Jak diagnozuje się autyzm

Nie ma łatwego testu medycznego do zdiagnozowania autyzmu. Proces obejmuje wywiady, obserwację i ocenę mowy, słuchu i zdolności motorycznych. Chociaż nigdy nie jest „za późno” na zdiagnozowanie autyzmu, nigdy nie jest za wcześnie na badanie przesiewowe lub ocenę.

Niektórzy rodzice obawiają się, że jakakolwiek różnica w zachowaniu lub rozwoju ich dziecka może być oznaką autyzmu. Czasami te zmartwienia są niepotrzebne. Innym razem uważna obserwacja może prowadzić do wczesnej diagnozy, wczesnego leczenia i, przy odrobinie szczęścia, pozytywnego wyniku. Jeśli wykluczy się autyzm, inne wyzwania mogą zostać wykryte i rozwiązane raczej wcześniej niż później.

Nawet jeśli autyzm zostanie zdiagnozowany i leczony w późniejszym dzieciństwie - lub w wieku dorosłym - leczenie i wsparcie mogą mieć duże i pozytywne zmiany.

Samokontrola

Jeśli myślisz, że ty lub ktoś, kogo kochasz, może mieć autyzm, prawdopodobnie zauważyłeś pewne objawy. Być może zauważyłeś brak kontaktu wzrokowego, trudności w relacjach społecznych, opóźnienia mowy lub dziwne zachowania fizyczne, takie jak kołysanie, trzepotanie palcami lub chodzenie.

Pomocne może być odniesienie się do listy kontrolnej objawów autyzmu.

Starsze dzieci i dorośli mogą mieć niektóre lub wszystkie objawy obserwowane u młodszych dzieci. Jednak w większości przypadków objawy te są stosunkowo łagodne; późna diagnoza oznacza, że ​​dana osoba zdołała zrekompensować wyzwania autystyczne.

Jeśli Twoje dziecko ma tylko jeden lub dwa objawy, ale poza tym rozwija się normalnie, są szanse, że Twoje dziecko nie ma zaburzeń ze spektrum autyzmu. Nie oznacza to jednak, że Twoje dziecko nie ma wyzwań.

Na przykład dziecko, które ma opóźnienia w mówieniu, ale nie ma innych objawów, może skorzystać z terapii logopedycznej, nawet jeśli nie ma autyzmu. Takie problemy mogą i powinny być rozwiązane tak szybko, jak to możliwe, a profesjonalna ocena może pomóc w rozpoczęciu tego procesu.

Obserwacje innych

Oprócz rodziców, nauczyciele są często pierwszymi, którzy zauważają oznaki autyzmu. Choć mogą je poznać, pracując z wieloma dziećmi, pamiętaj, że nauczyciel nie może i nie powinien stawiać diagnozy. To samo dotyczy przyjaciół i krewnych, którzy mogą sądzić, że widzą objawy autyzmu u Twojego dziecka.

Chociaż dobrze jest potraktować ich obawy na tyle poważnie, aby umówić się na wizytę u lekarza, ich „diagnoza” nigdy nie powinna być ostatnim słowem.

Kto może zdiagnozować autyzm?

„Właściwym” pracownikiem służby zdrowia do przeprowadzenia oceny autyzmu u dziecka może być psycholog, pediatra zajmujący się rozwojem lub neurolog dziecięcy. Dorośli poszukujący diagnozy zwykle odwiedzają psychologa lub psychiatrę. Twój wybór będzie w dużym stopniu zależał od tego, kto jest dostępny w Twojej okolicy. Niezależnie od ich specjalizacji, upewnij się, że wybrany przez Ciebie ekspert ma doświadczenie i wiedzę na temat zaburzeń ze spektrum autyzmu.

Testy

Obecnie nie można zdiagnozować autyzmu za pomocą testów medycznych, chociaż trwają kroki w kierunku opracowania testów diagnostycznych. Na przykład w badaniu Children Autism Metabolome Project (CAMP) naukowcy z UC Davis MIND Institute i NeuroPointDX wykazali, że metaboliczne badanie krwi może wykryć autyzm u 17% dzieci.

Obecnie jednak testowanie ogranicza się do wywiadów, obserwacji i ocen. Badanie przesiewowe może obejmować:

• Testy IQ sprawdzające wyzwania intelektualne
• Oceny mowy w celu sprawdzenia zdolności dziecka do rozumienia i używania mowy mówionej w sposób odpowiedni do wieku i znaczący
• Oceny terapii zajęciowej (testy sprawdzające odpowiednie dla wieku umiejętności motoryczne, świadomość wzrokową i przestrzenną, reakcje sensoryczne i inne problemy neurofizyczne)
• Testy słuchu (aby upewnić się, że objawy nie są spowodowane utratą słuchu)
• Kwestionariusze dotyczące autyzmu, takie jak ADI-R, dla rodziców do wypełnienia kamieni milowych w rozwoju ich dziecka, zachowań, wrażliwości, wyzwań i mocnych stron
• Inne testy, takie jak Autism Diagnostic Observation Scale (ADOS) i Checklist for Autism in Toddlers (CHAT), które badają obserwacje zachowań dzieci w oparciu o normy

Żaden z tych testów nie jest doskonały, a niektóre mogą w rzeczywistości wprowadzać w błąd. Na przykład testy inteligencji i mowy są napisane dla typowo rozwijających się dzieci, ale dzieci testowane na autyzm prawie zawsze mają problemy z zachowaniem i mową. Wyzwania te mogą utrudniać proces testowania, utrudniając interpretację wyników.

Nawet jeśli profesjonalista przedstawi opinię, opinia może nie być ostateczna. Nie jest niczym niezwykłym słyszeć (szczególnie o bardzo małym dziecku): „To może być autyzm, ale jest jeszcze bardzo młody. Dlaczego nie zgłosisz się ponownie za sześć miesięcy, a zobaczymy, jak sobie radzi?”. Chociaż tego rodzaju niepewność może być niezwykle frustrująca, czasami jest nieunikniona.

Obrazowanie

Obecnie brak jest diagnostycznych badań obrazowych w kierunku zaburzeń ze spektrum autyzmu. Istnieje jednak wiele badań dotyczących wczesnego wykrywania autyzmu za pomocą skanów mózgu. Badania te obejmują skany strukturalnego rezonansu magnetycznego (MRI) i skany funkcjonalnego rezonansu magnetycznego połączeń. Badania te były głównie przeprowadzane na niemowlętach, które mają rodzeństwo z autyzmem i dlatego są bardziej narażone.

MRI nie wykorzystuje promieniowania, więc wiąże się z mniejszym ryzykiem niż inne rodzaje obrazowania, które to robią. Ale jest głośny i wymaga od dziecka absolutnego spokoju, więc uzyskanie użytecznego skanu może być trudne.

Diagnozy różnicowe

W wielu przypadkach dzieci mają wyzwania rozwojowe, które przypominają autyzm, ale które okazują się być zwykłymi opóźnieniami lub oznakami innych problemów rozwojowych. Na przykład brak odpowiedzi na imię może bardzo dobrze oznaczać uszkodzenie słuchu. Późne mówienie może być spowodowane afazją lub apraksją mowy.

Dziecko może również mieć trudności w uczeniu się, zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD), zaburzenie obsesyjno-kompulsywne, narcystyczne zaburzenie osobowości, zaburzenie opozycyjno-buntownicze lub hiperleksję. To może być prawidłowa diagnoza lub dziecko może mieć zarówno autyzm, jak i jeden z tych schorzeń lub sam autyzm.

Często współwystępujące choroby psychiczne u osób z autyzmem obejmują depresję i lęk. Osoby z autyzmem mają te schorzenia częściej niż ludzie w populacji ogólnej.

Słowo od Verywell

Dla wielu rodzin diagnoza autyzmu może być przytłaczająca. Może się wydawać, że wszystko zmienia. Ale Twoje dziecko lub ukochana osoba dorosła nadal jest osobą, którą zawsze były, i jest dostępnych mnóstwo pomocy, nadziei i wsparcia. Czas, cierpliwość i zdobywanie wiedzy na temat autyzmu mogą znacznie pomóc w poruszaniu się w przyszłości.