W 2010 roku Amerykańskie Towarzystwo Kardiologiczne (AHA) wydało nowe wytyczne dotyczące prawidłowego prowadzenia resuscytacji krążeniowo-oddechowej (CPR). uciśnięcia klatki piersiowej od „około 100 na minutę” do „przynajmniej100 na minutę ”.
Ruth Jenkinson / Getty ImagesW 2015 roku American Heart Association zaktualizowało swoje wytyczne dotyczące resuscytacji krążeniowo-oddechowej, zalecając uciśnięcia klatki piersiowej z częstością od 100 do 120 na minutę. Węższy standard ma na celu poprawę przepływu krwi podczas resuscytacji krążeniowo-oddechowej poprzez utrzymanie dostatecznie szybkiego ruchu krwi, jednocześnie dając sercu wystarczająco dużo czasu na odpowiednie napełnienie klatki piersiowej między uciśnięciami.
Powody aktualizacji
Kiedy AHA pierwotnie wprowadziło standard 100 na minutę w 2005 roku, nie zamierzano wykonywać 100 uciśnięć klatki piersiowej na minutę. AHA miał na myśli to, że średni współczynnik uciśnięć wynosił 100 na minutę, ale rzeczywisty czas wykonywania uciśnięć przeplatał się z resuscytacją usta-usta.
Zalecany stosunek 30: 2 oznaczał, że po każdych 18 sekundach uciśnięć klatki piersiowej (czas potrzebny do wykonania 30 uciśnięć klatki piersiowej z szybkością 100 na minutę ratownicy zatrzymywali się, aby wykonać dwa oddechy w okresie nie dłuższym niż 10 s. Biegły ratownik mógłby z łatwością wykonać dwa cykle 30: 2 wykonywane co minutę, prowadząc w sumie do około 60 uciśnięć klatki piersiowej na minutę z wentylacją.
Do 2008 r. Ręczna RKO stała się alternatywnym standardem, gdy badania wykazały, że resuscytacja usta-usta nie zapewnia przeżycia osobom z zatrzymaniem krążenia, gdy wykonywana jest przez ratownika niezawodowego.
W swoich aktualnych wytycznych AHA zaleca ręczną RKO dla ratowników niezawodowych w celu wykonywania wysokiej jakości uciśnięć klatki piersiowej z zalecaną prędkością. RKO z wyłączeniem rąk jest przeznaczone wyłącznie do stosowania u nastolatków i dorosłych.
Konwencjonalna RKO obejmująca ucisk klatki piersiowej i oddechy powinna być stosowana w przypadku:
- Niemowlęta i dzieci do okresu dojrzewania
- Każdy, kto nie reaguje i nie oddycha normalnie
- Wszelkie ofiary utonięcia, przedawkowania narkotyków lub upadku z powodu problemów z oddychaniem lub przedłużającego się zatrzymania akcji serca
Co oznaczają zmiany w CPR
Brak przerwy na wentylację oznacza więcej czasu na pompowanie klatki piersiowej. Zwiększa to szybkość 100 uciśnięć na minutę i rzeczywistych 100 uciśnięć na minutę lub więcej. Istnieje jednak coraz więcej dowodów na to, że uciśnięcia klatki piersiowej mają zarówno maksymalną, jak i minimalną prędkość.
Badanie z 2012 r. Obejmujące 3098 przypadków zatrzymania krążenia wykazało, że zbyt szybkie pompowanie - ponad 125 uciśnięć na minutę - dawało zmniejszone powroty w porównaniu z zalecaną szybkością od 100 do 120 uciśnięć na minutę. Zdaniem naukowców zbyt szybkie pompowanie nie pozwala na prawidłowe napełnienie komór serca po wypchnięciu krwi z serca podczas ucisku.
Większość trenerów RKO powie ci, abyś uciskał klatkę piersiową w rytm piosenki Bee Gee „Staying Alive”. Jeśli uciśnięcia są wykonywane jednocześnie z rytmem utworu, powinno to być około 100 do 120 uciśnięć na minutę.
Słowo od Verywell
Dla większości ludzi RKO będzie wydarzeniem, które zdarza się raz w życiu, do którego należy podchodzić ze zrozumiałym strachem i paniką. Jeśli masz do czynienia z takim wydarzeniem, staraj się zachować spokój i nie przejmuj się zbytnio, jeśli „Staying Alive” gra w Twojej głowie zbyt szybko lub zbyt wolno. Ogólnie rzecz biorąc, szybsze uciśnięcia są lepsze niż wolniejsze.
Nie bój się wokalizować piosenki, aby utrzymać rytm lub prosić innych wokół ciebie, aby zrobili to samo. Mogą wtedy powiedzieć ci, czy zamierzasz działać szybko, czy wolno.
Aby zapewnić odpowiednią siłę ucisku podczas uciskania klatki piersiowej, weź udział w kursie RKO lub kurs odświeżający, jeśli nie brałeś udziału w zajęciach od lat. Wiele z nich jest udostępnianych bezpłatnie przez Czerwony Krzyż i inne organizacje charytatywne non-profit.
