Przegląd zaburzeń genetycznych MBD5

Uważa się, że gen MBD5 bierze udział w produkcji pewnych białek, które są niezbędne do prawidłowego rozwoju i funkcjonowania neurologicznego. Kiedy brakuje części tego genu lub jest zduplikowana (są dodatkowe kopie), ekspresja tych niezbędnych białek jest zmieniona i może znacznie utrudniać prawidłowy rozwój układu neurologicznego.

Dziedziczne zaburzenia neurorozwojowe z udziałem genu MBD5 obejmują haploinsufficiency MBD5, zespół mikrodelecji 2q23.1 i zespół duplikacji 2q23.1. We wszystkich przypadkach brakuje części genu; lub, w przypadku duplikacji, obecna jest dodatkowa kopia genu.

Stany takie jak haploinsufficiency, mikrodelecja lub duplikacja powodują zbiór objawów, które mogą obejmować niepełnosprawność intelektualną, zaburzenia mowy lub brak mowy, drgawki, zaburzenia ze spektrum autyzmu, zaburzenia snu i / lub określone cechy fizyczne.

Uważa się, że zaburzenia związane z genem MBD5 są rzadkie, ale może tak nie być. Dopiero niedawny rozwój w dziedzinie genetyki i badań DNA umożliwił rozpoznanie tego schorzenia i stał się bardziej powszechny. Wiele osób może mieć zaburzenia genetyczne MBD5, ale nie zostały one specjalnie zdiagnozowane.

Przed około 2003 rokiem (kiedy zdolność do diagnozowania zaburzeń genetycznych MBD5 stała się bardziej rozpowszechniona), u wielu osób mogło zdiagnozować zespół pseudo-Angelmana.

Obecnie nie uważa się, że rasa lub płeć zwiększają lub wpływają na występowanie zaburzeń genetycznych MBD5.

Objawy

Pomimo podstawowej przyczyny (haploinsufficiency, duplikacja lub delecja) wszystkie związane z MBD5 zaburzenia neurorozwojowe mają wspólne cechy, w tym:

• niepełnosprawność intelektualna (zwykle umiarkowana lub ciężka) i globalne opóźnienia rozwojowe
• trudności z mówieniem, od braku mowy po pojedyncze słowa lub krótkie zdania
• hipotonia (słabe napięcie mięśniowe)
• duże opóźnienia motoryczne
• drgawki
• niemowlęta z trudnościami w karmieniu związanymi z hipotonią
• ciężkie zaparcia związane z hipotonią
• zaburzenia ze spektrum autyzmu
• krótki czas koncentracji
• samookaleczenie
• agresywne zachowania
• powtarzające się ruchy lub zachowania
• niepokój
• nerwica natręctw
• zaburzenie afektywne dwubiegunowe
• zaburzenia snu (mogą obejmować lęki nocne lub częste budzenie się w nocy)

Ponadto objawy mogą obejmować zmienione cechy fizyczne, w tym małe dłonie i stopy, niski wzrost, wady uszu, wydatny nos, szerokie czoło, mały podbródek, łukowate brwi, cienką lub „udekorowaną” górną wargę, wydatne przednie zęby, skoliozę, małogłowie , sandał (duża przerwa między pierwszym a drugim palcem) i klinodaktylia piątego palca (nieprawidłowy rozwój małego palca).

Bardzo niewielki odsetek osób z tym zaburzeniem może mieć problemy z sercem (szczególnie ubytek przegrody międzyprzedsionkowej, ubytek przegrody międzykomorowej i zwężenie zastawki płucnej).

Poszczególne objawy i przejawy zaburzeń genetycznych MBD5 różnią się znacznie u każdej osoby i mogą być ciężkie u niektórych osób i łagodne u innych.

U niektórych osób z mikrodelecją 2q.23.1 udokumentowano bardzo niewiele objawów. Inni mogą mieć poważne objawy neurologiczne, ale brak im fizycznych cech związanych z tym zaburzeniem. Każda osoba z anomalią genetyczną MBD5 jest wyjątkowa.

Przyczyny

Choroby genetyczne MBD5 mogą być przenoszone z rodzica na dziecko. Jest dziedziczony w sposób autosomalny dominujący, co oznacza, że ​​rodzic z jedną nieprawidłową kopią genu może przekazać go swojemu dziecku.

Jednak większość zaburzeń genetycznych MBD5 to tzw. De novomutacja genetyczna to spontaniczna mutacja genetyczna. W tym przypadku oboje rodzice mają normalne kopie genu, ale coś zmienia DNA przed poczęciem lub krótko po nim.

Większość zaburzeń MBD5 jest spowodowana mutacjami genetycznymi de novo.

Bardzo rzadko, ale możliwe jest, aby dziecko odziedziczyło chorobę od rodzica, który również ma chorobę genetyczną MBD5. Stanowi to tylko mniejszość przypadków.

Diagnoza

Większość osób jest diagnozowana za pomocą testu zwanego analizą mikromacierzy chromosomowych (CMA). Jest to proste badanie krwi, które sprawdza cały genom osoby, badając poszczególne chromosomy pod kątem wszelkich zmian.

Analiza mikromacierzy chromosomów jest stosunkowo nowym testem i może być kosztowna, więc w przypadku podejrzenia choroby genetycznej w pierwszej kolejności można zamówić inne testy. Jednak proste kariotypowanie lub badanie przesiewowe pod kątem indywidualnych zaburzeń genetycznych, które mogą powodować podobne objawy (takie jak zespół łamliwego chromosomu X), nie pozwoli zidentyfikować zaburzeń genetycznych MBD5.

Oprócz zespołu łamliwego chromosomu X podobne zaburzenia genetyczne obejmują zespół Smitha-Magenisa, zespół Angelmana, zespół Pitta-Hopkinsa, zespół Retta, zespół Koolen-De Vries i zespół Kleefstry.

Twój lekarz może pomóc w określeniu najlepszych testów do zastosowania w oparciu o objawy, a także sytuację finansową i zdrowotną.

Jeśli wynik testu na chorobę genetyczną MBD5 jest pozytywny, logicznym następnym krokiem jest poradnictwo genetyczne. Poradnictwo genetyczne może zidentyfikować innych członków rodziny, którzy mogą mieć zaburzenie genetyczne MBD5 lub jeśli jakiekolwiek przyszłe dzieci są zagrożone dziedziczeniem. Niektóre kluczowe rzeczy, które znamy, obejmują:

• Każde dziecko urodzone przez osobę z zaburzeniem genetycznym MBD5 ma 50% szans na odziedziczenie.
• Większość zaburzeń genetycznych MBD5 (około 90%) ma charakter de novo. Rodzeństwo tych osób ma bardzo małe ryzyko (mniej niż 1%), ale nadal jest nieco wyższe niż reszta populacji na chorobę genetyczną MBD5.
• Jeśli zaburzenie genetyczne zostało odziedziczone po rodzicu (nie de novo), rodzeństwo osoby z zaburzeniem genetycznym MBD5 ma większe ryzyko dziedziczenia choroby.

Jeśli masz zaburzenie genetyczne MBD5 lub jeśli masz dziecko z tym zaburzeniem, zdecydowanie zaleca się konsultację genetyczną przed zajściem w ciążę.

Po zidentyfikowaniu zaburzenia genetycznego MBD5 mogą być wskazane inne testy w celu wyszukania powiązanych stanów lub objawów. Na przykład elektroencefalogram (EEG) może zidentyfikować podstawowe napady padaczkowe lub epilepsję i pomóc w ukierunkowaniu leczenia tej konkretnej cechy. Innym przykładem może być ocena kardiologiczna w celu wyszukania ewentualnych nieprawidłowości w sercu.

Leczenie

Obecnie nie ma lekarstwa ani konkretnego leczenia podstawowej przyczyny zaburzeń genetycznych MBD5. Zabiegi mają na celu złagodzenie lub zminimalizowanie objawów i przejawów tego zaburzenia. Konieczne jest podejście multidyscyplinarne, co oznacza, że ​​do zajęcia się określonymi objawami może być potrzebnych wielu specjalistów z różnych dziedzin.

Chociaż nie ma lekarstwa na to zaburzenie, leczenie może pomóc osobom z zaburzeniami genetycznymi MBD5 być szczęśliwszymi, bardziej funkcjonalnymi i bardziej niezależnymi.

Wczesna interwencja

Objawy mogą być widoczne od bardzo wczesnego wieku i należy zająć się problemami z karmieniem niemowląt. Ściśle współpracuj z pediatrą, aby upewnić się, że Twoje dziecko prawidłowo przybiera na wadze i jest zawsze dobrze nawodnione.

Niemowlęta zwykle mają hipotonię (niskie napięcie mięśniowe) i mogą być wiotkie i niezdolne do podniesienia głowy na czas. Zapisanie się na program wczesnej interwencji (zwykle oferowany przez Twój okręg szkolny) może być bardzo korzystne i może zapewnić takie rzeczy, jak fizjoterapia lub terapia mowy.

Fizykoterapia

Hipotonia powoduje duże opóźnienia motoryczne i może skutkować przeoczeniem kamieni milowych, takich jak przewracanie się, siadanie, czołganie się i chodzenie. Wczesna fizjoterapia poprawiająca napięcie mięśniowe może pomóc poprawić funkcjonalność, siłę i mobilność, aby jednostki mogły osiągnąć te cele .

Terapia mowy

Problemy z mową są istotne u osób z zaburzeniami genetycznymi MBD5 Terapia logopedyczna, zwłaszcza wprowadzona wcześnie, może znacznie poprawić umiejętności komunikacyjne. Weź również pod uwagę język migowy i inne formy komunikacji niewerbalnej.

Terapia zajęciowa

Małe zdolności motoryczne mogą być również opóźnione u dzieci z zaburzeniami genetycznymi MBD5. Terapia zajęciowa może pomóc w umiejętnościach funkcjonalnych, takich jak pomoc dziecku w nauce samodzielnego karmienia się, ubierania lub szczotkowania włosów lub zębów.

Zachowanie dotyczące adresowania

Osoby z zaburzeniami genetycznymi MBD5 często mają problemy behawioralne podobne do osób ze spektrum autyzmu, mogą mieć problemy z powtarzającym się zachowaniem, odgrywaniem roli i słabymi umiejętnościami społecznymi. Konsultacja ze specjalistą w tej dziedzinie w celu uzyskania strategii modyfikacji zachowania i poprawy umiejętności społecznych może poprawić funkcjonalność.

Podczas gdy wiele dzieci z mutacjami genetycznymi MBD5 ma radosne i przyjemne zachowanie, niektóre mogą wykazywać agresywne zachowania.

Istnieją doniesienia, że ​​niektórzy skubią skórę lub dokonują innych samookaleczeń.

Ponieważ autyzm jest częstym objawem zaburzeń genetycznych MBD5, pomocne mogą być również programy behawioralne i terapie skuteczne dla dzieci z autyzmem, na przykład terapia stosowaną analizą behawioralną (ABA). Można zauważyć, że podczas gdy wiele dzieci z autyzmem ma awersję do kontaktów towarzyskich, niektóre dzieci z zaburzeniami genetycznymi MBD5 szukają i czerpią przyjemność z interakcji społecznych.

Inne objawy mogą obejmować nadpobudliwość lub niepokój. Jeśli te objawy są szczególnie poważne, możesz porozmawiać z lekarzem o lekach, które pozwolą na kontrolowanie tych objawów.

Zindywidualizowany Plan Edukacji (IEP)

Dzieci z zaburzeniami genetycznymi MBD5 mogą odnieść korzyści z IEP. Zapewni to prawną ochronę Twojego dziecka i pomoże mu uzyskać najlepsze możliwe doświadczenia edukacyjne. Terapie wymienione powyżej są często dostępne jako część programu szkoły publicznej, a IEP może pomóc zapewnić dziecku dostęp do tych terapii w szkole. IEP pomaga zapewnić im odpowiednie warunki do nauki w bezpiecznym środowisku.

Zaparcie

Zaparcia są spowodowane hipotonią u około 80% osób z zaburzeniami genetycznymi MBD5. Skonsultuj się z lekarzem w sprawie modyfikacji diety, odpowiedniego spożycia płynów i leków, takich jak suplementy magnezu, suplementy błonnika, zmiękczacze stolca lub czopki. Można je stosować pojedynczo lub w połączeniu w celu złagodzenia objawów zaparcia.

Rozwiązywanie problemów ze snem

Zakłócenia snu mogą być znaczące i wyniszczające dla osób z zaburzeniami genetycznymi MBD5. Niektóre typowe problemy ze snem obejmują koszmary nocne, napady padaczkowe oraz częste budzenie się w nocy i bardzo wcześnie rano. Senność w ciągu dnia może być problemem w wyniku złego snu. Problemy z zachowaniem mogą również nasilać się z powodu złego snu.

Nocne lęki to epizody, w których budzisz się na krótko w nocy, zdezorientowany i zdezorientowany. Czasami dziecko może płakać lub wstać i chodzić, ale potem nagle znowu zasypia, jakby nic się nie wydarzyło.

Niektóre leki, które są często stosowane w celu rozwiązania problemów ze snem, obejmują melatoninę i trazodon. Pomocne może być również przestrzeganie zasad higieny snu, takich jak rutyna przed snem, chodzenie do łóżka o określonej porze każdej nocy i utrzymywanie odpowiedniego środowiska snu.

Drgawki

Około 80% osób z zaburzeniem genetycznym MBD5 cierpi na napady drgawkowe, których typowy czas wystąpienia to około dwa lata. Każda osoba, u której zdiagnozowano zaburzenie genetyczne MBD5, powinna przejść ocenę neurologa, a następnie badanie EEG.

Chociaż napady są tak powszechne, nie ma jednego konkretnego rodzaju napadu, który zwykle wykazują osoby z zaburzeniami genetycznymi MBD5. Zaobserwowano wiele różnych typów napadów, w tym napady pochodzące z płata czołowego, napady nieobecności, uogólnione napady toniczno-kloniczne, napady nocne (związane ze snem) i napady atoniczne wywołane przestrachem.

Leki stosowane w celu opanowania napadów mogą obejmować acetazolamid, karbamazepinę, klonazepam, lewetyracetam i lamotryginę. Leki ratunkowe, takie jak diazepam, są również czasami przepisywane, aby mieć pod ręką w nagłych przypadkach (długotrwały lub ciężki napad).

Wady serca

Chociaż wady serca zostały udokumentowane u osób z zaburzeniami genetycznymi 5MBD, obecne badania pokazują, że ten objaw jest rzadki (mniej niż 11%).

• Ubytek przegrody międzyprzedsionkowej (ASD): Jest to dziura w przegrodzie, która dzieli górne komory (przedsionek) serca. Wada jest obecna od urodzenia i jest zwykle naprawiana chirurgicznie, jeśli sama nie zamknie się.
• Ubytek przegrody międzykomorowej (VSD): Jest to otwór w przegrodzie oddzielającej dolne komory serca (komory) i jest obecny przy urodzeniu. Jest to powszechna wrodzona wada serca. Objawy zależą od wielkości otworu (małe otwory nie mogą powodować żadnych objawów). Może zamykać się samoczynnie lub wymagać naprawy chirurgicznej.
• Zwężenie zastawki płucnej: Zastawka płucna otwiera się i zamyka, aby umożliwić wypływ krwi z serca i do płuc. W zwężeniu zastawki płucnej zastawka jest grubsza i sztywniejsza niż normalnie i nie otwiera się tak dobrze, jak powinna. W większości przypadków cewnikowanie serca w celu rozciągnięcia zastawki złagodzi objawy. Rzadziej konieczna jest operacja.

Rokowanie

Aktualne badania wskazują, że osoby z MBD5 powinny mieć normalną długość życia z leczeniem i opieką. Chociaż sama liczba objawów związanych z tą chorobą genetyczną może wydawać się przytłaczająca, wiele osób z zaburzeniami genetycznymi MBD5 może prowadzić szczęśliwe i satysfakcjonujące życie.