Anatomia prostaty

U mężczyzn prostata jest ważnym gruczołem zlokalizowanym między penisem a pęcherzem, znajdującym się tuż przed odbytnicą. Cewka moczowa, która odprowadza mocz z pęcherza na zewnątrz ciała, przepływa przez środek tego organu wielkości orzecha włoskiego. Przede wszystkim gruczoł ten pełni funkcję wydzielania płynu, który zarówno odżywia nasienie, jak i zapewnia jego bezpieczeństwo. Prostata jest zaangażowana w szereg schorzeń i ma duży wpływ na ogólny obraz stanu zdrowia. Najbardziej godne uwagi z nich to łagodny rozrost gruczołu krokowego (charakteryzujący się powiększeniem gruczołu), rak prostaty, a także zapalenie gruczołu krokowego (infekcja bakteryjna).

Anatomia

Struktura i lokalizacja

Znajduje się w miednicy mniejszej, tuż pod pęcherzem i z przodu odbytnicy, gruczoł krokowy otoczony jest włóknistą warstwą zwaną torebką. Obejmuje proksymalną (bardziej centralną) część cewki moczowej, a pęcherzyki nasienne biegną powyżej i za tym gruczołem. Ma kształt stożka, z podstawą otaczającą szyjkę pęcherza moczowego i wierzchołkiem poniżej zwieracza . Pod względem anatomicznym składa się z pięciu różnych płatów:

• Płat przedni: ta część przednia, umieszczona tuż przed cewką moczową, składa się raczej z tkanki włóknisto-mięśniowej niż gruczołowej.
• Płat pośrodkowy: część prostaty w kształcie stożka, płat środkowy znajduje się między dwoma przewodami ejakulacyjnymi (które dostarczają plemniki do pęcherzyków nasiennych) a cewką moczową.
• Płaty boczne: Te dwa płaty - prawy i lewy płat boczny - stanowią większość ciała prostaty. Ich tylne (tylne) końce są ciągłe i są oddzielone prostatą cewką moczową, która jest najszerszą częścią cewki moczowej.
• Płat tylny: Płat prostaty zwrócony do tyłu jest połączony z płatami bocznymi i jest najczęściej poddawany badaniom lekarskim.

Uważa się również, że ten gruczoł jest podzielony na kilka różnych stref, w tym:

• Strefa centralna: ta część gruczołu krokowego otacza przewody wytryskowe i stanowi 25% jej masy.
• Strefa obwodowa: stanowiąc 70% tego narządu, strefa ta otacza większość strefy centralnej, jednocześnie owijając się wokół części sterczowej cewki moczowej.
• Strefa przejściowa: ta mniejsza część - stanowiąca 5% otacza część cewki moczowej między pęcherzem moczowym a pęcherzem moczowym, strukturą w kierunku dna cewki moczowej.

Jak wskazano powyżej, kilka struktur rurkowych przechodzi przez gruczoł krokowy, w tym proksymalną cewkę moczową i dwa przewody ejakulacyjne. Ta ostatnia z nich ma dostęp do prostaty w miejscu, w którym wychodzi z pęcherzyków nasiennych i obie struktury zbiegają się w części cewki moczowej w gruczole krokowym, zwanej „nasiennym stożkiem”.

Wariacje anatomiczne

Czasami lekarze stwierdzają wrodzone różnice w budowie gruczołu krokowego, co oznacza, że ​​gruczoł ma nieregularne cechy. Pomimo stosunkowo rzadkich doniesień o braku środkowego płata tego gruczołu, co oznacza, że ​​płaty przednie i boczne są bezpośrednio połączone. Ponadto niektóre osoby rodzą się z dodatkowym płatem do tego gruczołu.

Funkcjonować

Prostata jest ważnym narządem wspomagającym męskiego układu rozrodczego, pełniącym podstawową funkcję w utrzymaniu zdrowia i utrzymania plemników (męskich komórek płciowych). Podstawową rolą tego gruczołu jest wydzielanie alkalicznego roztworu, który otacza i chroni męskie plemniki w kwaśnym środowisku kobiecej pochwy. Zasadniczo płyn z gruczołu krokowego - w tym enzymatyczny antygen specyficzny dla prostaty (PSA) - neutralizuje ten obszar bezpośrednio otaczające plemniki, które dostały się do tej części anatomii, dając im dłuższy czas na dostęp do komórki jajowej. Ponadto płyny z prostaty odżywiają i karmią plemniki.

Funkcje te są niezbędne w procesie poczęcia, a PSA odgrywa szczególnie ważną rolę w męskiej płodności, ponieważ pomaga zwiększyć ruchliwość plemników. Zasadniczo płyn ten łączy się ze spermą z jąder, a także z płynami z pęcherzyków nasiennych i gruczołu opuszkowo-cewkowego (mały gruczoł pod prostatą), tworząc spermę męską. To połączenie występuje w cewce moczowej.

Warunki powiązane

Przede wszystkim istnieją trzy główne schorzenia, które wpływają na prostatę. To są:

Łagodny przerost gruczołu krokowego (BPH)

Jednym z najczęstszych problemów związanych z tym gruczołem - szczególnie wśród seniorów - jest ten stan, który charakteryzuje się nadmiernym przerostem prostaty. Ten stan może zwężać cewkę moczową lub prowadzić do uderzenia w pęcherz, prowadząc do objawów, takich jak zwiększona częstotliwość oddawania moczu, nokturia (przerwanie snu z powodu konieczności oddania moczu), a także słaby strumień. Metody leczenia wydają się być bardziej konserwatywne. Leki blokujące receptory alfa-1 mogą pomóc zmniejszyć napięcie mięśni gładkich w cewce moczowej, aby poprawić przepływ moczu. Alternatywnie można przepisać inhibitory 5-alfa-reduktazy, aby zmniejszyć produkcję hormonów w prostacie i zmniejszyć jego rozmiar.

Rak prostaty

Podobnie jak w przypadku wielu rodzajów raka, obecni lub byli palacze, osoby z rakiem w rodzinie, osoby z wyższym wskaźnikiem masy ciała (BMI) i / lub osoby narażone na promieniowanie są narażone na zwiększone ryzyko zachorowania na raka prostaty. Szczególnie w początkowej prezentacji stan ten może naśladować BPH; jednak może również wystąpić ból w dole pleców i istnieje ryzyko dalszego rozprzestrzeniania się. Istnieje szeroki wachlarz możliwości leczenia tego schorzenia, w tym prostatektomia (minimalnie inwazyjne chirurgiczne usunięcie gruczołu wykonane za pomocą robota lub metodami laparoskopowymi), radioterapia (przy użyciu fal radiowych do zwalczania guzów nowotworowych) lub chemioterapia ( wstrzyknięcie lub spożycie leków, które celują i zabijają komórki rakowe).

Zapalenie gruczołu krokowego

Bakteryjne zakażenie prostaty nazywa się zapaleniem gruczołu krokowego, a stan ten może prowadzić do bólu w okolicy. Ta choroba może być trudna do zdiagnozowania, ponieważ ten sam rodzaj bakterii może również prowadzić do infekcji dróg moczowych; jednak terapie antybiotykami są bardzo skuteczne w radzeniu sobie z tym problemem.

Testy

Zdrowie i samopoczucie gruczołu krokowego można badać na wiele różnych sposobów, stosując różne procedury, od badania fizykalnego po wykorzystanie technologii obrazowania. Oto krótkie zestawienie niektórych z najczęstszych podejść:

Cyfrowe badanie odbytnicy (DRE)

Pierwszą metodą oceny stanu prostaty jest badanie palcem odbytnicy. Nosząc rękawiczki i smarując dłoń, lekarz poprosi pacjenta o położenie się na stole do badań. Następnie włożą palec do odbytnicy, aby wyczuć prostatę, sprawdzając stan zapalny lub inne nieregularności kształtu. Chociaż niewygodna procedura jest krótka i stanowi rutynową część badania lekarskiego dla mężczyzn w wieku 50 lat i starszych.

Test antygenu swoistego dla prostaty (PSA)

To jest test oceniający poziom PSA w krwiobiegu. Jest zalecany dla mężczyzn powyżej 50 roku życia lub tych, którzy mogą mieć inne czynniki ryzyka raka prostaty. Zasadniczo nieprawidłowo wysoki poziom PSA we krwi może być oznaką raka, a pozytywne wyniki zwykle uzasadniają dalsze badania.

Analiza moczu

Analiza moczu może być potrzebna do rozpoznania zapalenia gruczołu krokowego lub obecności nieprawidłowych substancji w prostacie. Ten test może również pomóc w izolacji infekcji cewki moczowej i prostaty. Ponadto ogólną funkcję gruczołu krokowego, cewki moczowej i pęcherza można ocenić za pomocą testów urodynamicznych, które sprawdzają przepływ moczu, a także jego pojemność.

USG jamy brzusznej

Ultradźwięki obejmują wykorzystanie łagodnych fal dźwiękowych do mapowania struktur w jamie brzusznej, w tym w prostacie. Zasadniczo żel nakłada się na brzuch i porusza się po tym obszarze ręcznym urządzeniem zwanym przetwornikiem. Obrazy wykonane w ten sposób są badane przez specjalistów, aby uzyskać ogólne pojęcie o stanie tego narządu.

Biopsja prostaty

Gdy poprzednie testy ujawniły potencjalny nowotwór, może być konieczne wykonanie biopsji pod kontrolą USG w celu potwierdzenia diagnozy. Zasadniczo, stosując tę ​​metodę obrazowania, do prostaty wprowadza się igłę w celu pobrania próbki tkanki. Ta próbka może być następnie oceniona na obecność komórek rakowych.

Skany obrazowe

Techniki obrazowania są również częścią arsenału diagnostycznego lekarza i mogą być wymagane do zdiagnozowania problemów z prostatą. Rezonans magnetyczny (MRI) może zbierać obrazy narządów wewnętrznych za pomocą fal radiowych i magnesów. Skany tomografii komputerowej (CT) łączą promieniowanie rentgenowskie i oprogramowanie do obrazowania cyfrowego, aby tworzyć trójwymiarowe obrazy struktur wewnątrz prostaty i cewki moczowej oraz wokół nich. Podejścia te mogą pomóc w wykryciu nieprawidłowego wzrostu, chociaż często potrzebna jest biopsja w celu potwierdzenia raka.