany jako prawdopodobna przyczyna zapalenia uchyłków, w szczególności podwyższonego poziomuEscherichiaiClostridium coccoidesbakteria. Większość dotychczasowych badań nie potwierdziła jednak tej hipotezy.

Chociaż dieta uboga w błonnik od dawna uważana jest za główną przyczynę zapalenia uchyłków, dowody na poparcie tej teorii pozostają w dużej mierze sprzeczne i niespójne. Nie ulega jednak wątpliwości, że dieta odgrywa znaczącą rolę w ryzyku uchyłków i zapalenia uchyłków (więcej na ten temat poniżej).

Przewodnik po dyskusji lekarzy zajmujących się zapaleniem uchyłków jelita

Pobierz nasz przewodnik do wydrukowania na kolejną wizytę u lekarza, który pomoże Ci zadać właściwe pytania.

Wyślij do siebie lub ukochanej osoby.

Ten przewodnik dyskusyjny lekarza został wysłany na adres {{form.email}}.

Wystąpił błąd. Proszę spróbuj ponownie.

Genetyka

Wydaje się, że genetyka odgrywa również znaczącą rolę w chorobach uchyłkowych. Częściowo potwierdzają to badania przeprowadzone w Szwecji, które wykazały, że ryzyko zapalenia uchyłków jest ponad trzykrotnie większe, jeśli masz brata bliźniaka z zapaleniem uchyłków. do ogółu populacji, zdaniem naukowców.

W sumie uważa się, że około 40 procent wszystkich przypadków zapalenia uchyłków ma wpływ na dziedziczność (chociaż dokładne mutacje genetyczne nie zostały jeszcze zidentyfikowane).

Dieta

Hipoteza, że ​​diety o niskiej zawartości błonnika mają kluczowe znaczenie dla rozwoju chorób uchyłkowych, nie jest pozbawiona przekonujących dowodów.

Większość naukowców zgadza się, że tworzenie się worków jest w dużej mierze spowodowane utrzymującym się ciśnieniem w okrężnicy, a kluczem do tego są zaparcia - stan nieodłącznie związany z brakiem błonnika pokarmowego. Jeśli tak się stanie, stolce stają się trudniejsze do przejścia i powodują nieprawidłowe rozdęcie tkanek jelitowych, szczególnie w esicy (odcinku przylegającym do odbytnicy, w którym rozwija się większość uchyłków).

tło

Z historycznego punktu widzenia choroby uchyłkowe po raz pierwszy zidentyfikowano w Stanach Zjednoczonych na początku XX wieku. Mniej więcej w tym samym czasie, gdy przetworzona żywność została po raz pierwszy wprowadzona do amerykańskiej diety, przenosząc nasze spożycie z mielonej mąki, która jest bogata w błonnik, na mąkę rafinowaną, która ma niską zawartość błonnika.

Obecnie zwiększone spożycie czerwonego mięsa, uwodornionych tłuszczów i przetworzonej żywności doprowadziło do prawdziwej epidemii choroby uchyłkowej w krajach uprzemysłowionych, takich jak Stany Zjednoczone, Anglia i Australia, gdzie wskaźnik uchyłków wynosi około 50 procent.

Z kolei choroby uchyłkowe są rzadkie w Azji i Afryce, gdzie ludzie jedzą mniej czerwonego mięsa, a więcej warzyw, owoców i produktów pełnoziarnistych bogatych w błonnik. W rezultacie odsetek uchyłków jelita grubego w tych regionach jest mniejszy niż 0,5 proc.

W 1971 roku chirurdzy Denis Burkitt i Neil Painter zaproponowali teorię, że za wzrost zapalenia uchyłków w krajach zachodniej półkuli odpowiedzialna była „dieta o niskiej zawartości pozostałości”, bogata w cukier i uboga w błonnik. Była to teoria, która ostatecznie wpłynęła na przebieg leczenia przez następne 40 lat, a lekarze rutynowo zalecali dietę bogatą w błonnik jako główny aspekt leczenia i zapobiegania.

Obecnie jednak pojawiają się coraz większe wątpliwości i nieporozumienia co do tegodokładnyrolę błonnika pokarmowego w zapaleniu uchyłków.

Sprzeczne dowody

W 2012 roku naukowcy z University of North Carolina School of Medicine poinformowali, że wśród 2104 pacjentów zbadanych za pomocą kolonoskopii, wysokie spożycie błonnika i częste wypróżnienia faktyczniewzrosłaryzyko uchyłkowatości, podważając utrzymywane od dawna przekonanie, że niski poziom błonnika jest głównym czynnikiem wywołującym rozwój choroby.

Z drugiej strony większość dowodów sugeruje, że dieta bogata w błonnik może zapobiec niektórym z poważniejszych powikłań zapalenia uchyłków. Badanie przeprowadzone w 2011 roku na Uniwersytecie Oksfordzkim, które retrospektywnie przeanalizowało stan zdrowia ponad 15 000 starszych osób dorosłych, wykazało, że dieta bogata w błonnik wiązała się z 41-procentowym spadkiem liczby hospitalizacji i zgonów z powodu choroby uchyłkowej.

Chociaż sprzeczne badania nie podważają korzyści wynikających z diety bogatej w błonnik, sugerują one, że dieta jest mniej skuteczna w zapobieganiu początkom chorób uchyłkowych i skuteczniejsza w unikaniu długoterminowych powikłań.

Inne czynniki ryzyka

Wiek odgrywa główną rolę w powstawaniu uchyłków, przy czym ponad połowa przypadków występuje u osób powyżej 60. roku życia. Chociaż uchyłkowatość występuje rzadko u osób poniżej 40. roku życia, ryzyko może stale rosnąć wraz z wiekiem.

W wieku 80 lat u 50 do 60 procent dorosłych rozwinie się uchyłkowatość. Spośród nich aż co czwarty będzie miał zapalenie uchyłków.

Otyłość jest również głównym czynnikiem ryzyka. Badanie przeprowadzone w 2009 roku przez University of Washington School of Medicine, które śledziło historię zdrowia ponad 47 000 mężczyzn w okresie 18 lat, wykazało, że otyłość - definiowana jako wskaźnik masy ciała (BMI) powyżej 30 - prawie podwoiła ryzyko zapalenia uchyłków i potroiło ryzyko krwawienia z uchyłków w porównaniu z mężczyznami z BMI poniżej 21 lat.

Nie jest też zaskoczeniem, że palenie też jest problemem. Wiadomo, że nawyk przyczynia się do stanów zapalnych, które mogą zwiększać ryzyko wielu problemów zdrowotnych, i może przyczyniać się do zapalenia uchyłków poprzez promowanie stanu zapalnego, który osłabia już uszkodzone tkanki, zwiększając ryzyko ropni, przetok i perforacji jelit. Według badań Imperial College London, ryzyko wydaje się być największe u osób, które palą ponad 10 papierosów dziennie.

Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) są również ściśle związane z zapaleniem uchyłków i krwawieniem z uchyłków. Chociaż aspiryna od dawna uważana jest za głównego podejrzanego, od tamtej pory wykazano, że wszystkie NLPZ mają ten sam potencjał szkodliwy. Są wśród nich takie popularne, dostępne bez recepty marki, jak Aleve (naproksen) i Advil (ibuprofen).

Natomiast doustne kortykosteroidy i opioidowe leki przeciwbólowe z większym prawdopodobieństwem powodują perforację zapalenia uchyłków jelita, odpowiednio podwajając i potrajając ryzyko. Ryzyko wzrasta wraz z długotrwałym stosowaniem.