Ospa jest wysoce zaraźliwą chorobą wywoływaną przez wirus ospy wietrznej. Został wytępiony przez ogólnoświatowe szczepienia w 1980 roku, co oznacza, że nie występuje już naturalnie. Ostatnia naturalna epidemia w Stanach Zjednoczonych miała miejsce w 1949 roku.
Wcześniej ospa była jedną z najbardziej śmiertelnych chorób przez tysiące lat, zabijając trzy na 10 osób, które ją zachorowały, a wiele innych pozostawiło trwałe blizny lub ślepotę. Wczesne objawy są podobne do grypy, a wysypka pojawia się w ciągu kilku dni, powodując głębokie pęcherze, które tworzą strup i odpadają.
Historia
Pochodzenie ospy nie jest pewne, ale uważa się, że pochodzi z Egiptu lub Indii. Ospa dotarła do Europy między V a VII wiekiem i była obecna w głównych miastach europejskich w XVIII wieku. Epidemie wystąpiły w koloniach północnoamerykańskich w XVII i XVIII wieku.
Kiedyś ospa była poważną chorobą w każdym kraju na świecie z wyjątkiem Australii i kilku odizolowanych wysp. Miliony ludzi zmarły na całym świecie, zwłaszcza w Europie i Meksyku, w wyniku rozległych epidemii ospy prawdziwej.
Odchylenie
Upadek ospy rozpoczął się wraz z uświadomieniem sobie, że osoby, które przeżyły chorobę, są odporne na resztę życia. Doprowadziło to do praktyki wariolacji - procesu wystawiania zdrowej osoby na zakażony materiał od osoby z ospą w nadziei na wywołanie ospy w łagodniejszej postaci, która zapewniłaby odporność na dalsze infekcje.
Pierwsza pisemna wzmianka o wariolacji opisuje buddyjską mniszkę praktykującą ją około 1022-1063 roku. Miażdżyła strupy pobrane od osoby zarażonej ospą na proszek, a następnie dmuchała go w nozdrza osoby nieuodpornionej. W XVIII wieku ta metoda wariolacji była powszechną praktyką w Chinach, Indiach i Turcji. Pod koniec XVIII wieku europejscy lekarze stosowali tę i inne metody wariolacji.
Niektóre osoby, które były wariowane, nadal zmarły na ospę, ale praktyka ta drastycznie zmniejszyła całkowitą liczbę zgonów z powodu ospy.
Szczepionka
Kolejny krok w kierunku zwalczania ospy prawdziwej nastąpił po obserwacji przez angielskiego lekarza Edwarda Jennera, że dojarki, u których rozwinęła się ospa krowia (mniej poważna choroba), nie rozwinęły objawów ospy, gdy były narażone na wariolację. Po tym odkryciu w 1796 r. Jenner pobrał płyn z krosty krowianki na dłoni mleczarki i zaszczepił 9-letniego chłopca.
Sześć tygodni później wystawił chłopca na ospę i nie wystąpiły u niego żadne objawy. Jenner ukuł termin „szczepionka” od słowa „vaca”, które po łacinie oznacza „krowę”. Jego praca była początkowo krytykowana, ale szybko została przyjęta i przyjęta. Do 1800 roku w Europie zaszczepiono około 100 000 osób.
Nowoczesna szczepionka licencjonowana przez Food and Drug Administration (FDA) została pobrana ze słabego szczepu wirusa zwanego szczepem „New York City Board of Health”. Został wyprodukowany przez Wyeth Laboratories i licencjonowany pod nazwą Dryvax.
Ostatni wybuch ospy prawdziwej w Stanach Zjednoczonych miał miejsce w Teksasie w 1949 r. Z ośmioma przypadkami i jedną śmiercią. Chociaż w tym czasie większość Ameryki Północnej, Europy Zachodniej, Australii i Nowej Zelandii była wolna od ospy, inne kraje, takie jak Afryka i Indie, nadal cierpiały z powodu epidemii.
Likwidacja
W 1967 roku Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) rozpoczęła ogólnoświatową kampanię mającą na celu wyeliminowanie ospy prawdziwej. Cel ten został osiągnięty w ciągu 10 lat w dużej mierze dzięki masowym wysiłkom w zakresie szczepień. Ostatni endemiczny przypadek ospy prawdziwej miał miejsce w Somalii w 1977 r. 8 maja 1980 r. Światowe Zgromadzenie Zdrowia ogłosiło, że świat jest wolny od ospy prawdziwym osiągnięciem.
Stany Zjednoczone przestały szczepić ogół ludności w 1972 r., Ale kontynuowały szczepienia personelu wojskowego. Zalecono zaprzestanie szczepień wojskowych w 1986 r., A oficjalne wstrzymanie szczepień rekrutów wojskowych w 1990 r.
Objawy ospy
Bardzo dobrzeKiedy po raz pierwszy jesteś narażony na wirusa ospy prawdziwej, znajdujesz się w tak zwanym okresie inkubacji. Nie jesteś zaraźliwy i nie będziesz mieć objawów przez kolejne 7 do 19 dni. Objawy ospy zaczynają się od wysokiej gorączki, bólu głowy, zmęczenia, bólu ciała, a czasem wymiotów, które mogą trwać od dwóch do czterech dni. W tym momencie możesz być zaraźliwy.
Kilka dni później pojawi się płaska wysypka, która zaczyna się w ustach i rozprzestrzenia się, zamieniając się w wypukłe guzy i wypełnione ropą pęcherze, które tworzą strup, strup i odpadają po około trzech tygodniach, pozostawiając bliznę w jamie. Możesz również rozwinąć pęcherze w nosie i ustach.
Jesteś najbardziej zaraźliwy, gdy zacznie się wysypka, i pozostajesz zaraźliwy, dopóki nie odpadnie ostatni strup ospy.
Objawy ospyPrzyczyny
Ospa to infekcja wywoływana przez wirusa ospy. Może to być spowodowane kontaktem z inną osobą, powietrzem w zamkniętym budynku (rzadko) lub kontaktem z zanieczyszczonymi przedmiotami, takimi jak koce i ubrania. Nie ma dowodów na to, że ospa jest przenoszona przez zwierzęta lub owady.
Przyczyny ospy i czynniki ryzykaDiagnoza
Ponieważ ospa została zwalczona od jakiegoś czasu, większość lekarzy nie byłaby w stanie od razu stwierdzić, że jest to ospa, co oznacza, że może się szybko rozprzestrzenić, zanim zostanie ustalona diagnoza.
Centra Kontroli i Zapobiegania Chorobom (CDC) musiałyby zbadać tkankę zakażonej osoby, aby potwierdzić ospę. Tylko jeden potwierdzony przypadek w dowolnym miejscu na świecie spowodowałby międzynarodowy stan zagrożenia zdrowia.
Jak rozpoznaje się ospęLeczenie
Nie ma metody leczenia ospy prawdziwej. Szczepionka przeciw ospie zapobiega zachorowaniu na ospę i może być stosowana w przypadku wybuchu epidemii. Jeśli otrzymasz szczepionkę przeciw ospie w ciągu trzech dni od kontaktu z wirusem, szczepionka może zapobiec zachorowaniu na ospę. Jeśli nadal rozwiniesz infekcję, prawdopodobnie będzie ona znacznie mniej dotkliwa.
Jeśli otrzymasz szczepionkę w ciągu czterech do siedmiu dni po ekspozycji, prawdopodobnie zapewni ci ona pewną ochronę i ponownie prawdopodobnie zmniejszy nasilenie infekcji. Gdy wysypka się rozwinie, szczepionka nie będzie pomocna.
Leki przeciwwirusowe mogą również znaleźć zastosowanie w leczeniu ospy, ale na razie pozostaje to niejasne. Leczenie najprawdopodobniej polegałoby na zapewnieniu komfortu, nawodnienia organizmu i leczeniu wszelkich objawów lub powikłań, które mogą wyniknąć, takich jak podanie antybiotyków na infekcję bakteryjną.
Jak leczy się ospęSłowo od Verywell
Historia rozwoju i upadku ospy prawdziwej to historia sukcesu współczesnej medycyny i zdrowia publicznego. Chociaż prawie wszystkie znane zasoby wirusa variolola zostały zniszczone po ogłoszeniu zlikwidowania ospy prawdziwej, wirus Variola jest przechowywany w dwóch lokalizacjach do celów badawczych - jednym w CDC w Atlancie w stanie Georgia i jednym w Rosyjskim Państwowym Centrum Badań nad Wirusologią i Biotechnologia w Federacji Rosyjskiej.
Według CDC jest możliwe, ale mało prawdopodobne, aby wirus ospy prawdziwej mógł zostać użyty w ataku bioterrorystycznym, więc istnieje plan na wypadek wystąpienia nagłego wypadku ospy prawdziwej. Na przykład dostępna jest wystarczająca ilość szczepionki przeciwko ospie, aby zaszczepić każdą osobę w Stanach Zjednoczonych w przypadku wybuchu lub ataku ospy.
Co musisz wiedzieć o objawach ospy
