Ścięgno Achillesa jest największym i najbardziej wrażliwym ścięgnem w ciele. Łączy mięsień brzuchaty łydki (łydkę) i mięśnie płaszczkowate podudzia z kością piętową stopy. Mięsień brzuchaty łydki krzyżuje się z kolanem i stawami skokowymi. Stres i napięcie ścięgna Achillesa mogą prowadzić do kontuzji. Ścięgna są mocne, ale niezbyt elastyczne, więc mogą rozciągać się tylko tak daleko, zanim ulegną zapaleniu lub pękną.
PM Images / Bank zdjęć / Getty Images
Przyczyny zerwania ścięgna Achillesa
Dokładna przyczyna zerwania ścięgna Achillesa jest trudna do określenia. Może się to zdarzyć nagle, bez ostrzeżenia lub po zapaleniu ścięgna Achillesa. Wydaje się, że do problemów mogą przyczyniać się słabe mięśnie łydek.
Zerwanie ścięgna Achillesa jest bardziej prawdopodobne, gdy siła działająca na ścięgno jest większa niż siła ścięgna. Może się to zdarzyć, gdy stopa jest zgięta grzbietowo, podczas gdy dolna część nogi porusza się do przodu, a mięśnie łydek kurczą się. Większość pęknięć ma miejsce podczas mocnego rozciągania ścięgna podczas kurczenia się mięśni łydek.
Uraz ten często przytrafia się „weekendowym wojownikom”, według American College of Foot and Ankle Surgeons, ludzi w średnim wieku, którzy uprawiają sport tylko w dni wolne.
Sterydy i niektóre antybiotyki są również powiązane z zerwaniem ścięgna Achillesa. Wielu lekarzy unika zastrzyków kortyzonu w ścięgnie Achillesa lub w jego pobliżu z powodu tego związku.
Oznaki i objawy zerwania ścięgna Achillesa
Klasycznym objawem zerwania ścięgna Achillesa jest uczucie uderzenia w okolice łydki. Pacjenci często zgłaszają uczucie „wyskoku”. Może wystąpić nagły ból w okolicy, ale osoba nie może podnieść się na palce podczas noszenia ciężarów, a chodzenie pod górę lub po schodach jest trudne. Obrzęk może pojawić się z tyłu nogi w okolicy ścięgna Achillesa.
Po urazie należy natychmiast zgłosić się do lekarza. Lekarz przeprowadzi badanie fizykalne i omówi, co się stało. Zwykle to wystarcza do postawienia diagnozy, chociaż czasami można zamówić rezonans magnetyczny.
Leczenie zerwania ścięgna Achillesa
Całkowicie zerwane ścięgno Achillesa można ogólnie wyleczyć podczas operacji lub bez niej, często za pomocą gipsu lub buta do chodzenia. Wcześniejsze badania wskazywały, że leczenie chirurgiczne prowadzi do mniejszego odsetka nawrotów pęknięć w porównaniu z leczeniem niechirurgicznym, ale nowsze badania nie wykazały różnic w wynikach z operacją lub bez operacji, jeśli była leczona wczesną rehabilitacją. Niezależnie od rodzaju zabiegu fizjoterapia mająca na celu odzyskanie elastyczności, a następnie siły jest ważnym elementem przywracania funkcji po wygojeniu się kontuzji.