Co to jest normalne ciśnienie w oku?

Celeste Muñoz / EyeEm: Getty Images

Ciśnienie w oku, nazywane również ciśnieniem wewnątrzgałkowym (IOP), to ciśnienie płynu wewnątrz oka. Okresowe pomiary ciśnienia wewnątrzgałkowego, używane jako miara do diagnozowania chorób oczu, mają zasadnicze znaczenie dla zdrowia oczu. Na przykład nadciśnienie oczne (podwyższone IOP) jest klinicznym wskaźnikiem jaskry, którego celem jest leczenie mające na celu obniżenie ciśnienia.

Co to jest normalne ciśnienie w oku?

Ciśnienie wewnątrzgałkowe (IOP) to pomiar ciśnienia płynu wewnątrz oka, który może pomóc w diagnozowaniu aktualnych zaburzeń oczu i zapewnić wgląd w stan zdrowia oczu. Ciśnienie z cieczy wodnistej cieczy wypływa z oka i nowy płyn zastępuje go w razie potrzeby. Tworzy homeostatyczną równowagę regulującą ciśnienie w oku.

IOP nie jest stałą liczbą, ale zmienia się w zależności od osoby, ale także od osoby. Niemożliwe jest porównanie twojego IOP z kimś innym. Rutynowe badania wzroku mają kluczowe znaczenie dla zdrowia oczu. Obejmuje to pełne badanie, w tym tonometrię, test diagnostyczny do pomiaru ciśnienia wewnątrzgałkowego.

Niektóre indywidualne wahania są normalne, ale mogą być również oznaką postępującej choroby oczu. Nieprawidłowe ciśnienie śródgałkowe może wskazywać na poważny problem ze wzrokiem.

Nadciśnienie oczne (podwyższone IOP) może być sygnałem ostrzegawczym postępującej jaskry i prawdopodobnie ślepoty. Spadek IOP może wskazywać na postępujące odwarstwienie siatkówki i naczyniówki, a różnice w ciśnieniu oka między oczami mogą świadczyć o zapaleniu tęczówki lub odwarstwieniu siatkówki. Wcześniejsze

Jak to się mierzy?

Ciśnienie w oku jest zwykle mierzone podczas rutynowych lub nagłych badań oczu; jednakże jest to również wykonywane po urazach oczu na izbie przyjęć lub w gabinecie lekarskim podstawowej opieki zdrowotnej.

Krople do oczu są nakładane na twoje oczy, aby je znieczulić.
Następnie lekarz lub asystent delikatnie dotyka przedniej powierzchni oka urządzeniem, które świeci niebieskim światłem, wywierając niewielki nacisk na oko.
Okulista mierzy ciśnienie wewnątrz każdego oka.

Najpopularniejszy rodzaj testu tonometrycznego nazywa się testem tonometrii aplanacyjnej Goldmanna. Od dawna uważany za złoty standard testów ciśnienia w oku, polega na użyciu sondy z płaską końcówką, która jest delikatnie dociskana do powierzchni oka.

Inne metody bezkontaktowe obejmują tonometr Tono-Pen i iCare. Uważane za mniej dokładne, te testy diagnostyczne wykorzystują ciśnienie powietrza doprowadzane do oka za pomocą instrumentu, który lekko spłaszcza rogówkę.

Co ciekawe, nie ma jednego prawidłowego ciśnienia w oku, ponieważ ciśnienie w oku każdej osoby jest inne. Z tego powodu zakres prawidłowego ciśnienia w oku wynosi 10 i 21 mmHg. Ciśnienie w oku powyżej i poniżej tego zakresu może powodować zmiany widzenia.

Ostatnio FDA zatwierdziła użycie tonometru Diaton do pomiaru ciśnienia wewnątrzgałkowego przez powiekę i twardówkę. Diaton to urządzenie przypominające długopis z końcówką ze stali nierdzewnej, które umożliwia użytkownikowi dotknięcie pokrywy w obszarze powyżej brzegu rogówki, przy twardówce. To urządzenie jest bardzo ważne dla pacjentów, którzy nie mogą otworzyć oczu i / lub przeszli wcześniej operację oczu.

Ciśnienie w oku i jaskra

Jaskra to grupa przewlekle postępujących chorób oczu, które mogą powodować utratę wzroku i ślepotę poprzez uszkodzenie nerwu w tylnej części oka zwanego nerwem wzrokowym. Szacuje się, że jaskra, wiodąca przyczyna ślepoty u pacjentów w wieku powyżej 60 lat, dotyka ponad 3 miliony Amerykanów, z czego ponad 120 000 jest ślepych na jaskrę.

Istnieją trzy główne typy jaskry, w tym:

Jaskra otwartego kąta (najczęściej)
Jaskra z zamkniętym kątem przesączania
Jaskra wrodzona

Chociaż nie ma ostatecznej przyczyny jaskry, istnieje znacząca korelacja między wysokim ciśnieniem w gałce ocznej a jaskrą. To powiedziawszy, nie powoduje jaskry, ale jest znaczącym czynnikiem ryzyka.

Z biegiem czasu wysokie ciśnienie powoduje obumieranie włókien nerwowych w siatkówce, co powoduje pogorszenie widzenia. Znaczna utrata wzroku i ślepota są niezwykle powszechne, jeśli jaskra nie jest leczona.

Niestety, nie ma sposobu, aby zapobiec jaskrze, a nawet ją wyleczyć, ale leki okulistyczne mogą obniżyć ciśnienie w oku i spowolnić postęp choroby. Ponadto jakichkolwiek uszkodzeń jaskry nie można odwrócić lekami ani obniżeniem ciśnienia w oku.

Leczenie ciśnienia w oku

Dostępne są opcje farmakologiczne i niefarmakologiczne, które pomagają obniżyć i znormalizować ciśnienie w oku. Wszystkie opcje leczenia są określane przez lekarza po kompleksowym badaniu wzroku i historii zdrowia.

Leki stosowane w celu normalizacji ciśnienia w oku mają skutki uboczne i wchodzą w interakcje z innymi lekami. Z tego powodu ważne jest, aby przyjmować wszystkie leki zgodnie z zaleceniami i omówić wszystkie aktualne leki, witaminy i suplementy z lekarzem.

Najczęstsze leki na krople do oczu stosowane w celu normalizacji ciśnienia w oku to:

Beta-blokery (betaksolol)
Miejscowe inhibitory anhydrazy węglanowej (dorzolamid, brynzolamid)
agonista receptora α2-adrenergicznego (brymonidyna)
Agoniści cholinergiczni (pilokarpina)
Prostaglandyny (latanoprost, unoproston izopropyl, trawoprost)
Prostamid (bimatoprost)
Krople leków złożonych (Cosopt, Combigan, Simbrinza)

Jeśli krople do oczu nie są skuteczne, lekarz może rozpocząć przyjmowanie leków doustnych, które obniżą ciśnienie w oku, zmniejszając wytwarzanie płynu w oku. Leki te są zwykle inhibitorami anhydrazy węglanowej, takimi jak acetazolamid i metazolamid.

Operacja jaskry jest również powszechną opcją dla tych pacjentów. Ta opcja pomoże znormalizować IOP, ale nie zapobiegnie ponownemu wzrostowi. Chirurgia oka to coś, czego nie należy lekceważyć i tylko po przemyślanym rozważeniu i otwartej dyskusji z wykwalifikowanym okulistą.

Chociaż opcje niefarmakologiczne same w sobie nie normalizują ciśnienia w oku, są opcjami uzupełniającymi. Obecnie te opcje nie są zatwierdzone przez FDA do leczenia wysokiego ciśnienia w oku i powinny być wykonywane tylko po konsultacji z lekarzem.

W zastępstwie przepisanych leków nigdy nie należy stosować terapii uzupełniających. Te opcje obejmują: