Radioterapia raka płuc

Radioterapia jest często częścią leczenia raka płuca. Zarówno drobnokomórkowe, jak i niedrobnokomórkowe raki płuca są często leczone radioterapią, często łączoną z chemioterapią i / lub zabiegiem chirurgicznym.

Promieniowanie wysokoenergetyczne skierowane w kierunku ciała rozbije DNA wewnątrz komórek. To powoduje, że komórki obumierają lub przestają się dzielić, co może kontrolować chorobę i zmniejszać guzy.

Kiedy promieniowanie jest używane w raku płuc?

W zależności od rodzaju i stopnia zaawansowania raka płuc, możesz poddać się radioterapii w różnych momentach leczenia. Na przykład może pomóc złagodzić objawy lub może być leczeniem paliatywnym, zmniejszającym lub eliminującym komórki rakowe.

Twoi lekarze mogą rozważyć promieniowanie:

• Przed operacją: Promieniowanie może zmniejszyć rozmiar guza, co sprawia, że ​​procedura jest prostsza i bardziej skuteczna.
• Po operacji: obszar operacyjny jest poddawany promieniowaniu w celu leczenia wszelkich pozostałych komórek nowotworowych (które mogą być obecne, ale niewykrywalne na skanach).
• Jako okazja do wyleczenia raka: w przypadku raka płuc we wczesnym stadium radioterapia może być równie skuteczna jak operacja, ponieważ oferuje duże szanse na długoterminowe przeżycie. Twoi lekarze mogą jednak wahać się przed użyciem określenia „wyleczony”, ponieważ jest zawsze możliwość nawrotu raka płuc.
• Leczenie raka płuc: Promieniowanie może zapobiegać rozwojowi komórek rakowych w płucach, pobliskich węzłach chłonnych lub obszarach, w których rak ma przerzuty (takich jak mózg).
• Jako profilaktyka: Promieniowanie może zmniejszyć ryzyko nawrotu lub rozprzestrzeniania się. W przypadku drobnokomórkowego raka płuca radioterapia mózgu jest czasami stosowana w celu zabicia komórek, które mogły rozprzestrzenić się do mózgu, ale nie zostały wykryte za pomocą obrazowania. Nazywa się to profilaktycznym napromienianiem czaszki (PCI).

Kiedy rak płuc rozprzestrzenia się do mózgu lub innego obszaru ciała, czasami wykrywa się tylko jeden lub kilka przerzutów. Nazywa się to oligoprzerzutami. W takich przypadkach niektóre rodzaje radioterapii pomogły ludziom uzyskać długoterminową kontrolę nad chorobą.

Rodzaje promieniowania

Istnieje kilka technik radioterapii raka. W przypadku raka płuc opcje napromieniania obejmują radioterapię wiązką zewnętrzną (EBRT), która pochodzi z zewnątrz ciała oraz promieniowanie wewnętrzne, w którym materiały radioaktywne są umieszczane bezpośrednio w guzie raka płuca.

Obie metody powstrzymują wytwarzanie przez organizm komórek rakowych, które normalnie namnażają się szybciej i częściej niż normalne komórki. Ekspozycja na promieniowanie może również wpływać na zdrowe komórki, co może powodować skutki uboczne.

Radioterapia wiązką zewnętrzną (EBRT)

Jest to najpowszechniejszy rodzaj promieniowania stosowany w raku płuc, obejmujący wysokie dawki promieniowania emitowane przez maszynę znajdującą się poza organizmem.

Rodzaje EBRT stosowane w leczeniu raka płuc obejmują:

Konwencjonalna (dwuwymiarowa) radioterapia

W przeszłości była to jedyna miejscowa alternatywa leczenia dla pacjentów z rakiem płuca we wczesnym stadium z nieoperacyjnymi guzami.

Ze względu na brak szczegółowych widoków anatomicznych, które są obecnie dostępne w technologii trójwymiarowej tomografii komputerowej (CT), ta forma promieniowania nie zapewnia znacznej dokładności i skutkuje słabymi wynikami.

Trójwymiarowa konformalna radioterapia (3D-CRT)

Ta terapia jest ulepszeniem w stosunku do terapii konwencjonalnej, umożliwiając technikowi zobaczenie guza ze wszystkich stron. Promieniowanie może być dokładniej skierowane z różnych kierunków, aby dopasować się do kształtu guza.

Ta metoda jest jednak nadal niedoskonała, ponieważ w pewnym stopniu polega na próbach i błędach, aby uzyskać idealne wycelowanie wiązek promieniowania.

Radioterapia z modulacją intensywności (IMRT)

Uważa się, że jest to lepsze niż 3D-CRT w tym sensie, że eliminuje pewne domysły z leczenia.

Algorytmy systemu określają położenie wiązek i obliczają dawkę promieniowania, aby uzyskać optymalne wyniki. Technika ta zmniejsza również niepotrzebne narażenie na promieniowanie, dzięki czemu może zmniejszyć toksyczność związaną z promieniowaniem.

Stereotaktyczna radioterapia ciała (SBRT)

Stereotaktyczna radioterapia ciała (SBRT) to technika, w której duża dawka promieniowania jest dostarczana na stosunkowo niewielki obszar tkanki nowotworowej w celu zaoszczędzenia zdrowej tkanki.

W przeciwieństwie do innych rodzajów radioterapii raka płuca, SBRT czasami daje dużą szansę na długoterminowe przeżycie lub ewentualnie wyleczenie. SBRT może być również czasami stosowany w przypadku raka płuc, który się rozprzestrzenił. Gdy obecnych jest tylko kilka przerzutów raka płuc, na przykład do mózgu lub wątroby, SBRT czasami prowadziło również do długotrwałej kontroli choroby.

Ten rodzaj promieniowania jest czasami określany nazwą firmy produkującej maszynę. Niektóre nazwy, które możesz usłyszeć w odniesieniu do SBRT, to X-Knife, CyberKnife, Clinac i Gamma Knife.

Aby SBRT było skuteczne, guzy muszą być małe - zwykle o średnicy poniżej 5 centymetrów (2 do 3 cali). Rak, który ma być celem, nie powinien znajdować się zbyt blisko dróg oddechowych, serca ani innych krytycznych struktur.

Promieniowanie wewnętrzne

Promieniowanie wewnętrzne polega na umieszczeniu radioaktywnego implantu w twoim ciele, w pobliżu guza. Znana również jako brachyterapia, cienka rurka zwana bronchoskopem służy do umieszczenia implantu w wymaganym miejscu. Rurka jest usuwana po zabiegu, ale implant może być tymczasowy lub trwały.

Brachyterapia jest często stosowana w opiece paliatywnej, zapewniając skuteczny sposób radzenia sobie z trudnościami w oddychaniu, które mogą wystąpić wraz z postępem raka płuc. Może znacznie poprawić jakość życia, ale nie ma na celu leczenia raka ani przedłużania przeżycia.

Podczas leczenia

Dawka promieniowania, czas trwania ekspozycji i proces leczenia zależą od rodzaju przepisanego promieniowania.

W jaki sposób przeprowadzana jest terapia zewnętrzna

Przy napromienianiu zewnętrznym każdy zabieg trwa od 15 do 30 minut, zwykle podawany codziennie przez kilka tygodni.

Przed zabiegiem otrzymasz jeden lub więcej tatuaży na raka płuca, które są trwałymi śladami tuszu o wielkości piega pokrywającego guz w płucach, co oznacza dokładnie, gdzie promieniowanie powinno być skierowane.

Następnie przeprowadzana jest symulacja, podczas której będziesz musiał leżeć nieruchomo na stole, podczas gdy twój onkolog radioterapii dokona korekt, aby uzyskać idealne ustawienie wiązki. Następnie obliczą dawkę promieniowania (mierzoną w Gy, wymowąszary), który zostanie dostarczony w czasie trwania terapii.

W jaki sposób prowadzona jest terapia wewnętrzna

W przypadku terapii wewnętrznej zwykle musisz zostać przyjęty do szpitala w celu wszczepienia implantu. Wymaga to krótkiej operacji w znieczuleniu ogólnym lub miejscowym. Twój lekarz użyje rurki i narzędzia do obrazowania (zdjęcie rentgenowskie lub tomografia komputerowa), aby umieścić implant w pobliżu guza.

Czas przebywania implantu w organizmie różni się w zależności od podanej dawki:

• Brachyterapia wysokodawkową: W przypadku terapii wysokodawkowej implant można pozostawić na kilka minut za każdym razem, gdy emitowana jest duża dawka promieniowania. Zabiegi można powtarzać dwa razy dziennie przez kilka dni lub raz dziennie przez kilka tygodni. Rurkę aplikacyjną można pozostawić na miejscu do zakończenia serii napromieniania.
• Brachyterapia niskodawkowa: W przypadku brachyterapii niskodawkowej implant można pozostawić na jeden lub więcej dni, aby przez cały czas emitować niskie dawki promieniowania. Niektórych mniejszych implantów nigdy nie usuwa się, ale przestają emitować promieniowanie po kilku tygodniach.

Zarządzanie radioaktywnością

Z implantem radioaktywnym organizm może przez krótki czas emitować niewielką ilość promieniowania. Wcześniejsze

• Jeśli masz tymczasowy implant, być może będziesz musiał pozostać w szpitalu z ograniczoną liczbą odwiedzających (unikając kobiet w ciąży i dzieci) przez cały okres leczenia. Po usunięciu implantu organizm nie może już emitować promieniowania.
• Stałe implanty przestają emitować promieniowanie w ciągu kilku tygodni. W przypadku tych implantów ryzyko narażenia jest bardzo niskie, ale należy poprosić lekarza o potwierdzenie, czy należy podjąć środki ostrożności.

Skutki uboczne

Istnieją pewne drobne i poważne skutki uboczne radioterapii, które należy omówić z lekarzem przed rozpoczęciem leczenia.

Wczesne efekty uboczne

Te problemy zwykle pojawiają się wkrótce po rozpoczęciu promieniowania. Zwykle są łagodne i nie powinny trwać długo:

• Zmęczenie (uczucie zmęczenia)
• Zmiany skórne.

Wypadanie włosów zwykle występuje w miejscu napromieniowania - włosy na głowie mogą wypadać, gdy promieniowanie jest kierowane do mózgu, lub włosy na klatce piersiowej, gdy promieniowanie jest kierowane do płuc. Włosy mogą czasami odrosnąć, ale mogą odrosnąć inaczej niż wcześniej lub wypadanie włosów może być trwałe.

Późne skutki uboczne

Efekty uboczne, które mogą wystąpić miesiące lub lata po radioterapii, obejmują:

• Uszkodzenie płuc wywołane promieniowaniem
• Popromienne zapalenie płuc (zapalenie płuc)
• Zwłóknienie płuc (może wynikać z zapalenia płuc, jeśli nie zostanie szybko zdiagnozowane i leczone)

Powikłania mogą wpływać na każdy obszar tkanki, który był narażony na promieniowanie. Im wyższa dawka promieniowania, tym większe ryzyko wystąpienia opóźnionych skutków ubocznych.

Wskaźniki przeżywalności w przypadku raka płuc poprawiają się, co jest cudowną rzeczą. Ale dłuższe życie oznacza również, że istnieje większe prawdopodobieństwo wystąpienia długoterminowych skutków ubocznych radioterapii.

Słowo od Verywell

Radioterapia może trochę potrwać, zanim zacznie działać, ale korzyści utrzymują się przez długi czas po zakończeniu leczenia. Podczas wizyty kontrolnej u radioterapii onkologa będziesz mieć dodatkowe testy i badania, aby sprawdzić swoje postępy.

Pamiętaj, że walka z rakiem płuc to bieg długodystansowy, który może obejmować monitorowanie przez całe życie, pewne niepowodzenia i, miejmy nadzieję, wiele zwycięstw. Ponieważ leczenie jest coraz lepsze, powinieneś być w stanie wykorzystać więcej okazji, aby cieszyć się wysoką jakością życia podczas kontynuowania podróży.