Czego można się spodziewać po procedurach orchiopeksji dla niezstąpionych jąder

Orchiopeksja to zabieg chirurgiczny, który naprawia niezstąpione jądro lub zapobiega cofnięciu się jądra. Procedura polega na przeniesieniu jądra z brzucha lub okolicy pachwiny - w zależności od tego, gdzie aktualnie się znajduje - do moszny (worka skórnego poniżej penisa). Następnie lekarz chirurgicznie przyczepi jądro do moszny „ściegiem sczepnym”.

Dowiedz się więcej o procedurze, dlaczego ktoś miałby ją wykonać, a także o potencjalnych zagrożeniach.

Co to jest wnętrostwo?

Wnętrostwo to termin opisujący jedno ukryte jądro (lub oba jądra), które nie zstąpiło lub jest całkowicie nieobecne w wieku czterech miesięcy. U wcześniaków wnętrostwo to jedno lub oba jądra, które nie schodzą w odpowiednim wieku. Kiedy zaatakowane są oba jądra, nazywa się to obustronnym wnętrostwem, a procedura naprawy tego stanu nazywa się obustronną orchiopeksją.

Zakres

Brak jednego lub obu jąder w mosznie występuje po urodzeniu u około 1,8% do 8,4% noworodków urodzonych o czasie. U wcześniaków liczba ta może sięgać nawet 30% według badań opublikowanych wNiemiecki dziennik medyczny.

Zanim niemowlęta osiągną pierwszy rok życia, częstość występowania wnętrostwa spada do około 1% do 2%. Jest zrozumiałe, że pracownicy służby zdrowia nie od razu decydują się na wykonanie orchiopeksji, ale raczej odczekają pewien czas, aby zaobserwować stan i dowiedzieć się, czy samoistnie koryguje on bez operacji.

Diagnoza

Rozpoznanie wnętrostwa jest ewidentne po braku jądra w mosznie.

Pytanie brzmi, czy jądro pozostaje w jamie brzusznej, znajduje się w pachwinie, czy w ogóle go nie ma.

Według jednego z badań urologicznych obrazowanie (takie jak zdjęcia rentgenowskie lub tomografia komputerowa) nie jest użytecznym narzędziem diagnostycznym do diagnozowania wnętrostwa.

Autor badania wyjaśnia, że ​​jeśli niezstąpionego jądra nie da się dotknąć (wyczuć), kolejnym krokiem w celu zdiagnozowania tego schorzenia jest ocena przez lekarza specjalistę, najczęściej urologa dziecięcego, a następnie ewentualnie operacja orchideksji. Dzieje się tak, jeśli jądro nie zstąpiło po ukończeniu przez niemowlę szóstego miesiąca życia.

wyczucie czasu

Wielu ekspertów twierdzi, że orchiopeksję należy wykonywać między szóstym a dwunastym miesiącem życia. Co mówią badania?

W jednym z badań urolog dr David Kurtz sugeruje, że „Pacjenci z UDT [niezstąpione jądra], u których zdiagnozowano po szóstym miesiącu życia, powinni zostać skierowani do specjalisty w celu korekcji, tak aby operacja mogła zostać przeprowadzona w ciągu jednego roku później. Pozwala to jądrom spontanicznie zejść, jeśli mają to zrobić, ułatwiając jednocześnie wczesną interwencję ”.

Kurtz wyjaśnia dalej, że wczesna interwencja ma na celu zmniejszenie ryzyka związanego z nieleczonymi niezstąpionymi jądrami.

Ryzyko nieleczonych niezstąpionych jąder może potencjalnie obejmować raka jąder i niepłodność.

Inne badania wykazały, że wczesna operacja przyniosła pozytywne efekty. Jednak jedna ocena wykazała, że ​​ludzie mieli znacznie mniejsze prawdopodobieństwo spłodzenia dziecka u tych, którzy byli leczeni z powodu obustronnych (obu stron) niezstąpionych jąder.

Nie dotyczyło to osób biorących udział w badaniu, które miały jedno niezstąpione jądro.

Orchiopeksja została uznana za korzystną dla płodności w perspektywie długoterminowej u osób, które miały jednostronne niezstąpione jądro i przeszły zabieg przed drugimi urodzinami.

Ryzyka

Częstość występowania niezstąpionego jądra wzrasta u niemowląt z określonymi schorzeniami.

Warunki wysokiego ryzyka wnętrostwa

• Niska waga po urodzeniu
• Pewne zaburzenia genetyczne

Przykładem takiej choroby genetycznej, która naraża osobę na wysokie ryzyko, jest Prader-Willy (zespół powodujący otyłość, niepełnosprawność intelektualną i niski wzrost).

Chociaż częstość występowania wnętrostwa wzrasta w przypadku niektórych zespołów, jest to zazwyczaj stan, który pojawia się bez innych zaburzeń genetycznych.

Opóźnianie leczenia

Orchiopeksja jest uważana za procedurę dobrowolną, ale istnieje ryzyko poważnych konsekwencji w przypadku zbyt długiego pozostawienia wnętrostwa bez leczenia. Obejmują one:

• Zmniejszona płodność (szczególnie jeśli dotyczy to obu jąder)
• Zanik jąder (skurcz)
• Skręt jądra
• Przepuklina pachwinowa
• Uraz w obszarze, w którym znajduje się niezstąpione jądro
• Rak jąder

Badania wykazały, że chłopcy, którzy przeszli zabieg w wieku 10 lat, zmniejszyli ryzyko raka jąder do poziomu w populacji ogólnej.

Starsi chłopcy i dorośli

Chociaż orchiopeksja jest najczęściej wykonywana u małych dzieci, procedura jest również potrzebna czasami u starszych chłopców i mężczyzn. W takich przypadkach jądro schodzi normalnie, ale okresowo cofa się z powrotem do okolicy pachwiny.

Wycofanie jądra może powodować ból i dyskomfort - w niektórych przypadkach, gdy to nastąpi, jądro może zostać skręcone, blokując dopływ krwi z powrózka nasiennego. Jest to scenariusz awaryjny zwany skręceniem jąder. Następnie wykonano by orchiopeksję, aby zapobiec nawrotowi skrętu jąder lub jego wystąpieniu w pierwszej kolejności.

W wielu przypadkach nienaruszone jądro można również naprawić za pomocą procedury orchiopeksji, aby zapobiec skręceniu jąder w obu jądrach.

Podczas operacji

Trwanie

U większości pacjentów procedura trwa około 45 minut. Zwykle obejmuje operację ambulatoryjną, co oznacza, że ​​większość pacjentów wraca do domu tego samego dnia. Dorośli, którzy otrzymali znieczulenie ogólne, będą musieli upewnić się, że umówili się na podwiezienie do domu, ponieważ nie będą mogli prowadzić samochodu przez co najmniej 24 godziny po operacji.

Znieczulenie

Zabieg chirurgiczny wykonywany jest w znieczuleniu ogólnym, które powoduje zasypianie całego ciała oraz pozwala na całkowite rozluźnienie mięśni i odruchów. Oprócz znieczulenia ogólnego można zastosować znieczulenie ogonowe w celu zablokowania bólu brzucha, dolnej części pleców i dolnej części tułowia po operacji. Zamiast znieczulenia ogonowego można podać zastrzyk znieczulający miejscowo, jeśli chirurg uzna to za preferowane.

Nacięcie

W okolicy pachwiny wykonuje się bardzo małe nacięcie, aby znaleźć jądro. Jądro jest badane, aby upewnić się, że jest zdrowe. Często towarzyszy mu worek przepuklinowy (worek wypychany z brzucha), na który lekarz musi się zwrócić przed zakończeniem orchiopeksji.

Następnie pod skórą moszny tworzy się kieszeń, a jądro umieszcza się w mosznie. Na koniec chirurg zamknie nacięcia szwami, które naturalnie rozpuszczają się i nie wymagają usuwania.

Przed operacją

Przed zabiegiem należy przestrzegać instrukcji przedoperacyjnych. Często obejmuje to brak jedzenia i picia przez pewien czas przed operacją (chirurg udzieli pisemnych, szczegółowych instrukcji).

Ponadto instrukcje dotyczące jedzenia i wody będą się różnić w zależności od wieku dziecka lub osoby dorosłej poddawanej operacji.

Po operacji

Po operacji pacjent jest zdezorientowany, wybredny lub ma nudności. Pacjent może obudzić się z płaczem. Efekty te jednak ustąpią, gdy znieczulenie wyjdzie z organizmu dziecka.

Dla rodziców, których dziecko przeszło zabieg, najważniejszym zadaniem jest zachowanie spokoju i uspokojenie dziecka lub dziecka, zarówno przed, jak i po operacji.

Instrukcje pooperacyjne zwykle nie obejmują podnoszenia ciężarów i wysiłku fizycznego ani forsownych treningów przez około dwa tygodnie po operacji.

Absolutorium (instrukcje w domu)

Uczucie oszołomienia może nadal występować, gdy pacjent wraca do domu. Jest to normalne i powinno w końcu ustąpić.

Dieta

Przez kilka godzin po zabiegu należy podawać tylko klarowne płyny (w tym wodę lub Popsicles, Kool-Aid i Gatorade bez barwników). Jeśli klarowne płyny są dobrze tolerowane, za dwie godziny lub dłużej można podać miękką dietę złożoną z bananów, ryżu, tostów, zupy lub musu jabłkowego. Należy unikać tłustych potraw.

Normalną dietę można rozpocząć drugiego dnia po wypisie.

Leczenie bólu

Leki przeciwbólowe zostaną przepisane przez pracownika służby zdrowia przez pierwsze dwa dni po operacji (zwykle Tylenol lub Motrin dla dzieci poniżej piątego roku życia). Dzieci w wieku powyżej pięciu lat mogą otrzymać receptę na tylenol z kodeiną na ból.

Powtórna wizyta

Wizyta kontrolna u chirurga lub lekarza podstawowej opieki zdrowotnej zostanie zaplanowana na około cztery do sześciu tygodni po zabiegu.

Pielęgnacja nacięć

Instrukcje dotyczące wypisu będą obejmować sposób zmiany sterylnego opatrunku na miejscu. Maść z antybiotykiem jest zwykle nakładana kilka razy dziennie na obszar nacięcia. Kąpiele gąbkowe (z myjką) należy wykonywać przez cztery do pięciu dni po zabiegu. W ogóle nie powinno być całkowitego zanurzenia w wodzie.

Aktywność po operacji

Pracownik służby zdrowia doradzi w zakresie poziomu aktywności, ale będą pewne ograniczenia. Jazda na rowerze i pływanie są zwykle zabronione przez jeden tydzień. Dzieciom zwykle zezwala się na powrót do szkoły w ciągu dwóch do trzech dni po operacji. Udział w sportach kontaktowych i zajęciach gimnastycznych jest jednak niedozwolony przed wizytą kontrolną u chirurga (zwykle za cztery do sześciu tygodni).

Kiedy wezwać lekarza

W przypadku wystąpienia objawów należy natychmiast skontaktować się z lekarzem, w tym:

• gorączka powyżej 101 stopni
• cuchnący drenaż z obszaru nacięcia
• tkliwość lub ból w pobliżu nacięcia, które nasilają się
• zwiększony obrzęk lub zaczerwienienie w pobliżu nacięcia
• nudności, wymioty, biegunka lub zaparcie, które nie ustępują

Słowo od Verywell

Ważne jest, aby pamiętać, że te wytyczne dotyczące tego, co obejmuje orchiopeksja, są ogólne. Chirurg omówi szczegółowe instrukcje, a pisemna lista instrukcji wypisu będzie zwykle przeglądana podczas wizyty w gabinecie przed datą operacji. Powinny być przekazane rodzicom, których dziecko ma zostać poddane zabiegowi lub osobie dorosłej, która przeprowadza zabieg. Niezwykle ważne jest przestrzeganie instrukcji lekarza, nawet jeśli różnią się one od informacji z innych źródeł.