Około 40% wszystkich przewlekłych bólów kręgosłupa jest związanych z problemem w jednym lub więcej krążków międzykręgowych. Jeśli masz przewlekły ból szyi lub krzyża, może się do niego przyczyniać wiele przyczyn. Jeśli nie masz przepukliny dysku, inną potencjalną przyczyną może być ból dyskogenny.
Uważa się, że dyskogenny ból występuje w związku ze zwyrodnieniem dysku, stanem, w którym właściwości fizyczne i chemiczne dysku powoli się pogarszają. Problem w tym, że degenerujące się dyski nie zawsze powodują ból, a eksperci nie wyjaśnili jeszcze w pełni tego związku.
Przyczyny
Teoria głosi, że dyskogenny ból pojawia się, gdy podrażnione są receptory nerwowe zlokalizowane w zewnętrznej części pierścienia.
Zapalenie lub inne stany w dysku mogą podrażniać te receptory nerwowe. Na przykład, jeśli zapalne chemikalia z pierścieniowej łzy dotrą do nerwów w zewnętrznej części pierścienia, łza może być przyczyną twojego dyskogennego bólu. Ten typ urazu nazywany jest wewnętrznym rozerwaniem dysku lub IDD.
Genetyka prawdopodobnie odgrywa rolę w powstawaniu dyskogennego bólu. Genetyka może wpływać na skład chemiczny dysków i może zwiększać prawdopodobieństwo wystąpienia pewnych zmian metabolicznych w organizmie. W rezultacie dyski wysychają szybciej niż zwykle, co sprawia, że są mniej zdolne do równomiernego przenoszenia obciążenia kręgosłupa. Następnie normalne codzienne zużycie powoduje ucisk na jeden lub kilka małych obszarów w dysku, zwiększając ryzyko pęknięcia pierścienia. Może również dojść do uszkodzenia krawędzi kręgu sąsiadującego z dyskiem.
Wraz z genetyką na ból dyskogenny mogą również wpływać czynniki żywieniowe i mechaniczne oraz dostarczanie składników odżywczych do krążka.
Czynniki ryzyka
Ból dyskogenny występuje najczęściej u osób w średnim i starszym wieku.
Objawy
Głównym objawem bólu dyskogennego jest ból obolały, który nie dotyczy nogi ani ramienia i nie jest związany ze zmniejszoną zdolnością do używania kończyn.
W dolnej części pleców ból zwykle nasila się, gdy kręgosłup jest ściśnięty. Czynności takie jak siedzenie, schylanie się, kaszel i kichanie zwykle go wywołują, podczas gdy leżenie przynosi ulgę.
W szyi może pojawić się ból podczas obracania lub przechylania głowy. Ból może się pogorszyć, jeśli będziesz trzymać głowę w jednej pozycji zbyt długo. Skurcze mięśni czasami towarzyszą dyskogennemu bólowi szyi.
Diagnoza
MRI jest zazwyczaj pierwszym krokiem po radiogramach w diagnozowaniu bólu dyskogennego, jednak nie zawsze może wykryć przyczynę bólu. W postawieniu diagnozy można również skorzystać z dyskografii. Dyskogramy służą do ostatecznego potwierdzenia, że ból pochodzi z określonego dysku lub dysków. Jednak wielu badaczy odkryło, że ze względu na subiektywny charakter dyskogramu może on dawać fałszywie dodatnie wyniki, szczególnie jeśli odczuwasz ból spowodowany inne źródła, jeśli masz upośledzenie umysłowe lub jeśli boisz się bólu. Istnieją jednak wytyczne dotyczące technik testowania, które mogą pomóc w utrzymaniu niskiego odsetka wyników fałszywie dodatnich. Jak wspomniano powyżej, możesz odczuwać ból lub inne odczucia w ramieniu lub nodze. Nazywa się to objawami korzeniowymi. Ale radikulopatia i dyskogenny ból to nie to samo zaburzenie. Podobnie jak radikulopatia, ból dyskogenny może również wynikać z podrażnienia nerwów.
Różnica polega na tym, że radikulopatia wpływa na korzenie nerwów rdzeniowych, podczas gdy dyskogenny ból podrażnia nerwy zlokalizowane w zewnętrznych pierścieniach pierścienia. (Pierścień jest twardą włóknistą powłoką krążka międzykręgowego. Zawiera i chroni centralnie położone jądro miażdżyste.)
Ustalenie dokładnego źródła bólu podczas postawienia diagnozy może być trudne.
Jednak to rozróżnienie będzie miało wpływ na leczenie, które otrzymujesz.
Leczenie
Ból dyskogenny może ustąpić samoistnie lub może pojawiać się i znikać. Opieka zachowawcza jest zwykle pierwszym rodzajem stosowanego leczenia. Może obejmować zwalczanie bólu za pomocą leków przeciwzapalnych, stosowanie lodu i / lub ciepła i fizjoterapii. Fizjoterapia może obejmować ćwiczenia pleców, trakcję i inne zabiegi. Wstrzyknięcie może pomóc złagodzić ból i sprawić, że poczujesz się bardziej komfortowo.
Jeśli chodzi o operację, generalnie nie jest to konieczne, ale poszczególne przypadki mogą się różnić. Ale jeśli odczuwasz osłabiający ból przez 3 miesiące lub dłużej i / lub masz niestabilność kręgosłupa, może to być opcja. Zapytaj swojego lekarza o dostępne opcje.
Najczęstszą operacją w przypadku bólu dyskogennego jest usztywnienie kręgosłupa. Jednak jego użycie w tym ustawieniu nie zawsze przynosi ulgę. W Stanach Zjednoczonych liczba wykonywanych operacji kręgosłupa rośnie od wczesnych lat 90. XX wieku, a jedno badanie sugeruje, że nawet 17% jest niepotrzebnych, chociaż różnice w preferencjach chirurgów i kryteriach mogą mieć na to wpływ. jest częścią procesu starzenia się, ale nie oznacza to automatycznie, że w momencie pojawienia się bólu konieczne jest zrośnięcie kręgosłupa. Pamiętaj, aby zbadać dostępne opcje, w tym swoich dostawców opieki zdrowotnej, i współpracować z wybranym lekarzem, aby określić najlepszy dla siebie sposób działania.
.jpg)
