Istnieje ponad 100 różnych chorób autoimmunologicznych. Występują, gdy układ odpornościowy człowieka, który normalnie niszczy organizmy zakaźne, atakuje komórki, tkanki i narządy własnego ciała. Choroby autoimmunologiczne są różne i mogą wpływać na narządy i układy w całym ciele - w tym na krew, układ pokarmowy, układ hormonalny, stawy, układ nerwowy i skórę.
Każda choroba autoimmunologiczna charakteryzuje się zbiorem objawów przedmiotowych i podmiotowych spowodowanych ukierunkowanym atakiem organizmu na określone typy tkanek.
Getty Images
Zaburzenia autoimmunologiczne związane z krwią
W chorobach autoimmunologicznych związanych z krwią układ odpornościowy może zaatakować krew lub naczynia krwionośne.
Autoimmunologiczne zapalenie naczyń
Zapalenie naczyń to stan, w którym naczynia krwionośne, w tym tętnice, żyły i naczynia włosowate, ulegają zapaleniu. Może to być problematyczne, ponieważ może powodować zwężenie i całkowitą lub częściową niedrożność naczyń krwionośnych.
Zapalenie naczyń ma wiele przyczyn, w tym zaburzenia autoimmunologiczne. Większość postaci autoimmunologicznego zapalenia naczyń występuje rzadko.W ciężkich przypadkach autoimmunologiczne zapalenie naczyń może prowadzić do uszkodzenia narządu lub śmierci.
Niedokrwistość hemolityczna
Niedokrwistość hemolityczna występuje, gdy krwinki czerwone (RBC) są niszczone szybciej, niż organizm jest w stanie je uzupełnić. RBC przenoszą tlen w całym ciele, a gdy liczba czerwonych krwinek jest niska, wpływa to na dostarczanie tlenu do tkanek i narządów w całym ciele. Może powodować skutki, takie jak zmęczenie, omdlenia, uszkodzenie narządów, a nawet śmierć.
Niektóre rodzaje niedokrwistości hemolitycznej, takie jak małopłytkowość immunologiczna, są autoimmunologiczne.
Niedokrwistość złośliwa
Niedokrwistość złośliwa charakteryzuje się niską produkcją krwinek czerwonych. W niedokrwistości złośliwej żołądek nie może wchłonąć odpowiedniej ilości witaminy B12, ważnego składnika produkcji RBC. Dzieje się tak, ponieważ proces autoimmunologiczny niszczy komórki wytwarzające czynnik wewnętrzny (IF), białko, które normalnie ułatwia wchłanianie witaminy B12 w żołądku.
Stan prowadzi do przewlekłej anemii i wymaga leczenia witaminą B12 w postaci zastrzyku, która nie polega na wchłanianiu z żołądka.
Zaburzenia autoimmunologiczne układu pokarmowego
Istnieje wiele chorób autoimmunologicznych, które dotyczą układu pokarmowego. W tych chorobach układ odpornościowy omyłkowo atakuje części przewodu pokarmowego.
Celiakia
Szacuje się, że jedna na 100 osób ma celiakię. Jeśli masz tę chorobę, Twój układ odpornościowy uruchomi odpowiedź immunologiczną, która atakuje jelito cienkie, jeśli spożywasz gluten. Prowadzi to do uszkodzenia kosmków wyściełających jelito cienkie. Kosmki są potrzebne do wchłaniania składników odżywczych, a jeśli są uszkodzone, składniki odżywcze nie są odpowiednio wchłaniane i mogą się rozwinąć objawy - takie jak dyskomfort w jamie brzusznej, zaparcia lub biegunka.
Zapalna choroba jelit
Nieswoiste zapalenie jelit (IBD) powoduje przewlekłe zapalenie przewodu pokarmowego prowadzące do uszkodzeń. Choroba Chrohna i wrzodziejące zapalenie jelita grubego są przykładami autoimmunologicznego IBD. Stan zapalny prowadzi do bólu brzucha, nawracającej biegunki, zmęczenia i krwawienia z odbytu.
Zaburzenia endokrynologiczne autoimmunologiczne
Endokrynologiczne zaburzenia autoimmunologiczne obejmują dużą grupę chorób, które charakteryzują się atakiem układu odpornościowego na określone komórki w jednym lub kilku narządach wytwarzających hormony.
Choroba Addisona
Choroba Addisona jest rzadką chorobą charakteryzującą się autoimmunologicznym zniszczeniem niektórych komórek nadnerczy. Nadnercza wytwarzają kortyzol, który jest hormonem stresu, który odgrywa rolę w utrzymaniu poziomu cukru we krwi, ciśnienia krwi, funkcji odpornościowej i pracy serca. Gruczoły te wytwarzają również aldosteron, który pomaga kontrolować równowagę sodu i potasu we krwi. Nieleczony stan ten może być śmiertelny.
Cukrzyca typu 1
W cukrzycy typu 1 trzustka nie wytwarza wystarczającej ilości insuliny. Uważa się, że jest to spowodowane autoimmunologicznym zniszczeniem komórek wysp trzustkowych. Bez wystarczającej ilości insuliny we krwi pozostaje zbyt dużo glukozy.
Wysoki poziom glukozy we krwi może z czasem powodować problemy z oczami, nerkami, sercem i nerwami. Nagłe zwiększenie stężenia glukozy może wystąpić w przypadku cukrzycy typu 1 i może spowodować poważne problemy, takie jak utrata przytomności, śpiączka, drgawki lub śmierć.
Choroba Gravesa
Choroba Gravesa-Basedowa to choroba autoimmunologiczna, w której tarczyca wytwarza nadmierną ilość hormonów tarczycy. Występuje siedem razy częściej u kobiet niż u mężczyzn. Objawy mogą obejmować nietolerancję ciepła, utratę wagi, kołatanie serca i nerwowość. W oftalmopatii Gravesa mięśnie oka mogą ulec zapaleniu, powodując wybrzuszenie oczu.
Zapalenie tarczycy Hashimoto
W zapaleniu tarczycy Hashimoto układ odpornościowy atakuje tarczycę. W rezultacie gruczoł nie wytwarza wystarczającej ilości hormonów tarczycy, a metabolizm w organizmie ulega spowolnieniu. Kobiety są dotknięte chorobą dziesięciokrotnie częściej niż mężczyźni. Objawy mogą obejmować przyrost masy ciała, ciągłe uczucie zimna, zmęczenie i depresję.
Wspólne zaburzenia autoimmunologiczne
W niektórych chorobach autoimmunologicznych stan zapalny może powodować uszkodzenie stawów i tkanki łącznej.
Reumatyzm
Reumatoidalne zapalenie stawów (RZS) powoduje obrzęk, ból i sztywność stawów. Występuje najczęściej w palcach lub nadgarstku i częściej występuje u kobiet. RZS to przewlekła choroba trwająca całe życie.
Zaburzenia autoimmunologiczne układu nerwowego
W chorobach autoimmunologicznych układu nerwowego układ odpornościowy atakuje komórki mózgu, rdzenia kręgowego lub nerwów obwodowych.
Stwardnienie rozsiane
Stwardnienie rozsiane (SM) jest autoimmunologiczną chorobą demielinizacyjną, która powoduje uszkodzenie osłonki mielinowej mózgu, rdzenia kręgowego i / lub nerwu wzrokowego. To spowalnia komunikację między mózgiem, kręgosłupem i resztą ciała. SM może prowadzić do zaburzeń widzenia, kłopotów z koordynacją, drętwienia, osłabienia mięśni i problemów z poznaniem. Występuje częściej u kobiet.
Zespół Guillaina-Barre'a
Zespół Guillain-Barré to rzadka choroba, w której układ odpornościowy atakuje obwodowy układ nerwowy (PNS). PNS składa się z nerwów ramion, nóg, tułowia i narządów trawiennych, które pośredniczą w odczuwaniu i ruchu ciała. Objawy zaczynają się od osłabienia lub mrowienia w nogach, aw ciężkich przypadkach mogą doprowadzić do prawie sparaliżowania. Jest to stan zagrażający życiu, ponieważ może wpływać na mięśnie klatki piersiowej kontrolujące oddychanie.
Myasthenia Gravis
Myasthenia gravis występuje z powodu blokowania lub zmiany sygnałów nerwowych wysyłanych do mięśni przez układ odpornościowy. To powoduje osłabienie mięśni. Objawy mogą obejmować osłabienie oczu i powiek oraz zaburzenia połykania i ruchy twarzy.
Choroby autoimmunologiczne skóry
Istnieje wiele chorób autoimmunologicznych, które wpływają na skórę. W takich warunkach układ odpornościowy atakuje tkanki otaczające narządy organizmu, w tym skórę, największy organ organizmu.
Łuszczyca
Łuszczyca jest zapalną chorobą autoimmunologiczną, która powoduje powstawanie czerwonych, łuszczących się plam na skórze, które mogą być swędzące lub bolesne. Plamy mogą pojawiać się na twarzy, dłoniach, stopach, łokciach, kolanach i skórze głowy, ale mogą również występować na innych częściach ciała. Objawy mogą pojawiać się i znikać, aw niektórych przypadkach mogą utrzymywać się przez całe życie.
Bielactwo nabyte
Bielactwo to choroba, w której komórki nadające kolor skórze ulegają zniszczeniu w wyniku procesu autoimmunologicznego. Powoduje białe plamy na skórze, a także może wpływać na nos, usta i oczy. Może również powodować przedwczesne siwienie włosów. Bielactwo występuje zwykle przed 40 rokiem życia.
Twardzina skóry
Twardzina skóry to proces autoimmunologiczny, który powoduje stwardnienie i napięcie skóry i tkanek łącznych.
Inne zaburzenia autoimmunologiczne
Toczeń rumieniowaty układowy
Toczeń rumieniowaty układowy (SLE) występuje, gdy układ odpornościowy atakuje tkanki w całym ciele, powodując stan zapalny i uszkodzenie narządów dotkniętych chorobą. Jest to najczęstsza postać tocznia i może wpływać na nerki, stawy i nie tylko.
Zespół Sjogrena
Zespół Sjogrena występuje, gdy układ odpornościowy atakuje gruczoły wytwarzające łzy i ślinę. Powoduje to suchość oczu, ust, nosa, gardła i nie tylko. Dotyczy głównie kobiet. Może być powiązany z innymi chorobami autoimmunologicznymi, takimi jak reumatoidalne zapalenie stawów.
Słowo od Verywell
Jeśli u Ciebie lub kogoś, kogo kochasz, zdiagnozowano chorobę autoimmunologiczną, na początku może to być przytłaczające. Porozmawiaj ze swoim lekarzem o możliwościach leczenia i rozważ zbadanie grup wsparcia, aby móc nawiązać kontakt z innymi osobami w tej samej sytuacji. Dostępnych jest wiele zasobów - więc pamiętaj, aby je wykorzystać.
.jpg)
