Co to jest nadmierna potliwość?

Nadpotliwość to termin używany do opisania nadmiernej potliwości, która wpływa na naturalną temperaturę ciała. Nie jest to po prostu obfite pocenie się, które pojawia się przy wzmożonym wysiłku fizycznym. Jest to raczej zaburzenie kliniczne, w którym obfite pocenie się pojawia się albo w odpowiedzi na chorobę podstawową, albo bez żadnego znanego powodu.

Nadpotliwość to nie to samo, co nadmierne pocenie się podczas ćwiczeń lub w wyniku gorącego lub wilgotnego klimatu. Sugeruje nieprawidłową reakcję w warunkach, w których pocenie się nie wystąpiłoby (lub wystąpiłoby tak dramatycznie) u większości ludzi i można je prawidłowo zdiagnozować.

Objawy nadpotliwości

Nadpotliwość można podzielić na części ciała dotknięte chorobą, a także na przyczynę nadmiernej potliwości. Gruczoły potowe, znane również jako gruczoły potowe lub potowe, znajdują się w całym ludzkim ciele, a ich liczba może się różnić w zależności od osoby.

Ekrynowe gruczoły potowe są rozmieszczone na większej części ciała i działają jako główny układ chłodzenia organizmu. Apokrynowe gruczoły potowe zlokalizowane głównie pod pachami i wokół odbytu nie pełnią żadnej funkcji regulacyjnej.

Z najszerszej perspektywy nadmierną potliwość można opisać jako pierwotną ogniskową nadmierną potliwość lub wtórną nadmierną potliwość.

Pierwotna ogniskowa nadmierna potliwość

Pierwotna ogniskowa nadmierna potliwość, znana również jako pierwotna nadmierna potliwość lub nadmierna potliwość samoistna, charakteryzuje się miejscowym poceniem się na określonych częściach ciała. Pocenie się jest zwykle obustronne (występuje po obu stronach ciała) i najczęściej dotyczy gruczołów apokrynowych pod pachami, a następnie gruczołów ekrynowych stóp, dłoni, skóry głowy i pachwiny.

Pierwotna nadmierna potliwość jest tak nazywana ze względu na pocenie sięjestwarunek. Chociaż mogą istnieć wyzwalacze, które wyzwalają epizod, wyzwalacze nie są uważane za niezwykłe i nie powodują objawów u innych osób.

Około 3 procent populacji cierpi na pierwotną nadmierną potliwość. Stan jest równie powszechny u mężczyzn i kobiet.

Chociaż pierwotna nadmierna potliwość nie jest uważana za niebezpieczną, często może powodować osłabienie i poważnie wpływać na jakość życia danej osoby. Z tego powodu warunek ten jest często określany jako „cichy upośledzenie”.

Pierwotna nadmierna potliwość może być dalej rozkładana przez dotkniętą nią część ciała. Pomiędzy nimi:

• Nadmierna potliwość pach jest ograniczona do pach.
• Nadmierna potliwość twarzoczaszki obejmuje głowę i twarz.
• Nadpotliwość dłoniowo-podeszwowa dotyczy dłoni (dłoni) i / lub stóp (podeszwy).
• Nadmierna potliwość pokarmowa, znana również jako zespół Freya, atakuje skórę głowy, twarz, szyję i / lub klatkę piersiową bezpośrednio po spożyciu określonych pokarmów.
• Idiopatyczna jednostronna ograniczona nadmierna potliwość jest stanem nieznanego pochodzenia, w którym obfite pocenie jest zlokalizowane po jednej stronie ciała.

Pierwotna nadmierna potliwość często zaczyna się w dzieciństwie, zwłaszcza nadmierna potliwość dłoniowo-podeszwowa. Podczas gdy osoby z pierwotną ogniskową nadmierną potliwością zwykle doświadczają epizodów raz lub kilka razy w tygodniu, zwykle nie pocą się nadmiernie podczas snu.

Wtórna nadmierna potliwość

Wtórna nadmierna potliwość jest drugą postacią nadmiernej potliwości charakteryzującej się uogólnioną potliwością całego ciała.

Wtórna nadmierna potliwość jest tak nazywana, ponieważ pocenie się jest wtórną konsekwencją przyczyny, najczęściej choroby, zaburzeń fizjologicznych lub skutków ubocznych leków.

W przeciwieństwie do pierwotnej ogniskowej nadmiernej potliwości, wtórna nadmierna potliwość może wystąpić w każdym wieku. Może również wystąpić podczas snu w postaci nocnych potów.

Przyczyny

Przyczyny nadmiernej potliwości są liczne. W niektórych przypadkach przyczyna może nigdy nie zostać znaleziona, szczególnie w przypadku pierwotnej nadmiernej potliwości. W innych przypadkach przyczyna może być oczywista i potencjalnie uleczalna, jak może się zdarzyć w przypadku wtórnej nadmiernej potliwości.

Pierwotna nadmierna potliwość

Chociaż dokładna przyczyna pierwotnej nadmiernej potliwości pozostaje tajemnicą, postawiono hipotezę, że niektóre czynniki wyzwalające mogą nadmiernie pobudzać współczulny układ nerwowy u niektórych osób. Współczulny układ nerwowy jest częścią autonomicznego układu nerwowego, który reguluje reakcję organizmu na intensywny bodziec i wyzwala tak zwaną reakcję „walcz lub uciekaj”.

Lęk, stres i podniecenie są częstymi wyzwalaczami pierwotnej nadmiernej potliwości, chociaż lokalizacja i czas trwania odpowiedzi mogą się różnić. „Flop pot” to potoczny potoczny język, który często przypisuje się nagłemu i obfitemu wybuchowi potu, najczęściej w połączeniu z drżeniem i nerwowością.

Niektóre pokarmy, napoje, kofeina i nikotyna mogą również wywoływać pocenie się w sposób, który nie jest normalny. Na przykład pocenie się podczas jedzenia szczególnie ostrych lub pikantnych potraw jest naturalne, ale osoby z nadmierną potliwością smakową mogą to zrobić, gdy zjedzą coś zimnego. W niektórych przypadkach nawet wąchanie lub myślenie o jedzeniu może wywołać reakcję.

Uważa się również, że pierwotna nadmierna potliwość ma przyczynę genetyczną, biorąc pod uwagę, że 30 procent do 50 procent osób dotkniętych chorobą będzie miało rodzinną historię tego schorzenia.

Mając to na uwadze, różnorodność objawów sugeruje, że może istnieć wiele przyczyn genetycznych. W 2006 roku naukowcy z Uniwersytetu Saga w Japonii byli w stanie w przybliżeniu określić lokalizację anomalii genetycznej na chromosomie 14q11.2-q13, która według nich predysponuje osobę do pierwotnej nadmiernej potliwości dłoni.

W samym sercu pierwotna nadmierna potliwość jest złożoną dysfunkcją autonomicznego układu nerwowego i układu hormonalnego, który odbiera sygnały nerwowe i reguluje pocenie się. Każdy problem występujący na tej trasie może potencjalnie wywołać nadprodukcję potu.

Wtórna nadmierna potliwość

Wtórna nadmierna potliwość to pocenie się spowodowane stanem chorobowym lub wywołane lekami. Jest to raczej objaw stanu pierwotnego niż sam stan. Przyczyny mogą być związane z rakiem, dysfunkcją hormonalną, infekcjami, lekami, zaburzeniami metabolicznymi i ogólnoustrojowymi schorzeniami.

Niektóre z bardziej powszechnych schorzeń związanych z wtórną nadmierną potliwością obejmują:

• Ostra infekcja gorączkowa (powodująca gorączkę)
• Rak nadnerczy (rak nadnerczy)
• Alkoholizm
• Nowotwory jamy klatki piersiowej (klatki piersiowej)
• Zastoinowa niewydolność serca
• Cukrzyca
• Zapalenie mózgu (zapalenie mózgu)
• Dna
• HIV
• Fibromialgia
• Nadczynność tarczycy (nadczynność tarczycy)
• Hiperpituitarism (nadczynność przysadki mózgowej)
• Chłoniak (rodzaj raka krwi)
• Menopauza („uderzenia gorąca”)
• Otyłość
• Reumatyzm
• Półpasiec (półpasiec)
• Uderzenie
• Nadużywanie substancji
• Uraz rdzenia kręgowego
• Gruźlica

Niektóre z leków, o których wiadomo, że powodują wtórną nadmierną potliwość, obejmują:

• Antycholinesterazy stosowane w leczeniu choroby Alzheimera
• Leki przeciwdepresyjne
• Leki anksjolityczne stosowane w leczeniu lęku
• Inhalatory astmy, takie jak albuterol
• Celebrex (celekoksyb) stosowany w leczeniu zapalenia
• Tabletki antykoncepcyjne Depo-Provera
• Insulina stosowana w leczeniu cukrzycy
• Metadon stosowany w leczeniu uzależnienia od heroiny
• Leki na migrenę, takie jak Triptan (rizatryptan) i sumatryptan
• Opioidy, takie jak Vicodin (hydrokodon) i Oxycontin (oksykodon)
• Salagen (pilokarpina) stosowany w leczeniu jaskry
• Propranol stosowany w leczeniu dusznicy bolesnej i nadciśnienia
• Testosteron
• Leki regulujące pracę tarczycy

Diagnoza

Nadpotliwość rozpoznaje się na podstawie nasilenia potu przy braku ciepła lub nadmiernego wysiłku fizycznego. Ponadto epizody muszą występować co najmniej raz w tygodniu. Pierwszym krokiem w procesie diagnostycznym jest odróżnienie pierwotnej ogniskowej nadmiernej potliwości od wtórnej nadmiernej potliwości. Często można to zrobić za pomocą fizycznego egzaminu i testów laboratoryjnych.

Badanie lekarskie

Istnieje kilka wskazówek, które mogą pomóc w rozróżnieniu tych dwóch warunków:

• Ograniczone do jednej lub kilku części ciała

• Zwykle objawia się objawami przed 25 rokiem życia i osiąga szczyt do 35

• Rzadko będzie obejmować nocne poty

• Będzie często wpływać na innych członków rodziny

• Wystąpi przy braku innych objawów

• Bardziej ogólnie rozpowszechniony w całym ciele

• Ryzyko wzrasta wraz z wiekiem

• Często wiąże się z nocnymi potami

• Rzadziej dotyka innych członków rodziny

• Często występuje w połączeniu z innymi objawami

Do rozróżnienia zwykle wystarcza połączenie historii medycznej, wywiadu rodzinnego, czasu trwania objawów, wieku wystąpienia oraz braku lub obecności widocznej przyczyny.

Testy laboratoryjne

Na podstawie wstępnej oceny lekarz może zlecić badania, aby określić obszary i nasilenie choroby. Procedury zwane „testami potu” mogą pomóc ustalić, czy przyczyna jest związana ze stanem autonomicznym czy neurologicznym. Zawierają:

• Test jodowo-skrobiowy: polega na nałożeniu roztworu jodu i proszku skrobiowego na skórę. Służy do lokalizowania obszarów obfitej potliwości i podkreślania gęstości rozmieszczenia porów.
• Przewodnictwo skóry: obejmuje użycie elektrod i prądów elektrycznych do wykrywania zmian w aktywności gruczołów potowych.
• Testy termoregulacyjne na pot: przeprowadzane w pomieszczeniu przypominającym saunę, podczas którego są posypywane proszkiem, aby przeanalizować, jak organizm reaguje na zmiany temperatury, wilgotności i przepływu powietrza.

Można również zlecić badania krwi, aby potwierdzić lub wykluczyć przyczyny. Opierając się na twoich objawach i czynnikach ryzyka, twój lekarz może chcieć zbadać niski poziom cukru we krwi (hipoglikemia), nadczynność tarczycy (hiperglikemia) lub specyficzne infekcje za pomocą testów przeciwciał lub antygenów we krwi.

Leczenie

Leczenie nadmiernej potliwości różni się w zależności od przyczyny.

Jeśli nadmierna potliwość jest wtórna do stanu podstawowego, należy skupić się na leczeniu zaburzenia, a nie na poceniu się. W niektórych przypadkach może wymagać jedynie ustąpienia krótkotrwałej infekcji gorączkowej lub odstawienia problematycznego leku. Inne stany mogą wymagać przewlekłych leków, operacji lub bardziej rozległych zmian w stylu życia.

Ogólnie rzecz biorąc, jeśli podstawowy stan zostanie rozwiązany lub zostanie opanowany, objawy nadmiernej potliwości ustąpią same.

Jeśli jednak nie zostanie znaleziona wyraźna przyczyna, leczenie będzie koncentrować się na kontrolowaniu pocenia się. Często wymagane jest połączenie zabiegów. Nawet wtedy nawroty są częste i mogą być potrzebne dodatkowe lub powtarzane zabiegi.

Domowe środki zaradcze

Najłatwiejszym sposobem radzenia sobie z nadmierną potliwością jest codzienne stosowanie antyperspirantu zawierającego sole glinu. Antyperspirant działa poprzez tworzenie zatyczki w porach gruczołu potowego. Takie postępowanie wysyła sygnały do ​​mózgu, aby zatrzymać produkcję potu. Można je łatwo znaleźć bez recepty, a także w recepturach.

Nie należy mylić antyperspirantów z dezodorantami, które służą do ukrywania zapachów. Podczas gdy większość antyperspirantów jest równie skuteczna, bezzapachowe mogą być mniej drażniące dla osób o wrażliwej skórze lub skłonnych do kontaktowego zapalenia skóry.

Podczas gdy ludzie zwykle używają ich pod pachami, kulki i preparaty w sztyfcie można również nakładać na linię włosów, dłonie, pachwinę i stopy. Zawsze wstępnie przetestuj antyperspirant na skórze. Częste działania niepożądane to podrażnienie skóry i pieczenie. Będziesz także musiał regularnie myć, aby zapobiec zatykaniu się porów.

Wbrew powszechnemu przekonaniu golenie pach nie zmniejsza ilości potu.

Leki

Jeśli dostępne bez recepty antyperspiranty nie zadziałają, lekarz może przepisać kilka silniejszych i potencjalnie skuteczniejszych leków. Pomiędzy nimi:

• Drysol i Xerac AC to antyperspiranty dostępne na receptę, które są nakładane na noc i zmywane rano. Są stosunkowo mocne i mogą wymagać krótkotrwałego stosowania kremu hydrokortyzonowego, jeśli wystąpi podrażnienie skóry.
• Leki antycholinergiczne, przyjmowane doustnie, są czasami stosowane niezgodnie z zaleceniami w leczeniu nadpotliwości. Należą do nich glikopirolan, oksybutynina, benztropina i propantelina, które wydają się blokować pewne receptory odpowiedzialne za pocenie się. Działania niepożądane mogą obejmować suchość w ustach, suchość oczu, zaparcia, niewyraźne widzenie, kołatanie serca i trudności w oddychaniu.
• Ściereczka Qbrexza (glikopironium) jest lekiem antycholinergicznym podawanym we wstępnie zwilżonej jednorazowej chusteczce. Stosowany raz dziennie tylko pod pachami, jest pierwszym tego rodzaju lekiem na receptę zatwierdzonym do leczenia pierwotnej nadmiernej potliwości pachowej przez Amerykańską Agencję ds.Żywności i Leków (FDA). Działania niepożądane są podobne do tych obserwowanych po doustnych lekach antycholinergicznych.

Procedury

W leczeniu nadmiernej potliwości można zastosować szereg procedur gabinetowych, samodzielnie lub w połączeniu z lekami dostępnymi bez recepty lub na receptę. Pomiędzy nimi:

• MiraDry został zatwierdzony przez FDA w 2015 roku do leczenia pierwotnej nadmiernej potliwości pachowej. Wykorzystuje impulsy elektromagnetyczne do dezaktywacji gruczołu potowego poprzez termolizę (rozkład pod wpływem ciepła). Zabieg trwający od 20 do 30 minut wykonywany jest w gabinecie lekarskim w znieczuleniu miejscowym. Aby uzyskać skuteczną i trwałą kontrolę wydzielania potu, może być potrzebnych kilka zabiegów. Łagodny środek przeciwbólowy i okład z lodu mogą pomóc złagodzić ból następnego dnia po zabiegu.
• Zastrzyki z toksyny botulinowej (botoksu) mogą blokować nerwy powodujące pocenie się przez okres od sześciu do 12 miesięcy. Chociaż seria wstrzyknięć jest skuteczna, może być bolesna i powodować przejściowe osłabienie mięśni. Zabieg należałoby powtórzyć, gdy efekty ustąpią.
• Jonoforeza polega na użyciu urządzenia medycznego, które przepuszcza łagodny prąd elektryczny przez wodę, aby stymulować tkanki stóp lub dłoni. Chociaż zabieg trwający od 15 minut do 40 minut może przynieść ulgę w nadmiernej potliwości dłoniowo-podeszwowej, leczenie należy wykonywać w regularnych odstępach czasu (zwykle raz w tygodniu). Nie ma żadnych znaczących skutków ubocznych. Istnieje również możliwość zakupu domowych aparatów do jonoforezy.

Operacja

W ciężkich przypadkach można rozważyć zabieg chirurgiczny w przypadku nadmiernej potliwości, która poważnie wpływa na jakość życia i zdolność do normalnego funkcjonowania. Należy je brać pod uwagę tylko wtedy, gdy żadne inne formy leczenia zachowawczego nie przyniosły ulgi. Dostępne opcje:

• Usunięcie gruczołów potowych obejmuje tradycyjną operację usunięcia tkanki podskórnej zawierającej pachowe gruczoły potowe lub formę liposukcji (zwaną łyżeczką ssącą), w której odsysane są tkanki podskórne i głębsze tkanki skórne.
• Sympatektomia to rodzaj operacji nerwowej, w której usuwa się nerw rdzeniowy, aby kontrolować pocenie się dłoni. W niektórych przypadkach zabieg chirurgiczny może wywołać nieodwracalne pocenie wyrównawcze, w wyniku którego nadmierna potliwość pojawia się w innych częściach ciała. Jest uważany za opcję ostateczną ze względu na ryzyko powikłań.
• Sympatatomia jest również stosowana w przypadku nadmiernej potliwości dłoniowej, ale polega na przecięciu, zaciśnięciu lub spaleniu nerwu rdzeniowego w celu zablokowania sygnału nerwowego.Zabieg uważany jest za mniej inwazyjny niż sympatektomia, z mniejszym ryzykiem kompensacyjnego pocenia się.

Korona

Niezależnie od tego, czy masz do czynienia z pierwotną, czy wtórną nadmierną potliwością, są rzeczy, które możesz zrobić.

Jednym z najlepszych sposobów uniknięcia epizodu pocenia się jest zidentyfikowanie czynników, które je wyzwalają (takich jak kofeina lub nikotyna). Jeśli nie masz pewności co do przyczyny, prowadź „dziennik potu”, aby odnotować, co robiłeś, gdy wystąpił epizod.

Dodatkowo:

• O ile to możliwe, unikaj gorącej i wilgotnej pogody.
• Podczas ćwiczeń na świeżym powietrzu utrzymuj niską temperaturę ciała, pijąc zimną wodę.
• Noś luźne bawełniane skarpetki i ubranie (nawet na siłowni).
• Unikaj kofeiny, alkoholu i pikantnych potraw.
• Nałóż antyperspirant na stopy i dłonie przed snem lub podczas przygotowań do sytuacji społecznej.
• Unikaj butów bez podszewki z materiału lub kup chłonne wkładki.
• Przed założeniem pozwól butom sportowym całkowicie wyschnąć. W razie potrzeby można je również wrzucić do suszarki.
• Na treningi weź ze sobą bardzo duży chłonny ręcznik.
• Prysz się codziennie, ale unikaj saun, łaźni parowych i gorących pryszniców, które podnoszą temperaturę ciała.
• Poznaj techniki relaksacyjne i terapie umysł-ciało, takie jak obrazowanie z przewodnikiem, progresywna relaksacja mięśni (PMR) i medytacja, aby zmniejszyć podstawowy stres, który może wywołać lub zaostrzyć epizody pocenia się.

Może Cię zaskoczyć fakt, że istnieją nieoficjalne grupy wsparcia dla osób z nadmierną potliwością. Możesz znaleźć grupy online na Facebooku lub skontaktować się z organizacją non-profit International Hyperhidrosis Society z siedzibą w Pensylwanii, aby uzyskać porady i skierowania.

Słowo od Verywell

Jeśli cierpisz na nadmierne, niekontrolowane pocenie się, ważne jest, aby pamiętać, że nie jesteś sam. Dostępne są terapie, które mogą przynajmniej zminimalizować występowanie nadmiernej potliwości i zmian stylu życia, które można wprowadzić, aby lepiej sobie z tym poradzić.

Zacznij od rozmowy z lekarzem, aby zidentyfikować przyczynę choroby. Diagnoza i skuteczne leczenie to często proces prób i błędów, dlatego ważne jest, aby zachować cierpliwość i nie poddawać się z frustracji.

Jeśli nadmierna potliwość wywołuje u Ciebie silny niepokój lub coraz bardziej izolujesz się od innych, poproś lekarza o skierowanie do terapeuty, który pomoże Ci lepiej radzić sobie ze stresem psychologicznym i społecznym. Chociaż nadmierna potliwość nie zagraża życiu, może zmienić życie. Zrób sobie przysługę i nie ignoruj ​​swojego stanu.