Rodzaje biopsji płuc

Biopsja płuc to procedura mająca na celu pobranie próbki podejrzanej tkanki płucnej. Patrząc na próbkę tkanki pod mikroskopem, lekarze mogą lepiej określić, co dokładnie powoduje nieprawidłowości i czy proces jest nowotworowy, czy nie.

Cel biopsji płuc

W przypadku raka płuc biopsja płuc jest ważna w celu określenia rodzaju raka płuc, a także molekularnego lub genetycznego profilu guza. Istnieje kilka powodów, dla których może być zalecana biopsja płuc:

• Ocena guzka lub guzka widocznego w badaniu obrazowym klatki piersiowej i sprawdzenie, czy jest łagodny lub złośliwy (rakowy).
• Śledzenie nieprawidłowych wyników badań przesiewowych w kierunku raka płuca metodą TK.
• Aby zdiagnozować infekcję płuc. Infekcje płuc mogą być bakteryjne (takie jak gruźlica), wirusowe lub grzybicze (takie jak aspergiloza lub kokcydiomikoza).
• Do diagnozowania chorób płuc, takich jak sarkoidoza, zwłóknienie płuc, ziarniniakowatość z zapaleniem wielonaczyniowym lub reumatoidalna choroba płuc.
• Wykonywanie testów genetycznych (profilowanie molekularne) na raka płuc. Testy te szukają mutacji genów, które można „celować” - to znaczy mutacji w komórkach rakowych, które „kierują” rakiem, z których kilka jest obecnie dostępnych.
• Aby określić rodzaj raka płuc.
• Aby pomóc określić stadium rozpoznanego raka płuc.

Igłowa biopsja płuc

Podczas biopsji cienkoigłowej lekarze wbijają długą igłę w plecy i do płuc, aby pobrać próbkę tkanki. Odbywa się to za pomocą tomografu komputerowego lub ultradźwięków, które pomagają wprowadzić igłę w odpowiednie miejsce. Biopsja igłowa jest najmniej inwazyjnym sposobem pobrania podejrzanego obszaru w płucach, ale nie zawsze pozwala uzyskać wystarczającą ilość tkanki, aby odpowiednio postawić diagnozę.Biopsja igłowa płuca jest również nazywana biopsją „przezklatkową” lub biopsją „przezskórną”.

Biopsja przezoskrzelowa

Biopsja przezoskrzelowa jest wykonywana podczas bronchoskopii, zabiegu, w którym celownik jest skierowany w dół z ust do górnych dróg oddechowych płuc. Za pomocą ultradźwięków (USG dooskrzelowe) lekarze mogą następnie skierować igłę w podejrzane miejsce i pobrać próbkę (przezoskrzelowa aspiracja igłą). Procedura ta jest najbardziej skuteczna, gdy nieprawidłowość lub guz jest zlokalizowany w dużych drogach oddechowych lub w ich pobliżu. płuca.

Torakoskopowa biopsja płuc

W torakoskopowej biopsji płuc luneta jest wprowadzana przez ścianę klatki piersiowej do obszaru płuca, który ma być poddany biopsji. Podczas biopsji torakoskopowej kamera wideo pomaga lekarzom znaleźć i wykonać biopsję obszaru tkanki. W tej procedurze, znanej również jako chirurgia torakoskopowa wspomagana wideo (VATS), lekarze mogą również być w stanie usunąć obszar podejrzanej tkanki lub płat płucny, który jest rakowy. (Uwaga: nie zrobią tego bez omówienia tego z tobą przed zabiegiem).

Otwarta biopsja płuc

Ponieważ jest to najbardziej inwazyjny sposób pobierania tkanki, czasami konieczna jest biopsja otwartego płuca w celu pobrania tkanki, gdy inne metody zawiodły. To poważny zabieg chirurgiczny, wykonywany w znieczuleniu ogólnym. Może wymagać oddzielenia żeber lub usunięcia części żebra, aby uzyskać dostęp do płuc. Czasami otwarta biopsja jest wykonywana jako część operacji w celu usunięcia guzka lub guza, zwłaszcza jeśli chirurg jest całkowicie pewien, że masz raka.

Płynna biopsja

Płynna biopsja to ekscytujący nowy obszar badany w celu oceny raka płuc. Ta procedura, wymagająca prostego pobrania krwi, szuka krążących komórek rakowych w celu oceny DNA guza pod kątem mutacji genu kierującego - to znaczy mutacji w komórkach rakowych, dla których dostępne mogą być określone terapie. Czasami po wykonaniu biopsji płuc lekarze nie są w stanie pobrać wystarczającej ilości tkanki do wykonania tego badania, a płynna biopsja może udostępnić te wyniki bez konieczności badania większej ilości tkanki guza.

W czerwcu 2016 roku zatwierdzono pierwszą płynną biopsję do wykrywania mutacji EGFR u osób z niedrobnokomórkowym rakiem płuca.

Wyniki Twojej biopsji płuc

Jeśli twój lekarz jest w stanie pobrać dobrą próbkę tkanki, prawdopodobnie usłyszysz o wynikach w ciągu dwóch do trzech dni - chociaż czasami trwa to dłużej, zwłaszcza jeśli więcej niż jeden patolog chce przejrzeć wyniki. Warto zapytać lekarza w momencie zabiegu, kiedy możesz spodziewać się wyników, czy otrzymasz telefon lub czy będziesz musiał umówić się na wizytę, aby poznać wyniki. Niektórzy lekarze czują się swobodnie, dzwoniąc do ciebie telefonicznie, aby poinformować cię o swoich wynikach, podczas gdy inni mogą chcieć umówić się na wizytę kontrolną, aby omówić wyniki.

Chociaż twój lekarz może dobrze wiedzieć, jakie będą wyniki, nierzadko zdarza się, że lekarze się mylą po obejrzeniu próbki tkanki. Prawdopodobieństwo, że nieprawidłowość będzie rakowa, zależy od wielu czynników, z których jednym jest rozmiar. Guzki w płucach (plamy na płucach o wielkości do 3 centymetrów [1½ cala] lub mniejszej) są rzadziej złośliwe niż guzki w płucach (plamy na płucach o wielkości przekraczającej 3 cm).

Czasami próbka tkanki nie ujawnia diagnozy. Takie zgłoszenie może zostać zwrócone jako „niejednoznaczne”. W takim przypadku nadal istnieje kilka opcji. Jeśli prawdopodobieństwo, że nieprawidłowościami w Twojej klatce piersiowej jest rak, jest niskie, możesz zdecydować się poczekać i powtórzyć badanie za kilka miesięcy. Podobnie, nawet jeśli miejsce to może być rakowe, a dokładna diagnoza nie zmieniłaby leczenia, możesz poczekać.

Z drugiej strony, jeśli diagnoza jest ważna, Ty i Twój lekarz możecie zdecydować się na powtórzenie biopsji lub znalezienie innego sposobu na pobranie próbki tkanki. Możesz dowiedzieć się więcej o różnicy między guzami łagodnymi i złośliwymi oraz o tym, dlaczego ich rozróżnienie jest czasami trudne.

Profilowanie molekularne

Ważne jest, aby pamiętać, że każdy z niedrobnokomórkowym rakiem płuc powinien mieć badanie genów (profilowanie molekularne) na swoim guzie. Porozmawiaj ze swoim lekarzem, jeśli nie słyszałeś o tej dyskusji. Obecnie leki są zatwierdzone dla osób z rearanżacjami ALK, mutacjami EGFR i rearanżacjami ROS1, a terapie innych mutacji docelowych są prowadzone w badaniach klinicznych.

Ryzyka

Ryzyko związane z biopsją płuc różni się w zależności od rodzaju zabiegu, umiejscowienia tkanki i ogólnego stanu zdrowia. Najczęstszymi powikłaniami są krwawienie lub wyciek powietrza z płuc. Inne możliwe komplikacje obejmują:

• Odma opłucnowa: zapadnięcie się płuc (wyciek powietrza). Jeśli w wyniku biopsji rozwinie się odma opłucnowa, Twój chirurg prawdopodobnie będzie musiał założyć rurkę piersiową. Jest to rurka, która umożliwia wydostawanie się powietrza z płuc do czasu uszczelnienia wycieku powietrza.
• Krwawienie
• Zakażenie
• Ryzyko znieczulenia: Zarówno znieczulenie miejscowe, jak i znieczulenie ogólne mogą wiązać się z ryzykiem.
• Zator powietrzny systemowy: przeciek powietrza do głównych tętnic, które mogą dotrzeć do serca; zwana układową zatorowością powietrzną, występuje w mniej niż jednym procencie biopsji igłowych płuc.
• „Wysiew” guza: istnieje hipotetyczne ryzyko, że po wykonaniu biopsji rdzeniowej guz rozprzestrzeni się wzdłuż toru biopsji igłowej. Ryzyko to jest rzadkie, a obecnie biopsje igłowe są uważane za bardzo bezpieczny sposób wykonania biopsji płuc w razie potrzeby.

Słowo od Verywell

Bez względu na powód, dla którego lekarz zalecił wykonanie biopsji płuc, niepewność może być trudna do opanowania. Wiele osób stwierdziło, że czują się bardziej spokojni ze złą diagnozą niż żyjąc w stanie niewiedzy.

Oprzyj się na swojej rodzinie i przyjaciołach i tym razem. Zwróć się do osób, o których wiesz, że pomogą Ci poradzić sobie z czekaniem, na przykład tych, którzy zazwyczaj podnoszą na duchu. Jest to również dobry moment, aby uprzejmie poprosić swoich bliskich, aby nie „diagnozowali” Cię, dopóki nie dowiesz się więcej, i powstrzymaj się od dzielenia się swoimi historiami (tak zwanymi horrorami) o innych, którzy spotkali się z czymś podobnym.

Jeśli myślisz o najgorszych scenariuszach, pamiętaj, że medycyna zawsze się zmienia. Jeśli masz taką samą diagnozę, jak twoja babcia lata temu, nie oznacza to, że będziesz miał takie same doświadczenia. W latach 2011-2016 zarejestrowano więcej nowych metod leczenia raka płuc niż w okresie 40 lat poprzedzających 2011 rok.