Jak rozpoznaje się łuszczycę plackowatą

Rozpoznanie łuszczycy plackowatej jest stosunkowo proste, ale zazwyczaj wymaga specjalistycznej wiedzy medycznej, aby odróżnić ją od podobnych chorób skóry. Łuszczyca plackowata, zdecydowanie najczęstsza postać choroby łuszczycowej, charakteryzuje się występowaniem wypukłych, łuszczących się białych plam zwanych płytkami. Dermatolodzy są zwykle w stanie zdiagnozować łuszczycę na podstawie przeglądu objawów i historii choroby.

Jednak są chwile, kiedy mogą być potrzebne dodatkowe testy. Może to obejmować biopsję skóry w celu wyszukania ostatecznych objawów choroby pod mikroskopem. Diagnozę różnicową można zastosować, aby wykluczyć inne stany naśladujące łuszczycę plackowatą, w tym inne mniej powszechne postacie łuszczycy.

Samokontrola

Chociaż nie ma domowych testów na łuszczycę, większość ludzi będzie w stanie rozpoznać objawy choroby, w tym:

• Czerwone, wypukłe plamy na skórze
• Srebrzysto-białe łuski (blaszki)
• Pęknięta, sucha i krwawiąca skóra
• Swędzenie i pieczenie wokół łat

Ponadto stan ten charakteryzuje się zaostrzeniami, w których objawy pojawiają się nagle i równie nagle ustępują. Częste są również bóle stawów, grube i nieregularne paznokcie oraz zapalenie powiek (zapalenie powiek).

Mając to na uwadze, łatwo jest pomylić łuszczycę z innymi chorobami skóry, takimi jak egzema i alergiczne zapalenie skóry, zwłaszcza jeśli jest to Twoje pierwsze zdarzenie. Dlatego ważne jest, aby udać się do lekarza w celu ustalenia ostatecznej diagnozy, a nie próbować samodzielnie diagnozować i leczyć.

Samodzielna diagnoza stanu skóry nigdy nie jest dobrym pomysłem. Może to nie tylko prowadzić do niewłaściwego leczenia, ale może również opóźnić rozpoznanie poważniejszego stanu, takiego jak rak skóry.

Przewodnik dyskusyjny lekarza łuszczycy plackowatej

Pobierz nasz przewodnik do wydrukowania na kolejną wizytę u lekarza, który pomoże Ci zadać właściwe pytania.

Wyślij do siebie lub ukochanej osoby.

Ten przewodnik dyskusyjny lekarza został wysłany na adres {{form.email}}.

Wystąpił błąd. Proszę spróbuj ponownie.

Badanie lekarskie

Badanie przedmiotowe obejmuje głównie oględziny i manualną kontrolę zmian skórnych. Celem egzaminu jest ustalenie, czy fizyczne cechy Twojego stanu są zgodne z łuszczycą. Lekarz zbada Twoją skórę gołym okiem lub dermatoskopem, regulowaną lupą ze źródłem światła.

Oprócz skóry lekarz może chcieć przyjrzeć się stanowi paznokci i sprawdzić, czy masz ból lub stan zapalny dłoni, nadgarstków, łokci, nadgarstków, kolan, kostek i małych stawów stóp. Można również wykonać badanie wzroku, aby sprawdzić, czy dotyczy to powiek, spojówki lub rogówki.

Historia medyczna

Ważną częścią procesu diagnostycznego jest wywiad lekarski. Uwzględnia indywidualne ryzyko wystąpienia łuszczycy plackowatej i pomaga zidentyfikować schorzenia, które mogą współwystępować z tą chorobą. Podczas wykonywania historii medycznej podczas wizyty lekarz będzie chciał wiedzieć o:

• Twoja rodzinna historia chorób autoimmunologicznych i skórnych, szczególnie odkąd łuszczyca występuje w rodzinach
• Wszelkie niedawne infekcje lub szczepienia, które mogą wyjaśnić twoje objawy
• Twoja historia alergii

Twój lekarz będzie również chciał wiedzieć o wszelkich środkach do czyszczenia skóry, detergentach lub chemikaliach, na które mogłeś być narażony oraz o tym, czy masz uporczywy lub nasilający się ból stawów.

Laboratoria i testy

Nie ma badań krwi, które mogłyby zdiagnozować łuszczycę plackowatą. Obrazowanie medyczne również nie jest częścią procesu diagnostycznego.

Tylko w rzadkich przypadkach lekarz może wykonać biopsję skóry, aby ostatecznie zdiagnozować łuszczycę plackowatą. Biopsję można wykonać, gdy objawy są nietypowe lub inna zdiagnozowana choroba skóry nie reaguje na leczenie.

Biopsję wykonuje się w znieczuleniu miejscowym w celu znieczulenia skóry, zanim zostanie pobrana niewielka próbka za pomocą skalpela, brzytwy lub nakłucia skóry. Próbkę następnie ogląda się pod mikroskopem.

Komórki skóry łuszczycowej są zwykle akantotyczne (grube i skompresowane), w przeciwieństwie do normalnych komórek skóry, a nawet tych związanych z wypryskiem.

Określanie wagi

Po ostatecznym zdiagnozowaniu łuszczycy lekarz może chcieć sklasyfikować stopień nasilenia choroby.

Najczęściej stosowana w tym celu skala nosi nazwę Psoriasis Area and Severity Index (PASI) i jest uważana za złoty standard w badaniach klinicznych i cenne narzędzie do monitorowania osób z ciężką i / lub nieuleczalną (oporną na leczenie) łuszczycą. .

PASI bierze pod uwagę cztery kluczowe wartości - obszar zajętej skóry, rumień (zaczerwienienie), stwardnienie (grubość) i złuszczanie (łuszczenie) - występujące na głowie, ramionach, tułowiu i nogach. Obszar skóry ocenia się procentowo od 0% do 100%. Wszystkie inne wartości są oceniane w skali od 0 do 4, przy czym 4 oznacza najpoważniejsze.

Ogólnie rzecz biorąc, w ten sposób klasyfikuje się tylko przypadki umiarkowane do ciężkich, zazwyczaj gdy rozważane są „silniejsze” leki biologiczne, takie jak Humira (adalimumab) lub Cimzia (certolizumab pegol). Takie postępowanie kieruje odpowiednim leczeniem, ale pomaga też śledzić Twoja odpowiedź na terapię.

Diagnozy różnicowe

W ramach diagnozy lekarz przeprowadzi diagnostykę różnicową, aby wykluczyć wszystkie inne możliwe przyczyny. Jest to szczególnie ważne, ponieważ nie ma badań laboratoryjnych ani badań obrazowych, które potwierdzałyby diagnozę łuszczycy plackowatej.

Różnica zwykle zaczyna się od przeglądu innych typów łuszczycy. Chociaż każda z nich ma podobne ścieżki chorobowe, mają różne cechy i mogą mieć również różne podejścia do leczenia. Pomiędzy nimi:

• Łuszczyca odwrotna jest mniej łuszczącą się wysypką niż łuszczyca plackowata i dotyczy głównie fałdów skórnych.
• Łuszczyca erytrodermiczna charakteryzuje się rozległą czerwoną wysypką.
• Łuszczyca krostkowa obejmuje pęcherze wypełnione ropą na dłoniach i podeszwach.
• Łuszczyca kropelkowata objawia się drobnymi czerwonymi wysypkami, głównie na tułowiu.

Twój lekarz rozważy również inne choroby skóry, które bardzo przypominają łuszczycę, w tym:

• Wyprysk
• Keratoderma blennorrhagicum (reaktywne zapalenie stawów)
• Toczeń
• Liszaj pospolity chroniczny
• Pityriasis rosea
• Rak płaskonabłonkowy skóry
• Łojotokowe zapalenie skóry
• Tinea corporis

Ponieważ inne choroby skóry mogą naśladować łuszczycę, błędna diagnoza nie jest rzadkością. Jeśli nie masz pewności co do diagnozy lub nie możesz znaleźć ulgi w przepisanym leczeniu, nie wahaj się poprosić o dalsze badanie lub zasięgnąć drugiej opinii.

Słowo od Verywell

Oprócz diagnozy pierwotnej i różnicowej lekarz może sprawdzić, czy nie występują inne choroby autoimmunologiczne ściśle związane z łuszczycą. Najważniejszym z nich jest łuszczycowe zapalenie stawów, które dotyka aż 41% osób z łuszczycą, według przeglądu z 2015 roku z University of Pennsylvania. Podwójna diagnoza może czasami motywować do innych lub bardziej agresywnych form terapii. Inne często występujące zaburzenia obejmują bielactwo nabyte i zapalenie tarczycy Hashimoto.