W przypadku osób dorosłych utratę słuchu uważa się za powodującą niepełnosprawność, gdy w najlepiej słyszącym uchu wystąpiła utrata 40 decybeli (dB), co odpowiada dźwiękowi, który można znaleźć w cichym pomieszczeniu. Uważa się, że dzieci cierpią na ubytek słuchu, gdy odczuwają utratę 30 dB lub odpowiednika szeptu w bibliotece. Normalny słuch pozwala rozróżnić dźwięki o natężeniu co najmniej 25 dB, co jest odpowiednikiem słabego szeptu. 360 milionów ludzi na całym świecie cierpi na utratę słuchu, z czego prawie 10 procent (lub 32 miliony) to dzieci. Niektóre przypadki utraty słuchu są naturalne, podczas gdy innym przyczynom można zapobiec. Najczęstsze przyczyny utraty słuchu to:
- Czynniki genetyczne
- Powikłania porodowe
- Przewlekłe infekcje ucha
- Choroba zakaźna
- Niektóre leki i leki
- Nadmierny hałas
- Starzenie się
Utracie słuchu u dzieci można w dużej mierze zapobiec, a około 60 na 100 przypadków ma przyczyny, którym można zapobiec. Utrata słuchu jest ogromnym obciążeniem dla gospodarki, powodując około 750 miliardów dolarów kosztów opieki zdrowotnej na całym świecie. Metody zapobiegawcze są w dużej mierze skuteczne i mogą zmniejszyć to globalne obciążenie gospodarcze. Wykazano, że ćwiczenia fizyczne są skuteczną metodą profilaktyczną. Są jednak przypadki, w których ćwiczenia fizyczne mogą w rzeczywistości zwiększyć ryzyko utraty słuchu.
Tara Moore / Getty Images
Negatywne skutki ćwiczeń na słuch
Chociaż ćwiczenia są najczęściej kojarzone z korzyściami zdrowotnymi, ćwiczenia mogą wiązać się ze zwiększonym ryzykiem utraty słuchu w połączeniu z głośną muzyką. Twoja siłownia może oferować zajęcia aerobiku, podczas których podczas ćwiczeń odtwarzana jest muzyka od 60 dB (zmywarka lub suszarka) do 90 lub 100 dB (metro, przejeżdżający motocykl lub wiertarka ręczna). Każdy poziom głośności powyżej 90 dB jest uważany za wyjątkowo głośny. Międzynarodowe Stowarzyszenie Profesjonalistów Fitness zaleca, aby zapewnić zatyczki do uszu lub inne środki ochrony słuchu, jeśli głośność przekracza 90 dB.
Chociaż wydaje się to łatwym rozwiązaniem, zalecane interwencje w zakresie ochrony słuchu nie zawsze są honorowane, ponieważ muzykę o wysokiej intensywności można uznać za motywującą. Aby mieć skuteczną motywującą i przyjemną klasę, czasami pomija się strategie ochronne. Instruktorzy aerobiku są szczególnie narażeni, ponieważ około 30 na 100 instruktorów twierdzi, że odczuwa szum w uszach w 50% przypadków. Poniższe informacje mogą pomóc w określeniu ryzyka utraty słuchu podczas 60-minutowych zajęć aerobiku:
- Wysokie ryzyko = 97 dB (wiertarka ręczna lub wiertarka pneumatyczna)
- Zagrożenie = 89 dB (metro lub przejeżdżający motocykl)
- Niskie ryzyko = 85 dB (blender kuchenny)
- Bardzo niskie ryzyko = 80 dB (suszarka)
Według CDC (Centers for Disease Control and Prevention), aby zminimalizować ryzyko utraty słuchu, nie należy przekraczać następującej głośności przez okres dłuższy niż określony:
- 106 dB: 3,75 minuty
- 103 dB: 7,5 minuty
- 100 dB: 15 minut
- 97 dB: 30 minut
- 94 dB: 1 godzina
- 91 dB: 2 godziny
- 88 dB: 4 godziny
- 85 dB: 8 godzin
Te zalecane ograniczenia czasowe dotyczą ogólnej ekspozycji na głośność. Jednak badania wykazały, że ucho ma tymczasowe przesunięcie progu (TTS), co sprawia, że jesteś bardziej podatny na uszkodzenia słuchu podczas ćwiczeń. Możesz usłyszeć szum w uszach (dzwonienie w uszach) w ciągu 2 minut od ćwiczeń, gdy głośność muzyki przekracza 90 dB.
Niektóre stany mogą również zostać zaostrzone przez ćwiczenia, takie jak gruba trąbka Eustachiusza i szum w uszach.
Korzyści z ćwiczeń słuchowych
Chociaż istnieją pewne potencjalnie negatywne skutki dla słuchu podczas ćwiczeń, w większości przypadków korzyści przeważają nad negatywnymi. Wciąż prowadzi się coraz więcej badań dotyczących korzyści, a niektóre z nich nie są dobrze poznane.
Wskaźnik masy ciała (BMI) to stosunek masy ciała (w kilogramach) do wzrostu (w metrach), który pomaga określić poziom tkanki tłuszczowej. Możesz obliczyć własne BMI za pomocą następującego równania: waga ÷ (wzrost × wysokość). Jeśli Twoje BMI jest większe lub równe 25, co jest uważane za nadwagę, istnieje zwiększone ryzyko utraty słuchu. Regularne ćwiczenia mogą pomóc zmniejszyć BMI, a następnie ryzyko utraty słuchu.
Podobnie jak w przypadku BMI, obwód talii większy niż 88 cm również może narazić Cię na utratę słuchu. Powody, dla których zwiększone BMI i obwód talii mogą zwiększać ryzyko utraty słuchu, obejmują:
- Uszkodzenia spowodowane niskim poziomem tlenu
- Produkcja wolnych rodników z komórek tłuszczowych
- Zmniejszona produkcja adiponektyny, która ma działanie przeciwzapalne
Wykazano, że chodzenie co najmniej dwie godziny tygodniowo zapewnia korzyści ochronne dla serca i nerek. Regularne ćwiczenia pomagają również zmniejszyć ryzyko innych chorób, które zwiększają ryzyko utraty słuchu: cukrzycy, chorób serca i innych chorób związanych z naczyniami krwionośnymi. Uważa się, ale nie jest do końca zrozumiałe, że regularna aktywność będzie miała taki sam korzystny wpływ na ślimak (organ w kształcie ślimaka zaangażowany w proces słyszenia). Zakładane korzyści dla ślimaka obejmują:
- Poprawione krążenie krwi
- Zapobieganie utracie neuroprzekaźników
- Zmniejszenie szkód powodowanych przez hałas
Praktycy jogi sugerują, że zapobieganie utracie słuchu i redukcja objawów może nastąpić poprzez kilka praktyk jogi. Sugerowane korzyści pokrywają się z wyżej wymienionymi korzyściami płynącymi z ćwiczeń poprzez poprawę przepływu krwi do ślimaka i zapobieganie uszkodzeniom neuroprzekaźników. Ćwiczenia jogi związane z korzyściami związanymi z utratą słuchu obejmują:
- Greeva Chalan: ćwiczenie zginania i prostowania szyi
- Skandh Chalan: ćwiczenia ramion
- Brahmari Pranayama: oddech pszczoły
- Kumbhak: ćwiczenia oddechowe
- Shankha Naad: dmuchanie w fajkę Shankha lub ślimak
.jpg)
