Określane jako zęby trzonowe lub zęby trzonowe, są to płaskie zęby znajdujące się w tylnej części jamy ustnej. Mogą różnić się wielkością i kształtem, ale są największymi zębami w jamie ustnej. Trzonowce są zaokrąglone i służą do mielenia pokarmu na łatwe do połknięcia kawałki. Mniejsze i ostrzejsze przednie zęby służą do gryzienia i rozdzierania jedzenia. Zęby trzonowe są zaprojektowane tak, aby wytrzymać duże siły żucia, mielenia i zaciskania, a każdy trzonowiec jest zakotwiczony w kości szczęki za pomocą dwóch do czterech korzeni.
Zinkevych / Getty ImagesPrzeciętny dorosły ma dwanaście zębów trzonowych, z czego sześć w górnej szczęce (zidentyfikowane przez dentystę jako „szczękowe” ze względu na ich położenie w górnej szczęce) i sześć w dolnej szczęce (określone przez dentystę jako „żuchwa” ze względu na ich położenie w żuchwa). Każda strona górnej i dolnej szczęki ma trzy zęby trzonowe.
Rodzaje zębów trzonowych
Istnieją trzy rodzaje zębów trzonowych. Pojawiają się, gdy dziecko traci zęby mleczne:
- Pierwsze zęby trzonowe, zwane również sześcioletnimi trzonowcami, ponieważ są pierwszymi z trzech, które wybuchają w wieku około sześciu lat.
- Drugie zęby trzonowe, zwane również dwunastoletnimi trzonowcami, ponieważ wybuchają w wieku około 12 lat.
- Trzecie zęby trzonowe, czyli zęby mądrości, które pojawiają się między 17 a 21 rokiem życia.
Z anatomicznego punktu widzenia zęby trzonowe są zaprojektowane tak, aby wytrzymywały duże siły żucia, zgrzytania i zaciskania, dzięki dużej koronie i dwóch do czterech korzeni mocno wszczepionych w kość szczęki.
Dlaczego mamy zęby mądrości?
Trzecie zęby trzonowe, czyli zęby mądrości, to pozostałości z naszej ewolucyjnej przeszłości, kiedy usta człowieka były większe i lepiej przystosowane do dodatkowych zębów. Te dodatkowe zęby były przydatne do żucia, zwłaszcza potraw, takich jak korzenie, orzechy, liście i twarde mięso. Ten rodzaj diety był trudny dla zębów - zwłaszcza bez pomocnych narzędzi do pielęgnacji, z których korzystamy dzisiaj, takich jak szczoteczki do zębów, pasta i nić dentystyczna - więc zęby naszego przodka ulegały znacznemu zużyciu i wypadaniu z powodu próchnicy.
Nawet przy obecnej popularności „diet paleo”, współcześni ludzie nie spożywają żywności wymagającej tych dodatkowych zębów. Nasze potrawy są na ogół znacznie bardziej miękkie, a wraz z gotowaniem i przyborami minął dzień pożytecznego zęba mądrości. Jednak ewolucja jeszcze nas nie dogoniła, więc te dodatkowe zęby wciąż otrzymujemy późno w młodości.
Problem zębów mądrości
Chociaż ewolucja nie zrzuciła jeszcze naszych zębów mądrości, niestety w ciągu naszej historii ewolucja dokonała pewnych zmian w rozmiarze naszych kości szczękowych. Szczęki współczesnych ludzi są mniejsze niż nasi przodkowie. Stwarza to szereg problemów, gdy te szczątkowe zęby mądrości próbują się wcisnąć.
Kiedy powstają zęby mądrości, mogą zostać zablokowane przez nasze inne zęby i określa się je jako „uderzone”. Jeśli ząb mądrości częściowo wyrośnie, może to stworzyć trudno dostępną przystań dla bakterii, która może prowadzić do poważnych infekcji dziąseł i otaczających tkanek. Zęby mądrości również mogą nigdy nie wybuchnąć. Wiąże się to również z problemami, w tym potencjalnym rozwojem torbieli lub guzów, które mogą powodować znaczne uszkodzenia kości szczęki i zębów, jeśli nie zostaną rozwiązane.
Te problemy są powodem, dla którego wiele osób potrzebuje usunięcia zębów mądrości. Zaleca się wykonywanie tego zabiegu w młodym wieku dorosłym, kiedy jakiekolwiek powikłania są najmniej prawdopodobne i minimalne.
Niektórzy ludzie mogą nie mieć natychmiastowej potrzeby usuwania zębów mądrości, ponieważ przychodzą bez problemów: w jednym badaniu jest to około 15 procent populacji. Nawet w takich przypadkach może być zalecane, aby zęby mądrości były usunięte, aby uniknąć problemów, które mogą pojawić się w późniejszym okresie życia, gdy operacja ma większy potencjał powikłań i wydłuża czas gojenia.
