Drętwienie, mrowienie i osłabienie to jedne z najczęstszych powodów, dla których ludzie odwiedzają neurologa. Pierwszym krokiem jest zwykle podjęcie decyzji, czy problem dotyczy ośrodkowego układu nerwowego (mózgu i rdzenia kręgowego). Jeśli nie, problem prawdopodobnie tkwi w nerwach, które rozciągają się do ciała.
Obwodowy układ nerwowy obejmuje wszystkie nerwy, które przepływają między rdzeniem kręgowym a mięśniami, narządami i skórą. Uważa się, że dogłębne zrozumienie obwodowego układu nerwowego jest jedną z najbardziej wyróżniających cech neurologów i innych lekarzy.
SEBASTIAN KAULITZKI / Getty Images
Komórki nerwów obwodowych
Istnieje wiele różnych typów komórek nerwowych, z których każda przekazuje do mózgu nieco inne informacje poprzez procesy żylaste zwane aksonami. Ponadto niektóre z tych aksonów są owinięte warstwą ochronną zwaną mieliną, która może przyspieszyć transmisję elektryczną wiadomości wzdłuż aksonu. Na przykład neurony ruchowe mają duże, zmielinizowane aksony, które rozciągają się od rdzenia kręgowego do różnych mięśni, aby kontrolować ich skurcz.
Neurony czuciowe występują w wielu różnych kategoriach. Duże mielinizowane aksony niosą informacje o wibracjach, lekkim dotyku i poczuciu naszego ciała w przestrzeni (propriocepcja). Cienko zmielinizowane włókna wysyłają informacje o ostrym bólu i niskiej temperaturze. Bardzo małe i niezmielinizowane włókna przekazują informacje o piekącym bólu, uczuciu ciepła lub swędzeniu.
Oprócz aksonów ruchowych i czuciowych obwodowy układ nerwowy obejmuje również autonomiczne włókna nerwowe. Autonomiczny układ nerwowy jest odpowiedzialny za kontrolowanie krytycznych codziennych funkcji, które na szczęście znajdują się w większości poza naszą świadomą kontrolą, takich jak ciśnienie krwi, tętno i pocenie się.
Wszystkie te różne włókna aksonalne przemieszczają się razem jak wiązki przewodów w kablu. Ten „kabel” jest wystarczająco duży, aby można go było zobaczyć bez mikroskopu i jest to coś, co jest powszechnie określane jako nerw.
Organizacja obwodowego układu nerwowego
Z wyjątkiem nerwów czaszkowych, wszystkie nerwy obwodowe wędrują do i z rdzenia kręgowego. Nerwy czuciowe wchodzą do kręgosłupa w pobliżu tylnej części rdzenia kręgowego, a włókna motoryczne wychodzą z przodu rdzenia. Wkrótce potem wszystkie włókna łączą się, tworząc korzeń nerwowy. Ten nerw będzie następnie przemieszczał się przez ciało, wysyłając gałęzie w odpowiednich miejscach.
W wielu miejscach, takich jak szyja, ramię i noga, korzenie nerwowe łączą się ze sobą, mieszają, a następnie wysyłają nowe gałęzie. To przeplatanie się, zwane splotem, jest czymś w rodzaju skomplikowanej wymiany na autostradzie i ostatecznie pozwala sygnałom z jednego źródła (np. Aksonów wychodzących z rdzenia kręgowego na poziomie C6) na podróż wraz z włóknami z innego poziomu rdzenia kręgowego ( np. C8) do tego samego miejsca przeznaczenia (np. do mięśnia najszerszego grzbietu). Uraz takiego splotu może mieć skomplikowane skutki, które mogą zmylić kogoś bez wiedzy o tym splocie.
Jak neurolodzy wykorzystują anatomię obwodowego układu nerwowego
Kiedy pacjent cierpi na drętwienie i / lub osłabienie, zadaniem neurologa jest zlokalizowanie źródła problemu. Bardzo często część ciała, która wydaje się słaba lub odrętwiała, w rzeczywistości nie zawiera sprawcy powodującego ten objaw.
Na przykład wyobraź sobie, że ktoś nagle odkrywa, że jego stopa wciąż ciągnie się po ziemi, kiedy idzie. Przyczyną osłabienia stopy u tej osoby prawdopodobnie nie jest stopa, ale uszkodzenie nerwów w innym miejscu ciała.
Rozmawiając z takim pacjentem i wykonując dokładne badanie fizykalne, neurolog może określić źródło słabości. Lekarz rozpozna, że do mięśni odpowiedzialnych za utrzymywanie stopy nad ziemią podczas chodzenia należy prostownik długi palców, który jest unerwiany z nerwu strzałkowego wspólnego. Kiedy ludzie siedzą z jednym kolanem nad drugim, nerw ten może zostać ściśnięty, powodując lekkie osłabienie i opadanie stopy.
Jeśli jednak badanie fizykalne ujawni również, że pacjent nie może stanąć na tej stopie na palcach, neurolog nie będzie już podejrzewał nerwu strzałkowego. Mięśnie wskazujące stopę są unerwione przez nerw piszczelowy przedni, który rozgałęzia się przed strzałką wspólną.
Zarówno nerw piszczelowy przedni, jak i nerw strzałkowy wspólny przenoszą włókna, które są pierwotnie wysyłane z rdzenia kręgowego na poziomie L5. Oznacza to, że problemem nie jest ucisk w kolanie, ale bliżej miejsca, w którym nerwy opuszczają rdzeń kręgowy. Najbardziej prawdopodobną przyczyną jest radikulopatia lędźwiowa, która w skrajnych przypadkach może wymagać operacji.
Podany przykład ma na celu zademonstrowanie, w jaki sposób znajomość obwodowego układu nerwowego, w połączeniu z dokładnym badaniem fizykalnym i słuchaniem pacjenta, może sprawić, że po prostu powiedz pacjentce, aby przestała krzyżować nogi, lub powiedz jej, że może potrzebować operacja kręgosłupa. Podobne przykłady można podać dla prawie każdej części ciała. Z tego powodu wszystkich studentów medycyny, nie tylko neurologów, uczy się znaczenia obwodowego układu nerwowego.
.jpg)
