Afazja odnosi się do trudności ze zrozumieniem języka lub mówieniem. Jest to częste powikłanie udaru. Dla osób, które przeżyły udar i żyjących z afazją, leczenie jest ważnym aspektem życia po udarze. Ogólnie rzecz biorąc, afazja to zaburzenie produkcji, przetwarzania lub rozumienia języka spowodowane uszkodzeniem mózgu, najczęściej spowodowanym udarem. Istnieje kilka metod leczenia różnych typów afazji.
Hoxton / Tom Merton / Getty ImagesOgólne zasady
W niewielkich badaniach wykazano kilka zasad terapii, które poprawiają wyniki terapii.
- Niezależnie od rodzaju zastosowanej terapii, efekt jest lepszy, jeśli jest ona podawana w długich sesjach przez kilka tygodni, a nie krótszych przez wiele tygodni.
- Skuteczność terapii afazji wzrasta, gdy terapeuci stosują różne formy bodźców sensorycznych. Na przykład bodźce słuchowe w postaci muzyki i wizualne w postaci obrazów, rysunków są rutynowo wykorzystywane podczas sesji terapii afazji.
- Stopniowy wzrost trudności ćwiczeń językowych wykonywanych podczas danej sesji terapeutycznej poprawia wynik.
Poniżej wymienione są niektóre dobrze znane formy leczenia afazji.
Wytyczne kliniczne dotyczące afazji poudarowej
American Heart Association i American Stroke Association zdecydowanie zalecają terapię mowy i języka dla osób z afazją. Chociaż różne podejścia mogą działać w zależności od osoby i jej przypadku, grupy wskazują na szkolenie partnerów komunikacyjnych, w tym członków rodziny i opiekunów, jako ważny element każdego programu terapii mowy i języka dla pacjentów po udarze. Wcześniejsze
Terapia poznawczo-lingwistyczna
Ta forma terapii podkreśla emocjonalne komponenty języka. Na przykład niektóre ćwiczenia wymagają od pacjentów interpretacji cech różnych emocjonalnych tonów głosu. Inni wymagają, aby opisali znaczenie wysoce opisowych słów lub terminów, takich jak słowo „szczęśliwy”. Ćwiczenia te pomagają pacjentom ćwiczyć umiejętności rozumienia, koncentrując się na zrozumieniu emocjonalnych składników języka.
Zaprogramowana symulacja
Ten rodzaj terapii wykorzystuje wiele modalności sensorycznych, w tym obrazy i muzykę, wprowadzanych stopniowo od łatwych do trudnych.
Terapia stymulacyjno-ułatwiająca
Ta forma terapii afazji koncentruje się przede wszystkim na strukturze gramatycznej oraz znaczeniu słów i zdań. Jednym z głównych założeń tego typu terapii jest to, że poprawę umiejętności językowych najlepiej osiągnąć poprzez powtarzanie.
Terapia grupowa
Ten rodzaj terapii zapewnia pacjentom kontekst społeczny, w którym mogą ćwiczyć umiejętności komunikacyjne, których nauczyli się podczas sesji terapii indywidualnej, jednocześnie uzyskując ważne informacje zwrotne od terapeutów i innych osób z afazją. Rodzinne strategie leczenia mają podobny efekt, a jednocześnie ułatwiają komunikację osób cierpiących na afazję z ich bliskimi.
PACE (promowanie skuteczności komunikacyjnej Aphasic)
Jest to jedna z najbardziej znanych form terapii pragmatycznej, formy terapii afazji, która promuje poprawę komunikacji poprzez wykorzystanie rozmowy jako narzędzia uczenia się. Sesje terapeutyczne PACE zazwyczaj obejmują odgrywaną rozmowę między terapeutą a pacjentem. W celu pobudzenia spontanicznej komunikacji ten rodzaj terapii wykorzystuje rysunki, obrazy i inne elementy stymulujące wzrok, które są wykorzystywane przez pacjenta do generowania pomysłów, które mają być przekazywane podczas rozmowy. Terapeuta i pacjent na zmianę przekazują swoje pomysły.
Stopniowo zwiększa się trudność materiałów używanych do generowania konwersacji. Zachęcamy pacjentów do korzystania z wszelkich środków komunikacji podczas sesji, co pozwala terapeucie odkryć umiejętności komunikacyjne, które pacjent powinien wzmocnić. Terapeuta komunikuje się z pacjentem naśladując środki komunikacji, przy których pacjent czuje się najlepiej.
Farmakoterapia
Jest to nowe podejście do leczenia afazji, a jego skuteczność nie została jeszcze udowodniona. Lista wypróbowanych dotychczas leków obejmuje piracetam, bifenaladę, piribedil, bromokryptynę, idebenon i dekstran 40, donezepil, amfetaminy i kilka leków przeciwdepresyjnych. Chociaż dowody nie są zbyt mocne, wydaje się, że przynajmniej donezepil, piribedil i amfetamina mogą mieć pewien stopień skuteczności w leczeniu afazji. To ostatnie wydaje się być szczególnie pomocne w zwiększaniu korzyści płynących z tradycyjnej terapii nie opartej na lekach, ponieważ niektóre badania wykazały lepsze wyniki terapii, gdy pacjentom podaje się amfetaminy przed sesjami terapeutycznymi.
Przezczaszkowa stymulacja magnetyczna (TMS)
Chociaż ta metoda leczenia jest rzadko stosowana, jej skuteczność jest intensywnie badana. TMS polega na skierowaniu magnesu bezpośrednio na część mózgu, która, jak się uważa, hamuje regenerację języka po udarze. Tłumienie funkcji tej części mózgu przyspiesza regenerację. Typ magnetoterapii, który został wypróbowany w rehabilitacji afazji, to „powolna i powtarzana” wersja TMS. Kilka małych badań dało zachęcające wyniki, ale nadal potrzebne jest duże, dobrze kontrolowane badanie, aby zapewnić skuteczność tej formy leczenia.