Anatomia soczewki

Soczewka to zakrzywiona struktura w oku, która zakrzywia światło i skupia je na siatkówce, aby pomóc Ci wyraźnie widzieć obrazy. Krystaliczna soczewka, przezroczysty dysk za tęczówką, jest elastyczna i zmienia kształt, aby pomóc Ci widzieć obiekty z różnych odległości.

Wraz z wiekiem soczewka może słabnąć lub ulegać uszkodzeniu. Ponieważ soczewka zmienia kształt, aby skupić się na zdjęciach z bliska lub z daleka, może słabnąć i może nie działać tak dobrze w późniejszym życiu. Dowiedz się, gdzie jest obiektyw i jak działa.

Rawpixel / iStock / Getty Images

Anatomia

Soczewka to przezroczysty, zakrzywiony dysk, który znajduje się za tęczówką i przed ciałem szklistym oka. Jest to część oka, która skupia światło i obrazy ze świata zewnętrznego, zginając je na siatkówce.

Struktura

Krystaliczna soczewka to przezroczysta, obustronnie wypukła warstwa oka, która składa się głównie z białek. Aż 60% masy soczewki składa się z białek - ich stężenie jest wyższe niż w prawie każdej innej tkance ciała. Na soczewkę krystaliczną składają się cztery struktury:

• Kapsuła
• Nabłonek
• Kora
• Jądro

Soczewka składa się z kolagenu i białek i nie ma bezpośrednich połączeń krwi ani nerwów. Zamiast tego opiera się na cieczy wodnistej - przezroczystym płynie między soczewką a rogówką - aby zapewnić jej energię i odprowadzić produkty przemiany materii.

Soczewka rośnie wraz z wiekiem, waży około 65 miligramów po urodzeniu, 160 miligramów w wieku 10 lat i 250 miligramów w wieku 90 lat.

Soczewka pogrubia się i wygina, aby za pomocą mięśni rzęskowych przekazywać światło z rogówki do siatkówki. Ciało rzęskowe wytwarza ciecz wodnistą i wygina soczewkę, aby załamać światło. Soczewka jest utrzymywana na miejscu przez włókna strefowe lub zonules, które rozciągają się od ciała rzęskowego.

Lokalizacja

Chociaż uważa się, że soczewka zapewnia oku największą siłę ogniskowania, to najbardziej zewnętrzna struktura oka, zwana rogówką, zapewnia większość siły ogniskowania. Za rogówką znajduje się tęczówka, która tworzy okrągły otwór zwany źrenicą. Ta źrenica zmienia rozmiar, aby regulować ilość światła wpadającego do oka. Krystaliczna soczewka znajduje się tuż za tęczówką.

Wariacje anatomiczne

W naturalnej soczewce oka mogą występować różnice anatomiczne. Wiele różnych znanych i nieznanych chorób wrodzonych może wpływać na soczewkę oddzielnie lub jako część zespołu. Najczęściej te wady wrodzone występują w postaci wrodzonej zaćmy lub zmętnienia soczewki krystalicznej.

Większość zaćmy wrodzonej niezwiązanej z zespołem nie ma możliwej do zidentyfikowania przyczyny, chociaż mutacje genetyczne są częstą przyczyną wystąpienia zaćmy. Zaćma po urodzeniu może występować w jednym oku (jednostronnie) lub obu oczach (obustronnie). Niektóre z zespołów związanych z wrodzoną zaćmą obejmują:

• Galaktozemia
• Wrodzony zespół różyczki
• Zespół Lowe'a
• Zespół Downa
• Zespół Pierre-Robina
• Zespół Hallermana-Streiffa
• Zespół mózgowo-wątrobowo-nerkowy
• Trisomia 13
• Zespół Conradiego
• Dysplazja ektodermalna
• Zespół Marinesco-Sjogrena

Wrodzona zaćma może nie być widoczna przez jakiś czas, postępując, aż soczewka nabierze mętnego koloru i pogorszy się wzrok dziecka. Około jednej trzeciej przypadków zaćmy wrodzonej jest dziedziczna.

Funkcjonować

Obiektyw działa podobnie jak obiektyw aparatu, wyginając i skupiając światło, aby uzyskać wyraźny obraz. Soczewka krystaliczna to wypukła soczewka, która tworzy odwrócony obraz skupiony na siatkówce. Mózg przywraca normalny obraz, aby stworzyć to, co widzisz wokół siebie. W procesie zwanym akomodacją elastyczność soczewki krystalicznej pozwala na skupienie się na obrazach z dużej odległości i blisko przy minimalnych zakłóceniach.

Warunki powiązane

Wraz z wiekiem Twoja naturalna soczewka również się starzeje. Powoli traci elastyczność, az biegiem czasu soczewka staje się również matowa, zmieniając naturalną przezroczystą soczewkę w zaćmę.

Kiedy soczewka traci elastyczność, wpływa to na widzenie z bliska, co powoduje prezbiopię. Jest to typowe dla osób powyżej 40 roku życia. Kiedy tak się dzieje, ludzie potrzebują okularów do czytania lub okularów dwuogniskowych, aby oglądać obrazy wyraźnie z bliska.

Gdy soczewki ulegają zmętnieniu, rozwija się stan zwany zaćmą. Kiedy stan ten staje się na tyle poważny, że ogranicza lub utrudnia podstawowe czynności dnia codziennego, przeprowadza się operację zaćmy. W tej procedurze soczewka protetyczna zwana soczewką wewnątrzgałkową zastępuje mętną naturalną soczewkę. Twój okulista będzie w stanie określić, czy istnieje zaćma i kiedy operacja zaćmy może być uzasadniona.

Testy

Soczewka twojego oka zostanie sprawdzona przez twojego lekarza podczas badania wzroku. Kompleksowe badanie wzroku składa się z szeregu różnych testów, które sprawdzają ogólny stan Twojego oka.

Poniżej znajdują się niektóre z testów, które lekarz może wykonać podczas badania wzroku:

• Badanie mięśni oka w celu sprawdzenia ruchu i kontroli oczu
• Test ostrości wzroku, aby zmierzyć, jak wyraźnie widzisz
• Ocena refrakcji w celu sprawdzenia, jak zgina się światło przechodząc przez rogówkę i soczewkę
• Test pola widzenia, aby zmierzyć ogólne pole widzenia
• Badanie widzenia kolorów w celu wykrycia ślepoty barw lub niedoboru widzenia niektórych kolorów
• Badanie za pomocą lampy szczelinowej, aby umożliwić lekarzowi zbadanie stanu siatkówki i dopływu krwi do oka
• Tonometria do pomiaru ciśnienia wewnątrz oka