Jakie są choroby układu mięśniowego?

Choroby układu mięśniowego wpływają na ważną strukturę ludzkiego ciała - mięśnie. Mięśnie wytwarzają siłę potrzebną do poruszania się i funkcjonowania. Choroby i zaburzenia wynikające z bezpośrednich nieprawidłowości mięśni są uważane za pierwotne choroby mięśni.

Choroby mięśni, których nie można przypisać mięśniom, są zwykle wtórne do innego stanu, który mógł wywołać lub spowodować chorobę mięśni. Ponieważ oba typy wpływają na mięśnie (a czasami na nerwy), oba mogą ostatecznie doprowadzić do zaniku mięśni i paraliżu, obejmującego utratę funkcji motorycznej w jednym lub kilku mięśniach.

O układzie mięśniowym

Każdy wykonywany ruch - mówienie, chodzenie, siedzenie, stanie, a nawet mruganie - jest kontrolowany przez Twoje mięśnie. Masz nawet mięśnie, których nie jesteś świadomy - na przykład te, które kontrolują postawę i kurczą naczynia krwionośne.

W ludzkim ciele jest ponad 600 mięśni i trzy rozpoznane typy mięśni, z których każdy ma swoje określone funkcje.

• Mięśnie szkieletowe: te mięśnie są połączone z kośćmi i wspierane przez ścięgna - elastyczne, ale twarde sznury tkanki. Gdy mięśnie się kurczą, pociągają za ścięgna, poruszając kość. Kości są również połączone z innymi kośćmi więzadłami, które są podobne do ścięgien i pomagają utrzymać szkielet razem.
• Mięśnie gładkie: to rodzaj mięśni, które są gładkie i odpowiedzialne za działania mięśni, które są mimowolne i poza twoją kontrolą. Mięśnie gładkie występują w takich miejscach, jak żołądek, jelita i naczynia krwionośne. Mięśnie te wykonują wszystkie zadania niezbędne do funkcjonowania organizmu.
• Mięsień sercowy: mięsień sercowy to rodzaj mięśnia, na który składają się ukośne, ciemne i jasne gałęzie zbudowane z rozciągniętych włókien. Mięsień sercowy znajduje się w sercu i jest odpowiedzialny za skoordynowane i mimowolne skurcze, które pozwalają sercu wydajnie pompować krew. Serce jest jedynym mięśniem w ciele, które nieustannie się kurczy.

Każdy typ mięśni służy do określonego celu. Na przykład chodzisz z powodu mięśni szkieletowych. Trawisz pokarm z powodu mięśni gładkich, a twoje serce bije z powodu mięśnia sercowego. Ponadto różne typy mięśni współpracują ze sobą. Na przykład, kiedy biegasz, używasz mięśni szkieletowych, mięśnia sercowego, ponieważ serce pompuje, i mięśni gładkich, gdy ciężej oddychasz.

Rodzaje chorób układu mięśniowego

Choroby mięśni to każda choroba, która atakuje układ mięśniowy człowieka. Choroba mięśni będzie pierwotna lub wtórna.

Pierwotne choroby mięśni

Powszechne pierwotne choroby układu mięśniowego obejmują miopatie zapalne, takie jak między innymi zapalenie wielomięśniowe i skórno-mięśniowe, dystrofia mięśniowa, miastenia, stwardnienie zanikowe boczne, rabdomioliza i kardiomiopatia.

Oto, co musisz wiedzieć o tych schorzeniach, w tym o przyczynach, kiedy udać się do lekarza, diagnozie, leczeniu i profilaktyce.

• Zapalenie wielomięśniowe (PM): to rzadki rodzaj miopatii zapalnej (zwanej również myosotis), grupę chorób mięśni, które powodują zapalenie mięśni i powiązanych z nimi tkanek, w tym naczyń krwionośnych. Według The Myositis Foundation stan ten występuje głównie u osób powyżej 20 roku życia, z których wiele to kobiety.PMP charakteryzuje się stanem zapalnym i osłabieniem mięśni. Osoba z tym schorzeniem może doświadczać upadków i problemów ze wstawaniem, przewlekłego suchego kaszlu i / lub dysfagii (trudności w połykaniu). PM nie ma znanej przyczyny i nie ma lekarstwa na tę chorobę. Na szczęście stan można leczyć.
• Zapalenie skórno-mięśniowe (DM): DM to rzadka choroba zapalna mięśni dotykająca ludzi w każdym wieku i dowolnej płci, chociaż częściej występuje u kobiet. Typowe objawy DM obejmują charakterystyczną wysypkę, osłabienie mięśni oraz stan zapalny i ból mięśni. Podobnie jak w przypadku innych miopatii zapalnych, przyczyna jest nieznana i chociaż nie ma lekarstwa, stan można leczyć za pomocą leków i innych terapii.
• Dystrofia mięśniowa (MD): MD to grupa dziedzicznych chorób mięśni. Wszystkie te warunki powodują utratę i osłabienie mięśni. Niektóre pojawiają się w okresie niemowlęcym lub dzieciństwie, a inne mogą pojawić się dopiero w wieku średnim lub nawet później. Objawy są specyficzne dla typu MD i różnią się w zależności od grup mięśni i osób, na które wpływają. Wszystkie formy pogarszają się z czasem, a większość ludzi traci zdolność chodzenia. Nie ma lekarstwa na MD, ale objawy można leczyć, a powikłaniom można zapobiec. Leczenie obejmuje leki, fizjoterapię, terapię mowy, urządzenia ortopedyczne i zabiegi chirurgiczne. Niektórzy ludzie z MD mają to szczęście, że mają łagodne objawy, które postępują powoli, podczas gdy inni mają mniej szczęścia i objawy choroby są ciężkie i powodują kalectwo.
• Myasthenia gravis (MG): MG jest chorobą nerwowo-mięśniową, która powoduje osłabienie mięśni szkieletowych, wynikające z upośledzonej komunikacji między komórkami nerwowymi i mięśniami. Ponieważ upośledzenie zmniejsza kluczowe skurcze mięśni, ostatecznie dochodzi do osłabienia mięśni. Według Myasthenia Gravis Foundation of America, MG jest najczęstszą przewlekłą autoimmunologiczną chorobą nerwowo-mięśniową, dotykającą 20 na 100 000 osób. Podstawowym objawem MG jest osłabienie mięśni szkieletowych dobrowolnych. Nie ma lekarstwa na MG, ale leczenie może kontrolować aktywność układu odpornościowego. Perspektywa MG jest inna dla każdej osoby z chorobą, ponieważ niektórzy ludzie będą mieli tylko łagodne objawy, podczas gdy inni mogą stać się niepełnosprawni. Wczesne i odpowiednie leczenie może ograniczyć postęp choroby.
• Stwardnienie zanikowe boczne (ALS): ALS, zwane także chorobą Lou Gehriga, to grupa rzadkich chorób neurologicznych wpływających na komórki nerwowe w mózgu i rdzeniu kręgowym. ALS wpływa na mięśnie odpowiedzialne za dobrowolne ruchy mięśni. Większość przypadków diagnozuje się u osób w wieku od 40 do 70 lat, a według danych Fundacji ALS szacuje się, że co najmniej 16 000 Amerykanów cierpi na tę chorobę. Nie ma lekarstwa na ALS, a objawy będą się z czasem nasilać. Leczenie może pomóc kontrolować objawy, zapobiegać powikłaniom i ułatwiać życie z chorobą. Jednak typowa długość życia to zaledwie kilka lat po otrzymaniu diagnozy. Leczenie obejmuje leki, logopedię i fizjoterapię. W cięższych przypadkach ALS może wymagać wsparcia żywieniowego i oddechowego.
• Rabdomioliza: Rabdomioliza jest chorobą mięśni, która powoduje rozpad mięśni szkieletowych. Ten rozpad powoduje uwolnienie mioglobiny do krwiobiegu - białka, które magazynuje tlen w mięśniach. Zbyt dużo mioglobiny we krwi może prowadzić do uszkodzenia nerek. Przyczyny rabdomiolizy obejmują urazy, infekcje i stany zapalne, leki, toksyny oraz zaburzenia genetyczne i metaboliczne. Leczenie zależy od nasilenia objawów i obecności powikłań. Uszkodzenie nerek spowodowane rabdomiolizą może nie być odwracalne.
• Kardiomiopatia: Kardiomiopatia - zwana także chorobą mięśnia sercowego - jest rodzajem postępującej choroby atakującej mięsień sercowy. Powoduje to nienormalne powiększenie, zgrubienie i / lub sztywność serca, co utrudnia mięśnieowi sercowemu wydajne pompowanie krwi. Ostatecznie może to prowadzić do niewydolności serca i gromadzenia się krwi w płucach i innych częściach układu krążenia. ciało. Kardiomiopatia może również powodować zaburzenia rytmu serca i problemy z zastawkami serca.

Wtórne choroby mięśni

Niektóre choroby mięśni mogą pojawiać się wtórnie w stosunku do innych poważniejszych schorzeń. Mogą one występować obok wielu różnych chorób, w tym chorób zakaźnych, endokrynologicznych, metabolicznych, immunologicznych i naczyniowych.

Choroby mięśni, które mogą być wtórne do innych schorzeń, obejmują rabdomiolizę, miopatię, zapalenie mięśni i miastenię.

Stany wtórne mogą wpływać na jeden mięsień, grupę mięśni lub cały układ mięśni. Nasilenie zajętych mięśni może być trwałe lub tymczasowe. Osoba może odczuwać łagodne lub ciężkie objawy.

Niektóre wtórne choroby mięśni mogą nawet wpływać na mięśnie oddechowe. Diagnozę wtórnej choroby mięśni przeprowadza się w taki sam sposób, jak w przypadku choroby pierwotnej. Leczenie polega na opanowaniu podstawowej przyczyny i leczeniu stanu wtórnego.

Geriatryczna choroba mięśni - sarkopenia

Sarkopenia to choroba mięśni często występująca u osób starszych, podczas gdy inne rodzaje chorób mięśni występują rzadziej u osób starszych. Ta choroba mięśni może być pierwotna lub wtórna. Sarkopenia powoduje utratę masy mięśniowej i utratę siły mięśni. Jeden raport z 2014 roku w czasopiśmiePrzypadki kliniczne Metabolizm kości mineralnychzauważa, że ​​ryzyko sarkopenii u osób starszych w wieku od 65 do 70 lat wynosi około 14% i do 53% u osób w wieku powyżej 80 lat.

Czynniki ryzyka mogą obejmować złe odżywianie, choroby przewlekłe i obniżony poziom hormonów. Osłabienie mięśni może pojawić się nagle lub powoli przez wiele lat. Sarkopenię rozpoznaje się na podstawie badania fizykalnego, wywiadu medycznego, badania krwi w celu wykrycia stanu zapalnego, choroby genetycznej lub niskiego poziomu hormonów lub witaminy D oraz obrazowania. Można również wykonać badanie aktywności elektrycznej lub biopsję mięśnia. Fizjoterapia, ulepszona dieta i leki mogą poprawić stan.

Objawy choroby układu mięśniowego

Osłabienie mięśni jest jednym z pierwszych objawów problemów z mięśniami. Oznacza to, że w dotkniętym chorobą mięśniu brakuje siły i nie może on wykonać swojej pracy. Wiele różnych chorób może powodować osłabienie mięśni.

Ból mięśni, który ustępuje podczas terapii w domu, można leczyć w domu i nie budzi on większych obaw. Jednak bóle mięśni po ciężkich urazach lub poważnej chorobie ogólnoustrojowej (choroba dotykająca całe ciało) często wymagają opieki medycznej. Powinieneś natychmiast uzyskać pomoc medyczną, jeśli masz bóle mięśni z problemami z oddychaniem, zawroty głowy, osłabienie mięśni, wysoką gorączkę i / lub sztywność karku.

Oprócz bólu i osłabienia mięśni, osoba z chorobą mięśni może odczuwać skurcze mięśni, skurcze lub drgawki.

Inne objawy chorób mięśni to:

• Zanik mięśni lub utrata mięśni
• Problemy z ruchem i równowagą
• Drętwienie, mrowienie lub bolesne odczucia
• Podwójne widzenie
• Opadające powieki
• Problemy z połykaniem - dysfagia
• Kłopoty z oddychaniem, zwłaszcza duszność (duszność)

Jeśli odczuwasz osłabienie mięśni, skontaktuj się z lekarzem, aby ustalić przyczynę objawów. Każdy, kto doświadczy nagłego, poważnego osłabienia mięśni, powinien natychmiast zgłosić się do lekarza.

Przyczyny

Istnieje wiele różnych przyczyn chorób mięśni. Genetyka jest jedną z przyczyn, co oznacza, że ​​stan może być dziedziczny lub być wynikiem nowej mutacji genetycznej u chorego osobnika. Niektóre choroby mięśni są chorobami autoimmunologicznymi, które pojawiają się, gdy układ odpornościowy człowieka działa nieprawidłowo i atakuje własne zdrowe tkanki mięśniowe. Czasami przyczyna choroby mięśni jest nieznana.

Dodatkowe przyczyny chorób mięśni obejmują:

• Nadużywanie lub uraz mięśni
• Niektóre raki
• Infekcje
• Choroby nerwów
• Leki

Bez względu na przyczynę większość chorób mięśni jest nieuleczalna. Jednak leczenie może złagodzić objawy i ból, pomóc w utrzymaniu mobilności i poprawić jakość życia.

Diagnoza

Elektromiografia (EMG) jest najczęściej używanym narzędziem do diagnozowania chorób mięśni. EMG może szukać nieprawidłowości nerwowo-mięśniowych, mierząc aktywność elektryczną mięśni. Może zdiagnozować wiele problemów, w tym zaburzenia mięśni, problemy nerwowe i ruchowe oraz choroby zwyrodnieniowe.

Badanie EMG polega na użyciu cienkiej igły zwanej elektrodą umieszczonej w skórze i tkance mięśniowej. Po umieszczeniu igły na miejscu zostaniesz poproszony o skurcz lub rozluźnienie mięśni. Elektroda wykryje aktywność elektryczną i wyświetli wyniki na pobliskim monitorze zwanym oscyloskopem. Test szybkości przewodzenia nerwów można wykonać za pomocą EMG w celu ustalenia, czy przyczyną objawów jest choroba mięśni, czy zaburzenie nerwów.

Jeśli lekarz podejrzewa, że ​​masz chorobę mięśni, można wykonać badanie siły mięśni, aby ustalić, czy występuje osłabienie mięśni lub inne problemy z mięśniami.

Dodatkowe testy, które można wykonać, obejmują:

• Badanie krwi w celu pomiaru określonych enzymów mięśniowych i przeciwciał, które mogą być specyficzne dla jednego lub wielu schorzeń
• Biopsja mięśnia - pobiera się niewielką próbkę prostego mięśnia i przesyła do badania
• Rezonans magnetyczny (MRI) w celu pokazania obszarów nieprawidłowego mięśnia

Leczenie

Większość chorób układu mięśniowego jest nieuleczalna, ale można je leczyć i leczyć. Cele leczenia chorób mięśni mogą obejmować leczenie objawów, opóźnianie postępu choroby i poprawę jakości życia.

Leczenie może obejmować terapię farmakologiczną. Grupa leków znanych jako immunosupresanty - leki hamujące lub zapobiegające nadmiernej aktywności układu odpornościowego - mogą leczyć niektóre choroby mięśni i nerwów oraz stany wpływające zarówno na nerwy, jak i mięśnie. W celu zmniejszenia skurczów i skurczów mięśni można podawać kortykosteroidy i inne leki.

Twój lekarz może również zalecić fizjoterapię i terapię zajęciową w celu opanowania objawów oraz operację, jeśli jest to konieczne, aby skorygować uszkodzenie mięśni.

Słowo od Verywell

Perspektywa w przypadku większości chorób mięśni może być pozytywna. W wielu przypadkach leczenie może skutecznie złagodzić większość objawów, w tym ból mięśni i osłabienie. Twoja długoterminowa perspektywa będzie zależeć od twojego stanu i wpływu, jaki ma na funkcje mięśni. Porozmawiaj ze swoim lekarzem, aby dowiedzieć się więcej o swoim stanie, pomocnych metodach leczenia i perspektywach.