Ilość snu, jaką powinny spać 2-letnie maluchy

Nie ma nic spokojniejszego niż śpiące dziecko - zwłaszcza gdy nie śpi - może być hałaśliwym maluchem - ale ile snu potrzebują 2-latki? Jakie zmiany zachodzą w śnie małych dzieci, które mogą przyczyniać się do walk przed snem? Dowiedz się o ich potrzebach w zakresie snu, bezsenności i o tym, jak ułatwić sobie przejście dzięki konsekwentnemu rodzicielstwu.

Jak zmienia się sen u małych dzieci

Jeśli masz 2-letnie dziecko, masz świadomość, że jest to ekscytujący okres wzrostu i rozwoju w ich młodym życiu. W ten sam sposób sen twojego dwulatka może zacząć się zmieniać. Sen niemowląt bardzo różni się od snu małych dzieci i starszych dzieci, a dwulatki są w samym środku tej zmiany.

Przeciętny 2-latek przesypia od 12 do 14 godzin dziennie, z czego większość ma miejsce w nocy, z godzinną do dwugodzinną drzemką w ciągu dnia.

Można też o tym pomyśleć, że maluch zacznie spędzać w ciągu dnia kolejną jedną do dwóch godzin na jawie. Może się to zdarzyć przy krótszych drzemkach, późniejszych porach snu lub - ku przerażeniu rodziców - wczesnym porannym przebudzeniu.

Kiedy Twoje dziecko jest gotowe do rozpoczęcia edukacji przedszkolnej, ilość snu może spaść nawet dalej, łącznie do 11 do 12 godzin. Większość dzieci nie drzemie już w przedszkolu.

Należy pamiętać, że są to średnie i każde dziecko jest wyjątkowe. Jeśli będziesz mieć możliwość odpowiedniego odpoczynku, Twoje dziecko z łatwością zaspokoi jego potrzeby w zakresie snu. Dorośli mogą tylko pomarzyć o tak dobrym śnie.

Konflikt wokół snu

Gdy następuje to przejście, nierzadko pojawia się więcej konfliktów między rodzicami a dziećmi o silnej woli. Jeśli później dziecko poczuje się senne, może pojawić się większy opór przed pójściem spać.

Dziecko może rozpoznać, że odeszłaś, ale jej nie ma (idea zwana trwałością obiektu). Ponieważ jesteś właśnie w sąsiednim pokoju, dziecko może głośno domagać się uwagi, drinka, kolejnej historii i rozwiązania litanii innych niezaspokojonych potrzeb. Kiedy to się utrzymuje, może przyczynić się do stanu zwanego bezsennością behawioralną.

Dalsza walka może nastąpić przy drzemkach w ciągu dnia. Kiedy pragnienie snu słabnie, drzemka staje się zabawą - wypełnioną paplaniną, śmiechem, a (z nieporozumieniem) nawet wrzeszczeniem i płaczem.

Rodzice mogli wcześniej cieszyć się odpoczynkiem w ciągu dnia, a kiedy nagle znika, dochodzi do konfliktu. Dzieci mogą również niechętnie opuszczać zajęcia. Na szczęście większość dzieci będzie drzemać przynajmniej przez niektóre do 3 lub 4 roku życia, a spójność z zaplanowanym dziennym czasem odpoczynku może być pomocna.

Ponadto niektóre dzieci są przerażone i zdenerwowane z powodu lęku separacyjnego. Ten szczyt osiąga około 18 miesięcy i może objawiać się lękiem przed pozostawieniem samemu sobie, szczególnie w nocy. W ciągu dnia obserwuje się niechęć do interakcji z nieznajomymi.

Niepokój może być zwiększony z powodu nocnych lęków. Małe dzieci mogą być dość pomysłowe, a ciemność może zostać wypełniona stworzeniami, potworami i złymi facetami dla kreatywnego dziecka. Rzadko będzie się to objawiać nawracającymi koszmarami.

Inne wpływy na sen

W życiu małego dziecka mogą wystąpić inne zmiany, które mogą wpływać na sen. Zwykle w wieku około 3 lat dziecko przenosi się z łóżeczka do „dużego łóżka”. Ta nowa przestrzeń jest nieznana i może zająć trochę czasu, zanim się do niej przyzwyczaisz.

Bez ograniczeń w postaci barierek bocznych można teraz wyczołgać się z łóżka. Wymaga to również pewnego treningu, aby wzmocnić dobre zachowania. Konieczne może być zabezpieczenie sypialni dla malucha, a zamknięte drzwi lub szlaban mogą być wymagane, aby dziecko było zamknięte (przynajmniej na początku).

Wiele małych dzieci pracuje również przy nauce korzystania z nocnika. Chociaż wstrzemięźliwość może wystąpić dopiero w wieku 3 lat (a często później), proces ten może rozpocząć się u 2-latków. Dzieci mogą się obudzić i potrzebować nocnika, wzywając pomocy.

Stają się bardziej świadomi dyskomfortu i negatywnych skojarzeń związanych z mokrą lub zabrudzoną pieluchą. Wraz z rosnącą samoświadomością i niezależnością należy wprowadzić poprawki.

Małe dzieci często mają w gospodarstwie domowym nowe rodzeństwo. Może to skomplikować harmonogram wszystkich osób i może prowadzić do niepokoju, gdy zmiany i zakłócenia zostaną uwzględnione. Na szczęście małe dzieci korzystają z konsekwentnego rodzicielstwa i oczekiwań.

Spójne rutyny przed snem

Może to być ważny czas na kształtowanie dobrych nawyków snu u dzieci, w tym rutyny przed snem. Wraz ze zmieniającymi się potrzebami snu małych dzieci ważne jest, aby uwzględnić pewne różnice w harmonogramie snu.

Jednak dzieci (i dorośli) reagują optymalnym snem, gdy czas snu jest bardzo spójny. Powinno to dotyczyć pory snu, pory budzenia i codziennej drzemki. Rytuał przed snem pomaga wzmocnić i ułatwić przejście do snu.

Postaraj się zminimalizować ekspozycję na światło i ekrany (takie jak telewizor, komputery i tablety) wieczorem przed snem.

Światło może utrudniać zasypianie, a czynności związane z ekranami mogą być zbyt stymulujące. Zamiast tego idź spać z kąpielą lub czytając książki przed snem.

Dzięki wzmocnieniu regularnego harmonogramu i przestrzeganiu stałych oczekiwań maluchom łatwiej będzie przetrwać zmiany, które zachodzą zarówno podczas snu, jak i życia. Jeśli masz problemy z zaśnięciem dziecka, porozmawiaj z pediatrą lub specjalistą od snu na temat interwencji, które mogą być pomocne w Twojej sytuacji.