Pochodzenie i historia wdowich chwastów

Termin „wdowie chwasty” odnosi się do czarnych ubrań noszonych (głównie) przez wdowy płci żeńskiej w epoce wiktoriańskiej, które narzucały surową „etykietę żałoby”, która rządziła zarówno ich zachowaniem, jak i wyglądem po śmierci mężów.

Wdowa chwastów składa się z ciężkiej, czarnej sukienki, która zakrywa kobiecą sylwetkę, a także z czarnej „płaczącej zasłony” zakładanej na głowę i twarz podczas wypraw na zewnątrz. Wewnątrz kobiety nosiły „czapkę wdowy”. Przedmioty te były zwykle wykonane z krepy, matowej (nieodblaskowej) tkaniny wykonanej z jedwabiu lub ozdobione nią.

Wpływ królowej Wiktorii

Wdowi chwasty kojarzone są przede wszystkim z epoką wiktoriańską, którą definiuje panowanie królowej Anglii Wiktorii w latach 1837–1901. Postrzegana publicznie jako standard ścisłego zachowania i moralności, królowa Wiktoria znacząco wpłynęła na postawy i obyczaje społeczne tylko jej poddani w Wielkiej Brytanii, ale także ludzie na całym świecie. Po śmierci męża, księcia Alberta, w 1861 r. Odizolowała się i weszła w długi okres żałoby. 40 lat później królowa nosiła żałobne szaty: od tego momentu aż do śmierci. za zmarłego.

Za panowania królowej etap „pierwszej”, „pełnej” lub „głębokiej” żałoby w wiktoriańskiej Anglii nakazał kobiecie nosić chwasty wdowie. Okres ten może trwać dłużej niż rok po śmierci bliskiej osoby. Jeśli wdowa opuszczała swój dom, nawet jej akcesoria, takie jak buty, parasol, torebka itp., Były idealnie czarne i matowe. W okresie pierwszej żałoby po śmierci męża, królowa Wiktoria nosiła biżuterię wykonaną z „dżetu”, formy skamieniałego węgla, podobnego do obsydianu i czarnego turmalinu, z których wszystkie przypominają czarne szkło. (Nawiasem mówiąc, stąd pochodzi współczesny termin „kruczoczarny”.)

Chociaż restrykcje dotyczące zachowania i ubioru po śmierci stopniowo rozluźniły się po śmierci królowej Wiktorii w 1901 roku, jej wpływ utrzymuje się do dziś. Większość z nas nadal uważa, że ​​powinniśmy nosić ciemne lub ponure ubrania na pogrzeb lub żałobę (chociaż ta koncepcja też stopniowo zanika).

Nawiasem mówiąc, jeśli słowo „chwasty” wydaje się dziwne, zrozumcie, że termin ten wywodzi się ze staroangielskiego słowa oznaczającego „szatę, strój, strój, ubranie lub ubranie”. Słowo to wywodzi się etymologicznie z wcześniejszego praindoeuropejskiego słowośr, co oznaczało „tkać”, co odnosi się do tkanin.