Hipertrichoza powoduje nieprawidłowy, często nadmierny wzrost włosów. Prawie każda część ciała może zostać dotknięta chorobą, aw ciężkich przypadkach całe ciało pokryte jest gęstym włosem. Istnieją różne postacie tego schorzenia: osoba może urodzić się z hipertrychozą (postać wrodzona) lub uzyskać ją w późniejszym życiu w wyniku innej choroby (postać nabyta). Istnieje również kilka podtypów schorzenia, które określają, jak wygląda i jakie opcje leczenia są dostępne.
Wrodzone postacie hipertrychozy są niezwykle rzadkie - odnotowano mniej niż 50 udokumentowanych przypadków - ale wszystkie postacie tej choroby w całej historii wprawiały w zakłopotanie lekarzy. Poszczególne przypadki udokumentowano już w średniowieczu. Kilka przypadków nadmiernego owłosienia w rodzinach odnotowano w Europie, Azji i Ameryce Północnej aż do XX wieku. Przynajmniej jeden przypadek wrodzonego hipertrychozy został zdiagnozowany od połowy 2000 roku.
Alice Doherty, jedyna osoba, u której zdiagnozowano wrodzoną hipertrichozę lanuginosa w Stanach Zjednoczonych (źródło: Wiki Commons).
Hipertrichoza może obejmować od małych plam nieprawidłowego wzrostu włosów do pokrycia całego ciała. Osoba z ciężkim nadmiernym owłosieniem może być dosłownie zakryta od stóp do głów włosami, w tym twarzą i dłońmi. Historycznie rzecz biorąc, uderzający wygląd charakterystyczny dla ciężkiego nadmiernego owłosienia powodował, że ludzie określali ten stan jako „zespół wilkołaka”.
Badania nad nadmiernym owłosieniem są nieco ograniczone, ponieważ zdiagnozowano tak niewiele przypadków; niektóre badania mają prawie sto lat. Chociaż przyczyna może być nieuchwytna, technologia kosmetyczna, zwłaszcza usuwanie włosów, może zaoferować leczenie nawet ciężkich postaci choroby.
Objawy
Objawy hipertrychozy będą zależeć od formy i typu danej osoby. Każdy rodzaj nadmiernego owłosienia charakteryzuje się pewnym rodzajem wzrostu włosów: lanugo, welus i terminal.
- Lanugo to miękka, cienka, jasna warstwa włosów pokrywająca płód w łonie matki. Wszystkie noworodki rodzą się z lanugo i może rozwinąć się u dorosłych z powodu pewnych schorzeń. Nie jest to tak oczywiste wizualnie, jak inne rodzaje włosów.
- Włosy welusowe są zazwyczaj blond, cienkie i rosną na policzkach i ramionach / nogach dzieci, zanim wyrosną grube, ciemne włosy końcowe.
- Końcowy wzrost włosów jest grubszy, dłuższy i ciemniejszy niż inne formy i jest typem, który rośnie na twojej głowie. Androgen uwalniany w okresie dojrzewania przekształca włosy welusowe w nieuleczalne. Z trzech rodzajów wzrostu włosów najbardziej zauważalny jest termin końcowy.
Osoba może urodzić się z tą chorobą lub nabyć ją w późniejszym życiu. Istnieją trzy rodzaje nadmiernego owłosienia, z którymi osoba może się urodzić.
- Wrodzona hipertrichoza lanuginosa: W tej postaci choroby ta cienka warstwa włosów obecna w okresie płodowym nie znika po urodzeniu dziecka i zamiast tego nadal rośnie.
- Wrodzony hipertrichosis terminalis: jest to charakterystyczna forma „zespołu wilkołaka”, w której osoba doświadcza nieprawidłowego - i często surowego - wzrostu włosów na dużych obszarach ciała. W przeciwieństwie do lanugo, włosy są zazwyczaj ciemne i mogą być dość grube.
- Nevoid hypertrichosis: Ta forma może również wystąpić w późniejszym życiu, ale zwykle jest obecna po urodzeniu. Jest to mniej ciężka postać nadmiernego owłosienia, w której nieprawidłowy wzrost włosów jest ograniczony do stosunkowo małych, izolowanych plam. Jednym z bardziej powszechnych przykładów jest unibrow.
Niektóre schorzenia mogą również powodować nadmierne owłosienie, w tym:
- Nabyte nadmierne owłosienie: w zależności od przyczyny ta postać może być stosunkowo łagodna lub tak ciężka, jak formy wrodzone. Osoba z nabytym hipertrychozą może doświadczyć dwóch rodzajów wzrostu włosów: welusowego lub terminalnego.
- Hirsutyzm: Ten rodzaj nieprawidłowego wzrostu włosów występuje, gdy grubość i wzorce wzrostu włosów, które zwykle występują w ciele mężczyzny, takie jak zarost na twarzy, występują w ciele kobiety. Stan charakteryzuje się wzrostem ciemnych, grubych włosów na określonych obszarach ciała, takich jak górna warga (przypominająca wąsy), klatka piersiowa i plecy.
Oprócz nieprawidłowych ilości lub wzorców wzrostu włosów, wiele osób z nadmiernym owłosieniem ma problemy ze zdrowiem jamy ustnej. Jeśli masz wrodzoną postać choroby, istnieje większe prawdopodobieństwo wystąpienia stanu zwanego przerostem dziąseł, który powoduje powiększenie dziąseł, które może być podatne na krwawienie. Zęby dzieci urodzonych z hipertrychozą i przerostem dziąseł mogą pojawić się późno lub wcale.
Wrodzone nadmierne owłosienie, któremu towarzyszą inne nieprawidłowości w organizmie, takie jak zły stan uzębienia, jest czasami określane jako hypertrichosis universalis congenita lub zespół Ambrasa.
Przyczyny
Naukowcy nie są do końca pewni, dlaczego i jak występują różne formy nadmiernego owłosienia, ale przeprowadzono kilka badań badających możliwość przyczyny genetycznej.
W 2011 roku zespół naukowców wskazał na konkretny gen, który kontroluje wzrost włosów podczas rozwoju płodu. Ponieważ niektóre przypadki wystąpiły w rodzinach, wydaje się prawdopodobne, że w grę wchodzą geny.
Kiedy w późniejszym życiu u ludzi rozwinie się nabyta postać nadmiernego owłosienia, przyczyna jest znacznie łatwiejsza do zidentyfikowania. Na przykład, jeśli osoba z jadłowstrętem psychicznym ma znaczną niedowagę, organizm często reaguje na utratę izolującej tkanki tłuszczowej, tworząc cienką warstwę lanugo, aby się rozgrzać.
Wiadomo, że kilka schorzeń może potencjalnie powodować nieprawidłowy wzrost włosów, w tym:
- HIV / AIDS
- Akromegalia
- Liszaj zwykły
- Zapalenie skórno-mięśniowe
- Zespół POEMS
- Porphyria cutanea tarda
- Młodzieńcza niedoczynność tarczycy
- Zaburzenia odżywiania i niedożywienie
- Rak (najczęściej płuc, okrężnicy i piersi)
- Zmiana przepływu krwi lub zwiększone tarcie skóry na niektórych częściach ciała (np. W wyniku noszenia gipsu w przypadku złamania ręki).
Z nabytym nadmiernym owłosieniem powiązano kilka klas leków, w tym steroidy, leki przeciwdrgawkowe, leki rozszerzające naczynia krwionośne, leki przeciwzapalne i fotouczulacze.
Leki, które mogą powodować nieprawidłowy wzrost włosów, obejmują:
- Chelatory
- Minoksydyl
- Fenoterol
- Fenytoina
- Cyklosporyna
- Streptomycyna
- Kortykosteroidy
- Inhibitory EGFR
- Interferon-alfa
- Methoxypsoralen
- Heksachlorobenzen
Hirsutyzm jest szczególnie związany z zaburzeniami równowagi hormonów androgennych. Stan ten jest zwykle obserwowany u osób z zespołem policystycznych jajników (PCOS). Może również wystąpić u osób z chorobami nadnerczy, przysadki lub tarczycy.
Stan ten może również wystąpić w okresach wahań poziomu androgenów, takich jak ciąża i menopauza. Zmiany poziomu hormonów spowodowane przez niektóre leki, takie jak steroidy i doustne środki antykoncepcyjne, mogą również prowadzić do hirsutyzmu.
Diagnoza
Hipertrichoza występuje bardzo rzadko. Na podstawie zdiagnozowanych przypadków wydaje się, że dotyka ona jednakowo obu płci biologicznych (z wyjątkiem hirsutyzmu, który występuje tylko u kobiet).
Jeśli nieprawidłowe wzorce wzrostu włosów są dość poważne i zaczynają się w dzieciństwie, dość łatwo jest postawić diagnozę wrodzonego przerostu owłosienia - szczególnie jeśli w rodzinie występują podobne objawy.
W bardziej subtelnych przypadkach lekarze mogą użyć mikroskopu, aby przyjrzeć się próbkom włosów danej osoby, aby sprawdzić, czy nadmierne i nieprawidłowe wzorce wzrostu są zgodne z hipertrychozą.
W przypadkach nabytego nadmiernego owłosienia, które pojawiają się w późniejszym okresie życia, ustalenie przyczyny i określenie odpowiedniego przebiegu leczenia może wymagać więcej pracy.
Badania krwi mogą być przydatne do identyfikacji nieprawidłowego poziomu testosteronu lub innych zaburzeń równowagi hormonalnej. Jeśli lekarz podejrzewa chorobę podstawową, taką jak choroba tarczycy lub rak, może być konieczne wykonanie badań obrazowych, takich jak USG. USG miednicy i przezpochwę może być pomocne w poszukiwaniu objawów PCOS, które jest częstą przyczyną hirsutyzmu.
Jeśli lekarze podejrzewają, że nadmierne owłosienie sygnalizuje podstawowy stan dziedziczny, taki jak zespół Cornelia de Lange lub zespół Rubinsteina-Taybiego, mogą być potrzebne testy genetyczne w celu wyszukania określonych mutacji wykorzystywanych do postawienia diagnozy.
Leczenie
Nie ma lekarstwa na hipertrychozę, ale wiedza, czy jest wrodzona czy nabyta, może pomóc lekarzom w wyborze metody leczenia. Jeśli nieprawidłowy wzrost włosów jest spowodowany inną chorobą, taką jak PCOS lub choroba tarczycy, leczenie podstawowej choroby stanowi leczenie pierwszego rzutu. .
Jeśli hipertrychoza jest spowodowana lekiem, dostosowanie dawki lub odstawienie leku może wystarczyć, aby poradzić sobie z porostem włosów. Możliwe jest również podanie pacjentowi leku zapobiegającego lub spowalniającego wzrost włosów. Można również przepisać leki miejscowe zwane kremami do depilacji. U osób z hirsutyzmem skuteczne mogą być leki hormonalne.
Osoby z ciężkim nadmiernym owłosieniem mogą mieć trudności, przytłaczające, drogie i bolesne rutynowe wyrywanie, golenie, rozjaśnianie lub woskowanie nieprawidłowego wzrostu włosów. Nawet dla osób, które nie mają nieprawidłowego wzrostu włosów, środki te są tylko tymczasowe. Zwykle trwają najwyżej kilka tygodni.
Depilacja laserowa jest opcją trwalszą, ale zwykle wymaga więcej niż jednej sesji, może być kosztowna i może nie działać dobrze na niektórych typach włosów. Elektroliza to zatwierdzony przez FDA zabieg trwałego usuwania owłosienia. Chociaż metoda ta usuwa włosy na stałe, zabiegi elektrologiczne mogą być bolesne i kosztowne.
Osoby z rozległym hipertrychozą mogą potrzebować więcej niż jednej metody usuwania włosów i mogą wymagać ich wielokrotnego stosowania, aby leczenie było skuteczne. Włosy z jednej części ciała mogą nie zostać usunięte dobrze - lub bezpiecznie - przy użyciu pewnych metod. Niektóre obszary ciała mogą być również zbyt wrażliwe na niektóre metody lub bardziej narażone na zakażenie.
Ponieważ zdiagnozowano tak niewiele przypadków hipertrichozy, badania nad sposobami leczenia ciężkich postaci tej choroby są ograniczone. Osoby z łagodniejszymi postaciami i hirsutyzmem zwykle mogą znaleźć metodę usuwania włosów, która odpowiada ich potrzebom i preferencjom, chociaż może to wymagać pewnych prób i błędów.
Korona
Osoby z hipertrychozą mogą odczuwać lęk, depresję, niską samoocenę i zły obraz własnego ciała w wyniku ich stanu. Jeśli mają formę, która zaczęła się w dzieciństwie, być może znosili wiele lat znęcania się nad nimi przez rówieśników. W rezultacie osoby z hipertrychozą mogą czuć się niepewnie i odizolowane przez osoby, które nie mają tej choroby (nawet przyjaciele i rodzina).
Hipertrichoza może mieć szkodliwy wpływ na życie społeczne człowieka. Osoby w każdym wieku, ale szczególnie dzieci, mogą opierać się czynnościom takim jak pływanie lub przebieranie się w szkolnej szatni z powodu obawy o swój wygląd. Niepokój może spowodować, że te dzieci nie będą mogły uczestniczyć w specjalnych wydarzeniach z rówieśnikami, zarówno w szkole, jak iw społeczności, takich jak przyjęcia urodzinowe i sporty zespołowe.
Nastolatki z hipertrychozą już teraz zmagają się ze zmianami hormonalnymi i społecznymi, które pojawiają się wraz z wiekiem, więc mogą być bardziej podatne na niskie poczucie własnej wartości, zły obraz ciała i depresję związaną z ich stanem.
Młodzi ludzie z hipertrychozą i ich rodziny mogą korzystać z zasobów medycznych, społecznych i związanych ze zdrowiem psychicznym. Grupy wsparcia, terapia i leki przeciwdepresyjne mogą być bardzo pomocne dla osób z jakąkolwiek postacią nadmiernego owłosienia, jeśli uważają, że życie z tą chorobą jest dla nich stresujące, ale mogą być szczególnie ważne, aby pomóc dzieciom i młodym dorosłym nauczyć się umiejętności radzenia sobie z nimi przez całe życie .
Słowo od Verywell
Hipertrichoza to rzadkie zaburzenie, które powoduje nieprawidłowy, czasem nadmierny wzrost włosów na całym ciele. Ludzie mogą urodzić się z tą chorobą lub rozwinąć ją w późniejszym życiu z powodu choroby lub niektórych leków. Niewiele wiadomo na temat tego, jak i dlaczego ten stan rozwija się, ponieważ od średniowiecza odnotowano zaledwie około 50 udokumentowanych przypadków. Ponieważ zaburzenie może występować w rodzinach, genetyka prawdopodobnie odgrywa rolę w niektórych formach nadmiernego owłosienia.
Nie ma lekarstwa na tę chorobę, ale w zależności od przyczyny istnieją różne sposoby radzenia sobie z nią. Leczenie pierwszego rzutu polega na ustaleniu, czy istnieje podstawowa medyczna przyczyna nieprawidłowego wzrostu włosów, taka jak PCOS lub lek. W takich przypadkach zwykle wystarcza zajęcie się tymi przyczynami poprzez leczenie zaburzenia lub zmianę leków. W przypadku osób urodzonych z hipertrychozą, szczególnie ciężkimi postaciami, zazwyczaj nie ma jednorazowego leczenia. Niektóre osoby z tą chorobą decydują się regularnie usuwać nadmiar włosów poprzez golenie lub woskowanie, a inne stosują trwałe metody, takie jak elektroliza. Chociaż wyniki tych metod utrzymują się dłużej, mogą być bolesne i kosztowne.
Wsparcie emocjonalne, szczególnie dla dzieci z tą chorobą, jest bardzo ważne, ponieważ osoby z nadmiernym owłosieniem mogą odczuwać depresję i lęk w wyniku ich stanu. Grupy wsparcia, terapia i leki mogą pomóc osobom z hipertrychozą radzić sobie z wyzwaniami związanymi z życiem z tą chorobą.
Jak Twoje włosy zmieniają się wraz z wiekiem
.jpg)
