Anatomia siatkówki

Siatkówka to wrażliwa na światło warstwa wyściełająca tylną część oka. Ma tylko 0,2 mm grubości i jest wielkości srebrnego dolara. Siatkówka składa się z 200 milionów neuronów, z których wiele to fotoreceptory. Fotoreceptory absorbują światło, a następnie przekształcają i przekazują te sygnały przez nerw wzrokowy do mózgu.

W siatkówce występują dwa główne typy fotoreceptorów, pręcików i czopków. Dołek plamki żółtej, będący centralną przestrzenią siatkówki, ma największe skupienie czopków, ale nie ma ani jednego pręcika. Stożki zapewniają lepszą rozdzielczość obrazów. Z drugiej strony obwód siatkówki ma wiele pręcików, a tego typu fotoreceptory są lepszymi detektorami. Taka organizacja stożków i prętów oznacza, że ​​gwiazda nocna, na którą patrzy się bezpośrednio, będzie wyglądać bardzo słabo, ale widziana za pomocą widzenia peryferyjnego będzie postrzegana jako jaśniejsza i bardziej widoczna.

Podobnie jak film w aparacie, obrazy przechodzą przez soczewkę oka i skupiają się na siatkówce. Siatkówka następnie przekształca te obrazy w sygnały elektryczne i wysyła je do mózgu.

Kiedy lekarz rozszerza oczy podczas kompleksowego badania wzroku, mówi się, że patrzy na dno oka. Dno obejmuje siatkówkę oraz następujące części:

• Tylny biegun: tylny biegun w tylnej części siatkówki i obejmuje nerw wzrokowy i plamkę żółtą
• Głowa nerwu wzrokowego: Głowa nerwu wzrokowego to twarz nerwu wzrokowego, która wchodzi do tylnej części oka. Składa się z milionów włókien nerwowych i przekazuje informacje wizualne do mózgu w celu przetworzenia.
• Plamka plamka: plamka to wyspecjalizowana pigmentowana część siatkówki w samym środku siatkówki, która zapewnia nam centralne widzenie. W środku plamki żółtej znajduje się dołek. Dołek ma obszar o najlepszej ostrości wzroku.
• Siatkówka równikowa i środkowa obwodowa: jest to obszar siatkówki rozciągający się od tylnego bieguna.
• Ora Serrata: Ora serrata to ząbkowany obszar między siatkówką a ciałem rzęskowym. To połączenie oznacza przejście od nieczułego na światło obszaru siatkówki do światłoczułego obszaru siatkówki.

Częste zaburzenia siatkówki

• Rozerwanie lub odwarstwienie siatkówki: Rozerwanie lub odwarstwienie siatkówki jest uważane za stan nagły oka, w którym światłoczuła siatkówka zostaje rozdarta lub odłączona od tylnej części oka, która odżywia się tlenem i pożywieniem.
• Retinopatia cukrzycowa: Retinopatia cukrzycowa występuje u osób z cukrzycą i jest to stan, w którym z naczyń krwionośnych wycieka krew i płyny. Czasami rozwijają się nowe naczynia krwionośne, które stają się niszczące i mogą powodować utratę wzroku, jaskrę i odwarstwienie siatkówki, jeśli nie są leczone.
• Centralna retinopatia surowicza: Centralna retinopatia surowicza jest stosunkowo częstym stanem, w którym w środkowej siatkówce rozwija się torbiel, a centralne widzenie zostaje zniekształcone.
• Zwyrodnienie plamki żółtej: zwyrodnienie plamki żółtej jest chorobą plamki żółtej, w której występuje utrata środka pola widzenia. Pojawiają się zmiany barwnikowe w plamce, a pod plamką rosną nieszczelne naczynia krwionośne. Utrata wzroku może być od bardzo łagodnej do bardzo ciężkiej z centralną ślepotą.