Co powoduje chorobę lokomocyjną?

Choroba lokomocyjna jest często nazywana chorobą lokomocyjną, chorobą samochodową, a nawet chorobą morską, ponieważ często występuje u osób podróżujących łodzią. Prawda jest taka, że ​​każda forma ruchu może wywołać tę chorobę, w tym bycie na huśtawce i nowatorskie przejażdżki na karnawale.

Jeśli nigdy nie doświadczyłeś choroby lokomocyjnej, masz szczęście. Według Centers for Disease Control, każdy z nas w końcu doświadczy choroby, jeśli zostaniemy poddani wystarczającemu ruchowi (chociaż w przypadku niektórych jest to większy ruch).

Jak pojawia się choroba lokomocyjna

Twoje ucho wewnętrzne jest odpowiedzialne za równowagę, poczucie świadomości przestrzennej (wiedząc, gdzie twoje ciało jest w relacji do otoczenia) i utrzymywanie równowagi. Ucho wewnętrzne dokonuje tego za pomocą twoich oczu (twojego wzroku) i czegoś, co nazywa się propriocepcją. Propriocepcja to proces, w którym mięśnie, ścięgna i nerwy są w stanie współpracować w celu wyczuwania ruchu.

Twoje ucho wewnętrzne, wzrok i propriocepcja wspólnie tworzą układ przedsionkowy. Kiedy dostajesz zawrotów głowy, dzieje się tak, ponieważ jeden lub więcej z tych trzech mniejszych układów, które składają się na układ przedsionkowy, nie działa prawidłowo lub te trzy systemy nie współpracują ze sobą w harmonii.

Ruch może spowodować, że te systemy nie będą ze sobą zsynchronizowane. Na przykład, jeśli siedzisz w restauracji wewnątrz statku wycieczkowego, twoje oczy nie powiedzą mózgowi, że się poruszasz, ponieważ wewnątrz statku nie wygląda na ciebie,aleTwoje ciało i ucho wewnętrzne mogą nadal wyczuwać ruch i przekazywać wiadomość do mózgu. Twoje zmysły wzrokowe powiedzą ci, że się nie ruszasz, podczas gdy reszta układu przedsionkowego powie mózgowi, że jesteś w ruchu. To właśnie te sprzeczne komunikaty mogą powodować objawy choroby lokomocyjnej.

Dlatego niektórzy ludzie doświadczają choroby samochodowej tylko wtedy, gdy siedzą na tylnym siedzeniu, a ich objawy czasami ustępują, gdy patrzą przez okno lub prowadzą samochód. Patrzenie przez okno pomaga zsynchronizować układ przedsionkowy. Twoje ucho wewnętrzne i reszta ciała wiedzą, że się poruszasz, a patrzenie przez okno pomaga upewnić się, że system wzrokowy również wie, że się poruszasz, i przekazuje tę samą wiadomość do mózgu.

Objawy choroby lokomocyjnej

Objawy choroby lokomocyjnej mogą być łagodne lub dość poważne. Niektórzy ludzie są bardziej podatni na chorobę lokomocyjną niż inni. Na przykład niemowlęta i małe dzieci rzadko chorują na chorobę lokomocyjną, ale dzieci w wieku od 2 do 9 lat są bardziej podatne. Kobiety w ciąży lub osoby cierpiące na migrenę są również bardziej narażone na chorobę lokomocyjną.

Objawy mogą obejmować niektóre lub (jeśli masz pecha) wszystkie z poniższych:

• Nudności
• Wymioty
• Zawroty głowy
• Zimne poty
• Bół głowy
• Ziewanie
• Złe samopoczucie
• Rozszerzone źrenice
• Ogólne poczucie, że coś jest nie tak lub źle się czujesz

Zapobieganie i leczenie choroby lokomocyjnej

Możesz zapobiec lub zminimalizować objawy choroby lokomocyjnej bez leków poprzez:

• Siedząc na przednim siedzeniu lub przynajmniej przy oknie
• Unikanie czytania podczas podróży samochodem, samolotem lub łodzią
• Unikanie ostrych, tłustych potraw lub dużych posiłków przed podróżą
• Skupianie się na czymś w oddali zamiast na czymś wewnątrz pojazdu
• Jeśli to możliwe, być kierowcą, a nie pasażerem
• Niektórym osobom może pomóc picie napoju z kofeiną
• Żucie świeżego imbiru, przyjmowanie imbiru w postaci tabletki lub innych preparatów imbirowych (może przyspieszyć opróżnianie żołądka, a następnie pomóc przy nudnościach i wymiotach)

Przydatne leki w leczeniu choroby lokomocyjnej

Możesz kupić wiele leków dostępnych bez recepty (OTC) na chorobę lokomocyjną, ale w ciężkich przypadkach mogą być konieczne leki na receptę. Wiele z tych leków może wywoływać senność, a niektórych nie należy stosować u dzieci. Przed podjęciem decyzji o zastosowaniu leków w leczeniu choroby lokomocyjnej należy przeczytać ulotkę i porozmawiać z lekarzem lub farmaceutą.

Powszechnie stosowane leki OTC obejmują:

• Dimenhydrinate
• Difenhydramina (chociaż difenhydramina ma właściwości przeciw nudnościom, może nie być tak skuteczna jak inne leki)
• Meclizine - jest to aktywny składnik wielu leków na chorobę lokomocyjną OTC i jest mniej uspokajający niż dimenhydrinat dla większości ludzi

Leki dostępne na receptę:

• Skopolamina
• Metoklopramid
• Promethazine

W sklepach lub w Internecie znajdziesz inne „środki zaradcze”, ale pamiętaj, że wiele z nich nie zostało zbadanych ani nie udowodniono, że są przydatne w leczeniu choroby lokomocyjnej.