PROBLEMY ZE SNEM I CHOROBA PARKINSONA

Bezsenność

Jeśli cierpisz na bezsenność, prawdopodobnie trudno Ci się wyspać. Osoby cierpiące na bezsenność mają problemy z zasypianiem i mogą spać tylko przez kilka godzin. Laboratoryjne (polisomnograficzne i elektroencefalograficzne [EEG]) badania snu wykazały, że osoby z chorobą Parkinsona, które nie są w depresji, wykazują spadki głębokiego snu, zbyt dużo lekkiego snu, a także wzrost fragmentacji snu i wielokrotne nocne przebudzenie.

Nadmierna senność w ciągu dnia (EDS)

Nadmierna senność w ciągu dnia jest powszechna zarówno we wczesnej, jak i środkowej fazie PD i może być związana z bezsennością. Jeśli nie możesz się wyspać, w ciągu dnia będziesz czuć się śpiący. Leki na chorobę Parkinsona mogą również przyczyniać się do nadmiernej senności. Możliwe jest również wystąpienie nagłych i nieodpartych dziennych „napadów snu”, które są rzadkim efektem ubocznym agonistów dopaminy, takich jak pramipeksol i ropinirol, a także dużych dawek jakiegokolwiek leku dopaminergicznego.

Okresowe zaburzenia ruchu kończyn i zespół niespokojnych nóg

Czy często odczuwasz nieodpartą potrzebę poruszania nogami w nocy, aby poczuć się komfortowo? Jeśli tak, możesz mieć zespół niespokojnych nóg (RLS). Ten stan może być związany z PLMD (okresowe ruchy kończyn). PLMD powoduje powolne rytmiczne ruchy nóg i stóp, podczas gdy zespół niespokojnych nóg powoduje bardziej drżące i nieprzyjemne odczucia w nogach. Oczywiście, jeśli często poruszasz nogami, prawdopodobnie budzisz się przez całą noc, co ogranicza twoją zdolność do dobrego snu. Okresowe ruchy kończyn są dość powszechne u osób starszych, a także u osób z chorobą Parkinsona. Zespół niespokojnych nóg często dotyka osoby w średnim i starszym wieku, a także osoby z PD.

Zaburzenie zachowania snu REM (RBD)

Zaburzenie zachowania podczas snu REM (RBD) może powodować odgrywanie gwałtownych snów, a także może utrudniać spokojny sen. Sen REM, czyli sen z szybkimi ruchami gałek ocznych, jest formą głębokiego snu, w którym masz najbardziej intensywne sny. Zwykle, kiedy śnisz podczas snu REM, impulsy nerwowe docierające do twoich mięśni są zablokowane, tak że nie możesz spełnić swoich snów. W zaburzeniach zachowania REM to blokowanie impulsów mięśniowych już nie występuje, więc możesz wtedy odegrać swoje sny. Chociaż szacunki różnią się znacznie, szacuje się, że około 50 procent pacjentów z PD ma częściową lub całkowitą utratę atonii mięśniowej podczas snu REM.

Sen i depresja w chorobie Parkinsona

Depresja występuje u około 40% pacjentów z PD w przebiegu choroby. Większość osób z depresją, w tym chorzy na PD, również będzie miała problemy ze snem. W depresji sen nie odświeża jak dawniej lub budzisz się zbyt wcześnie rano. Marzenia osób w depresji też są inne - są rzadkie i często przedstawiają jeden obraz.

Problemy ze snem w późniejszych stadiach PD

Oprócz wspomnianych już dolegliwości w późniejszych stadiach PD mogą wystąpić również problemy ze snem związane z wyższymi dawkami leków, np. Halucynacje.

Aż 33% pacjentów z chorobą Parkinsona w środkowych i późniejszych stadiach choroby doświadcza halucynacji związanych z działaniami niepożądanymi leków. Halucynacje zwykle pojawiają się wizualnie (widzenie rzeczy, których tak naprawdę nie ma), a nie słyszenie ich (słyszenie rzeczy, których tak naprawdę nie ma). Często kojarzą się z wyrazistymi snami.