Jak leczy się rzęsistkowicę

Rzęsistkowica jest chorobą przenoszoną drogą płciową (STD), która zwykle przebiega bez powikłań. Może się utrzymywać, aw rzadkich przypadkach może powodować komplikacje. Rzęsistkowica jest leczona lekami na receptę. Leczenie jest uważane za bezpieczne i zwykle jedna dawka leku jest skuteczna. Istnieją również sposoby zapobiegania infekcji i zarażaniu innych.

Styl życia

Ponieważ nie ma konkretnych środków zapobiegawczych, takich jak szczepionka, strategie stylu życia są kluczem do ochrony przed rzęsistkowicą.

Uważaj na objawy

Jeśli odczuwasz swędzenie lub owrzodzenia pochwy lub penisa, nie ignoruj ​​tego, ponieważ może to być oznaką rzęsistkowicy, innej infekcji lub innej choroby przenoszonej drogą płciową. Podobnie, jeśli masz pilne oddawanie moczu, częste oddawanie moczu lub pieczenie podczas oddawania moczu, powinieneś zwrócić się o pomoc lekarską. Są to objawy infekcji miednicy lub dróg moczowych.

Nie drap

Drapanie swędzenia lub bólu pochwy lub penisa może powodować krwawienie, dodatkowe podrażnienie i ból. Nadmierne drapanie może potencjalnie powodować owrzodzenie, które może prowadzić do bakteryjnych infekcji skóry w okolicy. Może to przedłużyć powrót do zdrowia podczas leczenia.

Nie ma leków ani szczepionek, które mogą zapobiegać rzęsistkowicy.

Komunikuj się z partnerami

Jeśli istnieje prawdopodobieństwo, że Ty lub Twój partner seksualny możecie mieć rzęsistkowicę lub inną chorobę przenoszoną drogą płciową, ważne jest, aby poinformować się nawzajem i podjąć odpowiednie środki, aby zapobiec wzajemnemu rozprzestrzenianiu się infekcji.

Używaj prezerwatyw

Używanie prezerwatyw może znacznie zmniejszyć ryzyko rozprzestrzeniania się rzęsistkowicy. Jeśli Ty lub Twój partner ma lub może mieć rzęsistkowicę, należy przerwać aktywność seksualną bez zabezpieczenia do czasu zakończenia leczenia każdej zakażonej osoby i ustąpienia infekcji

HIV

Jeśli jesteś w związku, w którym jeden z partnerów jest nosicielem wirusa HIV, a drugi nie, nie należy zakładać, że profilaktyka HIV lub terapia HIV zapobiegną rozprzestrzenianiu się chorób przenoszonych drogą płciową, takich jak rzęsistkowica.

Terapie dostępne bez recepty

Jeśli masz świąd lub ból spowodowany rzęsistkowicą, możesz skorzystać z dostępnych bez recepty terapii. Jeśli chodzi o produkty dostępne bez recepty, pamiętaj jednak, aby nie wkładać materiałów do pochwy lub penisa, ponieważ może to spowodować podrażnienie i pogorszenie stanu.

Balsamy i kremy

Balsamy i kremy mogą złagodzić swędzenie i podrażnienia, gdy są stosowane na powierzchni skóry. Upewnij się, że używasz produktów, które nie powodują dodatkowych podrażnień.

Istnieje wiele różnych marek balsamów i kremów z różnymi składnikami, dlatego najlepiej skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą, aby upewnić się, że każdy balsam lub krem, którego używasz, jest w porządku przy rzęsistkowicy.

Używaj produktów, które są zalecane do stosowania na okolice narządów płciowych, są hipoalergiczne i nie mają dodanych zapachów ani kolorów.

Douching

Podawanie nie jest zalecane, jeśli masz rzęsistkowicę. Może zmienić płyny w okolicy pochwy, zwiększając podatność na rzęsistkowicę.

Jednym z powodów, dla których kobiety mogą brać biczowanie, jest poprawa zapachu pochwy i okolic. Ponieważ rzęsistkowica powoduje nieprzyjemny zapach u wielu kobiet, możesz rozważyć douching po raz pierwszy, szczególnie z powodu tego zapachu.

Jeśli jednak poczujesz nieprzyjemny zapach w okolicy pochwy, nie douch. Zamiast tego udaj się do lekarza, ponieważ może to być pierwszy objaw infekcji wymagającej leczenia na receptę.

Recepty

Nie jest jasne, dlaczego u niektórych osób pojawiają się objawy rzęsistkowicy, a u innych nie.

Leczenie jest zalecane dla wszystkich osób z infekcją rzęsistkowicy, ponieważ osoba zarażona może przenosić infekcję na partnerów seksualnych, nawet jeśli nie mają objawów.

Jeśli jesteś kobietą, będziesz potrzebować ostatecznego leczenia przed zajściem w ciążę, ponieważ infekcja może mieć niekorzystny wpływ na Twoje dziecko.

Rzęsistkowica jest leczona specjalną grupą leków zwanych nitroimidazolami, które są stosowane doustnie (doustnie). Formuły kremów lub balsamów tych leków nie mogą odpowiednio leczyć infekcji rzęsistkowicy, gdy są stosowane na zakażony obszar, nawet jeśli mogą być przydatne w leczeniu innych infekcji narządów płciowych.

Zalecane schematy dla kobiet niebędących w ciąży

• Flagyl (metronidazol) 2 g doustnie w pojedynczej dawce LUB
• Tindamax (tynidazol) 2 g doustnie w pojedynczej dawce LUB
• Flagyl (metronidazol) 500 mg doustnie dwa razy dziennie przez 7 dni jest ogólnie zalecany do powtórnego leczenia, jeśli infekcja nie ustąpiła.

Używanie alkoholu

Obie zalecane metody leczenia rzęsistkowicy są uważane za bezpieczne i skuteczne, ale wiadomo, że mają szkodliwe działanie w połączeniu z alkoholem. Mogą również stać się mniej skuteczne, jeśli pijesz alkohol.

Ponadto mogą powodować reakcję opisywaną jako reakcję podobną do disulfiramu, charakteryzującą się zaczerwienieniem (czerwone plamy na twarzy), zawrotami głowy, nudnościami, przyspieszonym biciem serca, trudnościami w oddychaniu i bólem w klatce piersiowej. Jest to bardzo poważna reakcja. które mogą wymagać hospitalizacji, a nawet spowodować śmierć.

Unikaj picia jakichkolwiek napojów alkoholowych podczas leczenia rzęsistkowicy. W szczególności należy unikać alkoholu przez 24 godziny po leczeniu metronidazolem i 72 godziny po leczeniu tynidazolem.

Leczenie partnerów seksualnych

Kiedy jesteś leczona z powodu rzęsistkowicy, ważne jest, aby leczyć również twoich partnerów seksualnych. Jeśli tak nie jest, możesz przekazać infekcję sobie nawzajem.

Procedury specjalistyczne

Jeśli rozwinie się jedno z rzadkich powikłań rzęsistkowicy, takie jak zakażona torbiel, ropień lub przetoka, może być konieczne wykonanie zabiegu drenażu ropnia lub chirurgicznej naprawy przetoki. Nie jest to częste, ponieważ poważne powikłania nie są typowe dla rzęsistkowicy.

Jeśli zajdziesz w ciążę i masz nieleczoną rzęsistkowicę, lekarz będzie musiał dokładnie rozważyć sytuację oraz ryzyko i korzyści wynikające z leczenia dla Ciebie i Twojego dziecka.

Przewodnik dyskusyjny lekarza rzęsistkowicy

Pobierz nasz przewodnik do wydrukowania na kolejną wizytę u lekarza, który pomoże Ci zadać właściwe pytania.

Wyślij do siebie lub ukochanej osoby.

Ten przewodnik dyskusyjny lekarza został wysłany na adres {{form.email}}.

Wystąpił błąd. Proszę spróbuj ponownie.

Ciąża i karmienie piersią

Rzęsistkowica może negatywnie wpływać na wynik ciąży. Może być związana z niską masą urodzeniową i przedwczesnym porodem. Ryzyko to wymaga ścisłej opieki prenatalnej i uważnego monitorowania ciąży.

Leczenie rzęsistkowicy podczas ciąży wiąże się z potencjalnym ryzykiem i korzyściami. W przypadku wyboru leczenia zwykle stosuje się pojedynczą dawkę doustną 2 g metronidazolu. Skutki stosowania metronidazolu w czasie ciąży nie zostały dobrze zbadane.

Ogólnie rzecz biorąc, infekcja rzęsistkowica nie komplikuje porodu, chociaż było niewiele doniesień o zakażeniach niemowląt podczas porodu.

Jeśli Twoje dziecko urodziło się wcześnie lub ma niską masę urodzeniową, może wymagać specjalnej opieki na oddziale noworodka, w zależności od tego, jak małe i przedwczesne jest Twoje dziecko po urodzeniu.

Leki stosowane w leczeniu rzęsistkowicy mogą być obecne w mleku matki. Kobietom karmiącym piersią podczas leczenia można zalecić zaprzestanie karmienia piersią na 12 do 72 godzin.

Medycyna komplementarna (CAM)

Istnieje wiele alternatywnych terapii, które zostały zbadane w leczeniu rzęsistkowicy, ale większość z nich została przebadana w warunkach laboratoryjnych i nie jest obecnie dostępna. Obejmują one:

• Mentha crispa: ten ekstrakt roślinny został przebadany w eksperymencie badawczym dotyczącym leczenia rzęsistkowicy u kobiet. Pojedynczą dawkę 2 g ekstraktu roślinnego porównano z seknidazolem, który jest nitroimidazolem, który nie jest formalnie zatwierdzony do leczenia rzęsistkowicy. . Naukowcy odnotowali dobrą tolerancję na Mentha crispa i poprawę „upławy, nieprzyjemnego zapachu wydzieliny z pochwy, dyspareunii, dysurii, bólu miednicy oraz pieczenia i swędzenia w okolicy narządów płciowych” po leczeniu u 90 procent kobiet, które otrzymały wyciąg roślinny i u 96 procent kobiet, które otrzymały leki na receptę.
• Imbir: Wykazano, że ekstrakt z imbiru niszczyTrichomonas Vaginalis,pasożyt odpowiedzialny za rzęsistkowicę, gdy jest stosowany na próbce pasożyta pobranej od myszy. Obecnie nie jest on zatwierdzony ani dostępny do leczenia infekcji u ludzi.
• Lektyna Phaseolus vulgaris: Ekstrakt uzyskany z fasoli, materiał ten paraliżuje i niszczyTrichomonas Vaginalis pasożyt, gdy był badany w warunkach laboratoryjnych.
• Alkoholowy ekstrakt i olejek z czarnuszki siewnej: Ekstrakt otrzymany z nasion rośliny, wykazano, że postać oleju jest wysoce toksyczna dlaTrichomonas Vaginalisw warunkach laboratoryjnych, podczas gdy postać ekstraktu okazała się tylko umiarkowanie toksyczna dla pasożyta.