Jak działa hydroliza alkaliczna

Od niepamiętnych czasów ludzie chowali swoich zmarłych w ziemi. Dowody archeologiczne wskazują również, że ludzie dokonywali kremacji swoich bliskich od co najmniej 11 500 lat temu - i prawdopodobnie dużo wcześniej.

Hydroliza alkaliczna, stosunkowo nowa forma rozmieszczenia ciała, oferuje pewne wyraźne „ekologiczne” zalety w porównaniu z obiema tymi metodami w dzisiejszym ekologicznie świadomym środowisku i może potencjalnie stać się znaczącą opcją w zakresie dyspozycji ciała w przyszłości - pod warunkiem, że przezwycięży dwie przeszkody: publiczne nieśmiałość i mnogość przeszkód regulacyjnych.

Proces

Hydroliza alkaliczna wykorzystuje wodę, wodorotlenek potasu (powszechny składnik mydła w płynie), stosunkowo niskie ciepło (177 C, 350 F) w porównaniu z kremacją i ciśnienie w celu zredukowania ciała zmarłej ukochanej osoby do fragmentów kości i obojętnego płynu. Proces działa tylko na materiałach na bazie białka, więc ciało musi być ubrane w określone rodzaje odzieży z włókien naturalnych, takich jak jedwab, skóra lub wełna.

Następnie korpus jest umieszczany w alkalicznej komorze hydrolizy ze stali nierdzewnej. Cały proces trwa około 2 do 3 godzin, co odpowiada czasowi przeciętnej kremacji.

Po zakończeniu hydrolizy zasadowej pozostałe fragmenty kości są spłukiwane, a następnie sproszkowane na pył lub „popiół” (ma to również miejsce w przypadku fragmentów kości pozostałych po kremacji ciała). Pył ten może zostać zwrócony do ocalałych bliskich w urnie w celu umieszczenia w niszy kremacyjnej, rozsypania w specjalnym miejscu, pochówku lub dowolnej innej opcji, którą zdecydują się kremować ukochana osoba.

Jak wspomniano wcześniej, drugim produktem ubocznym procesu hydrolizy alkalicznej jest obojętna ciecz, która nie zawiera ludzkiego DNA ani innego materiału genetycznego. Po przefiltrowaniu i oczyszczeniu w oczyszczalni ścieków płyn ten można wprowadzić do naturalnego obiegu wody na Ziemi.

Proces hydrolizy alkalicznej jest również nazywany resomacją i bio-kremacją (oba terminy są znakami towarowymi), a także ogólne terminy „bezpłomieniowa kremacja”, „chemiczna kremacja”, „zielona kremacja” i „akwamacja”.

Korzyści

W porównaniu z pochówkiem lub kremacją - dwiema typowymi formami rozmieszczenia ciała - hydroliza alkaliczna ma kilka zalet pod względem wpływu na środowisko. Proces ten zużywa mniej energii w porównaniu do kremacji, która polega na spalaniu gazu ziemnego lub propanu w celu przekształcenia ludzkiego ciała w kości.

Chociaż są one znacznie niższe niż emisje wynikające z różnych procesów produkcyjnych i wytwarzania energii, kremacja ciała powoduje również emisje dwutlenku węgla (CO2), które mogą przyczyniać się do emisji gazów cieplarnianych.

Co więcej, wiele osób ma w zębach plomby zawierające rtęć, która kiedyś była powszechnie stosowana u dentystów amalgamatowych używanych do wypełniania ubytków. Wysokie temperatury przeciętnej kremacji (760 do 982 ° C, 1400 do 1800 ° F) mogą spowodować odparowanie tych wypełnień, uwalniając szkodliwe emisje do atmosfery. Natomiast niższa temperatura procesu hydrolizy alkalicznej powoduje mniej szkodliwych emisji, ponieważ jest on niewystarczający do podgrzania tego amalgamatu dentystycznego do tego stopnia, że ​​uwalnia opary rtęci. Zamiast tego wypełnienia dentystyczne pozostają w stałej postaci przez cały proces i są oddzielane od fragmentów kości, zanim te ostatnie zostaną wypłukane i sproszkowane.

Wreszcie, w przeciwieństwie do tradycyjnego pochówku w ziemi, pozostałości procesu hydrolizy alkalicznej zmniejszają zapotrzebowanie na przestrzeń lądową. Nawet jeśli bliscy, którzy przeżyli, zdecydują się zakopać szczątki w ziemi, wymagana ilość miejsca pochówku jest znacznie mniejsza niż w przypadku tradycyjnego pochówku w trumnie.

Przeszkody

Artykuł ABC News z 2008 roku na temat hydrolizy alkalicznej opisuje płyn pozostały po zakończeniu procesu jako „ciecz koloru kawy [o] konsystencji oleju silnikowego i silnym zapachu amoniaku”. Opisy takie jak ten pobudzają fakt że ludzie generalnie nie lubią wyobrażać sobie ciała ludzkiego w jakiejkolwiek innej postaci niż ta, którą znają w życiu. Nawet kremacja, która obecnie odpowiada za cielesne usposobienie kogoś na czterech obywateli USA, była narażona na dziesięciolecia uprzedzeń i odrzucenia ze strony praktyków pogrzebowych i opinii publicznej, ponieważ wiązała się z płomieniami. Tak więc pomysł zredukowania ludzkiego ciała do „oleju silnikowego koloru kawy”, co zrozumiałe, stanowi istotną przeszkodę, którą obecnie musi pokonać hydroliza alkaliczna, pomimo wszelkich widocznych korzyści.

Ponadto, kolejną ogromną przeszkodą, jaką musi pokonać hydroliza alkaliczna, jest bagno regulacyjne rządzące obiektami przetwarzającymi martwe ciała w Stanach Zjednoczonych i na całym świecie. Każdy dom pogrzebowy lub krematorium zainteresowane dodaniem hydrolizy alkalicznej do swoich usług napotyka wiele przeszkód regulacyjnych. W Stanach Zjednoczonych 20 stanów zezwala na hydrolizę alkaliczną od lutego 2020 r.