Wrodzona zaćma u niemowląt i dzieci

Powszechnie uważa się, że zaćma występuje tylko w oczach osób starszych. Jednak niemowlęta i dzieci mogą rodzić się z zaćmą lub rozwijać je wraz z wiekiem. Zaćma wrodzona powoduje takie same objawy jak zaćma dorosłych - zmętnienie soczewki oka, które może powodować niewyraźne widzenie lub ślepotę.

Soczewka umieszczona za tęczówką oka jest zwykle przezroczysta i pozwala wpadającemu światłu na wyraźne ogniskowanie obrazu na siatkówce. Jeśli rozwinie się zaćma, soczewka staje się mętna, co powoduje rozmycie i zniekształcenie obrazu.

Objawy

Zaćma nie zawsze jest widoczna. Jeśli jednak Twoje dziecko jest starsze, może narzekać na pewne objawy wizualne, które powinny ostrzegać Cię o możliwej zaćmie. Następujące objawy mogą sygnalizować zaćmę i należy je zgłosić lekarzowi dziecka:

• Zachmurzone widzenie
• Niewyraźne widzenie
• Zmniejszona wizja
• Podwójne widzenie
• Światła, które wydają się zbyt jasne
• Kolory, które wydają się wyblakłe

Jeśli Twoje dziecko jest bardzo małe, nie będzie mogło narzekać na objawy. Jeśli zauważysz białą lub szarą plamkę na źrenicy swojego dziecka, może to być zaćma. Spróbuj poświecić latarką w oczy dziecka. Zaćma czasami powoduje, że źrenice wydają się białe. Pamiętaj, że zaćma może czasami pojawić się tylko w jednym oku.

Możesz dostrzec zaćmę po zachowaniu dziecka. Na przykład dziecko z zaćmą może nie patrzeć bezpośrednio na czyjąś twarz lub inne duże przedmioty w zasięgu wzroku. Mogą też mocno zmrużyć oczy i próbować osłonić oczy, gdy są wystawieni na działanie jasnego światła słonecznego. Możesz również zauważyć niewspółosiowość oczu dziecka lub powtarzające się ruchy oczu. Niektórzy rodzice zostali ostrzeżeni o zaćmie w oczach swoich dzieci podczas oglądania zdjęć. Zamiast widzieć „czerwone oko” na zdjęciach, zaćma może wyglądać jak „białe oko”.

Jeśli podejrzewasz, że Twoje dziecko może mieć zaćmę, bardzo ważne jest, aby poinformować o tym pediatrę. Wczesne leczenie może zmniejszyć możliwość długotrwałych problemów ze wzrokiem.

Przyczyny

Zaćma może być dziedziczna. Niektóre niemowlęta rodzą się z zaćmą, zwaną zaćmą wrodzoną. Zaćma może się rozwinąć z powodu pewnych infekcji, problemów metabolicznych, cukrzycy, urazów, stanów zapalnych lub reakcji na lek.

Niektóre antybiotyki stosowane w leczeniu zakażeń u kobiet w ciąży mogą powodować zaćmę u noworodków. Zaćma może powstać w czasie ciąży, jeśli u matki rozwiną się infekcje, takie jak odra lub różyczka, ospa wietrzna, wirus cytomegalii, opryszczka pospolita, półpasiec, poliomyelitis, grypa, wirus Epsteina-Barra, kiła lub toksoplazmoza. Czasami zaćma wrodzona jest spowodowana problemami chromosomowymi, takimi jak zespół Downa.

U niektórych dzieci zaćma rozwija się w ciągu pierwszych kilku lat życia. Uraz oka, taki jak silny cios w oko, może czasami prowadzić do zaćmy. Czasami zaćma jest pomijana w okresie niemowlęcym i niemowlęcym, ale jest wykrywana u starszego dziecka.

Diagnoza

Większość zaćmy dziecięcej wykrywa się wkrótce po urodzeniu, kiedy niemowlę jest badane przed opuszczeniem szpitala. Niektóre są wykrywane przez pediatrów podczas badań zdrowego dziecka. Czasami wrodzona zaćma może pozostać niezauważona przez lata, głównie dlatego, że małe dzieci zwykle nie rozpoznają problemów ze wzrokiem. Jednak rodzice mogą nabrać podejrzeń co do problemu, gdy ich dziecko wydaje się zbyt wrażliwe na jasne światło lub ma problemy z koncentracją.

Po ostrzeżeniu o możliwym problemie okulista przeprowadzi dokładne badanie wzroku dziecka. Egzamin będzie obejmował badanie obu oczu za pomocą lampy szczelinowej, sprawdzenie ciśnienia wewnątrzgałkowego oraz inne badania i procedury wykonywane w gabinecie. Lekarz będzie mógł zdiagnozować zaćmę w jednym lub obu oczach w zależności od wyników badań klinicznych.

Leczenie

Leczenie zaćmy dziecięcej różni się w zależności od rodzaju i ciężkości zaćmy. Większość dzieci z zaćmą będzie wymagała operacji, aby ją usunąć. W większości przypadków zaćmę należy usunąć jak najwcześniej, nawet w pierwszych tygodniach życia niemowlęcia. Dzieci poddawane operacji zaćmy zwykle odczuwają niewielki ból lub dyskomfort.

Zabieg chirurgiczny polegający na usunięciu zaćmy u niemowlęcia lub małego dziecka wykonywany jest z dzieckiem w znieczuleniu ogólnym, a ponieważ jego oczy są o wiele mniejsze od oczu osoby dorosłej, operacja polega na zastosowaniu specjalistycznych narzędzi chirurgicznych i specjalnych technik. Chirurg najpierw rozbije soczewkę na małe kawałki za pomocą specjalnego narzędzia. Kawałki zostaną następnie usunięte przez małe nacięcie.

Chociaż zabieg jest delikatny, usuwanie zaćmy jest generalnie bezpieczne, gdy wykonuje je doświadczony chirurg dziecięcy. Typowe ryzyko usunięcia zaćmy, choć rzadkie, obejmuje jaskrę, odwarstwienie siatkówki, infekcję i konieczność wykonywania większej liczby operacji. Po operacji należy podjąć kroki w celu rehabilitacji oczu i wzroku. Konieczne będzie leczenie, aby naprawić i przywrócić połączenia oko-mózg potrzebne do wyraźnego widzenia. W pewnym sensie oczy będą musiały ponownie nauczyć się prawidłowego ustawiania ostrości. Lekarze okuliści stosują następujące techniki, aby przywrócić siłę skupienia u dzieci:

• Soczewki kontaktowe: Kontakty są używane po operacji u dzieci poniżej 2 roku życia, ponieważ oko i siła skupienia zmieniają się szybko w pierwszych latach życia. W razie potrzeby soczewki kontaktowe można również stosować u starszych dzieci. Większość dzieci dość szybko przyzwyczaja się do noszenia soczewek kontaktowych.
• Soczewki wewnątrzgałkowe: Soczewki wewnątrzgałkowe to sztuczne soczewki, które można wszczepiać w miejsce naturalnych soczewek u małych dzieci. Dzieci nie będą w stanie wyczuć soczewki wewnątrz oka.
• Okulary: Dzieci mogą nosić okulary, gdy oboje oczu dotknięte było zaćmą. Okulary można również stosować jako dodatek do soczewek kontaktowych lub soczewek wewnątrzgałkowych, ponieważ odbudowa ostrości musi być starannie przygotowana dla przyszłego widzenia dziecka.

Jeśli po zabiegu rozwinie się niedowidzenie (leniwe oko), może być konieczne założenie opatrunku na oko. Plasterowanie polega na przykryciu dobrego oka w celu stymulacji widzenia w oku, po usunięciu zaćmy.

Słowo od Verywell

Leczenie zaćmy we wczesnym dzieciństwie jest niezwykle ważne dla przyszłej wizji dziecka. Krytyczny okres dla rozwoju wzroku przypada na kilka pierwszych miesięcy życia, kiedy mózg niemowlęcia rozwija wzrok w odpowiedzi na wyraźne obrazy. Mózg utworzy nieprawidłowe połączenia wzrokowe, jeśli widzenie jest niewyraźne lub zniekształcone z powodu zaćmy. Terminowe leczenie małego dziecka przyniesie dobre rezultaty, chociaż wyraźne widzenie może wymagać lat rehabilitacji wzrokowej.