Jak leczy się bielactwo

Bielactwo to stan, w którym skóra w jednym lub wielu obszarach staje się jaśniejsza niż reszta skóry z powodu utraty pigmentacji. Chociaż bielactwo jest przede wszystkim kwestią kosmetyczną, nie wymaga leczenia, chyba że jest związane z innymi schorzeniami, takimi jak utrata słuchu i problemy z tarczycą.

Nie ma lekarstwa na bielactwo nabyte, ale badanych jest więcej metod leczenia, które wydają się obiecujące.

LeoPatrizi / Getty Images

Przyczyny bielactwa nabytego

Dokładna przyczyna bielactwa nabytego nie jest znana, ale uważa się, że jest ona wynikiem jednego z następujących czynników lub ich kombinacji:

• Genetyka: około 30% osób z bielactwem ma bliskiego krewnego, który również ma lub doświadczył bielactwa nabytego.
• Choroba autoimmunologiczna: Przynajmniej niektóre formy bielactwa wydają się być spowodowane czynnikami autoimmunologicznymi, w których organizm niszczy własne komórki, w szczególności melanocyty (komórki wytwarzające pigment w skórze i włosach).
• Czynniki neurogenne: zakończenia nerwowe w skórze mogą wytwarzać substancję toksyczną dla melanocytów.
• Samozniszczenie: melanocyty mogą się zniszczyć z powodu defektu w komórkach.
• Stres fizyczny lub emocjonalny: możliwe jest, że bielactwo może być wywołane przez stres fizyczny lub emocjonalny.

Jak często występuje bielactwo nabyte?

Bielactwo dotyka około 1% populacji i może dotyczyć osób o różnym pochodzeniu etnicznym, kolorze skóry lub płci.

Chociaż bielactwo może rozwinąć się u osób w każdym wieku, zwykle zaczyna się ono w okresie dojrzewania lub wczesnej dorosłości, a prawie połowa wszystkich osób z tą chorobą rozwija się przed ukończeniem dwudziestego pierwszego roku życia.

Rodzaje leczenia

Wiele osób decyduje się nie leczyć swojego bielactwa nabytego. Jeśli twoje bielactwo nie jest związane z innymi potencjalnie powiązanymi schorzeniami - takimi jak choroby autoimmunologiczne - nie ma potrzeby leczenia.

Lek

Leczenie bielactwa nabytego często obejmuje miejscowe lub doustne leki lub kombinację obu.

Kortykosteroidy

• Przyjdź w formie miejscowej lub ustnej
• Celuj w stan zapalny, który może prowadzić do mniejszej liczby komórek pigmentowych
• Wyniki mogą potrwać do trzech miesięcy
• Długotrwałe stosowanie może powodować atrofię skóry (gdy skóra staje się bardzo cienka i sucha) lub rozstępy (rozstępy)
• Obejmuje steroidy, takie jak klobetazol, betametazon i fluocynonid
• Około 45% osób stosujących silne lub bardzo silne miejscowe kortykosteroidy odzyskuje przynajmniej część pigmentacji skóry w ciągu czterech do sześciu miesięcy

Miejscowe leki są zwykle przepisywane do stosowania na małych obszarach i działają najlepiej u osób o ciemno pigmentowanej skórze.

Te leki działają lepiej na niektóre obszary ciała niż inne. Nie działają zbyt dobrze na dłonie i stopy, ale są bardziej skuteczne na twarzy.

Ważne jest, aby pamiętać, że niektóre z tych leków nie powinny być stosowane na twarz lub inne określone części ciała, ze względu na możliwość uszkodzenia. Przed użyciem zawsze skonsultuj się z lekarzem.

Inne leki miejscowe obejmują:

Miejscowe analogi witaminy D.

• Służy do stymulacji melanocytów
• Zawiera kalcypotriol i takalcitol
• Badania wskazują na mieszaną skuteczność
• Poważne skutki uboczne są rzadkie
• Łagodne skutki uboczne mogą obejmować suchość skóry, kłucie i pieczenie i mogą ustąpić przy dalszym stosowaniu
• Zwykle stosowany w połączeniu z innymi lekami, takimi jak kortykosteroidy

Protopic i Elidel

• Dostępny tylko na receptę w Stanach Zjednoczonych
• Immunomodulatory, które osłabiają układ odpornościowy, gdy są stosowane
• Umożliwia powrót melanocytów
• Bardziej skuteczny na twarzy, mniej skuteczny na rękach i stopach
• Badania wykazują bardzo małe wchłanianie ogólnoustrojowe, mniejsze niż obserwowane w przypadku miejscowych steroidów
• Efekty uboczne, takie jak uczucie swędzenia, kłucia, pieczenia lub bolesności dotkniętej chorobą skóry, zwykle pojawiają się w ciągu pierwszych kilku dni leczenia i są zwykle łagodne lub umiarkowane
• Mogą wystąpić mniej powszechne, ale poważniejsze skutki uboczne, dlatego ważne jest, aby omówić ryzyko i korzyści z lekarzem
• Ostrzeżenie FDA z czarnej skrzynki dotyczące niezwykle rzadkiej możliwości wystąpienia jakiejś postaci chłoniaka w wyniku stosowania tych leków
• Picie alkoholu może powodować zaczerwienienie twarzy (zaczerwienienie, uczucie gorąca), co nie jest niebezpieczne

Leczenie światłem

• Fototerapia (terapia światłem) wykorzystuje wąskie pasmo światła ultrafioletowego B (UVB), aby przywrócić skórze utracony kolor
• Najskuteczniejszy na twarzy, najmniej skuteczny na dłoniach i stopach
• Może być podawany przez lightbox (na rozległych obszarach dotkniętych bielactwem) lub lasery ekscymerowe (do ukierunkowanego leczenia mniejszych obszarów)
• Wymaga dwóch do trzech zabiegów tygodniowo przez kilka tygodni do miesięcy
• Skuteczny dla wielu osób, około 70% osób widzi efekty leczenia laserem ekscymerowym
• Wyniki nie zawsze są trwałe - około 44% doświadcza utraty odzyskanego koloru rok po zaprzestaniu leczenia, a około 86% po czterech latach
• Może być stosowany samodzielnie lub w połączeniu z lekami

Terapia światłem PUVA

• Używa połączenia światła UVA i leku psoralen, aby przywrócić kolor skórze
• Psoralen można podawać miejscowo lub doustnie (w postaci tabletek)
• Może być stosowany przy powszechnym bielactwie nabytym
• Około 50 do 75% skuteczny w przypadku twarzy, tułowia, ramion i ud, ale mniej skuteczny w przypadku dłoni i stóp
• Wymaga leczenia dwa razy w tygodniu w szpitalu lub ośrodku PUVA przez około 1 rok
• Wymaga badania wzroku przed i po zakończeniu leczenia, ponieważ psoralen może wpływać na oczy
• Osoby poddawane terapii PUVA są ściśle monitorowane, aby zapobiec poważnym skutkom ubocznym

Operacja

Chirurgia na bielactwo obejmuje pobranie nienaruszonej skóry z jednego obszaru ciała i użycie jej do zastąpienia obszaru skóry dotkniętego bielactwem. Można to również zrobić przeszczepiając komórki skóry w miejsca pozbawione pigmentu z powodu bielactwa nabytego.

• Zwykle wykonywane po nieskutecznych innych zabiegach
• Bielactwo musi być stabilne (niezmienione) przez co najmniej sześć miesięcy do roku, zanim można będzie wykonać operację
• Osoby, u których łatwo powstają blizny lub pojawiają się bliznowce (blizny wystające ponad skórę), powinny unikać tego zabiegu
• Skuteczny nawet dla 95% osób
• Zagrożenia obejmują brak pracy, brukowaną skórę i infekcję

Sporadycznie wykonywana jest mikropigmentacja (rodzaj tatuażu na niewielkim obszarze, czasami nazywany makijażem permanentnym), zwykle na ustach. Nie jest zalecany do większych powierzchni.

Osoby z bielactwem nabytym i innymi chorobami autoimmunologicznymi powinny uważać podczas wykonywania tatuaży, ponieważ mogą one powodować lub pogarszać problemy skórne.

Depigmentacja

Podczas depigmentacji lek monobenzon jest nakładany na skórę nie dotkniętą bielactwem w celu usunięcia pigmentu, aby dopasować się do skóry bez pigmentu z powodu bielactwa nabytego.

• Nie jest powszechnie używany
• Zwykle stosuje się tylko wtedy, gdy większość skóry osoby straciła już pigment z powodu bielactwa nabytego
• Po depigmentacji osoba ma całkowicie białą skórę
• Ukończenie może zająć od jednego do czterech lat
• Plamy pigmentu mogą pojawić się ponownie po przebywaniu na słońcu. Na te plamy można nałożyć krem ​​leczniczy, aby ponownie usunąć pigment.

Zabiegi na bielactwo dla dzieci

Nie wszystkie metody leczenia bielactwa nabytego są bezpieczne dla dzieci. Zawsze skonsultuj się z lekarzem dziecka przed rozpoczęciem jakiegokolwiek leczenia.

Obecne badania

Chociaż nie są jeszcze w użyciu, badania nad klasą leków zwanych inhibitorami JAK obiecują ich zastosowanie w leczeniu bielactwa nabytego.

Inhibitory JAK są ukierunkowane na rodzaj szlaku komunikacji immunologicznej, który wcześniej nie był celem w bielactwie nabytym.

Uważa się, że inhibitory JAK działają poprzez:

• Zmniejszenie poziomu zapalnych substancji chemicznych, które prowadzą do progresji choroby
• Stymulowanie odrostu melanocytów

Badania z udziałem dwóch typów inhibitorów JAK - tofacytynibu i ruksolitynibu - wykazały obiecujące wyniki w leczeniu bielactwa nabytego, gdy inhibitor JAK jest stosowany w połączeniu z fototerapią UVB. Należy przeprowadzić więcej badań przed uzyskaniem zgody FDA, ale dane wstępne większych badań pokazuje zachęcające wyniki repigmentacji, szczególnie na twarzy.

Inhibitory JAK są obecnie uważane za niezarejestrowane w leczeniu bielactwa nabytego i mogą być drogie, ponieważ rzadko są objęte ubezpieczeniem w przypadku leczenia bielactwa nabytego.

Uwaga o „niekonwencjonalnych” zabiegach

Istnieją pewne terapie, takie jak niektóre ziołowe leki, które twierdzą, że leczą bielactwo. Większość z tych metod leczenia jest nieuregulowanych i niesprawdzonych, co może uczynić je niebezpiecznymi.

Rokowanie

Ponieważ leczenie bielactwa nabytego i bielactwa nabytego wpływa na każdą osobę w różny sposób, nie jest możliwe podanie gwarantowanego przewidywanego wyniku.

Około 10 do 20% osób z bielactwem w pełni odzyskuje pigment, podczas gdy inni widzą odzyskany pigment.

Bielactwo nie zagraża życiu i nie jest zaraźliwe.

Korona

Oprócz zabiegów medycznych są rzeczy, które można zrobić, aby ułatwić sobie życie z bielactwem nabytym.

• Praktykuj ochronę przed słońcem: osoby z bielactwem mogą łatwo się poparzyć, szczególnie te, które przeszły depigmentację. Oprócz ryzyka oparzenia słonecznego, opalona skóra wokół odbarwionych obszarów może sprawić, że bielactwo będzie bardziej zauważalne. Używaj wielu kremów przeciwsłonecznych o szerokim spektrum działania SPF 30+, szukaj cienia i noś odzież ochronną.
• Unikaj solarium i lamp słonecznych: są to niebezpieczne alternatywy dla wszystkich, w tym dla osób z bielactwem nabytym.
• Dodaj bezpieczny, sztuczny kolor swojej skórze: samoopalacze, barwniki i kosmetyki, takie jak korektory lub makijaż, mogą nadać kolor odbarwionej skórze. Samoopalacze i barwniki zapewniają trwalsze krycie.
• Dołącz do grupy wsparcia: możesz znaleźć zarówno grupy wsparcia online, jak i grupy w Twojej okolicy za pośrednictwem miejsc takich jak Global Vitiligo Foundation.

Bielactwo i zdrowie psychiczne

Badania wykazały, że bielactwo może mieć wpływ na zdrowie psychiczne, a ludzie doświadczają:

• Niepokój
• Depresja
• Udaremnienie
• Zawstydzenie podczas spotkania z nieznajomymi
• Zakłócenia w relacjach

Jeśli zmagasz się z doświadczeniami z bielactwem nabytym, skontaktuj się ze specjalistą zdrowia psychicznego.

Słowo od Verywell

Chociaż bielactwo może zmieniać życie, samo w sobie nie jest niebezpieczne dla zdrowia. Ponieważ może to być związane z innymi schorzeniami, które mogą być poważniejsze dla twojego zdrowia, ważne jest, aby udać się do lekarza, jeśli zauważysz oznaki bielactwa nabytego.

Możesz zacząć od umówienia się na wizytę u lekarza podstawowej opieki zdrowotnej. Stamtąd mogą zasugerować lub poprosić o skierowanie do dermatologa w celu uzyskania bardziej specjalistycznego leczenia.