Kultury bakterii (wzrost) i choroby przenoszone drogą płciową

Kultura bakteryjna to po prostu fantazyjny sposób powiedzenia „hodowanie bakterii w kontrolowanym środowisku”. Kiedy lekarze próbują ustalić, czy pacjent ma infekcję bakteryjną - czy to rana, gardło czy choroba przenoszona drogą płciową - pobierają próbkę z obszaru, który ich zdaniem jest zakażony i umieszczają ją w specjalnym podłożu, w którym znajdują się bakterie Podłoże jest wybierane w oparciu o miejsce, z którego została pobrana próbka i jakie typy bakterii są najprawdopodobniej obecne.

Ten typ kultury może być używany do wykrywania wszystkiego, od paciorkowców do chlamydii, czasami nawet wtedy, gdy infekcja dopiero się rozpoczęła. W rzeczywistości kultura bakteryjna jest użytecznym narzędziem w arsenale lekarza właśnie z tego powodu.

W komfortowych warunkach bakterie mają tendencję do rozmnażania się i rozwoju. Oznacza to, że z biegiem czasu niewykrywalna liczba bakterii pobranych przez lekarza z zakażonego obszaru (np. Skaleczenie lub wrzód) może szybko pomnożyć się do liczby, którą można łatwiej zaobserwować i zidentyfikować, aby można było zastosować właściwe leczenie. wybrany.

Dlaczego jest to złoty standard

Większość bakteryjnych chorób przenoszonych drogą płciową można wykryć za pomocą hodowli bakteryjnej. Ponieważ hodowla może w prosty sposób wykryć nawet bardzo małą liczbę bakterii, od dawna uważana jest za złoty standard testu na obecność chlamydii i rzeżączki.

Jednak hodowla bakterii wymaga specjalnych materiałów i technik, co oznacza, że ​​nie jest to często wykonywane, gdy lekarze mają inne możliwości wykonania testów na choroby przenoszone drogą płciową. W szczególności został on zastąpiony przez LCR i inne testy amplifikacji DNA w próbkach moczu na obecność chlamydii w rzeżączce.

Ponieważ tego typu testy moczu stały się tańsze i szerzej dostępne, rośnie również uznanie ich skuteczności.W rzeczywistości niektórzy ludzie uważają te testy za kolejny złoty standard obok posiewu bakteryjnego w przypadku niektórych infekcji. Mają również tę zaletę, że są w stanie wykryć niezdolne do życia bakterie, których kultury można używać tylko do wykrywania żywych organizmów.

Takie badanie moczu oparte na DNA może być również pomocne w diagnostyce i leczeniu bakteryjnego zakażenia dróg moczowych (ZUM).