Astma eozynofilowa, znana również jako e-astma, jest jednym z najczęstszych podtypów astmy rozpoznawanej w wieku dorosłym. Astmę eozynofilową definiuje się jako astmę z podwyższoną liczbą eozynofili wynoszącą co najmniej 150 komórek naμL. Astma alergiczna to nie to samo, co astma eozynofilowa. Astma eozynofilowa jest klasyfikowana jako atopowa, co oznacza, że istnieje genetyczna skłonność do alergii jako przyczyny choroby.
Zapalenie spowodowane astmą eozynofilową występuje jako część odpowiedzi alergicznej lub układu odpornościowego, która uwalnia specyficzne białe krwinki zwane eozynofilami. Kiedy masz wzrost liczby białych krwinek, zazwyczaj masz reakcję zapalną, która prowadzi do zgrubienia dróg oddechowych. Powstały płyn i śluz mogą prowadzić do skurczów dróg oddechowych (oskrzelików) i powodować objawy astmy.
Justin Paget / Getty Images
Rozpowszechnienie
Astma to choroba zapalna dróg oddechowych, która może utrudniać oddychanie. Około 1 na 13 osób cierpi na tę przewlekłą chorobę, a prawie połowa osób dotkniętych astmą ma co roku atak astmy.
Wiedz, że większości tych zaostrzeń można zapobiec, jeśli astma jest odpowiednio leczona. Chociaż początkowo uważano, że jest to jedno zaburzenie, w rzeczywistości astma ma wiele podtypów, które mogą zmienić sposób, w jaki można najlepiej kontrolować astmę.
Około 5% do 10% osób z astmą ma ciężką astmę. Chociaż częstość występowania astmy eozynofilowej jest stosunkowo nieznana, badania sugerują, że około 50% przypadków ciężkiej astmy to astma eozynofilowa.
Jeśli masz więcej niż 35 lat, kiedy zdiagnozowano u Ciebie ciężką astmę, istnieje większe ryzyko rozpoznania astmy eozynofilowej. Ryzyko jest takie samo niezależnie od płci i istnieje mniejsze ryzyko rozpoznania astmy eozynofilowej w dzieciństwie i latach młodzieńczych.
Objawy
Wiele objawów astmy eozynofilowej jest takich samych, jak w przypadku innych postaci astmy, w tym:
- Duszność
- Kaszel
- Świszczący oddech
- Ucisk w klatce piersiowej
Istnieje kilka objawów, które mogą również występować, które zwykle nie są związane z astmą, w tym:
- Drenaż i przekrwienie błony śluzowej nosa (przewlekłe zapalenie zatok przynosowych)
- Polipy nosa
- Powiększone błony śluzowe nosa
- Utrata węchu (brak węchu)
Chociaż astma eozynofilowa jest odpowiedzią immunologiczną związaną z alergiami, wiele osób, u których została zdiagnozowana, nie cierpi na alergie, takie jak pleśń, pleśń lub inne powszechne alergeny.
Diagnoza
Astma eozynofilowa jest często niedodiagnozowana. Nie uważa się tego za powszechny, chociaż uważa się, że częstość występowania jest wyższa niż wcześniej sądzono.
Jeśli astma eozynofilowa jest przyczyną astmy i nie zostanie zdiagnozowana, możesz mieć trudności z opanowaniem ciężkiej astmy.
Jeśli masz obawy, na ogół chcesz być widziany przez pulmonologa. Alergolodzy i immunolodzy również mogą być pomocni w dokładnej ocenie.
Liczba komórek eozynofili
Zliczanie eozynofilów z próbki indukowanej plwociny jest uważane za złoty standard pomiaru liczby komórek zapalnych, ale jest trudne do uzyskania, czasochłonne i zależne od obserwatora. Często wymaga to skorzystania z specjalnego laboratorium, w którym pracują eksperci.
Podczas pobierania próbki należy upewnić się, że nie wypluwasz ślinę, ale odkrztuszasz plwocinę z dróg oddechowych. Wykaszloną próbkę można następnie przeanalizować w laboratorium, aby sprawdzić, czy liczba eozynofili w plwocinie jest równa lub większa niż 3%.
Aby pomóc w indukowaniu plwociny, lekarz lub terapeuta oddechowy może podać dawkę salbutamolu lub innego szybko działającego leku rozszerzającego oskrzela. Po tym zabiegu podaje się nebulizowany hipertoniczny roztwór soli. Wyższe stężenie soli fizjologicznej podczas wdychania podrażnia drogi oddechowe i pomaga wywołać kaszel.
Biopsja dróg oddechowych
Innym sposobem ustalenia, czy masz e-astmę, jest biopsja dróg oddechowych, która jest wykonywana podczas bronchoskopii. Procedura ta może być stosowana do identyfikacji nieprawidłowych komórek w diagnostyce kilku różnych chorób płuc.
Jednak ta metoda nie jest zalecana jako pierwszy krok w identyfikacji astmy eozynofilowej, chyba że nie można pobrać wystarczającej próbki plwociny, ponieważ jest to zabieg inwazyjny, który wymaga pewnej sedacji.
Inne metody
Opracowano inne metody pomocne w diagnozowaniu e-astmy. Twój lekarz może sprawdzić pełną morfologię krwi (CBC), aby sprawdzić eozynofilię (zwiększoną liczbę eozynofili).
Lekarz rozważy dokładną interpretację liczby eozynofili we krwi, ponieważ podwyższona liczba eozynofilów nie gwarantuje, że masz astmę eozynofilową. To powiedziawszy, może to pomóc twojemu lekarzowi w dalszym różnicowaniu wszelkich innych objawów, które masz.
Inne diagnozy, które można rozważyć, jeśli masz podwyższoną liczbę eozynofili we krwi, obejmują zespół hipereozynofilii, choroby autoimmunologiczne, niewydolność nadnerczy i reakcje na leki.
Dwa dodatkowe testy można rozważyć jako substytut indukowanej liczby eozynofilów w plwocinie lub eozynofili we krwi: badanie oddechowe frakcjonowanego wydychanego tlenku azotu (FeNO) i badanie krwi periostynowej. krew i plwocina, immunoglobulina E, FeNO i periostyna.
FeNO może pomóc przewidzieć, czy stan pacjenta ulegnie poprawie po zastosowaniu wziewnych kortykosteroidów. Test można wykonać za pomocą urządzenia o nazwie NIOX. Jednak wiele czynników może wpływać na poziom FeNO, w tym stosowanie sterydów, wiek, płeć, atopia (skłonność do rozwoju alergii) i palenie.
Periostyna jest biomarkerem w komórkach nabłonka dróg oddechowych. Poziomy periostyny są zwykle podwyższone w astmie, która aktywuje określone komórki odpornościowe (TH2), aw niektórych badaniach wykazano, że jest doskonałym substytutem do badania plwociny.
Jednak wyniki innych badań są różne, a test nie jest łatwo dostępny. Według większości klinicystów i wytycznych liczba eozynofili indukowanych w plwocinie i eozynofilach jest nadal lepsza niż FeNO i periostyna.
Leczenie
Leczenie pierwszego rzutu astmy eozynofilowej powinno obejmować standardowy schemat leczenia astmy. Często dobre wyniki można uzyskać stosując kortykosteroidy wziewne (ICS), które są częścią standardowych wytycznych dotyczących leczenia astmy.
Jeśli lekarz zdiagnozował astmę eozynofilową, może zmienić standardowe podejście stosowane w przypadku kortykosteroidów. Leki kortykosteroidowe obejmują:
- QVAR (propionian beklometazonu HFA)
- Pulmicort (budezonid)
- Flovent (propionian flutykazonu)
- Asmanex (mometazon)
- Azmacort (acetonid triamcynolonu)
Podczas gdy kortykosteroidy wziewne często mają korzystne działanie, u niektórych osób występuje astma eozynofilowa oporna na steroidy, co oznacza po prostu, że przyjmowanie wziewnych kortykosteroidów nie przynosi żadnych objawów ani korzyści klinicznych.
Jeśli wypróbowałeś jeden lub więcej wziewnych kortykosteroidów wymienionych powyżej bez złagodzenia objawów, będziesz chciał omówić z lekarzem niektóre z niedawno odkrytych leków, które są stosowane w leczeniu astmy eozynofilowej.
Istnieje pięć terapii celowanych, które zostały zatwierdzone przez Amerykańską Agencję ds.Żywności i Leków (FDA) w leczeniu astmy alergicznej:
- Xolair (omalizumab), lek przeciwimmunogobulinowy klasy E (IgE)
- Nucala (mepolizumab), dawniej znany jako Bosatria, lek anty-interleukin-5 (IL5)
- Cinqair (reslizumab), inny lek anty-IL5
- Fasenra (benralizumab), lek z klasy anty-IL5
- Dupixent (dupilumab), wskazany w ciężkiej astmie eozynofilowej
Pięć leków wymienionych powyżej przyniosło korzystne wyniki, jeśli objawy nadal występują, pomimo dobrego przestrzegania przepisanego schematu kortykosteroidów. Spośród nich omalizumab wydaje się być najmniej skuteczny, ponieważ wpływa na alergie bardziej niż mepolizumab i reslizumab.
Leki te są również ogólnie dobrze tolerowane, przy minimalnych skutkach ubocznych z prawdopodobieństwem, że będziesz w stanie zmniejszyć stosowanie kortykosteroidów. Minimalizacja stosowania sterydów przynosi również zmniejszenie skutków ubocznych, które mogą poprawić jakość życia.
Monitorowanie
Kontynuacja jest zalecana, ponieważ terapie celowane nie są lekarstwem, ale leczeniem. Przygotuj się na okresowe badania i omów z lekarzem następujące kwestie podczas wizyt kontrolnych:
- Badanie czynności płuc
- Objawy, które wystąpiły od ostatniej wizyty (poprawiły się lub pogorszyły)
- Częstość zaostrzeń astmy
- Rozwiązanie komplikacji, takich jak utrata węchu
- Ogólny stan zdrowia
- Śledzenie badań jakości życia
- Analiza laboratoryjna
Standardowa wizyta kontrolna trwa około dwóch do sześciu tygodni po rozpoczęciu nowego leku. Jeśli uzyskasz pozytywne wyniki, będziesz kontynuować przyjmowanie przepisanych leków i kontynuujesz leczenie w ciągu jednego do sześciu miesięcy. Jeśli musisz odstawić lek, wizyty należy umawiać w odstępach trzymiesięcznych.
Słowo od Verywell
Chociaż astma eozynofilowa jest związana z ciężką astmą, leczenie jest możliwe, jeśli zostanie prawidłowo zdiagnozowana. Nieleczona astma eozynofilowa prawdopodobnie spowoduje trudności w kontrolowaniu zaostrzeń astmy - co nie tylko pogarsza jakość życia, ale może zagrażać życiu. Współpraca z pulmonologiem z terapiami celowanymi może pomóc w odzyskaniu jakości życia, na którą zasługujesz, i może zmniejszyć częstotliwość zaostrzeń astmy.
.jpg)
