Najczęstsze przyczyny rwy kulszowej

Ból, który przeszywa tył jednej nogi… problemy z chodzeniem… zdrętwiała stopa… mrowienie w udzie… ”wstrząsy” lub piekący ból w dolnej części pleców. To tylko niektóre z objawów rwy kulszowej, jednego z najczęstszych rodzajów bólu.

Dowiedz się więcej o rwie kulszowej i jej najczęstszych przyczynach, a także o ich roli w tworzeniu bólu i innych objawów, które można odczuwać w dowolnym miejscu, od dolnej części pleców aż po podeszwy stóp.

Korzenie objawów rwy kulszowej

Sebastian Kaulitzski / Science Photo Library / Getty Images

Nerw kulszowy jest najdłuższym i największym nerwem ciała. Po każdej stronie ciała znajduje się jeden. Kontroluje ruchy mięśni i czucie w dolnej części pleców, pośladkach, udach, łydkach i podeszwach stóp.

Objawy rwy kulszowej rozwijają się, gdy część nerwu zostaje podrażniona, ściśnięta (lub „uszczypnięta”) lub w stanie zapalnym. Objawy rozwijają się w zależności od tego, gdzie i dlaczego dotknięty jest nerw.

Rwa kulszowa zazwyczaj obejmuje ból, który promieniuje w dół jednej nogi od dolnej części pleców do kolana. Ale może również powodować ból, drętwienie, uczucie pieczenia, mrowienie lub wstrząsy bólu w dowolnym miejscu na ścieżce nerwu. Objawy różnią się intensywnością w zależności od epizodu i mogą wahać się od łagodnego do ciężkiego.

Wszystko, co wpływa na nerw kulszowy, takie jak uraz lub choroba, może wywołać objawy rwy kulszowej. Ale jak dotąd dwie najczęstsze przyczyny to:

• Wypukła lub przepuklina dysku w dolnej części pleców
• Zwężenie kręgosłupa

Czynniki ryzyka dla rwy kulszowej

Elisaveta Ivanova / Getty Images

Kilka rzeczy może zwiększyć ryzyko rwy kulszowej. Należą do nich starszy wiek i związane z nim zmiany kręgosłupa związane z wiekiem. Nadwaga zwiększa nacisk na kręgosłup, co może uciskać nerw kulszowy.

Możesz być narażony na ryzyko, jeśli wykonujesz pracę, która wymaga siedzenia przez długi czas (przy biurku lub za kierownicą) lub jeśli wykonujesz duże podnoszenie ciężarów z częstym skręcaniem i zginaniem. Jeśli masz cukrzycę, jesteś bardziej narażony. Palenie papierosów może również przyczyniać się do zmian zwyrodnieniowych kręgosłupa, które zwiększają ryzyko rwy kulszowej.

Przepuklina dysku

Getty Images

„Poślizgnięcie się” lub przepuklina dysku jest najczęstszą przyczyną rwy kulszowej.

Dyski to absorbujące wstrząsy, okrągłe „poduszki”, które leżą pomiędzy każdą z kości kręgosłupa (kręgami). Kiedy galaretowata tkanka wewnątrz dysku wybrzusza się przez swoją ochronną powłokę lub wypycha się między dwoma kręgami, może wywierać nacisk na otaczające nerwy rdzeniowe i wywoływać objawy rwy kulszowej.

Zsunięte dyski w dolnej części pleców zwykle wpływają na kręgi w dolnej części kręgosłupa. Obszar ten, zwany obszarem lędźwiowym, znajduje się w bliskim sąsiedztwie nerwu kulszowego.

Zwężenie kręgosłupa

Getty Images

Postępujące zwężenie kręgosłupa kostnego i przestrzeń między kręgami lędźwiowymi - stan zwany zwężeniem kręgosłupa - może „uciskać” nerw kulszowy, wywołując objawy rwy kulszowej.

Te same procesy, które powodują uszkodzenie kości w czasie, mogą również wpływać na więzadła kręgosłupa, które utrzymują kręgi w miejscu. Te więzadła mogą ostatecznie puchnąć, prowadząc do mniejszego uszkodzenia kanału kręgowego i nerwów.

Inne przyczyny

Sciepro / Getty Images

Inne, znacznie mniej powszechne schorzenia mogą wpływać na nerw kulszowy. Obejmują one:

• Urazowy uraz, taki jak złamanie miednicy
• Kręgi, które są nierówno ustawione (kręgozmyk)
• Nadwaga lub przyrost masy ciała podczas ciąży, co powoduje ucisk na nerw kulszowy
• Nowotwory, które uciskają nerw kulszowy, jeśli rozprzestrzeniają się na kręgosłup lub miednicę
• Torbiele lub ropnie na kręgosłupie lub w jego pobliżu
• Skurcz lub stan zapalny mięśni
• Choroba Pageta (powodująca przerost kości)
• Zespół mięśnia gruszkowatego, w którym zbyt napięty mięsień gruszkowaty w pośladkach uciska leżący pod nim nerw kulszowy

Rokowanie jest dobre

Boonchai Wedmakawand / Getty Images

Perspektywa dla większości osób z rwą kulszową jest dobra. Objawy zwykle ustępują po około miesiącu, po leczeniu lub bez leczenia. Jeśli objawy są szczególnie ciężkie, powrót do zdrowia może się wydłużyć, ale rokowanie jest nadal doskonałe.