Rodzaje przetok, diagnostyka, leczenie i rokowanie

Przetoka jest definiowana jako nieprawidłowe połączenie dwóch jam ciała (takich jak odbytnica i pochwa) lub jako połączenie jamy ciała ze skórą (np. Odbytnicy ze skórą).

Przetoka może powstać między innymi z ropnia - kieszonki ropnej w ciele. Ropień może stale wypełniać się płynami ustrojowymi, takimi jak stolec lub mocz, co zapobiega gojeniu. W końcu przedostaje się do skóry, innej jamy ciała lub organu, tworząc przetokę.

Przetoki występują częściej w chorobie Leśniowskiego-Crohna niż we wrzodziejącym zapaleniu jelita grubego. Do 50% osób z chorobą Leśniowskiego-Crohna rozwija się w ciągu 20 lat od diagnozy. Przetoki są zazwyczaj leczone operacyjnie lub opatrunkowo.

Rodzaje

Przetoki często występują w okolicy genitaliów i odbytu (zwanej kroczem). Cztery rodzaje przetok to:

• Jelitowo-skórna: ten typ przetoki przebiega od jelita do skóry. Przetoka jelitowo-skórna może być powikłaniem zabiegu chirurgicznego. Można ją opisać jako przejście prowadzące z jelita do miejsca zabiegu, a następnie do skóry.
• Enteroenteric lub Enterocolic: Jest to przetoka obejmująca jelito grube lub cienkie.
• Enterovaginal: To przetoka, która trafia do pochwy.
• Jelitowo-pęcherzowe: ten typ przetoki trafia do pęcherza. Przetoki te mogą powodować częste infekcje dróg moczowych lub wydalanie gazów z cewki moczowej podczas oddawania moczu.

Objawy

Objawy przetok mogą obejmować ból, gorączkę, tkliwość, swędzenie i ogólnie złe samopoczucie. Przetoka może również odprowadzać ropę lub cuchnącą wydzielinę. Objawy te różnią się w zależności od ciężkości i lokalizacji przetoki.

Diagnoza

Przetoki są zwykle diagnozowane na podstawie badania fizykalnego, tomografii komputerowej (CT) i, w razie potrzeby, innych testów, takich jak lewatywa baru, kolonoskopia, sigmoidoskopia, endoskopia górna lub fistulogram.

Podczas fistulogramu do przetoki wstrzykuje się barwnik i wykonuje się zdjęcie rentgenowskie. Barwnik pomaga przetoce lepiej pokazać się na zdjęciu rentgenowskim. Barwnik jest wprowadzany do odbytnicy, podobnie jak w przypadku lewatywy, w przypadku przetok znajdujących się w odbytnicy. Podczas zabiegu barwnik musi być „utrzymywany” w środku.

W przypadku przetoki, która otwiera się na zewnątrz ciała, barwnik jest wprowadzany do otworu za pomocą małej rurki. Zdjęcia rentgenowskie będą wykonywane pod kilkoma różnymi kątami, więc pacjent może być zmuszony do zmiany pozycji na stole rentgenowskim. Podobnie jak w przypadku każdego innego rodzaju prześwietlenia rentgenowskiego, pozostanie nadal jest ważne.

W przypadku podejrzenia, że ​​pacjent ma przetokę jelitową (pęcherzową), można wykonać dożylny pyelogram (IVP), inny rodzaj prześwietlenia rentgenowskiego.

Przygotowanie do tego testu może obejmować dietę z klarownymi płynami lub post, ponieważ stolec w okrężnicy może zasłaniać widok pęcherza. Barwnik (materiał kontrastowy) wstrzykuje się w ramię i wykonuje kilka zdjęć rentgenowskich.

Potencjalne komplikacje

Przetoka może powodować komplikacje. W niektórych przypadkach przetoki mogą nie goić się i stać się chroniczne. Inne potencjalne powikłania obejmują nietrzymanie stolca, posocznicę, perforację i zapalenie otrzewnej.

Sepsa to choroba zagrażająca życiu, która wynika z reakcji organizmu na infekcję bakteryjną. Objawy sepsy obejmują:

• dreszcze
• dezorientacja
• dezorientacja
• gorączka
• szybki oddech i tętno
• wysypka

Zapalenie otrzewnej to zapalenie lub infekcja otrzewnej, tkanki znajdującej się na wewnętrznej ścianie jamy brzusznej, która pokrywa narządy jamy brzusznej. Objawy zapalenia otrzewnej obejmują:

• ból i tkliwość brzucha
• dreszcze
• gorączka,
• ból stawu
• nudności
• wymioty

Zabiegi

Leczenie przetok różni się w zależności od ich lokalizacji i nasilenia objawów. Leczenie obejmuje Flagyl (antybiotyk), 6-MP (środek immunosupresyjny) lub niektóre terapie biologiczne (w tym Remicade i Humira).

W przypadku przetok jelitowo-pochwowych, jelitowo-skórnych i jelitowo-pęcherzykowych można przepisać dietę dojelitową. Dieta dojelitowa to płynne pożywienie przyjmowane doustnie lub przez sondę do karmienia.

Płynne formuły odżywcze zastępują stałe pożywienie i zawierają niezbędne składniki odżywcze. Bez stałego pokarmu przez odbyt przechodzi mniej stolca, co pomaga w gojeniu się przetoki, a nawet jej zamknięciu.

Wiele przetok nie reaguje na żadną z powyższych terapii i będzie wymagać operacji i / lub leczenia ran.

Jeśli przetoka znajduje się w zdrowej części jelita, można ją usunąć bez wyjmowania jakiejkolwiek części jelita. Jeśli przetoka znajduje się w bardzo chorej części jelita, może być konieczne wykonanie resekcji.

Resekcja może spowodować tymczasową ileostomię. Stolec jest kierowany przez ileostomię, dając czas na zagojenie części jelita z przetoką. Ten rodzaj operacji najczęściej wykonuje się na przetokach odbytniczo-pochwowych lub jelitowych.

Rokowanie

Lokalizacja i ciężkość przetoki odgrywają główną rolę w określaniu leczenia. Przetoka jest oznaką ciężkiej nieswoistej zapalnej choroby jelit (IBD) i bez odpowiedniej opieki może prowadzić do poważnych powikłań.

Regularne wizyty u gastroenterologa i przyjmowanie leków zgodnie z zaleceniami są niezbędne w leczeniu i zapobieganiu powikłaniom nieswoistego zapalenia jelit.