W badaniu kohortowym często bierze się pod uwagę 2 (lub więcej) grupy osób, które mają inny atrybut (na przykład niektórzy palą, a niektórzy nie), aby spróbować zrozumieć, w jaki sposób określony atrybut wpływa na wynik. Celem jest zrozumienie związku między wspólnym atrybutem jednej grupy (w tym przypadku paleniem) a jego ostatecznym wynikiem.
pixelfit / Getty Images
Projekt badania kohortowego
Istnieją dwie kategorie opartych na dowodach badań medycznych na ludziach:
Badania eksperymentalne: Obejmują kontrolowany proces, w którym każdy uczestnik badania klinicznego jest narażony na pewien rodzaj interwencji lub sytuacji - na przykład lek, szczepionkę lub ekspozycję środowiskową. Czasami istnieje również grupa kontrolna, która nie jest narażona na porównanie. Wyniki pochodzą ze śledzenia skutków narażenia lub interwencji w określonym czasie.
Badania obserwacyjne: wtedy nie ma interwencji. Naukowcy po prostu obserwują ekspozycję uczestników i wyniki w określonym czasie, próbując zidentyfikować potencjalne czynniki, które mogą wpływać na różne schorzenia.
Badania kohortowe mają charakter podłużny, co oznacza, że odbywają się przez określony czas - często lata - z okresowymi kontrolami uczestników w celu zapisania informacji, takich jak ich stan zdrowia i zachowania zdrowotne.
Mogą to być:
- Perspektywa: Zacznij od teraźniejszości i kontynuuj w przyszłości
- Retrospektywa: Zacznij od teraźniejszości, ale spójrz w przeszłość, aby uzyskać informacje o wynikach i wydarzeniach medycznych
Cel badań kohortowych
Celem badań kohortowych jest pomoc w pogłębianiu wiedzy i praktyki medycznej, na przykład poprzez lepsze zrozumienie czynników ryzyka, które zwiększają prawdopodobieństwo zachorowania na określoną chorobę.
Uczestnicy badań kohortowych są grupowani w oparciu o wspólną cechę - np. Pochodzenie z tego samego położenia geograficznego, posiadanie tego samego zawodu lub posiadanie diagnozy tego samego schorzenia.
Za każdym razem, gdy badacze rejestrują się u uczestników badań kohortowych, są w stanie zmierzyć ich zachowania zdrowotne i wyniki w określonym czasie. Na przykład badanie może obejmować dwie kohorty: jedną, która pali, a drugą nie. Ponieważ dane są gromadzone w czasie, naukowcy mieliby lepsze wyobrażenie o tym, czy wydaje się, że istnieje związek między zachowaniem - w tym przypadku paleniem - a konkretnym skutkiem (na przykład rakiem płuc). Wcześniejsze
Mocne strony badań kohortowych
Duża część aktualnej wiedzy lekarzy na temat czynników ryzyka chorób pochodzi z badań kohortowych. Oprócz pokazania progresji choroby, badania kohortowe pomagają również naukowcom obliczyć współczynnik zapadalności, skumulowaną zachorowalność, ryzyko względne i współczynnik ryzyka dla schorzeń.
- Rozmiar: duże badania kohortowe z udziałem wielu uczestników zwykle dają naukowcom bardziej przekonujące wnioski niż małe badania.
- Oś czasu: ponieważ śledzą postęp chorób w czasie, badania kohortowe mogą być również pomocne w ustalaniu harmonogramu stanu zdrowia i określaniu, czy określone zachowania są potencjalnymi czynnikami przyczyniającymi się do choroby.
- Wiele miar: Często badania kohortowe pozwalają badaczom obserwować i śledzić wiele wyników tej samej ekspozycji. Na przykład, jeśli badanie kohortowe dotyczy grupy osób poddawanych chemioterapii, naukowcy mogą zbadać częstość występowania nudności i wysypek skórnych u pacjentów. W tym przypadku występuje jedna ekspozycja (chemioterapia) i wiele skutków (nudności i wysypka skórna).
- Dokładność: Kolejną zaletą badań kohortowych - w szczególności prospektywnych badań kohortowych - jest to, że badacze mogą być w stanie zmierzyć zmienną ekspozycji, inne zmienne i wyniki zdrowotne uczestników ze względną dokładnością.
- Spójność: wyniki mierzone w badaniu można uzyskać jednolicie.
Retrospektywne badania kohortowe mają swoje zalety, a mianowicie to, że można je przeprowadzić stosunkowo szybko, łatwo i tanio niż inne rodzaje badań.
Jak chronieni są uczestnicy badań
Słabe strony badań kohortowych
Chociaż badania kohortowe są istotną częścią badań medycznych, nie są one pozbawione ograniczeń.
Mogą to być:
- Czas: Badacze nie sprowadzają uczestników po prostu do laboratorium na jeden dzień, aby odpowiedzieć na kilka pytań. Badania kohortowe mogą trwać latami, a nawet dziesięcioleciami, co oznacza, że koszty prowadzenia badania naprawdę mogą się sumować.
- Samoopisywanie: chociaż retrospektywne badania kohortowe są mniej kosztowne, mają swoją własną znaczącą słabość, polegającą na tym, że mogą polegać na zgłaszaniu przez uczestników swoich wcześniejszych warunków, wyników i zachowań. Z tego powodu uzyskanie dokładnych wyników może być trudniejsze.
- Rezygnacja: biorąc pod uwagę długi czas poświęcony uczestnictwu w badaniu kohortowym, nie jest niczym niezwykłym, że uczestnicy rezygnują z tego typu badań. Chociaż mają do tego pełne prawo, zbyt wiele osób opuszczających badanie może potencjalnie zwiększyć ryzyko stronniczości.
- Zmiana zachowania: Inną słabością badań kohortowych jest to, że uczestnicy mogą zmieniać swoje zachowanie w sposób, w jaki inaczej by tego nie robili, gdyby nie byli częścią badania, co może zmienić wyniki badań.
- Możliwość błędu systematycznego: nawet najlepiej zaprojektowane badania kohortowe nie przyniosą tak solidnych wyników, jak te uzyskane w randomizowanych badaniach kontrolowanych. Dzieje się tak, ponieważ z założenia - tj. ludzie podzieleni na grupy na podstawie pewnych wspólnych cech - z nieodłącznym brakiem randomizacji.
Słowo od Verywell
Leki, urządzenia i inne terapie trafiają na rynek po wielu latach badań. Między pierwszymi testami wczesnych formuł leku w laboratorium a oglądaniem reklam telewizyjnych z listą skutków ubocznych, które można odczytać niewiarygodnie szybko, jest długa droga.
Pomyśl o ostatnim razem, kiedy miałeś fizyczny. Twój lekarz prawdopodobnie zmierzył kilka Twoich parametrów życiowych i wykonał badanie krwi, a następnie poinformował Cię o różnych zachowaniach, które mogą wymagać zmiany, aby zmniejszyć ryzyko rozwoju niektórych chorób. Te czynniki ryzyka to nie tylko domysły; wiele z nich jest wynikiem badań kohortowych.
Wytyczne medyczne zapewniają jakość i spójność opieki zdrowotnej