Przegląd wirusa Johna Cunninghama

Wirus Johna Cunninghama (wirus JC) to inna nazwa ludzkiego poliomawirusa 2. Wirus jest bardzo powszechny; od 70% do 90% światowej populacji dałoby wynik pozytywny. Nie powoduje to problemów u większości zdrowych ludzi. Wirus staje się nieaktywny (uśpiony), co oznacza, że ​​większość ludzi nigdy nie zachoruje ani nawet nie będzie wiedziała, że ​​go nosi. Jednak ludzie, którzy mają słaby układ odpornościowy, są narażeni na ryzyko rozwoju poważnej, potencjalnie śmiertelnej choroby spowodowanej wirusem JC.

Naukowcy wiedzą o wirusie JC od lat sześćdziesiątych XX wieku. Lekarz znalazł wirusa w mózgu chorego na raka, Johna Cunninghama. Kiedy naukowcy zorientowali się, że jest to typ poliomawirusa, zmienili jego nazwę (chociaż wiele osób nadal zna go jako wirusa JC).

Objawy

Wirus JC jest bardzo powszechny na całym świecie i większość ludzi będzie na niego narażona w dzieciństwie, szczególnie w rodzinie.

Badania wykazały, że członkowie tej samej rodziny mają tendencję do przenoszenia podobnych, jeśli nie takich samych, szczepów wirusa. Przenoszenie wirusa z rodziców na dziecko jest prawdopodobnie jednym z najczęstszych sposobów rozprzestrzeniania się wirusa JC.

Wirus najczęściej występuje w migdałkach, ale czasami może znajdować się w przewodzie pokarmowym lub nerkach. W przeciwieństwie do innych patogenów, wirus JC może przekraczać barierę krew-mózg.

Chociaż naukowcy nie są do końca pewni, jak działa ten mechanizm, wiedzą, że gdy wirus dostanie się do mózgu, infekuje komórki wytwarzające mielinę. Mielina jest powłoką ochronną na nerwach. Bez tego nerwy ulegają demielinizacji, a mózg jest uszkodzony.

Kiedy wirus JC dostanie się do mózgu, największym problemem jest to, że osoba rozwinie rzadką, ale potencjalnie śmiertelną chorobę zwaną postępującą wieloogniskową leukoencefalopatią (PML).

PML powoduje poważne i szybko postępujące uszkodzenie istoty białej mózgu. Spośród osób, u których zdiagnozowano PML, od 30% do 50% umiera w ciągu pierwszych kilku miesięcy, a wiele osób, które przeżyły, ma trwałą niepełnosprawność neurologiczną.

U zdrowych ludzi wirus JC nie powoduje objawów, ponieważ nie jest aktywny. Jeśli zostanie reaktywowany u osoby z obniżoną odpornością, PML rozwija się i zaczyna uszkadzać różne części ciała - zwykle mózg.

Objawy osoby będą zależeć od miejsca uszkodzenia, ale mogą obejmować:

• Słabość
• Niezgrabność
• Trudno mi myśleć
• Problemy z mówieniem lub niemożność mówienia
• Nowe problemy ze wzrokiem lub utrata wzroku
• Utrata czucia lub trudności w poruszaniu kończynami
• Objawy podobne do demencji i zmiany osobowości
• Napady i bóle głowy (częściej u osób z HIV / AIDS)

Objawy mogą nie pojawić się w tym samym czasie. Nawet jeśli pojawiają się stopniowo, objawy mają tendencję do szybkiego nasilania się po rozpoczęciu. Zwykle nie zajmuje dużo czasu, zanim dana osoba stanie się tak chora, że ​​nie będzie mogła wstać z łóżka.

Jeśli nie jest leczone, PML może spowodować śmierć już po miesiącu od zachorowania, chociaż ludzie mogą żyć nawet rok (rzadko dwa).

Objawy PML są podobne do objawów zaburzeń, które zwiększają prawdopodobieństwo jej rozwoju, takich jak stwardnienie rozsiane (SM). Twój lekarz poinformuje Cię o możliwości zachorowania na PML i będzie regularnie oceniał ryzyko.

Przyczyny

Kiedy wirus znajduje się w nerkach, może wydostać się wraz z moczem i rozprzestrzenić na inne osoby, które wejdą z nim w kontakt. Większość zdrowych ludzi nie ma żadnych objawów infekcji i prawdopodobnie nie zdaje sobie sprawy, że została narażona.

Gdy wirus znajdzie się w czyimś ciele, pozostaje tam, ale jest uśpiony, co oznacza, że ​​nie robi niczego, co mogłoby spowodować chorobę. Tylko wtedy, gdy coś reaktywuje wirusa, człowiek może zachorować.

Jeśli układ odpornościowy jest słaby z powodu choroby, takiej jak rak lub HIV / AIDS, osoba przyjmuje leki, aby wyciszyć (stłumić) swój układ odpornościowy, ponieważ ma chorobę autoimmunologiczną lub zostanie przeszczepiony narząd, istnieje większa szansa że wirus JC będzie mógł ponownie uaktywnić się.

Osoby, które nie mają silnego układu odpornościowego, są bardziej narażone na wiele różnych rodzajów infekcji, w tym wirusa JC. Nawet jeśli dana osoba nie była narażona na działanie wirusa, istnieje ryzyko, że narażenie może nastąpić w dowolnym momencie, ponieważ wirus jest tak powszechny.

Jeśli ktoś jest narażony na wysokie ryzyko infekcji, będzie musiał powtarzać testy w celu wykrycia wirusa JC, nawet jeśli wcześniej uzyskał wynik negatywny. Chociaż powikłania związane z wirusem JC mogą być poważne, osoba ma większe szanse na poprawę, jeśli wirus zostanie wcześnie wykryty i natychmiast rozpocznie się leczenie.

Czynniki ryzyka

Posiadanie pewnych chorób, w tym HIV / AIDS, raka i chorób autoimmunologicznych, lub przyjmowanie określonych leków może zwiększyć ryzyko rozwoju PML z wirusa JC.

Jednym ze schorzeń często związanych z tym ryzykiem jest stwardnienie rozsiane (SM), głównie z powodu leków stosowanych w jego leczeniu. Osoby ze stwardnieniem rozsianym mają już obszary uszkodzeń (zwane zmianami) w układzie nerwowym, w tym w mózgu. Stan ten jest zwykle leczony lekami, które próbują powstrzymać układ odpornościowy przed atakowaniem organizmu i powodowaniem rozwoju tych zmian.

FDA konkretnie zidentyfikowała kilka leków stosowanych w leczeniu SM, które mogą potencjalnie zwiększać ryzyko wystąpienia PML, w tym:

• Gilenya (Fingolimod)
• Tysabri (natalizumab)
• Novantrone (mitoksantron)
• Tecfidera (fumaran dimetylu)

Specjalne leki podawane osobom potrzebującym przeszczepu narządów, które mogą pomóc w zapobieganiu odrzuceniu, mogą również zwiększyć ryzyko PML, w tym:

• Imuran (azatiopryna)
• CellCept (mykofenolan mofetylu)

Inne leki stosowane w leczeniu chorób autoimmunologicznych są związane ze zwiększonym ryzykiem PML, w tym:

• Metotreksat
• Kortykosteroidy
• Cyklofosfamid

Jeśli zażywasz te leki, ryzyko PML będzie rosło, im dłużej będziesz je przyjmować. Jeśli lekarz uważa, że ​​ryzyko jest wysokie, może nakazać przerwanie leczenia lub przejście na inny rodzaj leczenia.

Diagnoza

Twój lekarz może zlecić specjalne badanie krwi, aby sprawdzić, czy masz przeciwciała przeciwko wirusowi JC. Jeśli test wykaże, że wirus jest w twoim ciele, nie oznacza to, że na pewno dostaniesz PML. Twój lekarz będzie monitorował Cię pod kątem objawów choroby lub wszelkich dodatkowych czynników, które mogą zwiększyć Twoje ryzyko, takich jak nowy lek.

Jeśli test wykaże, że nie masz wirusa, będziesz musiał kontynuować test (zwykle co najmniej co sześć miesięcy), ponieważ w dowolnym momencie możesz zostać zarażony wirusem JC.

Dopóki wynik testu na wirusa JC pozostanie ujemny, ryzyko wystąpienia PML będzie obniżone - około 1 na 10 000 (w porównaniu z 1 na 125 w przypadku osób, u których wynik testu na obecność wirusa JC jest dodatni i przyjmujących leki powiązane z PML). .

Jednak ważne jest, aby wiedzieć, że lekarze nadal nie są pewni, dlaczego u niektórych osób PML jest spowodowany wirusem JC, a u innych nie. PML może się nie rozwinąć, nawet jeśli występuje więcej niż jeden czynnik ryzyka. Prawdopodobnie istnieją inne czynniki, takie jak genetyka, środowisko i styl życia, które również wpływają na twoje ryzyko.

Jeśli masz objawy, które mogą być związane z wirusem JC, lekarz może chcieć wykonać inne testy, takie jak nakłucie lędźwiowe (nakłucie lędźwiowe). Podczas gdy zwykłe nakłucie lędźwiowe jest zwykle normalne, lekarz może zlecić specjalny test zwany PCR w celu wyszukania DNA wirusa JC w płynie rdzeniowym.

Testy obrazowe, takie jak rezonans magnetyczny lub tomografia komputerowa, można wykorzystać do obejrzenia mózgu, nerek lub innych narządów.Jeśli wirus JC jest aktywny, lekarz może zobaczyć zmiany w miejscu, w którym wyrządził szkody w organizmie.

Jeśli zaczniesz wykazywać objawy PML, lekarz może potrzebować pobrać próbkę tkanki z mózgu (biopsja) w celu wykrycia wirusa JC, chociaż zwykle nie jest to wymagane do postawienia diagnozy.

Leczenie

Nie ma sposobu, aby wyleczyć wirusa JC lub PML, jeśli się rozwinie, ale są pewne sposoby, które lekarze będą próbować leczyć. Jeśli zachorujesz, lekarz podejmie kilka kroków, aby zapewnić Ci jak największe szanse na wyzdrowienie.

Jeśli zażywasz leki osłabiające układ odpornościowy, takie jak steroidy, lekarz zacznie od zaprzestania ich przyjmowania. W zależności od stanu leczonego przez leki, może być konieczne ścisłe monitorowanie przez zespół medyczny.

Zatrzymanie tych leków wiąże się z ryzykiem. Twój lekarz porówna te zagrożenia z ryzykiem ich podjęcia, jeśli możesz rozwinąć PML.

Nie ma lekarstwa, gdy wirus JC dostanie się do mózgu i powoduje PML, ale jeśli infekcja zostanie wykryta wystarczająco wcześnie, istnieją metody leczenia, które mogą zmniejszyć ryzyko długotrwałych powikłań.

Czasami osoby z PML zaczynają czuć się lepiej po zaprzestaniu przyjmowania tych leków, chociaż wirus JC może nadal wyrządzać szkody, a jakiekolwiek uszkodzenie mózgu, które już nastąpiło, może nie wyleczyć się. Osoby z niektórymi schorzeniami, takimi jak HIV / AIDS, są bardziej narażone na długotrwałe komplikacje i mogą mieć różne objawy, takie jak ból głowy.

Inni ludzie nie czują się lepiej po zaprzestaniu przyjmowania leków, a nawet mogą czuć się gorzej. Dzieje się tak, ponieważ bez leków uspokajających ich układ odpornościowy wywoła poważną reakcję przeciwko jakimkolwiek wirusom - w tym wirusowi JC - co może nasilić objawy. W takim przypadku lekarz może przepisać inne leki lub leczenie, aby poprawić samopoczucie i spróbować zapobiec powikłaniom, takim jak obrzęk mózgu.

Jeśli przyjmowałeś takie leki, jak Tysabri, Twój lekarz będzie chciał wykonać specjalną procedurę, aby pomóc wypłukać lek z organizmu tak szybko, jak to możliwe. Wymiana osocza to procedura, która pomoże usunąć lek z organizmu i pozwoli układowi odpornościowemu na samodzielną walkę z wirusem JC. Może zajść potrzeba więcej niż jednej wymiany osocza, aby upewnić się, że wszystkie leki zostały usunięte z organizmu.

Słowo od Verywell

Chociaż posiadanie wirusa JC w organizmie w połączeniu z innymi czynnikami może zwiększać ryzyko PML, nie oznacza to, że na pewno zachorujesz. Jednak ponieważ nie ma lekarstwa na PML i wiele osób, u których się rozwija, umrze wkrótce po zachorowaniu, bardzo ważne jest, aby osoby zagrożone były ściśle monitorowane przez ich zespół medyczny.

Wczesne wykrycie PML można leczyć, a niektórzy ludzie wracają do zdrowia, chociaż mogą mieć długotrwałe objawy neurologiczne. Leczenie koncentruje się głównie na zaprzestaniu przyjmowania leków, które mogą zwiększać ryzyko wystąpienia PML, takich jak leki stosowane w leczeniu stwardnienia rozsianego (SM) i innych chorób autoimmunologicznych.

Jeśli cierpisz na chorobę lub przyjmujesz leki, które zwiększają ryzyko wystąpienia PML, lekarz będzie regularnie badał Cię pod kątem przeciwciał wirusa JC. Nawet jeśli nie masz go w pierwszym teście, możesz zarazić się nim w dowolnym momencie, więc będziesz musiał powtórzyć test, o ile masz inne czynniki ryzyka PML.