ljubaphoto / Getty Images
Kluczowe wnioski
- Receptory zapachowe organizmu są pierwszą linią obrony przed wirusami przenoszonymi drogą powietrzną.
- U osób z COVID-19 utrata węchu jest powszechna. Naukowcy twierdzą, że to najlepszy wskaźnik infekcji.
- Niektóre osoby, które chorowały na COVID-19, nie odzyskały jeszcze węchu. Niektórym pomógł trening węchowy i doustne steroidy.
Nasz zmysł węchu to złożony i zniuansowany proces biologiczny. Według dwóch dużych międzynarodowych badań przeprowadzonych przez dr Aleksandra Wiecka Fjaeldstada, badacza i profesora na Uniwersytecie w Aarhus w Danii, utrata węchu jest również jednym z najbardziej wiarygodnych wskaźników zakażenia COVID-19.
Badania objęły 4039 pacjentów z COVID-19 z 41 krajów i potwierdziły to, co naukowcy obserwowali od początku pandemii - utrata węchu jest wiarygodnym wczesnym wskaźnikiem zakażenia COVID-19.
Verywell rozmawiał z Eric Holbrook, MD, dyrektorem oddziału rynologii w Massachusetts Eye and Ear oraz profesorem nadzwyczajnym w Harvard Medical School, o tym, jak COVID-19 wpływa na nerwy węchowe i dlaczego zmysł węchu może nie wrócić od razu po tobie miałem wirusa.
Co to oznacza dla Ciebie
Utrata węchu jest jednym z najbardziej unikalnych i łatwo zauważalnych objawów COVID-19. Większość ludzi szybko odzyskuje węch, ale inni nie. Jeśli nadal masz do czynienia z utratą węchu i / lub smaku po COVID-19, wiedz, że nowe badania wykazały, że istnieją potencjalne opcje leczenia, takie jak trening węchowy i niektóre terapie lekowe.
Utrata zapachu COVID-19 jest uniwersalna
Holbrook mówi Verywell, że podczas gdy inne wirusy mogą również powodować utratę węchu, u pacjentów z COVID-19 utrata zmysłu w przypadku COVID-19 jest powszechna, zamiast atakować określone populacje, takie jak osoby starsze.
„To naprawdę wpływa na młodszą populację” - mówi Holbrook. „Liczba nastolatków i wczesnych dorosłych cierpiących na utratę węchu po wirusie jest znacznie wyższa niż to, co widziałem w przeszłości”.
Utrata zapachu związana z COVID-19 jest również wyjątkowa, ponieważ jest związana z brakiem zdolności wyczuwania zapachów, a nie jest spowodowana fizyczną blokadą, taką jak nadmiar śluzu.
Rola twoich receptorów zapachów
Wirus COVID-19 jest przenoszony przez kropelki w powietrzu. Twój nos wciąga powietrze podczas oddychania, co czyni go główną drogą do przedostania się wirusa do twojego organizmu.
Wyściółki dróg oddechowych i przewodów nosowych (nabłonek oddechowy i nabłonek węchowy) mają wiele receptorów ACE2. Naukowcy wysunęli teorię, że wirus COVID-19 przyłącza się do tych receptorów i wykorzystuje je, aby dostać się do komórek.
Chociaż receptory ACE2 nie znajdują się w rzeczywistych neuronach węchowych w nosie, są obecne w komórkach podporowych (komórkach potokowych). Atakowanie tych komórek wpływa na zmysł węchu.
„Nie jest to bezpośredni atak na neurony, jeśli kierujemy się teorią receptora ACE2” - mówi Holbrook. „Ale to może być powód, dla którego u niektórych ludzi występuje krótkotrwała utrata, ponieważ jeśli tylko te podtrzymujące komórki są zainfekowane i uszkodzone, a neurony węchowe żyją, muszą po prostu poczekać, aż te komórki podtrzymujące powrócą. o wiele łatwiejsze do wyleczenia niż bezpośrednie obrażenia ”.
Zmysł smaku
Wiele osób z COVID-19, które brały udział w ostatnich badaniach, również zgłosiło utratę lub zmiany w poczuciu smaku. Holbrook mówi, że ma to sens, ponieważ zdolność smaku w rzeczywistości zależy od wielu bodźców sensorycznych.
Zmysł smaku jest często mylony z pojęciem smaku. Holbrook wyjaśnia, że w najprostszej formie, twoja zdolnośćsmak opiera się na informacjach zebranych przez receptory smaku na języku i na tylnej części ust, które wykrywają smaki słodkie, słone, kwaśne, gorzkie lub umami.
W przeciwieństwie do smakułączy informacje zebrane przez język i nerwy węchowe, a także nerwy wykrywające teksturę, takie jak nerw trójdzielny. Nawet informacje wizualne - to, co widzisz - mogą wpływać na postrzeganie smaku.
COVID-19 atakuje nerwy węchowe, dlatego wielu pacjentów zgłasza utratę zmysłu smaku i węchu. W rzadkich przypadkach Holbrook mówi, że niektórzy pacjenci zgłaszają, że jedzenie ma inne odczucie w ustach, co wskazuje, że dotyczy to również nerwu trójdzielnego.
Kiedy powróci zapach?
Holbrooks mówi, że chociaż nerwy węchowe są jednymi z jedynych komórek nerwu czuciowego w organizmie, które mają zdolność regeneracji, jest to proces powolny. Gdy uszkodzenie jest rozległe, przywrócenie pełnej zdolności węchowej może zająć miesiące, a nawet lata.
Hiposmia - częściowa utrata węchu - wydaje się być powszechnym skutkiem COVID-19 i prawdopodobnie jest nawet bardziej rozpowszechniona niż badania oparte na danych, takie jak Fjaeldstad, mogą dokładnie ujawnić.
Niektóre osoby z COVID-19 nie odczuwają utraty węchu. Holbrook mówi, że nasz zmysł węchu nie jest wrażeniem „wszystko albo nic” - nawet pacjenci, którzy nie mają całkowitej utraty węchu, mogą mieć zmniejszone możliwości wykrywania zapachów, zwłaszcza podczas testowania za pomocą testów stężenia zapachu, a nie danych opartych na postrzeganych zdolnościach.
Większość ludzi, którzy zarazią się wirusem, odzyskuje zmysł węchu w ciągu dwóch do trzech tygodni, ale „długodystansowcy” z COVID-19 mogą radzić sobie ze stratą przez wiele miesięcy.
Pomoc pacjentom w powrocie do zdrowia
Naukowcy pracują nad tym, jak pomóc osobom, które utraciły węch po COVID-19. Trening węchowy polega na podawaniu pacjentom zestawu z czterema różnymi zapachami i kazaniu im wąchać każdy z nich przez dziesięć sekund, dwa razy dziennie. Zabieg okazał się obiecujący w leczeniu innych przypadków hiposmii lub dysosmii.
Niedawne badanie przeprowadzone przez Université Libre de Bruxelles w Belgii wykazało, że połączenie treningu węchowego i kortykosteroidów może być obiecującą techniką pomagania osobom z długotrwałą utratą węchu.
Mała próbka 27 pacjentów została podzielona na dwie różne grupy. Obie grupy przeszły wstępny test oceny zapachu pięć tygodni po rozpoczęciu utraty węchu. Jedna grupa ćwiczyła trening węchowy. Druga grupa wykonywała ten sam trening węchowy plus dziesięciodniowy schemat doustnych kortykosteroidów.
Po dziesięciu tygodniach uczestnicy zostali ponownie przebadani. Grupa, która przyjmowała doustne sterydy i ukończyła trening węchowy, miała znacznie wyższy wskaźnik regeneracji niż grupa, która tylko trenowała. Kortykosteroidy nie są bezpieczną opcją leczenia dla wszystkich, ale badanie wykazało, że mogą pomóc niektórym osobom z hiposmią.
-protocol-was-discontinued.jpg)
