Jak leczy się bakteryjne zapalenie pochwy

Bakteryjne zapalenie pochwy (BV) jest częstą infekcją pochwy, która powoduje swędzenie, wydzielinę z pochwy i charakterystyczny „rybi” zapach. Większość przypadków jest nieskomplikowana i można je leczyć antybiotykami na receptę, przyjmowanymi doustnie lub z miejscowymi kremami lub żelami. Wiadomo, że infekcje BV często nawracają, zwykle w ciągu trzech do 12 miesięcy, wymagając dodatkowych lub alternatywnych form leczenia.

Leczenie można również zalecić w czasie ciąży, aby zmniejszyć ryzyko powikłań, takich jak niska waga urodzeniowa i przedwczesne pęknięcie błon płodowych.

Verywell / Theresa Chiechi

Recepty

Wszystkim kobietom z objawami zaleca się antybiotykoterapię bakteryjnego zapalenia pochwy. Takie postępowanie nie tylko pomaga wyeliminować infekcję, ale także zmniejsza ryzyko zachorowania na chorobę przenoszoną drogą płciową, taką jak rzeżączka, chlamydia i rzęsistkowica.

Preferowane leki

Istnieją trzy preferowane schematy leczenia antybiotykami zalecane przez Centers for Disease Control and Prevention (CDC) w leczeniu BV:

• Metronidazol 500 miligramów przyjmowany doustnie (doustnie) dwa razy dziennie przez siedem dni
• Metronidazol 0,75% żel nakładany raz dziennie przez pięć dni za pomocą jednorazowego aplikatora dopochwowego 5,0 g
• Clindamycin 2,0% krem ​​nakładany raz przed snem przez siedem dni za pomocą aplikatora dopochwowego

Alternatywne leki

Niektóre terapie są zarezerwowane dla terapii drugiego rzutu, jeśli objawy nawracają lub jeśli dana osoba ma znaną oporność na preferowany antybiotyk. Terapie alternatywne obejmują:

• Klindamycyna 300 miligramów przyjmowana doustnie dwa razy dziennie przez siedem dni
• Czopki klindamycyny 100 miligramów stosowane przed snem przez trzy dni
• Tindamax (tinidazol) 2,0 gramy przyjmowane doustnie raz dziennie przez dwa dni
• Tindamax (tinidazol) 1,0 grama przyjmowany doustnie raz dziennie przez pięć dni

Właściwe stosowanie na receptę

Niezależnie od przepisanego leczenia, musisz ukończyć kurs, nawet jeśli objawy ustąpią. Niezastosowanie się do tego zalecenia może zwiększyć ryzyko oporności na antybiotyki.

Zaleca się powstrzymanie się od spożywania alkoholu w trakcie terapii i przez 24 godziny po jej zakończeniu. Picie może wywołać niepożądane objawy, takie jak ból głowy, uderzenia gorąca, przyspieszone bicie serca, duszność, nudności, wymioty i omdlenia.

Aby zapobiec narażeniu na bakterie i inne szkodliwe drobnoustroje, należy powstrzymać się od seksu lub używać prezerwatyw w trakcie leczenia. Chociaż BV nie jest uważana za infekcję przenoszoną drogą płciową, potencjalnie szkodliwe mikroorganizmy mogą być siedliskiem męskiego penisa, szczególnie pod napletek.

Nawet partnerka płciowa stanowi zagrożenie ze względu na kontakt skóra-genitalia lub genital-genitalia. Pomimo tych zagrożeń leczenie partnera seksualnego zwykle nie jest potrzebne.

Typowe skutki uboczne

Większość jest stosunkowo łagodna. Pomiędzy nimi:

• Leki doustne mogą powodować rozstrój żołądka, nudności, objawy przeziębienia (kaszel, katar, ból gardła) i metaliczny posmak w ustach.
• Miejscowe antybiotyki mogą powodować swędzenie pochwy, ból głowy, nudności, objawy przeziębienia, mrowienie w dłoniach i stopach oraz metaliczny posmak w ustach.

Domowe środki zaradcze

Jedną z największych frustracji w leczeniu bakteryjnego zapalenia pochwy jest wysoki wskaźnik nawrotów. Niektóre badania sugerują, że odsetek ten może sięgać nawet 50 procent; inni uważają, że jest znacznie większy. Stanowi to problem, biorąc pod uwagę, że wielokrotne stosowanie antybiotyków może zwiększać ryzyko lekooporności.

W tym celu przebadano szereg domowych środków zaradczych u kobiet z nawracającymi objawami BV. Najważniejsze z nich to kwas borowy i nadtlenek wodoru, które są stosunkowo niedrogie i łatwo dostępne w aptece bez recepty.

Oto, co wiemy:

• Kwas borowy jest stosowany w leczeniu zakażeń drożdżakowych (kandydoza pochwy) od ponad 100 lat. W badaniu z 2015 r. Zbadano jego zastosowanie jako czopek dopochwowy u kobiet z BV i stwierdzono, że po 10 dniach szybkość usuwania infekcji była podobna do antybiotyków.
• Nadtlenek wodoru, dostarczany w 3-procentowym roztworze dopochwowym, był również stosowany od pokoleń w leczeniu BV. Jednak badania przeprowadzone w 2011 roku na Uniwersytecie Johna Hopkinsa wykazały, że leczenie nie było w stanie stłumić specyficznych „złych” bakterii związanych z infekcją BV, podważając jego wartość u kobiet z nawracającymi objawami.

Chociaż te środki są uważane za bezpieczne i niedrogie, nie należy ich stosować bez pełnej diagnozy i wkładu lekarza. Jest to szczególnie ważne w przypadku osób cierpiących na chorobę po raz pierwszy, kobiet w ciąży lub osób z objawami ciężkiej infekcji (w tym gorączka, bóle ciała, bóle miednicy i / lub brzucha lub trudności w oddawaniu moczu).

Poradnik do dyskusji na temat bakteryjnego zapalenia pochwy

Pobierz nasz przewodnik do wydrukowania na kolejną wizytę u lekarza, który pomoże Ci zadać właściwe pytania.

Wyślij do siebie lub ukochanej osoby.

Ten przewodnik dyskusyjny lekarza został wysłany na adres {{form.email}}.

Wystąpił błąd. Proszę spróbuj ponownie.

Zalecenia dotyczące ciąży

Aktywna infekcja BV w czasie ciąży może zwiększać ryzyko porodu przedwczesnego, niskiej masy urodzeniowej, przedwczesnego pęknięcia błon płodowych (PROM) i rzadziej poronienia.

Leczenie jest zalecane dla wszystkich objawowych kobiet w ciąży. Kobiety ciężarne z objawami mogą być leczone doustnym lub dopochwowym schematem zalecanym kobietom niebędącym w ciąży.

Podczas gdy większość badań pokazuje, że stosowanie doustnych antybiotyków może zmniejszyć ryzyko PROM i niskiej masy urodzeniowej, brakuje dowodów na ich zdolność do zapobiegania porodom przedwczesnym.

Odporność na antybiotyki

Ogólnie rzecz biorąc, ryzyko oporności na antybiotyki w bakteryjnym zapaleniu pochwy nie jest tak dramatyczne, jak można by się spodziewać. Wynika to częściowo z rodzajów bakterii zaangażowanych w BV (które są beztlenowe i nie wymagają tlenu) w porównaniu z tymi występującymi w innych postaciach zapalenia pochwy (które są tlenowe i wymagają tlenu).

Bakterie tlenowe znajdują się poza organizmem i łatwiej przenoszą się z człowieka na człowieka. Należą do nich tak dobrze znane typy, jakStaphylococcus aureus, Streptococcus,iEscherichia coli(E coli).

Powszechne stosowanie antybiotyków w leczeniu tych zakażeń spowodowało wzrost wskaźników oporności. Chociaż jest to znacznie mniej powszechne w przypadku bakterii zaangażowanych w BV, czasami może wystąpić oporność.

Zależy to w dużej mierze od rodzaju „złych” bakterii, które mogą dominować podczas infekcji BV. Na przykład:

• Uważa się, że oporność na metronidazol narasta w odpowiedzi na rodzaj bakterii pochwowej zwanyAtopobium vaginae.To samo jest rzadziej obserwowane w przypadku klindamycyny.
• Z drugiej strony, oporność na klindamycynę stała się coraz większym problemem w odniesieniu doPrevotellaSzczepy bakteryjne. Tego samego nie zaobserwowano w przypadku metronidazolu.
• Istnieją również doniesienia o oporności na metronidazol na inne pospolite bakterie pochwowe, znane jakoGardnerella vaginalis.

Ale w szerszym schemacie zagrożenie jest nadal uważane za niskie, a korzyści z leczenia znacznie przewyższają konsekwencje.

W tym celu nigdy nie należy unikać antybiotykoterapii ze względu na w dużej mierze bezpodstawną szansę na oporność. Ostatecznie można uniknąć oporu, przyjmując leki w całości i zgodnie z zaleceniami. Jeśli objawy się powtarzają, nigdy nie należy ich ignorować, ale raczej leczyć je wcześniej niż później.

Medycyna komplementarna (CAM)

Bakteryjne zapalenie pochwy jest spowodowane wyczerpaniem się „dobrej” flory pochwy, zwanej pałeczkami kwasu mlekowego, co pozwala na dominację „złych” bakterii i wywołanie infekcji. W związku z tym zasugerowano, że probiotyki, bogate w zdrowe bakterie, takie jakLactobacillus acidophilusmoże być przydatna w uzupełnianiu flory pochwy. Jednak CDC twierdzi, że żadne badania to nie potwierdzają, chociaż naukowcy nadal badają rolę preparatów Lactobacillus w leczeniu BV.

Przegląd badań klinicznych z 2014 roku wykazał, że codzienne stosowanie doustnego probiotyku, poprzez suplementację lub żywność, taką jak jogurt, może zapobiegać infekcji BV lub wspierać terapię antybiotykową.

Jest również wysoce nieprawdopodobne, aby same probiotyki mogły leczyć infekcję BV. CDC od dawna kwestionuje stosowanie probiotyków w leczeniu BV, nawet jako formy terapii wspomagającej, co nie oznacza, że ​​probiotyki nie mają żadnej wartości; po prostu nie ma dowodów na to, że bakterie probiotyczne mogą przemieszczać się z żołądka do pochwy w ilościach uznawanych za terapeutyczne.

Należy również pamiętać, że probiotyki dostępne w handlu nie są regulowane w Stanach Zjednoczonych ani na całym świecie, więc jakość i skład takich produktów jest różna.

Podobny brak jest dowodów potwierdzających stosowanie innych naturalnych środków (takich jak olejek z czosnku lub drzewa herbacianego) w leczeniu BV.

Jeśli zdecydujesz się na uzupełniającą lub alternatywną formę terapii, ważne jest, aby porozmawiać z lekarzem o potencjalnych zagrożeniach i korzyściach. Samoleczenie i unikanie standardowej opieki może prowadzić do pogorszenia objawów i rozwoju powikłań, w tym choroby zapalnej miednicy mniejszej (PID) i przedwczesnego porodu.