Przegląd neuroblastoma

Jako jeden z najczęstszych rodzajów raka u niemowląt, nerwiak niedojrzały jest rakiem występującym u małych dzieci. Guz zaczyna się w neuroblastach (niedojrzałych komórkach nerwowych) ośrodkowego układu nerwowego.

W szczególności neuroblastoma obejmuje komórki nerwowe, które są częścią współczulnego układu nerwowego. Współczulny i przywspółczulny układ nerwowy są częściami autonomicznego układu nerwowego, systemu, który kontroluje procesy w ciele, o których normalnie nie musimy myśleć, takie jak oddychanie i trawienie. Współczulny układ nerwowy jest odpowiedzialny za reakcję „walcz lub uciekaj”, która pojawia się, gdy jesteśmy zestresowani lub przestraszeni.

Współczulny układ nerwowy obejmuje obszary zwane zwojami nerwowymi, które znajdują się na różnych poziomach ciała. W zależności od tego, gdzie w tym układzie zaczyna się nerwiak zarodkowy, może on zaczynać się w nadnerczach (około jednej trzeciej przypadków), brzuchu, miednicy, klatce piersiowej lub szyi.

Statystyka

Neuroblastoma jest częstym rakiem wieku dziecięcego, stanowiącym 7% przypadków raka w wieku poniżej 15 lat i 25% nowotworów rozwijających się w pierwszym roku życia. W związku z tym jest to najczęstszy rodzaj raka u niemowląt. Nieco częściej występuje u mężczyzn niż u kobiet. Około 65% nerwiaków zarodkowych jest diagnozowanych przed ukończeniem 6. miesiąca życia, a ten typ raka występuje rzadko po 10 roku życia. Neuroblastoma jest odpowiedzialny za około 15% zgonów z powodu raka u dzieci.

Objawy i symptomy

Oznaki i objawy neuroblastoma mogą się różnić w zależności od tego, gdzie w ciele powstają, a także od tego, czy rak rozprzestrzenił się na inne regiony.

Najczęstszym objawem jest duży guz brzucha. Guz może również wystąpić w innych regionach, w których występują zwoje, takich jak klatka piersiowa, miednica lub szyja. Może występować gorączka, a dzieci mogły cierpieć z powodu utraty wagi lub „niepowodzenia w rozwoju”.

Kiedy rak rozprzestrzenił się (najczęściej do szpiku kostnego, wątroby lub kości), mogą występować inne objawy. Przerzuty za i wokół oczu (przerzuty okołooczodołowe) mogą powodować wybrzuszenie oczu niemowlęcia (wytrzeszcz) i cienie pod oczami. Przerzuty do skóry mogą powodować niebieskawo-czarne plamy (wybroczyny), które dały początek określeniu „dziecko muffinki jagodowej”. Nacisk na kręgosłup spowodowany przerzutami do kości może powodować objawy jelitowe lub pęcherzowe. Przerzuty do kości długich często powodują ból i mogą powodować patologiczne złamania (złamanie kości osłabionej z powodu obecności raka w kości).

Gdzie rozprzestrzeniają się neuroblastomy (przerzuty)

Neuroblastoma może rozprzestrzeniać się z pierwotnego miejsca poprzez układ krwionośny lub limfatyczny. Obszary ciała, do których najczęściej się rozprzestrzenia to:

• Kości (powodujące ból kości i utykanie)
• Wątroba
• Płuca (powodujące duszność lub trudności w oddychaniu)
• Szpik kostny (powodujący bladość i osłabienie z powodu anemii)
• Okolice oczodołów (wokół oczu powodujące wybrzuszenia)
• Skóra (powodująca wygląd muffinki jagodowej)

Diagnoza

Rozpoznanie nerwiaka niedojrzałego zwykle obejmuje zarówno badania krwi w poszukiwaniu markerów (substancji wydzielanych przez komórki rakowe), jak i badania obrazowe.

W ramach współczulnego układu nerwowego komórki nerwiaka niedojrzałego wydzielają hormony zwane katecholaminami. Należą do nich hormony, takie jak epinefryna, norepinefryna i dopamina. Substancje najczęściej mierzone w diagnostyce nerwiaka niedojrzałego to kwas homowanilinowy (HVA) i kwas wanilinomigdałowy (VMA). HVA i VMA to metabolity (produkty rozpadu) noradrenaliny i dopaminy.

Badania obrazowe wykonywane w celu oceny guza (i poszukiwania przerzutów) mogą obejmować tomografię komputerową, rezonans magnetyczny i badanie PET. W przeciwieństwie do CT i MRI, które są badaniami „strukturalnymi”, skany PET są badaniami „funkcjonalnymi”. W tym teście do krwiobiegu wstrzykuje się niewielką ilość radioaktywnego cukru. Szybko rosnące komórki, takie jak komórki nowotworowe, pobierają więcej tego cukru i można je wykryć za pomocą obrazowania.

Zwykle wykonuje się również biopsję szpiku kostnego, ponieważ guzy te zwykle przenoszą się do szpiku kostnego.

Unikalnym testem dla neuroblastoma jest skan MIBG. MIBG oznacza meta-jodobenzylguanidynę. Komórki neuroblastoma absorbują MIBG, który jest połączony z radioaktywnym jodem. Badania te są pomocne w ocenie przerzutów do kości, a także zajęcia szpiku kostnego.

Innym często wykonywanym testem jest badanie amplifikacji MYCN. MYCN to gen ważny dla wzrostu komórek. Niektóre neuroblastomy mają nadmiar kopii tego genu (ponad 10 kopii), co jest określane jako „amplifikacja MYCN”. Neuroblastomy z amplifikacją MYCN rzadziej reagują na leczenie nerwiaka niedojrzałego i częściej dają przerzuty do innych obszarów ciała.

Badanie przesiewowe neuroblastoma

Ponieważ poziomy kwasu wanilinomigdałowego i kwasu homowanilinowego w moczu są dość łatwe do uzyskania, a od 75 do 90 procent neuroblastomów stwierdza się nieprawidłowe poziomy, debatowano nad możliwością przeprowadzenia badań przesiewowych wszystkich dzieci pod kątem tej choroby.

Badania dotyczyły badań przesiewowych za pomocą tych testów, zwykle w wieku 6 miesięcy. Chociaż badania przesiewowe obejmują więcej dzieci z nerwiakiem zarodkowym we wczesnym stadium, nie wydaje się, aby miały one wpływ na śmiertelność z powodu tej choroby i obecnie nie są zalecane.

Inscenizacja

Podobnie jak w przypadku wielu innych nowotworów, neuroblastoma dzieli się na etapy I i IV w zależności od stopnia rozprzestrzeniania się raka. Opracowany w 1988 roku system International Neuroblastoma Staging System Committee (INSS) obejmuje następujące etapy:

• Etap I - W I stadium choroby guz jest zlokalizowany, chociaż mógł rozprzestrzenić się na pobliskie węzły chłonne. Na tym etapie guz można całkowicie usunąć podczas operacji.
• Etap II - guz jest ograniczony do obszaru, w którym się rozpoczął, i może dojść do zajęcia pobliskich węzłów chłonnych, ale guza nie można całkowicie usunąć chirurgicznie.
• Etap III - Guz nie może być usunięty chirurgicznie (jest nieoperacyjny). Może rozprzestrzenić się na pobliskie lub regionalne węzły chłonne, ale nie na inne obszary ciała.
• Stopień IV - Stopień IV obejmuje dowolny guz dowolnej wielkości z lub bez węzłów chłonnych, który rozprzestrzenił się do kości, szpiku kostnego, wątroby lub skóry.
• Stadium IV-S - Specjalna klasyfikacja stopnia IV-S jest przeprowadzana dla guzów zlokalizowanych, ale mimo to rozprzestrzenił się na szpik kostny, skórę lub wątrobę u niemowląt w wieku poniżej jednego roku. Może to obejmować szpik kostny, ale guz jest obecny w mniej niż 10 procentach szpiku kostnego.

Około 60% do 80% dzieci jest diagnozowanych, gdy rak jest w stadium IV.

Międzynarodowy System Stopniowania Grupy Ryzyka Neuroblastoma (INRGSS)

International Neuroblastoma Risk Group Staging System (INRGSS) został zaprojektowany specjalnie przez International Neuroblastoma Risk Group (INRG) w celu oceny „ryzyka” raka przed rozpoczęciem leczenia, innymi słowy, jak prawdopodobne jest wystąpienie nowotworu. leczony.

Przy użyciu tego systemu guzy są klasyfikowane jako wysokiego lub niskiego ryzyka, co pomaga ukierunkować leczenie.

Przyczyny i czynniki ryzyka

Większość dzieci z nerwiakiem niedojrzałym nie ma w rodzinie tej choroby. To powiedziawszy, uważa się, że mutacje genetyczne są odpowiedzialne za około 10% neuroblastoma.

Mutacje w genie ALK (kinazy chłoniaka anaplastycznego) są główną przyczyną rodzinnego nerwiaka niedojrzałego. Mutacje zarodkowe w PHOX2B zidentyfikowano w podgrupie rodzinnego nerwiaka niedojrzałego.

Inne możliwe czynniki ryzyka, które zostały zaproponowane, obejmują palenie przez rodziców, spożywanie alkoholu, niektóre leki w czasie ciąży i narażenie na określone chemikalia, ale obecnie nie jest pewne, czy odgrywają one rolę, czy nie.

Zabiegi

Istnieje kilka opcji leczenia nerwiaka zarodkowego. Wybór tych będzie zależał od tego, czy operacja jest możliwa, i innych czynników. To, czy guz jest „wysokiego ryzyka” według INCRSS, również odgrywa rolę w wyborze leczenia, a wybory są zwykle dokonywane w oparciu o to, czy guz jest wysokim, czy niskim ryzykiem. Dostępne opcje:

• Chirurgia - O ile nerwiak niedojrzały nie rozprzestrzenił się (stopień IV), zwykle przeprowadza się operację, aby usunąć jak najwięcej guza. Jeśli operacja nie jest w stanie usunąć całego guza, zwykle zaleca się dodatkowe leczenie chemioterapią i radioterapią.
• Chemioterapia - Chemioterapia polega na stosowaniu leków, które zabijają szybko dzielące się komórki. W związku z tym może powodować skutki uboczne ze względu na jego wpływ na normalne komórki organizmu, które szybko się dzielą, takie jak szpik kostny, mieszki włosowe i przewód pokarmowy. Leki chemioterapeutyczne powszechnie stosowane w leczeniu nerwiaka niedojrzałego obejmują Cytoxan (cyklofosfamid), Adriamycynę (doksorubicynę), Platinol (cisplatynę) i etopozyd. Dodatkowe leki są zwykle stosowane, jeśli guz jest uważany za wysokiego ryzyka.
• Przeszczep komórek macierzystych - kolejną opcją leczenia jest chemioterapia wysokodawkowa i radioterapia, a następnie przeszczep komórek macierzystych. Przeszczepy te mogą być autologiczne (z wykorzystaniem własnych komórek dziecka, które są pobierane przed chemioterapią) lub allogeniczne (z wykorzystaniem komórek od dawcy, takiego jak rodzic lub dawca niespokrewniony).
• Inne metody leczenia - w przypadku nawrotów nowotworów inne kategorie leczenia, które można rozważyć, obejmują terapię retinoidami, immunoterapię i terapię celowaną z inhibitorami ALK oraz inne metody leczenia, takie jak stosowanie związków wchłanianych przez komórki nerwiaka niedojrzałego przyczepione do cząstek radioaktywnych.

Spontaniczna remisja

Zjawisko określane jako spontaniczna remisja może wystąpić, zwłaszcza u dzieci, które mają guzy mniejsze niż 5 cm (2 1/2 cala), są w stadium I lub II i mają mniej niż rok.

Do samoistnej remisji dochodzi, gdy guzy „znikają” same, bez żadnego leczenia. Chociaż zjawisko to jest rzadkie w przypadku wielu innych nowotworów, nie jest rzadkością w przypadku nerwiaka niedojrzałego, zarówno w przypadku guzów pierwotnych, jak i przerzutów. Nie jesteśmy pewni, co powoduje, że niektóre z tych guzów po prostu znikają, ale prawdopodobnie jest to w jakiś sposób związane z układem odpornościowym.

Rokowanie

Rokowanie w nerwiaku zarodkowym może się znacznie różnić u różnych dzieci. Wiek w momencie rozpoznania jest najważniejszym czynnikiem wpływającym na rokowanie. Dzieci zdiagnozowane przed pierwszym rokiem życia mają bardzo dobre rokowanie, nawet z zaawansowanym stadium nerwiaka niedojrzałego.

Czynniki, które są związane z rokowaniem nerwiaka niedojrzałego obejmują:

• Wiek w momencie rozpoznania
• Etap choroby
• Odkrycia genetyczne, takie jak ploidia i amplifikacja
• Ekspresja niektórych białek przez guz

Znajdowanie wsparcia

Ktoś kiedyś powiedział, że jedyną rzeczą gorszą od samego raka jest to, że twoje dziecko ma raka, a to stwierdzenie jest bardzo prawdziwe. Jako rodzice chcemy oszczędzić naszym dzieciom bólu. Na szczęście w ostatnich latach wiele uwagi poświęcono potrzebom rodziców dzieci chorych na raka. Istnieje wiele organizacji mających na celu wspieranie rodziców dzieci chorych na raka, a także wiele grup i społeczności wsparcia osobistego i online. Te grupy pozwalają ci rozmawiać z innymi rodzicami, którzy stoją przed podobnymi wyzwaniami i uzyskać wsparcie wynikające ze świadomości, że nie jesteś sam. Poświęć chwilę, aby zapoznać się z organizacjami wspierającymi rodziców, którzy mają dziecko chore na raka.

Należy również wspomnieć o rodzeństwie - dzieciach, które radzą sobie z emocjami związanymi z posiadaniem rodzeństwa chorego na raka, a często spędzają znacznie mniej czasu z rodzicami. Istnieją organizacje wspierające, a nawet obozy zaprojektowane, aby zaspokoić potrzeby dzieci, które stoją przed tym, czego większość ich przyjaciół nie byłaby w stanie zrozumieć. CancerCare ma środki na pomoc rodzeństwu dziecka chorego na raka. Celem SuperSibs jest pocieszanie i wzmacnianie pozycji dzieci, które mają rodzeństwo chorego na raka i ma kilka różnych programów, aby zaspokoić potrzeby tych dzieci. Możesz również chcieć sprawdzić obozy i rekolekcje dla rodzin i dzieci dotkniętych chorobą nowotworową.

Słowo od Verywell

Neuroblastoma jest najczęstszym typem raka u dzieci w pierwszym roku życia, ale rzadko występuje w późniejszym dzieciństwie lub w wieku dorosłym. Objawy często obejmują stwierdzenie guza w jamie brzusznej lub objawy, takie jak wysypka w postaci „muffinki jagodowej”.

Dostępnych jest wiele opcji leczenia zarówno dla neuroblastoma, który właśnie został zdiagnozowany, jak i dla tych, które nawróciły. Rokowanie zależy od wielu czynników, ale przeżycie jest największe, gdy choroba jest diagnozowana w pierwszym roku życia, nawet jeśli jest szeroko rozpowszechniona. W rzeczywistości niektóre nerwiaki zarodkowe, zwłaszcza u młodych niemowląt, ustępują samoistnie bez leczenia.

Nawet jeśli rokowanie jest dobre, nerwiak zarodkowy jest druzgocącą diagnozą dla rodziców, którzy woleliby mieć diagnozę sami, niż mieć swoje dzieci w obliczu raka. Na szczęście w ostatnich latach dokonano ogromnych badań i postępów w leczeniu nowotworów wieku dziecięcego, a co roku opracowywane są nowe metody leczenia.