Złamanie Smitha to szczególny rodzaj urazu kości przedramienia (promienia) w pobliżu stawu nadgarstkowego. W tym urazie dochodzi do przemieszczenia kości w taki sposób, że staw nadgarstkowy spoczywa przed swoim normalnym położeniem anatomicznym. Uraz najczęściej występuje po upadku na grzbiet dłoni lub po upadku z ręką opartą na ziemi z ciałem obróconym wokół dłoni.
Złamanie Smitha jest czasami nazywane złamaniem odwrotnym Collesa. Złamanie Collesa jest również rodzajem złamania dalszej kości promieniowej, ale kość jest raczej odsuwana niż wypychana do przodu.
Rodzaje złamań nadgarstka
Staw nadgarstkowy to połączenie przedramienia z ręką. Staw tworzą dwie kości przedramienia (promień i łokieć), które łączą się z małymi kośćmi nadgarstka. Generalnie, gdy ktoś opisuje złamanie nadgarstka, mówi o urazie końca kości promieniowej. Jednak słowo złamanie nadgarstka może być używane do opisania innych złamań, takich jak złamania kości łódeczkowatej, złamania dalszej kości łokciowej i inne urazy kości wokół stawu nadgarstkowego.
Złamania dystalnej kości promieniowej mogą występować w wielu różnych typach, a konkretny typ złamania może pomóc w ustaleniu najlepszego leczenia. Istnieje wiele czynników specyficznych dla złamania, które mogą wpływać na decyzje dotyczące idealnego leczenia; niektóre z tych czynników obejmują:
- Przemieszczenie złamania (Jak daleko od pozycji znajdują się kości?)
- Przedłużenie złamania / zajęcie stawu (Czy złamanie wchodzi w powierzchnię stawu?)
- Stabilność złamania (Jakie jest prawdopodobieństwo, że kości pozostaną na miejscu?)
Ponadto istnieje szereg problemów specyficznych dla pacjentów, które mogą wpływać na decyzję o najlepszym leczeniu konkretnego złamania. Niektóre z tych rozważań obejmują:
- Wiek pacjenta
- Poziom aktywności pacjenta
- Dominacja dłoni
- Inne problemy medyczne (takie jak cukrzyca, palenie tytoniu, niedożywienie)
Leczenie
Ponieważ złamanie Smitha jest dość niestabilne, uraz ten prawie zawsze wymaga chirurgicznej stabilizacji jakąś metodą. Jeśli złamanie zostanie przesunięte ze swojego normalnego położenia, na ogół będzie trzeba je zabezpieczyć metalowymi implantami, zwykle płytką i śrubami. Inne opcje stabilizacji złamania obejmują szpilki wprowadzane przez skórę i mocowanie zewnętrzne. Większość pacjentów preferuje płytkę i śruby, ponieważ złamanie jest dobrze zabezpieczone i mogą rozpocząć wczesne starania o poprawę ruchomości stawu.
Podczas odlewania można próbować, ale należy uważnie obserwować, aby złamanie pozostało we właściwej pozycji, ponieważ złamania te mają tendencję do przesuwania się z powrotem do pozycji przemieszczonej.
Znany również jako: złamanie nadgarstka, złamanie nadgarstka
