Limfocytarne zapalenie tarczycy jest chorobą autoimmunologiczną, w której komórki odpornościowe atakują tarczycę i wpływają na produkcję hormonu tarczycy. Początkowo występuje faza zwiększonego hormonu tarczycy (nadczynność tarczycy lub tyreotoksykoza), po której następuje faza niedoczynności tarczycy, która może być ostra lub przewlekła.
Istnieje wiele podtypów limfocytowego zapalenia tarczycy. W tym artykule szczegółowo omówimy każdy podtyp.
Podostre limfocytowe zapalenie tarczycy
Podostre limfocytarne zapalenie tarczycy odnosi się do typów zapalenia tarczycy, które trwają tylko kilka miesięcy, ale nie powodują trwałych problemów z tarczycą. Podostre limfocytarne zapalenie tarczycy można dalej podzielić na ciche limfocytarne zapalenie tarczycy i bezbolesne zapalenie tarczycy.
Ciche limfocytarne zapalenie tarczycy
Nieme limfocytarne zapalenie tarczycy charakteryzuje się obecnością limfocytarnego zapalenia tarczycy bez bólu i tkliwości tarczycy. Stan ten występuje często u kobiet, które niedawno rodziły i na ogół zaczyna się, gdy kobieta jest w wieku 12-16 tygodni po porodzie. Ten typ zapalenia tarczycy jest powszechny i występuje u około 5-10% wszystkich kobiet po porodzie.
Bardzo dobrze / Brooke Pełczyński
Ciche limfocytarne zapalenie tarczycy trwa zwykle tylko kilka miesięcy. Po tym czasie poziom hormonów tarczycy zwykle wraca do normy. W rzadkich przypadkach niedoczynność tarczycy może stać się przewlekła.
Inny stan zwany bezbolesnym zapaleniem tarczycy jest podobny, ale występuje u mężczyzn i kobiet, którzy sąniepoporodowy.
Objawy
- Powiększenie tarczycy bez bólu i tkliwości
- Wczesne objawy nadczynności tarczycy, które zwykle są przemijające, takie jak kołatanie serca, nerwowość, utrata masy ciała, nietolerancja ciepła, biegunka i zwiększony apetyt
- Późne objawy niedoczynności tarczycy, w tym nietolerancja zimna, przyrost masy ciała, zaparcia i zmęczenie
Diagnoza
Nieme limfocytarne zapalenie tarczycy często pozostaje nierozpoznane. Diagnoza pojawia się zazwyczaj w okresie niedoczynności tarczycy. Rozpoznanie ustala się na podstawie badania fizykalnego, biorąc pod uwagę historię objawów i jeśli jesteś po porodzie, a także poprzez badanie poziomu hormonów tarczycy: tyroksyny (T4), trójjodotyroniny (T3) i hormonu tyreotropowego (TSH) we krwi. Czasami markery zapalenia są podwyższone, a przeciwciała przeciw autoimmunologicznym chorobom tarczycy są zwykle ujemne.
Leczenie
Leczenie zależy od fazy choroby, w której postawiono diagnozę. W fazie nadczynności tarczycy zwykle przepisuje się beta-bloker w celu złagodzenia objawów, ale ponieważ stan jest przemijający i trwa tylko przez krótki czas, nie stosuje się bardziej agresywnych metod leczenia nadczynności tarczycy, takich jak radioaktywny jod.
Jeśli diagnoza jest postawiona w okresie niedoczynności tarczycy, zwykle przepisywany jest lek zastępczy hormonu tarczycy, taki jak lewotyroksyna. Zwykle pozostajesz na tej lewotyroksynie przez co najmniej kilka miesięcy, po czym lek zostaje zatrzymany, a twoje stężenie we krwi jest badane pięć tygodni później, aby sprawdzić, czy lek można odstawić.
Bezbolesne zapalenie tarczycy
Bezbolesne zapalenie tarczycy jest kolejnym podtypem ostrego zapalenia tarczycy, które może wystąpić zarówno u mężczyzn, jak i kobiet, które nie są w okresie poporodowym. Podobnie jak w przypadku innych typów zapalenia tarczycy, zwykle występuje okres nadczynności tarczycy, po którym następuje okres niedoczynności tarczycy, po którym często następuje całkowite wyleczenie. Jednak po bezbolesnym zapaleniu tarczycy może rozwinąć się przewlekłe limfocytarne zapalenie tarczycy. Ten stan może się również powtarzać.
Bezbolesne zapalenie tarczycy może mieć dziedziczny składnik. Również stosowanie niektórych leków, w tym leków wpływających na układ odpornościowy, takich jak glukokortykoidy lub interleukina, może powodować ten stan.
Objawy
- W okresie nadczynności tarczycy, trwającym od dwóch do ośmiu tygodni, może wystąpić utrata masy ciała, przyspieszone bicie serca, niewielkie powiększenie tarczycy (bezbolesne), zwiększony apetyt, nietolerancja ciepła lub biegunka.
- Może wtedy wystąpić okres niedoczynności tarczycy, podczas którego może wystąpić przyrost masy ciała, zaparcia, zmęczenie, depresja i inne objawy.
- Około połowa osób, u których występuje bezbolesne zapalenie tarczycy, ma również wole.
Nie u wszystkich osób z bezbolesnym zapaleniem tarczycy rozwija się niedoczynność tarczycy. Możliwe jest wyzdrowienie po okresie nadczynności tarczycy.
Diagnoza
Rozpoznanie ustala się na podstawie badania przedmiotowego, historii objawów, a także historii choroby tarczycy w rodzinie połączonej z badaniami krwi (poziomy hormonów tarczycy i tyreoglobulina) i scyntygrafią tarczycy.
Scyntygrafia tarczycy to test medycyny nuklearnej polegający na spożyciu radioaktywnych znaczników lub radioaktywnego jodu, a następnie zrobieniu zdjęć tarczycy, aby zobaczyć, jak tkanka wchłania ten materiał. Może być pomocna w odróżnieniu bezbolesnego zapalenia tarczycy od choroby Gravesa-Basedowa.
Leczenie
Dysfunkcja tarczycy w bezbolesnym zapaleniu tarczycy jest często łagodna i często nie wymaga leczenia. Jeśli leczenie jest konieczne w fazie nadczynności tarczycy z powodu ciężkich objawów lub jeśli istnieje ryzyko wystąpienia choroby serca zwanej migotaniem przedsionków, może zostać przepisany beta-bloker.
Podobnie jak w przypadku większości typów zapalenia tarczycy, jeśli pacjent wymaga leczenia niedoczynności tarczycy, najprawdopodobniej zostanie przepisana lewotyroksyna.
Przewlekłe limfocytarne zapalenie tarczycy
Przewlekłe limfocytarne zapalenie tarczycy jest również powszechnie określane jako zapalenie tarczycy Hashimoto lub po prostu choroba Hashimoto, a nawet autoimmunologiczne zapalenie tarczycy. To najczęstsza przyczyna niedoczynności tarczycy w Stanach Zjednoczonych.
Przewlekłe limfocytarne zapalenie tarczycy jest chorobą autoimmunologiczną (układ odpornościowy atakuje tarczycę), która jest dziedziczna. Jest podobny do podostrego zapalenia tarczycy, ale schorzenie trwa znacznie dłużej. Może wpływać na mężczyzn, kobiety i dzieci, ale najczęściej występuje u kobiet i częściej dotyka ludzi w wieku 30-50 lat.
W przewlekłym limfocytarnym zapaleniu tarczycy układ odpornościowy atakuje tarczycę, powodując przewlekłe zapalenie tarczycy i trwałe uszkodzenie komórek, co ostatecznie uniemożliwia tarczycy wytwarzanie odpowiedniej ilości hormonów tarczycy. Rezultatem jest przewlekła niedoczynność tarczycy.
Objawy
We wczesnych stadiach przewlekłego limfocytarnego zapalenia tarczycy mogą nie występować żadne objawy lub mogą występować tylko bardzo łagodne objawy. W miarę upływu czasu coraz więcej tarczycy ulega uszkodzeniu, produkuje się mniej hormonów tarczycy i pojawia się więcej objawów. Objawy przewlekłego limfocytarnego zapalenia tarczycy mogą obejmować:
- Zmęczenie
- Przybranie na wadze
- Nietolerancja zimna
- Utrata apetytu
- Zaparcie
- Depresja
- Sztywność stawów
- Ból w mięśniach
- Poronienie
- Zmiany w cyklu miesiączkowym
- Sucha skóra
- Wypadanie włosów
- Wolne tętno
- Trudności z koncentracją
- Kiepska pamięć
- Zmniejszona tolerancja wysiłku
- Wole
- Powiększona tarczyca
Diagnoza
Twój lekarz przeprowadzi badanie fizykalne, w tym badanie tarczycy pod kątem jakiegokolwiek powiększenia lub wole. Przeprowadzi również pełną historię zdrowia i zapisze twoje objawy, a także historię przewlekłego limfocytarnego zapalenia tarczycy, którą możesz mieć w rodzinie.
Jeśli podejrzewa się limfocytowe zapalenie tarczycy, badania krwi, które można zlecić, obejmują poziom hormonów tarczycy (T3, T4, TSH) i poziom peroksydazy tarczycowej (TPO) we krwi. Peroksydaza tarczycowa jest przeciwciałem przeciwtarczycowym i jej obecność zwykle oznacza, że układ odpornościowy atakuje tarczycę.
Jeśli lekarz podejrzewa, że masz powiększoną tarczycę lub wola, można zlecić dalsze badania, takie jak USG lub inne badania obrazowe, w celu oceny wielkości wola i ustalenia, czy uzasadnione jest leczenie, takie jak operacja.
Leczenie
Lewotyroksyna jest leczeniem z wyboru w leczeniu niedoczynności tarczycy spowodowanej przewlekłym limfocytarnym zapaleniem tarczycy. Poziomy hormonu tarczycy we krwi będą musiały być sprawdzane okresowo, aby upewnić się, że przyjmujesz właściwą dawkę tego leku.
Najkorzystniejsze może być znalezienie lekarza mającego doświadczenie w leczeniu chorób tarczycy. Endokrynolog to lekarz specjalizujący się w tego typu schorzeniach.
W rzadkich przypadkach duże wole, które utrudniają połykanie lub zakłócają inne funkcje organizmu, takie jak oddychanie, mogą wymagać chirurgicznego usunięcia. Wole małe nie wymagają leczenia i mogą ustąpić po leczeniu odpowiednimi lekami.
Rokowanie
Chociaż możesz osiągnąć całkowite wyleczenie w przypadkach podostrego zapalenia tarczycy. u niektórych osób może powtarzać się co kilka lat. Przewlekłe limfocytarne zapalenie tarczycy jest stanem trwającym całe życie.
Dobra wiadomość jest taka, że przy odpowiednim leczeniu poziom tarczycy może powrócić do normy, a objawy mogą całkowicie ustąpić. Prawdopodobnie będziesz musiał przyjmować lek zastępujący tarczycę przez czas nieokreślony i od czasu do czasu sprawdzać pracę krwi, aby upewnić się, że przyjmujesz odpowiednią dawkę leku.
Radzenie sobie z limfocytarnym zapaleniem tarczycy
Znalezienie odpowiedniego lekarza do leczenia objawów limfocytarnego zapalenia tarczycy jest niezbędne, jeśli chodzi o radzenie sobie z objawami limfocytowego zapalenia tarczycy. Radzenie sobie może być szczególnie trudne, ponieważ zapalenie tarczycy często prowadzi do zaburzeń nastroju, takich jak depresja. Ważne jest, aby omówić te objawy z lekarzem i zdać sobie sprawę, że często ustępują one po odpowiednim leczeniu.
Pomocne może być dołączenie do grupy wsparcia i otwarcie na temat swoich uczuć z rodziną i przyjaciółmi. W razie potrzeby nie wahaj się szukać profesjonalnej pomocy.
Zmęczenie to kolejny trudny objaw. Być może będziesz musiał zmniejszyć zapotrzebowanie na swój czas i zmniejszyć oczekiwania dotyczące rzeczy, które jesteś w stanie osiągnąć w ciągu jednego dnia, aby poradzić sobie ze zmniejszonym poziomem energii, dopóki poziom tarczycy się nie unormuje. Pomocne będzie ćwiczenie dobrych nawyków związanych ze snem i ograniczenie w międzyczasie spożycia kofeiny (kofeina może obniżyć jakość snu, prowadząc do jeszcze większego zmęczenia).
Radzenie sobie z przyrostem masy ciała związanym z zapaleniem tarczycy może być również szczególnie trudne, szczególnie dla kobiet. Może to jednak zająć trochę czasu. W międzyczasie kontynuuj regularne spożywanie zdrowej diety i regularne ćwiczenia. Ćwiczenia mogą być pomocne nie tylko w kontrolowaniu wagi, ale także w radzeniu sobie z innymi objawami, takimi jak depresja i zaparcia. Sama wymiana tarczycy nie prowadzi do utraty wagi, chyba że następuje po niej zbilansowana dieta i ćwiczenia.