Patrick Heagney / Getty Images
Zabieg labiryntowy to rodzaj zabiegu ablacji serca w przypadku migotania przedsionków (aFib), szybkiego, nieregularnego rytmu serca, którego nie można kontrolować innymi metodami leczenia. Operacja, znana również jako procedura labiryntu Coxa, polega na utworzeniu labiryntowego wzoru tkanki bliznowatej w przedsionku (górnej komorze serca), przez który chaotyczne impulsy elektryczne z górnych komór do dolnych komór (komór) serca może podróżować. Może to pomóc skorygować rozproszone impulsy elektryczne i przywrócić normalny rytm serca. Prawie nigdy nie jest wykonywana jako samodzielna procedura, ale raczej jest wykonywana tylko w połączeniu z inną operacją serca i gdy aFib jest objawowa.
Cel, powód
Procedura labiryntu służy do korygowania migotania przedsionków, gdy leki przeciwarytmiczne lub procedury takie jak kardiowersja nie zadziałały. Technika ta została po raz pierwszy opracowana przez dr Jamesa Coxa z Duke University Medical Center w latach 80-tych i stopniowo udoskonalana do tego, co jest dziś znane jako technika Cox maze III.
Labirynt Coxa III jest często opisywany jako „labirynt z cięciem i zszywaniem”, ponieważ obejmuje duże nacięcia, aby dostać się do serca w ramach operacji otwartej.
Chociaż rzadziej stosowana w porównaniu do ablacji cewnikowej (w której wnętrze serca jest dostępne przez żyłę lub tętnicę w pachwinie, szyi lub ramieniu), technika labiryntu zapewnia wyższe wskaźniki wyleczenia i może być zalecana w przypadku innych operacji serca , takich jak pomostowanie tętnicy wieńcowej lub naprawa zastawki mitralnej.
Oprócz normalizacji tętna, procedura labiryntu może pomóc w zapobieganiu długoterminowym powikłaniom związanym z niekontrolowanym aFib, takim jak udar i niewydolność serca.
Procedura Cox maze III jest złotym standardem w chirurgicznym leczeniu aFib, ale istnieją różne techniki, z których mogą korzystać kardiochirurdzy:
- Cox Maze IV: określany jako „mini labirynt” jest małoinwazyjną techniką stosowaną u osób, które nie potrzebują operacji otwartej. Zamiast operacji „zszyj i zszyj”, elastyczna kamera i podobny do rurki sprzęt do ablacji są wprowadzane przez małe nacięcia między żebrami. Tkanka blizny utworzona za pomocą zimna (krioablacja) lub elektryczności (ablacja częstotliwością radiową) niszczy komórki serca, które powodują aFib.
- Procedura zbieżna: podobna do mini-labiryntu, ale zapewnia dostęp do wnętrza i na zewnątrz serca. W przypadku tej procedury rurkowaty sprzęt do ablacji jest kierowany na tylną ścianę lewego przedsionka przez nacięcie w jamie brzusznej. Po wytworzeniu tkanki bliznowatej za pomocą krioablacji lub częstotliwości radiowej, do wnętrza serca wprowadza się cewnik w celu zniszczenia wszelkich pozostałych tkanek, które powodują aFib. Wcześniejsze
Ryzyka i przeciwwskazania
Wykonana jako część operacji otwartej, procedura Cox maze III wiąże się z takim samym względnym ryzykiem, jak każda procedura na otwartym sercu. Należą do nich:
- Infekcja rany klatki piersiowej
- Trudności w oddychaniu
- Neuralgiczny ból w klatce piersiowej
- Arytmia (nieregularne bicie serca)
- Strata krwi
- Zakrzepy
- Obrzęk (przeciążenie płynami)
- Problemy z pamięcią
- Zapalenie płuc
- Niewydolność oddechowa
- Niewydolność nerek
- Atak serca
- Uderzenie
Ponieważ „mini labirynt” Coxa labirynt IV i procedura zbieżna są mniej inwazyjne, ryzyko jest odpowiednio mniejsze i może obejmować:
- Infekcja rany klatki piersiowej
- Neurologiczny ból w klatce piersiowej
- Niemiarowość
- Strata krwi
- Przypadkowa perforacja przełyku lub płuc
Przy odpowiednim użyciu Cox labirynt IV może być równie skuteczny jak Cox labirynt III przy mniejszym ryzyku i nawet bardziej skuteczny niż ablacja cewnikowa.
Przeciwwskazania
Pewne warunki przeciwwskazują do zastosowania procedury labiryntu. Obejmują one wcześniejszą torakotomię prawej komory, słabą frakcję wyrzutową lewej komory (objaw niewydolności serca) i ciężką miażdżycę tętnic („stwardnienie”) aorty, naczyń biodrowych lub udowych.
Przed zabiegiem
Jeśli lekarz zaleci wykonanie zabiegu w labiryncie, prawdopodobnie jest to spowodowane tym, że oprócz migotania przedsionków występuje u Ciebie inna choroba serca wymagająca leczenia. Aby ocenić, czy jesteś dobrym kandydatem do operacji, zostaniesz wysłany na ocena zabiegu obejmująca szereg testów, w tym:
- Badania krwi
- Ukończ egzamin fizyczny
- Tomografia komputerowa (CT)
- Echokardiogram
- Elektrokardiogram (EKG)
- Monitor Holtera
- Test obciążenia jądrowego
- Echokardiografia przezprzełykowa (TEE)
wyczucie czasu
Zabieg labiryntowy wykonywany jest w warunkach szpitalnych. Ilość czasu spędzonego w szpitalu będzie zależała od tego, czy zostaniesz poddany otwartej operacji, czy mini torakotomii.
Chociaż operacja potrwa od dwóch do czterech godzin, może zajść potrzeba spędzenia do 10 dni w szpitalu, w tym jeden lub dwa na oddziale intensywnej terapii kardiologicznej (OIOM).
Lokalizacja
Zabieg labiryntowy wykonywany jest na oddziale kardiochirurgicznym szpitala.
W co się ubrać
Możesz nosić wszystko, co lubisz, aby iść do szpitala, ponieważ po wejściu do pokoju będziesz musiała przebrać się w szpitalną fartuch. Zostaw biżuterię i inne kosztowności w domu: Twój pokój może mieć szafkę lub stolik nocny, który można zamknąć, ale formularze przyjęcia do szpitala zazwyczaj stwierdzają, że szpital lub personel nie ponosi odpowiedzialności za utracone lub skradzione mienie.
Jedzenie i picie
Podobnie jak w przypadku innych operacji, które wymagają znieczulenia ogólnego, do szpitala należy przybyć z pustym żołądkiem, co oznacza, że należy wcześniej pościć przez osiem do 12 godzin. Prawdopodobnie twoja procedura odbędzie się rano.
Zostaniesz również poproszony o zaprzestanie przyjmowania leków rozrzedzających krew, takich jak kumadyna (warfaryna) lub niesteroidowe leki przeciwzapalne, takie jak Advil (ibuprofen) przed zabiegiem. Aby uniknąć interakcji i powikłań chirurgicznych, upewnij się, że Twój chirurg wie o wszystkich lekach, które bierzesz, niezależnie od tego, czy są to leki na receptę, dostępne bez recepty czy rekreacyjne.
Koszt i ubezpieczenie
Zabieg labiryntowy rzadko jest zabiegiem planowym i jako taki powinien być częściowo lub w całości objęty ubezpieczeniem zdrowotnym. Jeśli nie masz ubezpieczenia, pamiętaj, że koszt zabiegu może sięgać kilkudziesięciu tysięcy dolarów, nie licząc kosztów hospitalizacji i opieki pooperacyjnej.
Możesz jednak wynegocjować ze szpitalem rozszerzony plan płatności lub zdyskontowaną płatność gotówkową z góry ze swoimi specjalistami. Możesz zapoznać się ze strategiami i rabatami, które mogą zmniejszyć uciążliwość kosztów operacji, korzystając z pomocy doradcy finansowego szpitala.
Co przynieść
Aby zostać przyjętym do szpitala, należy mieć przy sobie dowód tożsamości i kartę ubezpieczeniową.
Będziesz potrzebować wystarczającej ilości odzieży, lekarstw i środków potrzebnych do samoopieki, aby przetrwać kilka dni w szpitalu. Ponieważ jednak prawdopodobnie spędzisz dzień lub dwa na oddziale intensywnej terapii (OIOM), sensowne może być spakowanie małej torby do zabrania ze sobą do szpitala i drugiej większej, którą może zabrać członek rodziny lub znajomy. po przeniesieniu z OIOM-u do zwykłej sali szpitalnej.
Będziesz także musiał zorganizować kogoś, kto odwiezie Cię do domu po wypisaniu ze szpitala.
Podczas procedury
Chirurg kardiochirurg będzie nadzorował procedurę labiryntu. Pozostali członkowie zespołu chirurgicznego to anestezjolog oraz pielęgniarki i technicy operacyjni.
Ponieważ procedura labiryntu jest zwykle wykonywana wraz z inną operacją serca, może być pod ręką perfuzjonista, który w razie potrzeby będzie obsługiwał urządzenie do bajpasu serce-płuco.
Przed operacją
Po wypełnieniu formularzy rejestracyjnych w szpitalu zostaniesz odprowadzony do swojego pokoju i otrzymasz szpitalną fartuch, w którą możesz się przebrać.
Następnie spotkasz się z pielęgniarką lub technikiem, który potwierdzi, że nie jadłeś od północy, a następnie przeprowadzi serię badań przedoperacyjnych (w tym badania krwi, tlenu we krwi i ciśnienie krwi) i umieści elektrody na klatce piersiowej, aby monitorować stan pacjenta. rytm serca na maszynie EKG. Linia dożylna (IV) zostanie umieszczona w żyle, zwykle w tylnej części dłoni lub na ramieniu.
Następnie anestezjolog przyjdzie, aby omówić wszelkie alergie lub wcześniejsze powikłania, które mogły wystąpić podczas znieczulenia. Po zakończeniu pracy i przygotowaniu się do operacji zostaniesz przewieziony na salę operacyjną na noszach, gdzie otrzymasz całkowite uśpienie.
W trakcie całej procedury
Gdy znieczulenie zacznie działać, zostaniesz zaintubowany (do gardła włożona zostanie rurka i duże drogi oddechowe jednego płuca) i podłączony do respiratora, aby pomóc w oddychaniu.
Ponieważ większość zabiegów labiryntowych jest wykonywana jako operacje otwarte, operacja rozpoczyna się od sternotomii, w której wykonuje się nacięcie na środku klatki piersiowej, a mostek (mostek) przecina się na dwie części za pomocą specjalnej piły, rozcinając kość w pionie, tak aby chirurg ma bezpośredni dostęp do twojego serca.
Następnie zostaniesz podłączony do urządzenia do pomostowania płuc i serca, które przejmuje funkcję serca, umożliwiając chirurgowi operację na nieruchomym sercu. Używając techniki Cox maze III, chirurg uzyskuje dostęp do prawego przedsionka i tworzy wzór linii of - używając krioablacji lub bipolarnej częstotliwości radiowej - w celu zablokowania nieregularnych impulsów elektrycznych i utrzymania ich w ruchu przez serce.
Gdy wszystkie ścieżki zostaną pokryte bliznami, mostek zostanie zamknięty za pomocą sterylnego drutu chirurgicznego, a nacięcie zostanie zszyte. Rurki piersiowe można wprowadzić w celu usunięcia wszelkiej krwi, która może gromadzić się wokół serca.
Po operacji
Po zabiegu zostaniesz przeniesiony do pokoju przejściowego, a następnie na oddział intensywnej terapii, gdzie będziesz monitorowany, gdy budzisz się naturalnie ze znieczulenia. Pełne ustąpienie znieczulenia potrwa kilka godzin.
Po zabiegu
Spodziewaj się spędzenia jednego lub więcej dni na OIT pod opieką pielęgniarek intensywnej terapii i intensywnej terapii (lekarz OIT). Podczas powrotu do zdrowia aktywność elektryczna serca będzie ściśle monitorowana, aby określić, czy procedura zakończyła się powodzeniem.
W ciągu 12 godzin od zabiegu, po ustąpieniu znieczulenia i wyjęciu rurki do oddychania, zostaniesz przeniesiony na krzesło. Siedzenie w pozycji pionowej jest istotną częścią opieki pooperacyjnej, ponieważ pomaga zapobiegać powikłaniom, takim jak zakrzepy krwi i zapalenie płuc.
Z nacięcia mogą również wychodzić tymczasowe przewody, które można podłączyć do zewnętrznego rozrusznika serca w nagłym przypadku. (Chirurg może również zalecić założenie stałego rozrusznika serca podczas zabiegu, aby zapewnić lepszą kontrolę rytmu serca).
Po jednym lub dwóch dniach intensywnej terapii zostaniesz przeniesiona na normalny oddział pielęgniarski. Następnie możesz spodziewać się spędzenia od trzech do siedmiu dodatkowych dni w szpitalu, w zależności od złożoności operacji i reakcji na opiekę pooperacyjną.
Rehabilitacja kardiologiczna rozpocznie się w trakcie Twojego pobytu w szpitalu i będzie kontynuowana po powrocie do domu.
Poprawa
Zabieg labiryntu Coxa jest bardzo skutecznym sposobem leczenia migotania przedsionków, w którym odsetek odpowiedzi przekracza 90%, a powrót do zdrowia po operacji na otwartym sercu może trwać od sześciu do ośmiu tygodni i wymagać intensywnej rehabilitacji pooperacyjnej.
Prawdopodobnie przez kilka miesięcy po operacji będziesz przyjmować leki rozrzedzające krew i leki przeciwarytmiczne. Leki moczopędne („tabletki na wodę”), takie jak Lasix (furosemid), mogą być przepisywane, aby zapobiec przeciążeniu płynami i zmniejszyć ryzyko pooperacyjnej niewydolności serca.
Około 60% pacjentów doświadczy zatrzymania bicia serca lub przemijającej aFib w tygodniach lub miesiącach po zabiegu labiryntu z powodu obrzęku i zapalenia tkanki serca. Jeśli objawy te nie ustępują samoistnie, lekarz może zalecić rozrusznik serca wszczepiony.
Kontynuacja
Po powrocie do domu w ciągu tygodnia odbędzie się wizyta kontrolna u chirurga, a następnie w ciągu miesiąca u kardiologa. Prawdopodobnie będziesz potrzebować EKG po trzech, sześciu miesiącach i 12 miesiącach po operacji, a następnie raz w roku.
Słowo od Verywell
Zabieg labiryntu może wydawać się przerażający, zwłaszcza że zwykle towarzyszy poważnym operacjom serca. Jeśli jednak migotanie przedsionków pogarsza jakość życia, przekonanie się, że zazwyczaj jest ono bardzo skuteczne, może być zachęcające.
Jeśli migotanie przedsionków występuje samoistnie, możesz odnieść korzyści z dostosowania obecnych leków lub mniej inwazyjnej procedury, takiej jak ablacja serca. Porozmawiaj ze swoim kardiologiem o najbardziej odpowiedniej opcji i nie wahaj się zasięgnąć drugiej opinii, jeśli nie masz pewności.
.jpg)
