Z zezwoleniem Amerykańskiej Agencji ds. Żywności i Leków na stosowanie w nagłych wypadkach dwóch szczepionek COVID-19 - pierwszej szczepionki tozinameran firmy Pfizer-BioNTech 11 grudnia 2020 r., A następnie szczepionki Moderna mRNA-1273 18 grudnia 202 r. Urzędnicy ds. Zdrowia są coraz bliżej osiągnięcia odporności stadnej w Stanach Zjednoczonych i miejmy nadzieję zakończenia globalnej pandemii, jaką znamy.
Te nadzieje wzmacnia fakt, że każda z tych szczepionek zapewnia ponad 90% skuteczność, co oznacza, że urzędnicy ds. Zdrowia publicznego określają to jako „skuteczną lub praktyczną odporność”. Skuteczna odporność polega na wytwarzaniu przeciwciał w celu zapobiegania infekcji. Skuteczną odporność można uzyskać poprzez infekcję lub szczepienie i jest możliwe, że infekcja bezobjawowa może nadal występować.
Pomimo pozytywnych wyników, w wynikach nie oceniano, czy te szczepionki zapewniają znaczną odporność na sterylizację. (Jeśli odpowiedź immunologiczna całkowicie blokuje infekcję, w tym infekcję bezobjawową, można ją określić jako odporność sterylizującą). Pozostają pytania, ile osób należałoby zaszczepić, aby uzyskać odporność zbiorową w Stanach Zjednoczonych i na całym świecie.
Halfpoint Images / Getty ImagesRodzaje odporności
Mówiąc najprościej, odporność to odporność organizmu na infekcje. Pośredniczą w tym nie tylko białe krwinki, które odgrywają kluczową rolę we wrodzonej odpowiedzi immunologicznej - wrodzonej obronie organizmu - ale także przeciwciała, które tworzą adaptacyjną (inaczej nabytą) odpowiedź immunologiczną. Wrodzona i adaptacyjna odpowiedź immunologiczna składa się ze skomplikowanych sieci komórek, które współpracują ze sobą, zapewniając obronę immunologiczną.
Wrodzony układ odpornościowy rozpoznaje wiele patogenów, ale nie uczy się przystosowywać do nowych w ciągu życia. Z drugiej strony adaptacyjny układ odpornościowy, który w dużej mierze składa się z komórek B i pewnych typów komórek T, uczy się i reaguje na nowe wyzwania, a także zachowuje pamięć o tych wyzwaniach w późniejszym życiu.
Odporność adaptacyjna może rozwinąć się na dwa sposoby:
- Kiedy jesteś zarażony czynnikiem zakaźnym, takim jak COVID-19, podczas którego układ odpornościowy zareaguje w sposób dostosowany do tego napastnika i zwykle tylko do tego napastnika. Może to obejmować przeciwciała (wytwarzane przez komórki B) lub odpowiedzi immunologiczne, w których pośredniczą komórki T.
- Kiedy jesteś zaszczepiony, podczas którego do organizmu wprowadzane są związki w celu pobudzenia specyficznej odpowiedzi immunologicznej na chorobę specyficzną dla tej szczepionki. Ta odpowiedź immunologiczna może trwać miesiące, lata lub całe życie, w zależności od typu szczepionki i odpowiedzi na nią danej osoby.
W przypadku szczepionek poziom ochrony immunologicznej może się różnić, podobnie jak cele szczepienia. Niektóre szczepionki zapewniają odporność sterylizującą, w której patogen wywołujący chorobę nie jest w stanie całkowicie się namnażać. Szczepionki opracowane dla wirusa brodawczaka ludzkiego (HPV) są jednym z przykładów, w których replikacja wirusa jest całkowicie zablokowana u większości zaszczepionych ludzi.
W innych przypadkach może zaoferować szczepionkaskuteczna (lub praktyczna) odporność, w których szczepionka może znacznie zmniejszyć ryzyko zakażenia, ale może nie zapobiec bezobjawowej infekcji. Tak więc, chociaż ryzyko choroby jest znacznie zmniejszone, osoba nadal może być nosicielem i być w stanie rozprzestrzeniać wirusa.
Szczepionka przeciw grypie sezonowej, która jest od 40% do 50% skuteczna w zapobieganiu infekcji, jest przykładem, w którym ludzie, którzy otrzymują szczepionkę, rzadziej chorują na grypę, mają mniej objawów i rzadziej przenoszą ją na innych. Szczepionki COVID-19 mogą należeć do tej samej kategorii, chociaż mają znacznie wyższy poziom skuteczności.
Tak skuteczne, jak szczepionki Pfizer-BioNTech i Moderna w zapobieganiu chorobom, nie wiemy jeszcze, czy całkowicie wyeliminują ryzyko infekcji lub dalszego przenoszenia wirusa.
Jak rozwija się skuteczna odporność
Skuteczna odporność na infekcje, takie jak COVID-19, wymaga syntezy specyficznych przeciwciał, które rozpoznają i wiążą się z określonym białkiem patogenu, zwanym antygenem.
Niektóre z tych przeciwciał są neutralizujące, co oznacza, że wiążą się z patogenem, aby zapobiec atakowi i zabiciu komórki gospodarza. Bez środków do zarażenia i replikacji wirus taki jak COVID-19 szybko umrze.
Inne przeciwciała nie są neutralizujące, co oznacza, że nie są w stanie zapobiec infekcji, a raczej „oznakować” najeźdźcę w celu zneutralizowania przez inne komórki obronne.
Poza przeciwciałami
Istnieją również limfocyty B (komórki B), produkowane przez szpik kostny, które są aktywowane w obecności antygenu, często z pomocą limfocytów T. Są to komórki, które faktycznie wytwarzają przeciwciała.
Niektóre komórki B są komórkami efektorowymi, co oznacza, że są one krótkotrwałe i zaprojektowane do obrony organizmu. Inne to komórki pamięci, które są długowieczne i służą jako strażnicy w przypadku powrotu patogenu.
Jeśli najeźdźca powróci, komórki B pamięci mogą zacząć wytwarzać nowe przeciwciała, aby zapobiec infekcji lub ponownej infekcji. Oznacza to, że nawet jeśli neutralizujące przeciwciała ze szczepionek COVID zaczną słabnąć, układ odpornościowy nadal będzie miał „pamięć” wirusa i może nadal być w stanie przeprowadzić szybki atak immunologiczny.
Obawy i wyzwania
Fakt, że szczepionki Pfizer-BioNTech i Moderna są mniej niż 100% skuteczne, nie oznacza, że są one mniej niż w stanie opanować obecną pandemię. Mogą, ale są wyzwania.
Infekcje bezobjawowe
Głównym przedmiotem obaw jest wspomniane ryzyko bezobjawowego zakażenia. Obecnie uważa się, że bez szczepionki 1 na 5 osób doświadcza COVID-19 bez oznak choroby. Przy szczepieniu nadal może wystąpić choroba bezobjawowa, a wraz z nią ryzyko „cichego” przeniesienia wirusa na inne. Nadal nie wiemy, jak dobrze nowe szczepionki temu zapobiegną.
Pozostaje pewna debata na temat tego, jak naprawdę zakaźni są ludzie bezobjawowi, chociaż aktualny materiał dowodowy sugeruje, że ryzyko jest znacznie zmniejszone w porównaniu z osobami z objawami.
Według badania z grudnia 2020 roku przeprowadzonego przez Bond University, w którym przeanalizowano 13 badań z sześciu krajów, osoby z bezobjawową infekcją są o 42% mniej narażone na przenoszenie wirusa niż osoby z objawami.
W związku z tym, nawet jeśli infekcja wystąpiłaby u zaszczepionej osoby, prawdopodobnie byłaby łagodna lub bezobjawowa i znacznie rzadziej przenoszona. Wraz z szybkim i skutecznym wprowadzeniem szczepień w całej społeczności, wskaźnik zakażeń powinien nie tylko spaść, ale także ogólna zjadliwość (ciężkość) zakażeń COVID-19.
Trwałość szczepionki
Jedynym czynnikiem, którego naukowcy jeszcze nie znają, jest to, jak trwała będzie ochrona przed szczepionkami. Chociaż uważa się, że ochrona jest długotrwała, po części dlatego, że wirus mutuje powoli, minie trochę czasu, zanim dane ze świata rzeczywistego będą to potwierdzać.
Chociaż dowody sugerują, że odpowiedź przeciwciał z tych szczepionek RNA jest silna, minie trochę czasu, zanim naukowcy będą w stanie określić, jak trwała jest odpowiedź i jaka ilość komórek B pamięci jest generowana po szczepieniu. To ostatnie pozostaje problemem, biorąc pod uwagę, że poziomy przeciwciał będą niezmiennie zmniejszać się z czasem po szczepieniu.
Dopóki nie zostaną udzielone odpowiedzi na te pytania, nikt nie zgadnie, czy ochrona przed szczepionkami pierwszej generacji będzie tak trwała, jak wiele nadziei lub będzie wymagać zastrzyków przypominających.
Idąc naprzód
Aby lepiej zapewnić odporność stada, szczepienia Amerykanów muszą być nie tylko wysokie, ale także szybkie. Powolne lub opóźnione wdrażanie może zwiększyć prawdopodobieństwo, że dziwny wariant genetyczny odporny na przeciwciała wywołane szczepionką może „uciec” i rozprzestrzenić się, z których niektóre mogą być bardziej zakaźne lub zjadliwe niż inne.
Istnieje obawa, że jeden taki wariant rozwinął się już w Wielkiej Brytanii, w którym zmiany w genomie wirusa (zwane delecją H69 / V70) sugerują potencjalne - choć niewielkie - ryzyko oporności na leczenie. nie podejrzewa się, że rozwinął się z powodu odporności szczepionkowej, ponieważ wariant poprzedzał szczepionkę.
Zaszczepienie jak największej liczby Amerykanów tak szybko, jak to możliwe, może zmniejszyć zakaźność społeczności, a także ryzyko mutantów ucieczki wirusa. Im mniej szczepionka zapobiega bezobjawowej infekcji i przenoszeniu, tym ważniejsze jest zapewnienie szybkiej dystrybucji i przyjmowania szczepionki.
Może to stanowić wyzwanie, biorąc pod uwagę ciągłe kłopotliwe wątpliwości opinii publicznej dotyczące szczepionek COVID-19 i ogólnie szczepień. We wrześniu 2020 r., Przed wiadomościami o przełomie Pfizer-BioNTech, tylko 57,6% respondentów ankiety przeprowadzonej przez University of Massachusetts stwierdziło, że „zdecydowanie” otrzymali szczepionkę, gdy jest dostępna. poprawiły się od czasu zatwierdzenia i wprowadzenia szczepionki.
Badanie z grudnia 2020 r. W czasopiśmieSzczepionkazasugerowali podobny poziom publicznego oporu, ale następnie poinformowali, że tylko 19% ma „duże” zaufanie co do bezpieczeństwa i skuteczności jakiejkolwiek szczepionki przeciwko COVID-19.
Chociaż liczby te prawdopodobnie poprawią się, gdy szczepionki zdobędą akceptację, potrzebne jest stałe zaangażowanie opinii publicznej, szczególnie w odniesieniu do rozwiania dezinformacji i przywrócenia zaufania do agencji rządowych, szczególnie w społecznościach kolorowych, które mają wyższy wskaźnik zakażeń COVID-19 i zgonów. i wysokie wskaźniki niechęci do szczepień.
Chociaż, miejmy nadzieję, obawy dotyczące wirusa zaczną słabnąć, gdy coraz więcej osób zostanie zaszczepionych, obecne środki w zakresie zdrowia publicznego, w tym dystans społeczny i maski na twarz, prawdopodobnie będą musiały zostać utrzymane.
.jpg)
