Plusy i minusy dysekcji węzłów chłonnych w leczeniu czerniaka

Istnieje wiele zalet i wad preparowania węzłów chłonnych w leczeniu czerniaka.

Kiedy czerniak występuje na skórze, w większości przypadków można go skutecznie i trwale usunąć. Czasami jednak rozprzestrzenia się (tworzy przerzuty) na inne obszary ciała, zwykle najpierw wędrując do najbliższych węzłów chłonnych pod pachą, szyją lub pachwiną. Jeśli lekarz podejrzewa, że ​​tak się stało, należy wykonać test zwany abiopsja węzła wartowniczegozostaną wykonane w celu zidentyfikowania i usunięcia węzła chłonnego, do którego prawdopodobnie doszło do przerzutu raka z guza pierwotnego.

Jeśli biopsja węzła wartowniczego jest pozytywna (zawiera komórki rakowe), to czas na decyzję. Jeśli wszystkie inne węzły chłonne w tym obszarze zostaną usunięte podczas zabiegu chirurgicznego tzwzakończenie preparowania węzłów chłonnych(CLND lub limfadenektomia)? Chodzi o to, że CLND zapewnia usunięcie komórek czerniaka we wszystkich innych węzłach chłonnych, co może zapobiec dalszemu rozprzestrzenianiu się choroby.

Niestety dowody są niejednoznaczne, więc decyzja ta nie jest prosta, nawet dla lekarzy. Oto kilka zalet i wad do rozważenia.

VOISIN / PHANIE / Getty Images

Zalety rozwarstwienia węzłów chłonnych

1. CLND pomaga dokładnie określić stadium czerniaka, co pomaga lekarzowi w sformułowaniu zaleceń dotyczących leczenia pooperacyjnego (uzupełniającego).

2. Całkowita liczba węzłów zawierających komórki czerniaka jest predyktorem przeżycia dla pacjentów w III stadium choroby i tylko CLND może dostarczyć tych informacji.

3. Niektóre badania wykazały podobne wskaźniki i wzorce nawrotów między osobami, które miały i nie miały sekcji. Przeżycie wolne od nawrotu i przeżycie specyficzne dla choroby były również podobne w obu grupach. Podsumowując, pozostaje niejasne, czy CLND należy wykonać u wszystkich chorych na czerniaka z dodatnim wynikiem SLN. Jest to szczególnie ważne w przypadku pacjentów, którzy mieli guzy o średniej grubości na skórze (1,2 do 3,5 mm).

4. Zatrzymując rozprzestrzenianie się czerniaka w węzłach chłonnych, CLND optymalizuje szanse na wyleczenie. Nawet mikroskopijne ilości czerniaka w węzłach chłonnych mogą z czasem rozwinąć się i stać się znaczące i niebezpieczne.

Wady rozwarstwienia węzłów chłonnych

1. Powikłania CLND są znaczące i występują u około 40% pacjentów, zwłaszcza u tych, którzy przeszli limpadenektomię pachwinową, u których powikłania były około 48%. Obejmują one:

• Nagromadzenie płynu w miejscu operacji (surowiczak)
• Zakażenie
• Obrzęk kończyny dotknięty usunięciem węzłów chłonnych (obrzęk limfatyczny)
• Drętwienie, mrowienie lub ból w obszarze operacyjnym
• Rozpad (złuszczanie) skóry w okolicy

Chociaż obrzękowi po operacji można zapobiegać lub kontrolować go za pomocą antybiotyków, elastycznych pończoch, masażu i leków moczopędnych, może to być powikłanie wyniszczające.

2. Skuteczność CLND może zależeć od wielkości guza czerniaka. Małe guzy (o średnicy poniżej 0,1 mm) w wartowniczym węźle chłonnym mogą w ogóle nie prowadzić do przerzutów, więc wykonanie CLND może nie być konieczne. Badanie z 2009 roku wykazało, że przeżycie i wskaźniki nawrotów pacjentów z tymi małymi guzami były takie same, jak tych, którzy nie mieli czerniaka w wartowniczym węźle chłonnym. Zatem ci pacjenci „niskiego ryzyka” mogą być w stanie uniknąć CLND i mieć ten sam wynik.

Podsumowanie

Decyzja o poddaniu się poważnemu zabiegowi chirurgicznemu, na przykład CLND, nie jest decyzją, którą należy podjąć lekko, zwłaszcza jeśli biopsja wykazuje tylko niewielką ilość czerniaka w węzłach chłonnych. Zależy to od wielu czynników, w tym wielkości i lokalizacji czerniaka pierwotnego, wyników biopsji węzła wartowniczego i innych badań oraz wieku. Warto zasięgnąć drugiej opinii.