Jak racjonowanie opieki zdrowotnej w Stanach Zjednoczonych wpływa nawet na Ciebie

Chociaż wielu Amerykanów obawia się, że racjonowanie opieki zdrowotnej będzie towarzyszyć przejściu na powszechne ubezpieczenie lub system opieki zdrowotnej z jednym płatnikiem, niektórzy nie zdają sobie sprawy, że racjonowanie opieki zdrowotnej odbywa się w Stanach Zjednoczonych od lat po cichu. To nie jest coś nowego, wprowadzonego przez ustawę o przystępnej cenie (aka Obamacare). To nie jest liberalny spisek mający na celu skłonienie nas do wybrania medycyny uspołecznionej lub powszechnego ubezpieczenia.

Wręcz przeciwnie, kapitalizm powoli i po cichu poprowadził Stany Zjednoczone na ścieżkę racjonowania opieki zdrowotnej.

Jak kapitalizm zachęcił do racjonowania opieki zdrowotnej w USA?

Wraz ze wzrostem kosztów opieki zdrowotnej w USA koszt zapewnienia ubezpieczenia zdrowotnego pracownikom i ich rodzinom stawał się coraz bardziej obciążający dla amerykańskich firm. Nawet rząd federalny odczuł szczyptę rosnących kosztów opieki zdrowotnej, gdy zobaczył wzrost wydatków na Medicare.

Firmy szukały tańszych opcji ubezpieczenia zdrowotnego dla pracowników. Firmy ubezpieczeniowe wprowadziły innowacje, aby zaspokoić zapotrzebowanie na ubezpieczenie zdrowotne, które utrzymywało koszty opieki zdrowotnej pod kontrolą, zapewniając jednocześnie opiekę wysokiej jakości. Ubezpieczyciele zdrowotni wykorzystali kilka technik do kontrolowania kosztów, tworząc zupełnie nowy gatunek produktów ubezpieczeniowych i metod świadczenia opieki zdrowotnej zwanych łącznie opieką zarządzaną.

Pomysł polegał na tym, że zarządzając świadczoną opieką ubezpieczyciel zarządzałby również kosztami opieki. Gdyby ubezpieczyciel mógł obniżyć koszty opieki zdrowotnej, mógłby sprzedawać swoje ubezpieczenie zdrowotne po niższej cenie niż konkurencja. Ubezpieczyciele, którym udało się zaoferować wysokiej jakości ubezpieczenie zdrowotne po rozsądnych składkach, prosperowali.

Konsumenci (w tym przypadku firmy, rząd i indywidualni obywatele) żądali produktu po rozsądnych cenach. Amerykańskie firmy ubezpieczeniowe odpowiedziały innowacjami i konkurencją. Oto kapitalizm w akcji. Jednak innowacyjne metody stosowane przez ubezpieczycieli w celu kontrolowania kosztów po cichu wplatały techniki racjonowania opieki zdrowotnej w główny nurt opieki zdrowotnej w Stanach Zjednoczonych.

W jaki sposób racjonowanie opieki zdrowotnej wpływa na Ciebie

Większość osób z prywatnym ubezpieczeniem zdrowotnym w Stanach Zjednoczonych ma zarządzany plan opieki zdrowotnej, taki jak HMO, EPO lub PPO, więc większość ludzi doświadczyła jakiejś formy racjonowania (zarządzane plany opieki stają się również coraz bardziej powszechne wśród osób zapisanych do programów rządowych takich jak Medicare i Medicaid, gdzie prywatne zapisy Medicare Advantage rosną każdego roku, a plany opieki zarządzane przez Medicaid obejmują większość osób zapisanych do Medicaid).

Racjonowanie opieki zdrowotnej w Stanach Zjednoczonych nie jest tak rażące, jak powiedzenie „Nie, nie możesz mieć takiej usługi medycznej”. Zamiast tego, racjonowanie opieki zdrowotnej w USA jest bardziej subtelne i zwykle przybiera jedną z dwóch form:

1. Ograniczenie dostępu do niektórych rodzajów opieki zdrowotnej lub świadczeniodawców.
2. Zwiększenie barier w opiece zdrowotnej w celu zniechęcenia do błahego użytkowania, drogiej opieki lub opieki, która nie jest konieczna z medycznego punktu widzenia.

Przykłady tego, jak opieka zdrowotna jest reglamentowana w USA poprzez ograniczenie dostępu do niektórych rodzajów opieki lub usługodawców, obejmują:

• Wymogi dotyczące preautoryzacji.W takim przypadku Twój ubezpieczyciel odmówi zapłaty za opiekę zdrowotną niezwiązaną z nagłymi przypadkami, jeśli nie uzyskałeś zgody ubezpieczyciela przed uzyskaniem opieki.
• Wymaganie skierowania od lekarza pierwszego kontaktu przed wizytą u specjalisty.W takim przypadku ubezpieczyciel odmówi zapłacenia rachunku za specjalistę, jeśli PCP nie skieruje Cię do specjalisty. Jest to powszechne w HMO i planach POS.
• Preparaty leków.Większość zarządzanych planów opieki zdrowotnej ogranicza zakres do listy niektórych leków. Jeśli Twój lekarz przepisze lek, którego nie ma w Twoim planie zdrowotnym, Twój plan zdrowotny nie zapłaci za to, chociaż istnieje procedura odwoławcza i Ty i Twój lekarz możecie go użyć, jeśli żadne inne leki nie zadziałają.
• Terapia krokowa. Terapia stopniowa, zwykle stosowana w przypadku refundacji leków na receptę, oznacza, że ​​firma ubezpieczeniowa wymaga najpierw wypróbowania najtańszej opcji i zapłaci za droższą opcję dopiero wtedy, gdy tańsza alternatywa nie zadziała.
• Restrykcyjne sieci dostawcówwymagające od Ciebie korzystania z usług zdrowotnych wyłącznie wewnątrz sieci, jeśli chcesz, aby firma ubezpieczeniowa pokryła koszty Twojej opieki. Jest to powszechne w HMO i EPO.
• Lista oczekujących na przeszczep narządu.Firmy ubezpieczeniowe nie są źródłem całego racjonowania opieki zdrowotnej w Stanach Zjednoczonych. Na przykład narządy oddane są cennym i ograniczonym towarem; nie każdy, kto tego potrzebuje, może dostać się na listę oczekujących na otrzymanie organu, a wiele osób umiera na listach oczekujących.

Przykłady tego, jak opieka zdrowotna jest racjonowana w USA poprzez zwiększanie barier w opiece, obejmują:

• Podział kosztów.Rosnące odliczenia, stawki współubezpieczenia i wymogi dotyczące współpłacenia utrudniają konsumentom dostęp do opieki zdrowotnej, ponieważ konsument musi najpierw znaleźć pieniądze. Wymogi dotyczące podziału kosztów są dodatkiem do miesięcznej składki, którą konsumenci płacą za wykupienie ubezpieczenia zdrowotnego. Każdy dolar, który ktoś musi zapłacić, aby uzyskać opiekę, zwiększa prawdopodobieństwo, że nie będzie jej stać na opiekę. Podobnie, każdy dolar udziału w kosztach zmniejsza liczbę osób, które będą miały dostęp do tej konkretnej usługi opieki zdrowotnej.
• Pobieranie opłat za ubezpieczenie zdrowotne i opiekę zdrowotną jest prawdopodobnie najbardziej podstawowym przykładem racjonowania opieki zdrowotnej. W efekcie pobieranie opłat za opiekę zdrowotną i ubezpieczenie zdrowotne ma zasadnicze znaczenie dla racjonowania opieki zdrowotnej w oparciu o to, czy kogoś stać, czy nie. Ci, którzy mogą za to zapłacić, otrzymują opiekę; Ci, którzy nie mogą zapłacić, nie przejmują się. To racjonowanie ekonomiczne.

Należy zwrócić uwagę, że dopłaty do składek na ubezpieczenie zdrowotne i redukcje podziału kosztów określone w ustawie o przystępnej cenie zmniejszyły tę ostatnią formę reglamentacji, udzielając pomocy finansowej tym, którzy muszą wykupić własne ubezpieczenie zdrowotne, ale mieliby trudności finansowe z pokryciem składki i / lub -kosztowanie kosztuje we własnym zakresie.

Ustawa o przystępnej cenie zawierała również postanowienie o rozszerzeniu Medicaid na miliony dodatkowych Amerykanów o niskich dochodach, umożliwiając im ubezpieczenie zdrowotne bez miesięcznych składek i bardzo niskich kosztów bieżących. Jednak niektóre stany odmówiły rozszerzenia swoich programów Medicaid, tworząc lukę w zasięgu ich najbiedniejszych mieszkańców.

Czy racjonowanie opieki zdrowotnej jest złe, dobre czy konieczne zło?

Chociaż od lat reglamentujemy opiekę zdrowotną w Stanach Zjednoczonych, idea racjonowania opieki zdrowotnej jest w Stanach Zjednoczonych nadal nie do przyjęcia. Sarah Palin wykorzystała to zdanie, twierdząc w 2009 roku, że ustawa o przystępnej cenie stworzy „panele śmierci”, które decydują o tym, kto otrzyma opiekę, a kto umrze bez opieki.

Byłoby miło, gdyby świat miał nieograniczone zasoby i każdy mógł mieć wszystko, czego chce. Jednak to nie jest świat, w którym żyjemy. Trudny fakt jest taki, że opieka zdrowotna jest towarem; pieniądze są towarem.

Lekarze i pielęgniarki zapewniają opiekę zdrowotną jako sposób na zarabianie pieniędzy, utrzymanie rodziny, opłacenie rachunków. Firmy farmaceutyczne wytwarzają leki, które mogą sprzedawać z zyskiem. Jeśli firma nie osiągnie zysku, zbankrutuje i nie będzie w stanie zarabiaćżadnych narkotykówNastępny rok.

Wiele osób uważa, że ​​opieka zdrowotna powinna być wyjątkiem od kapitalizmu, powinno być podstawowym prawem każdego człowieka, ponieważ ludzie nie mogą żyć bez opieki zdrowotnej. Jednak w Stanach Zjednoczonych wiele rzeczy, bez których ludzie nie mogą żyć, jest racjonowanych ekonomicznie.

Ludzie nie mogą żyć bez jedzenia, ale za jedzenie musimy płacić w sklepie spożywczym. Ci, którzy otrzymują zasiłki SNAP (wcześniej określane jako bony żywnościowe), muszą ostrożnie racjonować fundusze zapewniane przez rząd, aby nie zabrakło im żywności. Ludzie nie mogą żyć bez schronienia przed żywiołami, ale musimy płacić za mieszkanie i za odzież. Ci, którzy nie mogą zapłacić, cierpią.

Czy racjonowanie opieki zdrowotnej jest złe? W pewnym sensie tak. Ludzie cierpią, kiedy odkładają opiekę, na którą nie mogą sobie pozwolić, lub kiedy odchodzą bez opieki zdrowotnej.

Czy racjonowanie opieki zdrowotnej jest dobre? W pewnym sensie tak. Racjonowanie opieki pomaga nam mądrzej korzystać z naszych ograniczonych zasobów, wybierając i wybierając spośród opcji oraz starając się uzyskać tylko taką opiekę, która jest naprawdę niezbędna.

Ostatecznie racjonowanie opieki zdrowotnej jest złem koniecznym. Żyjemy z tym, odkąd nasi przodkowie płacili kurami lekarzowi miejskiemu. Żyjemy z tym teraz, kiedy musimy uzyskać nasze badanie MRI wstępnie zatwierdzone przez nasz plan zdrowotny. Będziemy z tym żyć w przyszłości, o ile czas i pieniądze będą ograniczonymi zasobami.