Jak leczy się choroby autoimmunologiczne

Choroba autoimmunologiczna to stan, w którym układ odpornościowy atakuje komórki organizmu. Podstawowym celem leczenia choroby autoimmunologicznej jest kontrolowanie odpowiedzi immunologicznej organizmu. Twoje opcje leczenia zwykle obejmują zmniejszenie stanu zapalnego i innych objawów.

Po zdiagnozowaniu niektóre choroby autoimmunologiczne mogą być trudne do wyleczenia. Być może będziesz musiał wypróbować różne opcje, zanim znajdziesz odpowiednią kombinację, która działa. Ogólnie leczenie zwykle nie jest w stanie wyleczyć choroby, ale może zmniejszyć objawy i pomóc w lepszym leczeniu choroby.

Konkretne metody leczenia będą się różnić w zależności od rodzaju choroby autoimmunologicznej i jej nasilenia. Jednak większość zabiegów należy do jednej z poniższych kategorii:

• Terapie dostępne bez recepty (OTC)
• Leki na receptę
• Zmiany stylu życia
• Medycyna komplementarna i alternatywna (CAM)
• Zabiegi eksperymentalne

Shana Novak / Getty Images

Terapie bez recepty (OTC)

Terapie dostępne bez recepty (OTC) nie wymagają recepty i mogą być jednymi z pierwszych zabiegów zalecanych przez lekarza w przypadku choroby autoimmunologicznej. Zwykle leki OTC pomagają złagodzić łagodne objawy, takie jak ból. Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) mogą pomóc w stanach zapalnych, obrzękach, sztywności, gorączce i bólu.

Typowe leki OTC obejmują:

• Aspiryna
• Ibuprofen
• Paracetamol
• Naproksen

Wybór odpowiedniego leku OTC będzie zależał od rodzaju choroby autoimmunologicznej i stopnia jej zaawansowania. Twój lekarz może poprosić Cię o wypróbowanie różnych leków OTC. Niektórzy ludzie potrzebują tylko terapii OTC, aby poradzić sobie ze swoimi zaburzeniami.

Recepty

Jeśli masz poważne objawy lub terapie OTC nie działają, być może będziesz musiał zażywać leki na receptę na zaburzenia autoimmunologiczne. Leki te mogą pomóc przy różnych objawach, takich jak gorączka, ból, lęk, obrzęk, depresja, zmęczenie, problemy ze snem, problemy skórne, wysypki lub problemy trawienne.

Leki na receptę zwykle kosztują więcej niż leki OTC i mogą mieć więcej skutków ubocznych. Skontaktuj się z lekarzem, aby znaleźć najlepszą dla siebie opcję leczenia.

Terapie immunosupresyjne

Terapie immunosupresyjne mogą leczyć wiele rodzajów chorób autoimmunologicznych. Te leki działają na różne części układu odpornościowego, hamując go. Immunosupresanty mogą pomóc w opanowaniu choroby i ochronie funkcji narządów, na przykład poprzez kontrolowanie stanu zapalnego. Niektóre powszechne leki immunosupresyjne obejmują niskodawkową chemioterapię i leki zapobiegające odrzuceniu przeszczepu narządów.

Terapie immunosupresyjne w leczeniu chorób autoimmunologicznych obejmują:

• Kortykosteroidy
• Cyklosporyna
• Metotreksat
• Imuran (azatiopryna)
• Plaquenil (hydroksychlorochina)
• Azulfidyna (sulfasalazyna)

Terapie biologiczne to rodzaj leków immunosupresyjnych, które mogą działać na określone części układu odpornościowego, np. Blokować określone receptory na komórkach. Zwykle podaje się te leki przez zastrzyk lub linię dożylną.

Immunosupresyjne leki biologiczne obejmują:

• Blokery IL-1 (Kineret lub anakinra)
• Blokery IL-6 (Actemra lub tocilizumab)
• Inhibitory TNF (Humira lub adalimumab)
• Preparaty biologiczne blokujące aktywność limfocytów T (Orencia lub abatacept)
• Substancje biologiczne wpływające na limfocyty B (Truxima lub rituximab)
• Inhibitory JAK (Xeljanz lub tofacitinib)

Skutki uboczne

Leki immunosupresyjne są często uważane za złoty standard w leczeniu wielu schorzeń, ale mogą powodować poważne skutki uboczne. Jednym z najczęstszych problemów jest większe ryzyko infekcji. Przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku należy porozmawiać z lekarzem o możliwości wystąpienia działań niepożądanych.

Typowe skutki uboczne leków immunosupresyjnych obejmują:

• Infekcje
• Nudności
• Biegunka
• Bóle głowy
• Rozstrój żołądka
• Wymioty
• Zaparcie
• Ból brzucha
• Zawroty głowy
• Zmęczenie

Leki przeciwbólowe

Lekarz najpierw zaleci niesteroidowe leki przeciwzapalne w leczeniu łagodnego bólu. Jeśli choroba autoimmunologiczna powoduje silny ból, który wpływa na jakość życia i zdolność do funkcjonowania, może być konieczne przyjmowanie leków przeciwbólowych na receptę.

Leki przeciwbólowe na receptę zwykle zawierają opioidy, takie jak:

• Kodeina
• Oksykodon
• Morfina
• Demerol
• Metadon
• Fentanyl
• Tramadol

Długotrwałe stosowanie opioidów może prowadzić do tolerancji i uzależnienia. Ponadto opioidy mogą powodować działania niepożądane, takie jak zaparcia, senność lub senność.

Leki na zmęczenie

Zaburzenia autoimmunologiczne mogą powodować zmęczenie, a przyczyną może być inny podstawowy stan chorobowy. Dodatkowo, w przypadku niektórych leków stosowanych w leczeniu chorób autoimmunologicznych efektem ubocznym jest zmęczenie. Twój lekarz może potrzebować dostosować leki, jeśli zmęczenie jest poważnym problemem.

Leki stosowane w leczeniu zmęczenia obejmują:

• Suplementy żelaza i hormon epoetyny
• Witaminy i suplementy
• Leki przeciwdepresyjne
• Psychostymulanty

Leki na inne objawy

Ponieważ istnieje wiele chorób autoimmunologicznych, leki będą się różnić w zależności od stanu pacjenta i konkretnych objawów. Na przykład może być konieczne przyjmowanie substancji, takich jak insulina lub leki zastępujące hormony tarczycy, aby uzupełnić to, czego brakuje w organizmie z powodu choroby autoimmunologicznej.

Inne opcje leczenia, które mogą pomóc, to:

• Leki przeciwreumatyczne modyfikujące chorobę (DMARD) w celu spowolnienia choroby autoimmunologicznej
• Dożylna immunoglobulina (IVIg) wspomagająca układ odpornościowy
• Leki przeciwmalaryczne pomagające w wysypce skórnej i innych objawach
• Antykoagulanty zapobiegające powstawaniu zakrzepów krwi
• Steroidy łagodzące objawy, takie jak ból, obrzęk lub tkliwość

Styl życia

Zmiany stylu życia mogą pomóc w radzeniu sobie z chorobą autoimmunologiczną. Ponieważ większość opcji leczenia nie zapewnia wyleczenia, modyfikacje stylu życia mogą być ważną częścią poprawy samopoczucia. Celem wprowadzenia tych zmian jest zmniejszenie stanu zapalnego w organizmie i opanowanie innych objawów.

Pamiętaj, że wprowadzanie zmian w stylu życia i trzymanie się ich może wymagać czasu i wysiłku. Twój lekarz może wydać zalecenia, ale musisz chcieć zmienić sposób życia. Rozważ poproszenie rodziny i przyjaciół, aby pomogli Ci w utrzymaniu odpowiedzialności. Unikaj też prób wprowadzania wszystkich zmian w tym samym czasie, aby nie czuć się przytłoczonym.

Dieta

Chcesz mieć zdrową, zbilansowaną dietę, która obejmuje warzywa, owoce i produkty pełnoziarniste. Spróbuj ograniczyć tłuszcze trans, tłuszcze nasycone, cukier i sól. Skoncentruj się na jedzeniu chudego białka i zdrowych tłuszczów. Celem jest unikanie przetworzonej żywności z dodatkowym cukrem i solą, która nie ma wartości odżywczych. Ponadto ogranicz lub unikaj alkoholu i kofeiny. Odżywianie organizmu jest niezbędne do radzenia sobie z chorobą autoimmunologiczną.

Możesz omówić konkretne zmiany w diecie z lekarzem. Testy mogą wykazać, czy masz jakiekolwiek niedobory żywieniowe, które wymagają suplementacji lub dodatkowych modyfikacji diety.

Sen

Sen jest niezbędny dla ogólnego stanu zdrowia, ale niektóre choroby autoimmunologiczne mogą utrudniać uzyskanie wystarczającej ilości snu. Ponadto określone leki stosowane w leczeniu choroby mogą wpływać na sen. Odpoczynek daje Twojemu ciału szansę wyzdrowienia i regeneracji. Brak wystarczającej ilości snu może pogorszyć objawy.

Ogólnie większość dorosłych potrzebuje siedmiu do dziewięciu godzin snu w ciągu nocy. Twoje wymagania dotyczące snu mogą się różnić. Jeśli masz problemy z zasypianiem, wyeliminuj czynniki rozpraszające i ogranicz alkohol, kofeinę i nikotynę przed snem. Staraj się zasypiać i budzić się codziennie o tej samej porze. Ponadto spraw, aby Twoja sypialnia była wygodna i ciemna. Chcesz uniknąć korzystania z urządzeń elektronicznych przed snem.

Ćwiczenie

Ćwiczenia mogą pomóc w przypadku zmęczenia i innych objawów choroby autoimmunologicznej. Chcesz wykonywać regularne ćwiczenia fizyczne, które zmieniają się w zdrowy nawyk. Jednak chcesz być miły dla swojego ciała i nie przesadzać. Możesz zacząć od programu ćwiczeń o niewielkim wpływie, takiego jak tai chi.

Kiedy ćwiczysz, twoje ciało wytwarza endorfiny, które poprawiają samopoczucie. Aktywność fizyczna poprawia również elastyczność, zakres ruchu, masę mięśniową i krążenie krwi. Po ćwiczeniach możesz odczuwać mniejszy ból i więcej energii. Możesz nawet lepiej spać w nocy po treningu w ciągu dnia.

Odprężające

Stres może przyczyniać się do problemów zdrowotnych i nasilać objawy choroby autoimmunologicznej, na przykład wywoływać zaostrzenie. Chociaż twoje strategie odprężania będą osobiste, istnieje kilka ogólnych zaleceń, które mogą pomóc.

Wystarczająca ilość snu, zdrowe odżywianie i regularne ćwiczenia mogą pomóc zmniejszyć stres. Staraj się eliminować wszelkie źródła stresu, gdy jest to możliwe. Możesz spróbować terapii poznawczo-behawioralnej, jogi, medytacji i innych technik relaksacyjnych. Celem jest regularne ćwiczenie tych technik.

Możesz samodzielnie znaleźć sposoby na złagodzenie stresu. Możesz jednak również skorzystać z dołączenia do grupy wsparcia lub wizyty u terapeuty.

Medycyna komplementarna i alternatywna (CAM)

Medycyna komplementarna i alternatywna (CAM) opisuje substancje i metody, które nie są uważane za część standardowej opieki medycznej. Może to obejmować zioła, suplementy lub hipnozę. Niektóre osoby z chorobami autoimmunologicznymi mogą odnieść korzyści z CAM i znaleźć ulgę w objawach. Jednak badania nad niektórymi produktami i metodami są ograniczone.

Wiele substancji i metod CAM koncentruje się na połączeniu ciała z umysłem. Techniki i produkty mają na celu pomóc całemu ciału. Duży nacisk kładzie się również na relaksację, odżywianie i redukcję stresu.

Niektóre elementy CAM mogą powodować problemy, takie jak zioła zakłócające działanie leków. Przedyskutuj swoje plany stosowania medycyny komplementarnej i alternatywnej z lekarzem, aby upewnić się, że nie napotkasz żadnych problemów.

Fizykoterapia

Fizjoterapia nie jest leczeniem farmakologicznym chorób autoimmunologicznych. Polega na wykonywaniu określonych ćwiczeń z wyszkolonym fizjoterapeutą. Może być szczególnie przydatny w przypadku bólu stawów i osłabienia mięśni.

Fizjoterapia może pomóc w przypadku takich objawów, jak:

• Drętwienie lub osłabienie kończyn
• Problemy z koordynacją
• Niepewny chód
• Skurcze mięśni
• Sztywność stawów

Może również pomóc w poprawie zdrowia układu sercowo-naczyniowego poprzez wzmocnienie mięśnia sercowego i utrzymanie gęstości kości dzięki ćwiczeniom z obciążeniem.

Jeśli ze względu na stan zdrowia musisz korzystać z urządzenia wspomagającego, takiego jak laska lub chodzik, trening może zapewnić fizjoterapia. Fizjoterapeuta może pomóc w korzystaniu z urządzenia i utrzymaniu siły mięśni.

Terapia zajęciowa

Terapia zajęciowa koncentruje się na ułatwianiu codziennych czynności w przypadku bólu lub innych objawów. Celem terapii zajęciowej jest pomoc w prowadzeniu niezależnego i produktywnego życia. Terapeuta zajęciowy może nauczyć Cię różnych metod i pokazać, jak używać nowych urządzeń. Może zajść potrzeba wprowadzenia zmian w domu lub w pracy, jeśli terapeuta zajęciowy to zaleci.

Sztywność, osłabienie i ból mogą utrudniać wykonywanie różnych czynności. Terapia zajęciowa może nauczyć Cię kąpieli, ubierania się, gotowania i wykonywania innych czynności w inny sposób, aby były łatwiejsze do wykonania. Na przykład terapeuta zajęciowy może pomóc osobie z problemami ze stawami nauczyć się myć zęby za pomocą urządzenia pomocniczego, które sprawia, że ​​trzymanie szczoteczki do zębów jest mniej bolesne.

Terapia umysł-ciało

Terapia umysł-ciało może obejmować różne produkty i metody leczące całe ciało. Zamiast postrzegać mózg i ciało jako oddzielne byty, ten typ CAM działa na ich integracji. Zwykle obejmuje techniki relaksacyjne, które działają zarówno na umysł, jak i na ciało.

Oddychanie, skupianie się i poruszanie się to ważne elementy terapii ciało-umysł. Metody mogą obejmować zarówno uprawianie sztuki, jak i próby hipnozy. Inne przykłady obejmują medytację, biofeedback, jogę, tai chi i obrazy z przewodnikiem.

Możesz chcieć poeksperymentować z różnymi rodzajami terapii ciała i umysłu, aby znaleźć właściwą. Techniki te są zwykle bezpieczne dla większości ludzi, bez ryzyka wystąpienia skutków ubocznych powikłań.

Suplementy i zioła

Istnieje wiele różnych rodzajów suplementów i ziół, które możesz znaleźć. Niektóre z nich zostały przebadane i okazały się obiecujące w pomaganiu osobom z zaburzeniami autoimmunologicznymi. Istnieje jednak możliwość, że określone zioła i suplementy mogą kolidować z lekami OTC i na receptę. Rodzaje, które planujesz przyjmować, należy omówić z lekarzem.

Zabiegi eksperymentalne

Terapie eksperymentalne niosą ze sobą ryzyko, ale niektóre są obiecujące w leczeniu chorób autoimmunologicznych. Możesz dołączyć do badania klinicznego lub wypróbować eksperymentalny lek. Zapytaj swojego lekarza, czy są jakieś badania kliniczne, do których możesz dołączyć w związku ze swoim stanem.

Należy pamiętać, że eksperymentalne terapie wiążą się z ryzykiem i mogą nie działać. Ponieważ badania nad nimi są ograniczone, możesz mieć niepożądane zdarzenie lub reakcję.

Słowo od Verywell

Znalezienie odpowiedniego leczenia choroby autoimmunologicznej może zająć trochę czasu. Być może będziesz musiał wypróbować różne opcje, zanim odkryjesz właściwy sposób radzenia sobie z chorobą. Czasami konieczne jest połączenie metod leczenia, aby poradzić sobie z chorobą autoimmunologiczną. Ważne jest, aby porozmawiać z lekarzem, jeśli pacjent czuje, że leczenie nie działa lub ma działania niepożądane, które przeszkadzają.

Twój lekarz może zalecić rozpoczęcie leczenia od zmiany stylu życia i terapii dostępnych bez recepty. Jeśli te metody i leki nie wystarczą, możesz potrzebować leków na receptę. Medycyna komplementarna i alternatywna oferuje również różne techniki leczenia chorób autoimmunologicznych. Omów swoje opcje z lekarzem i przygotuj się na wypróbowanie różnych metod.

Leczenie chorób autoimmunologicznych wymaga czasu i wysiłku. Podczas poszukiwania leczenia ważne jest, aby zachować pozytywne nastawienie i zmniejszyć stres.