Jak diagnozuje się chorobę Parkinsona

Nie ma testu „złotego standardu”, który zdiagnozowałby chorobę Parkinsona (PD). Zamiast tego, aby postawić diagnozę, lekarz opiera się na własnych obserwacjach i osądzie klinicznym, wraz z opisem pacjenta o możliwych oznakach i objawach. To oczywiście sprawia, że ​​badanie fizykalne jest bardzo ważne w tym procesie. Znaczna część badania twojego lekarza będzie miała na celu ocenę, czy masz tak zwane kardynalne objawy choroby Parkinsona: drżenie spoczynkowe, sztywność (sztywność), spowolnienie ruchowe (spowolnienie ruchu) i niestabilność postawy (zaburzenia równowagi).

Samokontrola / testy w domu

Zanotuj wszelkie niepokojące objawy, których doświadczasz. Obejmują one klasyczne objawy choroby Parkinsona, ale mogą również obejmować wiele innych, ponieważ choroba wpływa na nerwy w całym ciele.

Mogą pojawić się nawet wcześniej niż problemy ruchowe i mogą obejmować:

• Zmniejszona mimika twarzy
• Problem z zawiązaniem butów lub zapięciem koszuli
• Niewyraźna lub cichsza mowa
• Zmniejszony zmysł węchu
• Zaparcia lub powolne trawienie
• Spadek ciśnienia krwi podczas wstawania
• Zaburzenia snu
• Zespół niespokojnych nóg
• Zachowania impulsywne
• Zmiany nastroju
• Zmiany w myśleniu i zdolnościach pamięciowych

Rozpoznanie któregokolwiek z nich nie jest w żaden sposób potwierdzeniem, że masz chorobę Parkinsona. Ale dziennik tych informacji (tego, czego doświadczasz, jak długo to trwa, okoliczności, w których to się dzieje, itp.) Może być bardzo przydatny dla twojego lekarza, gdy pracuje nad postawieniem diagnozy.

Badania fizyczne i testy

Wycieczka do gabinetu neurologa często obejmuje dziesiątki pytań, a także wiele testów.

Obecnie nie ma diagnostycznych badań krwi w kierunku choroby Parkinsona, ale lekarz może przeprowadzić rutynowe badania krwi i moczu, aby ocenić ogólny stan zdrowia. Twoje ciśnienie krwi zostanie zmierzone w pozycji siedzącej i stojącej w celu wykrycia niedociśnienia ortostatycznego.

Specjalista od zaburzeń ruchu wykona również różne testy fizyczne, aby ocenić Ciebie.

Szukam drżenia

Drżenie spoczynkowe jest często pierwszym objawem choroby Parkinsona. Twój lekarz prawdopodobnie będzie obserwował to w twoich rękach, gdy będziesz siedział z rozluźnionymi ramionami i rękami na kolanach. Czasami, szczególnie we wczesnym stadium choroby, pacjenci muszą być rozproszeni (na przykład licząc wstecz od 10), aby wywołać drżenie.

Oprócz drżenia spoczynkowego, lekarz będzie obserwował drżenie postawy, które pojawia się, gdy ramiona są w pozycji wyprostowanej. Mogą również szukać drżenia kinetycznego, które pojawia się podczas dobrowolnych ruchów i jest zwykle oceniane przez palce. badanie nosa (w którym jesteś proszony o dotknięcie nosa palcem wskazującym, a następnie dotknięcie palca badającego, który zmienia pozycję za każdym razem).

Chociaż w chorobie Parkinsona spodziewane jest drżenie spoczynkowe, wiele osób z tą chorobą ma połączenie różnych typów drżenia.

Pomiar szybkości ruchu

Bradykinezja występuje u większości osób z chorobą Parkinsona. Może powodować brak spontanicznego wyrazu twarzy i mniej mrugnięć oczami na minutę niż zwykle, a lekarz będzie szukał tych objawów podczas badania przedmiotowego.

Lekarz może również ocenić szybkość ruchu, prosząc o otwarcie i zamknięcie każdej dłoni lub kilkakrotne stukanie palcem wskazującym w kciuk, wykonując jak najszybciej duże ruchy. U osób z chorobą Parkinsona ruch może rozpocząć się szybko i precyzyjnie, ale szybko się pogorszy, stając się powolny i ograniczony.

Chód to także kolejny sposób sprawdzenia tego. Obserwowanie pacjenta podczas chodzenia, długość jego kroku oraz prędkość, z jaką się porusza, może wiele powiedzieć lekarzom. Brak kołysania ramion jest również cechą, która pojawia się dość wcześnie u osób z chorobą Parkinsona.

Ocena poziomu sztywności

Lekarze zwracają również uwagę na sztywność (kolejny objaw choroby Parkinsona), poruszając stawami w łokciach, nadgarstkach, kolanach i kostkach, aby sprawdzić, czy występuje opór. Opór może być łagodny lub może objawiać się lekkimi wahaniami w ruchach, znanymi jako koła zębate. Czasami jest to bardziej widoczne, gdy pacjent aktywnie porusza przeciwną kończyną.

Ocena salda

Zaburzona równowaga (niestabilność postawy) występuje zwykle w późniejszym okresie choroby i jest istotnym źródłem niepełnosprawności pacjentów.

Aby to sprawdzić, lekarz szybko i zdecydowanie odciągnie Twoje ramiona, stojąc za Tobą. Cofnięcie się o jeden lub dwa kroki w celu odzyskania równowagi jest normalną reakcją, podczas gdy cokolwiek więcej może wskazywać na niepokój.

Sprawdzanie odpowiedzi na leki

W celu ustalenia, czy masz chorobę Parkinsona, lekarz może faktycznie podać dawkę leku na PD, karbidopy-lewodopy. Jeśli masz chorobę Parkinsona, powinieneś zauważyć znaczną poprawę, która może potwierdzić diagnozę.

Obrazowanie

Obrazowanie nie jest często stosowane w diagnostyce choroby Parkinsona, ale takie badania mogą być pomocne w niektórych przypadkach.

Obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego (MRI) jest jednym z bardziej powszechnych testów wykonywanych podczas badań neurologicznych. Nie jest szczególnie pomocny w diagnozowaniu choroby Parkinsona, ponieważ struktura mózgu wydaje się normalna, ale MRI można wykorzystać do wykluczenia innych zaburzeń, takich jak udar, guzy, wodogłowie (powiększenie komór) i choroba Wilsona (choroba spowodowana miedzią) nagromadzenie, które może powodować drżenie u młodszych osób).

Jeśli wykonuje się rezonans magnetyczny, zwykle dotyczy to osób poniżej 55 roku życia lub gdy obraz kliniczny nie jest typowy dla choroby Parkinsona.

Specjalistyczne obrazowanie dostarcza informacji o funkcjonowaniu mózgu, a nie o jego strukturze.

DaTscan to rodzaj tomografii komputerowej emisyjnej pojedynczego fotonu lub skanowania SPECT. Wstrzykuje się środek, który uwydatnia komórki nerwowe wytwarzające dopaminę. W chorobie Parkinsona widoczna będzie mniejsza aktywność dopaminy.

Może to być pomocne w różnicowaniu skutków choroby Parkinsona od stanów, takich jak drżenie samoistne, w przypadku których poziom dopaminy jest normalny. Ale może nie rozróżniać między chorobą Parkinsona a innymi zespołami parkinsonowskimi (stanami, które powodują problemy ruchowe podobne do PD), takimi jak atrofia wielonarządowa lub postępujące porażenie nadjądrowe.

Skany pozytonowej tomografii emisyjnej (PET) mogą również pomóc w identyfikacji różnych zaburzeń neurodegeneracyjnych, takich jak choroba Parkinsona. Patrzą, jak mózg wykorzystuje glukozę; istnieją specyficzne wzorce dla różnych zaburzeń. Jednak częściej są wykorzystywane w badaniach niż w testach diagnostycznych.

Diagnozy różnicowe

Parkinsonizm może być spowodowany innymi procesami chorobowymi, w tym chorobami neurodegeneracyjnymi i przyczynami wtórnymi.

Leki, w tym leki przeciwpsychotyczne, przeciwwymiotne, blokery kanału wapniowego, leki przeciwpadaczkowe i leki przeciwdepresyjne SSRI mogą również powodować objawy, chociaż zwykle ustępują w ciągu kilku tygodni po zaprzestaniu stosowania tych leków. Niektóre toksyny, w tym pestycydy i zatrucie tlenkiem węgla, również mogą powodować parkinsonizm.

Jeśli demencja rozwija się w ciągu pierwszego roku parkinsonizmu, charakteryzuje się demencją z ciałami Lewy'ego. Jeśli objawy demencji są widoczne tak wcześnie, lekarz powinien wykluczyć infekcję lub krwiak podtwardówkowy.

Zanik wieloukładowy również wskazuje na parkinsonizm, ale ma on tendencję do szybkiego postępu i nie reaguje dobrze na lek lewodopę. MRI może czasami pomóc odróżnić ten stan od choroby Parkinsona.

Istnieją inne warunki, które powodują drżenie, w tym drżenie samoistne i drżenie dystoniczne. Mają cechy, które neurolog zwykle może odróżnić od choroby Parkinsona.

Czasami diagnoza staje się jasna dopiero po wielokrotnych wizytach w celu sprawdzenia progresji objawów.

Słowo od Verywell

Naukowcy pracują nad testami krwi i płynu rdzeniowego, które mogą pozwolić lekarzowi na wcześniejsze postawienie diagnozy. W międzyczasie nie pozwól, aby perspektywa długiego procesu diagnostycznego zniechęciła Cię do wizyty u lekarza. Dostępne są metody leczenia, które mogą pomóc w łagodzeniu objawów, a także w zapobieganiu powikłaniom związanym z chorobą Parkinsona.