Chłoniak jest postacią raka atakującą rodzaj białych krwinek zwanych limfocytami. Podobnie jak w przypadku wszystkich postaci raka, chłoniak obejmuje nieprawidłowy wzrost komórek. W tym przypadku dotknięte limfocyty zaczynają rosnąć i rozmnażać się bez kontroli, unikając normalnego cyklu programowanej śmierci komórki (apoptozy), który pozwala nowym komórkom zastąpić stare komórki.
Ponieważ limfocyty nowotworowe swobodnie krążą w krwiobiegu, mogą powodować powstawanie guzów w częściach układu limfatycznego - głównie w węzłach chłonnych, ale także w śledzionie, grasicy, migdałkach i migdałkach.
Chłoniaki mogą również rozwijać się w innych częściach ciała, ponieważ w całym ciele można znaleźć tkankę limfatyczną. W związku z tym 40 procent chłoniaków występuje poza układem limfatycznym, najczęściej w przewodzie pokarmowym. Jedną z manifestacji jest chłoniak jelita grubego.
Virojt Changyencham / Getty Images
Zrozumieć chłoniaka jelita grubego
Chłoniak jelita grubego stanowi 15 do 20 procent chłoniaków przewodu pokarmowego (w porównaniu z 50 do 60 procent w żołądku i 20 do 30 procent w jelicie cienkim). Tym, co odróżnia chłoniaki przewodu pokarmowego od wszystkich innych typów, jest często całkowity brak charakterystycznych objawów.
Przykłady obejmują:
- Brak powiększonych węzłów chłonnych w badaniu przedmiotowym.
- Brak powiększonych węzłów chłonnych na zdjęciu rentgenowskim.
- Brak nieprawidłowych wartości krwinek lub nieprawidłowości w szpiku kostnym.
- Brak nieprawidłowej śledziony lub wątroby.
Niektóre lub wszystkie z tych rzeczy można by oczekiwać w „klasycznym” przypadku chłoniaka. Inaczej jest w przypadku chłoniaka żołądkowo-jelitowego.
Objawy i diagnoza
Chłoniak jelita grubego występuje zwykle częściej u osób po 50. roku życia, a także u osób z nieswoistym zapaleniem jelit (IBD) i osób z poważnie upośledzonym układem odpornościowym. Większość z nich dotyczy typu chłoniaka zwanego chłoniakiem nieziarniczym (NHL).
Objawy pojawiają się zwykle dopiero po utworzeniu się guza, w którym to czasie osoba może odczuwać takie objawy, jak:
- Ból brzucha.
- Niewyjaśniona utrata wagi o ponad 5 procent.
- Krwawienie z dolnego odcinka przewodu pokarmowego i / lub krwawe stolce.
W przeciwieństwie do innych nowotworów okrężnicy lub odbytnicy rzadko dochodzi do niedrożności lub perforacji jelita, ponieważ sam guz jest giętki i miękki. Większość chłoniaków jelita grubego jest identyfikowana za pomocą tomografii komputerowej (CT) lub lewatywy barowej z podwójnym kontrastem i rentgenem.
Z powodu późnych objawów, połowa wszystkich chłoniaków jelita grubego jest wykrywana w stadium 4 choroby, kiedy rak prawdopodobnie rozprzestrzeni się na inne narządy. Guzy z przerzutami są z natury trudniejsze do leczenia.
Leczenie
Leczenie chłoniaka jelita grubego jest zazwyczaj takie samo, jak w przypadku innych objawów NHL. W zależności od stadium raka może to obejmować:
- Chemioterapia podawana w postaci wlewów do żył.
- Radioterapia stosowana w celu zahamowania powstawania nowych guzów (chociaż leczenie wiąże się z dużym odsetkiem powikłań).
- Chirurgia w celu usunięcia guza pierwotnego (jeśli rak nie dał jeszcze przerzutów).
W większości przypadków zostanie zastosowane połączenie resekcji chirurgicznej i chemioterapii. Resekcja chirurgiczna polega na usunięciu odcinka okrężnicy z rakiem, którego końce są następnie ponownie zakładane szwami.
Wykazano, że stosowane łącznie, chirurgia i chemioterapia wydłużają czas przeżycia z 36 do 53 miesięcy. W przypadkach, gdy przerzuty dotknęły tylko jednego narządu (w przeciwieństwie do wielu narządów), praktyka doprowadziła do tego, że 83 procent pacjentów żyje 10 lat lub dłużej.
W przypadku samej operacji wskaźniki nawrotów są wysokie (74 procent), z większym prawdopodobieństwem zgonu z powodu rozległej (rozsianej) choroby. W związku z tym chemioterapia jest uważana za konieczną, aby lepiej zapewnić dłuższe przeżycie. Bez tego nawrót zwykle występuje w ciągu pięciu lat.
.jpg)
-drugs.jpg)
-drugs.jpg)
.jpg)
