Po chorobie lub urazie niektórzy ludzie mogą żyć z jednym okiem - co jest również określane jako „widzenie jednooczne”. Gdy dojdzie do utraty wzroku, myślenie o tym, co będzie dalej, może być przytłaczające, szczególnie w sytuacjach, w których utrata była nagła.Oto, jak radzić sobie z życiem jednym okiem z emocjonalnego, fizycznego, społecznego i praktycznego punktu widzenia, aby móc dalej żyć pełnią życia.
Klaus Vedfelt / Getty Images
Emocjonalny
Ludzie, którzy mają jakąkolwiek poważną, nieoczekiwaną utratę wzroku - w tym życie jednym okiem - mają tendencję do przechodzenia przez siedem różnych emocjonalnych faz przystosowania się do nowego życia. Jak każdy inny rodzaj utraty lub urazu, każdy inaczej traktuje utratę wzroku w jednym oku, więc pamiętaj, że te etapy to szerokie kategorie, a nie oś czasu, która jest osadzona w kamieniu. Siedem faz emocjonalnych to:
- Trauma: natychmiastowa emocjonalna reakcja na zmieniające życie, tragiczne i / lub stresujące wydarzenie.
- Szok i zaprzeczanie: Mając myśli typu: „To mi się nie przytrafia”, czuję się odrętwiały emocjonalnie i psychicznie, mając nadzieję na nierealny cud, który przywróci utracony wzrok.
- Żałoba i wycofanie: Poczucie, że wszystko jest stracone, rozpaczanie nad różnymi aspektami poprzedniego życia (wszystko, co osoba mogła zrobić wcześniej z pełnym widzeniem, czego już nie jest w stanie zrobić), doświadczanie złości, a następnie wycofanie się.
- Poddanie się i depresja: poczucie „poddania się” utracie niezależności i zdolności, a także pojawienie się objawów depresji, w tym rozpaczy, zniechęcenia, braku zainteresowania, cierpienia, przygnębienia i rozczarowania.
- Ponowna ocena i potwierdzenie: osiągnięcie punktu zwrotnego i uświadomienie sobie, że nadal warto żyć.
- Radzenie sobie i mobilizacja: nauka radzenia sobie z życiem jednym okiem i skupianie się na zdolnościach, które osoba nadal posiada - a nie na tym, co straciła.
- Akceptacja siebie i poczucie własnej wartości: pogodzenie się ze swoimi możliwościami i ograniczeniami za pomocą wzroku jednoocznego, ostatecznie osiągnięcie samooceny i szacunku dla siebie.
Należy również zauważyć, że ślepota na jedno oko - lub całkowity brak oka - nie kwalifikuje osoby do otrzymania renty inwalidzkiej. Dla kogoś, kto już zmaga się z emocjami, które towarzyszą nowej rzeczywistości życia jednym okiem, odkrycie, że nie kwalifikuje się do renty inwalidzkiej, może wydawać się kolejnym ciosem.
Fizyczny
Kiedy dana osoba straci wzrok na jedno oko, nie ma gwarancji, że lekarz przeprowadzi ją przez proces dostosowywania się do widzenia jednoocznego lub skonfiguruje ją z zasobami lub terapią zajęciową. Często jest to pozostawione pacjentowi i jego systemowi wsparcia, złożonemu z przyjaciół i rodziny. I chociaż większości ludzi udaje się opracować skuteczne dla nich strategie radzenia sobie - do tego stopnia, że są w stanie wznowić większość swoich codziennych czynności i obowiązków - pomocne jest również zrozumienie niektórych z głównych wyzwań, z którymi się zmierzą, oraz sposobów na przezywciężyć je.
Ogólnie rzecz biorąc, osobie, która doświadczyła nagłej utraty wzroku w jednym oku, zwykle potrzeba około roku, aby przyzwyczaić się do nowego życia z widzeniem jednoocznym.
Zwiększone ryzyko upadku lub wpadnięcia na przedmioty
Biorąc pod uwagę, że ludzie żyjący z jednym okiem prawdopodobnie mają zarówno ograniczone pole widzenia, jak i problemy z percepcją głębi, mogą się potykać, przewracać lub wpadać na różne rzeczy częściej niż wcześniej. Oto kilka strategii, które pomogą zmniejszyć ryzyko tego typu wypadków:
- Upewnij się, że ścieżki wokół domu są czyste
- Dotykaj obiektów, ścian itp., Aby uzyskać lepszy obraz lokalizacji
- Przyzwyczaj się do odwracania głowy, aby zobaczyć pełniejszy obraz otoczenia
- Przyklej kolorową taśmę na krawędzi schodów i stopni
- Użyj poręczy, jeśli są dostępne
Oprócz zwiększonego ryzyka upadku, osoby z widzeniem jednoocznym mogą również odczuwać objawy fizyczne, takie jak zmęczenie oczu, zmęczenie, odblaski, nadwrażliwość na światło i ból szyi spowodowany częstym obracaniem głowy.
Ćwiczenia, aby przekwalifikować swoją wizję
Możesz pomóc przekwalifikować swoje pracujące oko, aby przyzwyczaiło się do kierowania całym swoim wzrokiem. Oto kilka ćwiczeń i drobnych zmian w zachowaniu, które możesz wprowadzić, aby poradzić sobie z utratą percepcji głębi i zakresu widzenia:
- Poćwicz sięganie po różne przedmioty, aby lepiej zrozumieć, jak daleko coś jest od Ciebie
- Postaraj się obrócić głowę na boki, aby poszerzyć swoją linię widzenia
- Idź wzdłuż prostej linii (jak pęknięcie chodnika lub kawałek taśmy na podłodze), aby poprawić równowagę
- Zagraj z kimś w łapanie lub rzuć piłką lub innym małym przedmiotem w cel
Społeczny
Osoby żyjące z jednym okiem również borykają się z wyzwaniami społecznymi - wiele z nich wynika z samoświadomości co do ich widzenia jednoocznego, a także z lęku lub lęku przed kontaktami z innymi ludźmi.
Mogą również doświadczać trudności psychospołecznych z podstawowymi umiejętnościami, takimi jak nawiązywanie i utrzymywanie kontaktu wzrokowego, chwytanie przedmiotów, nalewanie napojów i ściskanie dłoni. W niektórych przypadkach może to prowadzić do lęku społecznego i wycofania się z sytuacji społecznych.
Jedną rzeczą, która może pomóc w społecznym aspekcie życia jednym okiem, jest dołączanie do grup wsparcia i społeczności dla tych, którzy przeżywają to samo - online lub osobiście. Przykłady obejmują grupy takie jak LostEye i VisionAware, a także dedykowane grupy na Facebooku.
Użycie protezy w przypadku uszkodzenia oka
Jeśli doświadczyłeś utraty oka z powodu urazu lub choroby, wiedz, że istnieje wiele różnych opcji protetycznych, jeśli zdecydujesz się pójść tą drogą. Zrozumiałe jest, że ludzie mogą czuć się nieswojo w sytuacjach towarzyskich, jeśli mają puste oczodoły, więc proteza może pomóc zwiększyć pewność siebie i poczucie własnej wartości.
Praktyczny
Oprócz chodzenia bez upadku istnieje wiele innych codziennych czynności, do których ludzie żyjący z jednym okiem muszą się przyzwyczaić. Oto kilka sposobów uwzględnienia zmian w postrzeganiu głębi i zakresie widzenia:
- Zmaksymalizuj oświetlenie w swoim domu, w tym za pomocą lamp biurkowych lub podłogowych z regulowanymi ramionami
- Zorganizuj swój dom i miej miejsce na wszystko
- Naucz się rozpoznawać kształty przedmiotów i przedmiotów, których często używasz
- Przechowuj wszystkie leki w jednym miejscu i upewnij się, że ich etykiety są łatwe do odczytania - w razie potrzeby ponownie je oznakuj
- Użyj uszczelnienia, wypukłej gumy lub plastikowych kropek, aby oznaczyć ustawienia na elementach sterujących kuchenki, piekarnika i tostera, abyś mógł określić ustawienie, nawet jeśli masz trudności z jego zobaczeniem.
Jazda jednym okiem
Nie tylko można jeździć jednym okiem (zakładając, że w drugim oku masz dobry wzrok), jest to również legalne w wielu stanach. Chociaż nie ma prawa federalnego określającego, czy osoby z jednoocznym wzrokiem mogą prowadzić samochód, to każdy stan określa te przepisy. Oczywiście, podobnie jak wszystko inne, przyzwyczajenie się do jazdy z pojazdem zajmie trochę czasu i praktyki. jednym okiem, więc warto przyjrzeć się specjalistycznym kursom jazdy w Twojej okolicy.
Słowo od Verywell
Przyzwyczajenie się do życia jednym okiem to poważna zmiana. Jeśli przetworzenie początkowego szoku i traumy zajmie trochę czasu, zrozum, że jest to normalne w takich sytuacjach. I chociaż życie z jednoocznym widzeniem będzie miało pewne ograniczenia, większość z nich to te, nad którymi możesz popracować i przepracować, aby zapewnić utrzymanie podobnej jakości życia.
Wreszcie, nie zaniedbuj swojego zdrowia psychicznego i emocjonalnego. Poszukaj grupy wsparcia lub porozmawiaj z zaufanymi członkami rodziny lub przyjaciółmi, jeśli masz problemy. Porozmawiaj ze specjalistą zdrowia psychicznego może Ci się również przydać - przynajmniej wtedy, gdy nadal będziesz w stanie radzić sobie ze stratą.
-everything-you-need-to-know.jpg)
.jpg)
